«[…] Η ουσία είναι ότι δεν αντέχω πια αυτή τη δουλειά. Μου πλακώνει την ψυχή.»
«Μα, τότε γιατί γίνατε γιατρός, αφού δεν αντέχετε τις αρρώστιες;» τη ρώτησα.
«Η αρρώστια είναι μόνο ένα από τα πράγματα τα οποία πρέπει να πολεμήσουμε.»
«Και τα άλλα ποια είναι;»
Σκέφτηκε. «Οι παρεμβάσεις θα ήταν ίσως η κατάλληλη λέξη.» Αλλά απέρριψε με μια χειρονομία την τροπή που θα έπαιρνε η συζήτηση. «Με συγχωρείτε, δεν θέλω να το γυρίσω σε πολιτική διάλεξη. Πρέπει να μιλήσουμε για τη Φιόνα.»
«Ή για το γιατρό Μπίσοπ» είπα εγώ. «Είναι αλήθεια;»
«Η ουσία είναι», μου είπε σκύβοντας προς το μέρος μου, «ότι δεν ωφελεί να αναζητούμε αποδιοπομπαίους τράγους. Ο γιατρός Μπίσοπ ήταν εφημερία είκοσι τέσσερις ολόκληρες ώρες. Και βρήκαν κρεβάτι όσο πιο γρήγορα μπορούσαν. Τρόμαξα όταν τα άκουσα όλα αυτά σήμερα το πρωί, αλλά δεν ξέρω γιατί. Όπως σας είπα, είναι κάτι που συμβαίνει συνεχώς.»
Προσπάθησα να το χωνέψω. «Οπότε… για τι είδους συνέπειες μιλάμε εμείς τώρα;»
«Δύσκολο να σας πω. Δε νομίζω ότι η πνευμονία θα εξελισσόταν οπωσδήποτε έτσι, αν την είχαν βάλει αμέσως σε θάλαμο και της χορηγούσαν αντιβίωση χτες το βράδυ.»
«Ακούστε, αν μου λέτε ότι η ζωή της…» -δεν ήθελα να το πω αυτό: έτσι και το έλεγα, υπήρχε κίνδυνος να γίνει πραγματικότητα- «ότι η ζωή της κινδύνεψε λόγω της αμέλειας κάποιου…»
«Δεν μιλάω για αμέλεια. Μιλάω για ανθρώπους που προσπαθούν να δουλέψουν σε συνθήκες οι οποίες έχουν καταντήσει αφόρητες.»
«Κάποιος πρέπει να τις δημιουργεί αυτές τις συνθήκες.»
«Την απόφαση να κλείσουν οι θάλαμοι την πήραν οι διευθυντές.»
«Ναι, αλλά με ποιο σκεπτικό;»
Αναστέναξε. «Αυτοί οι άνθρωποι δεν αισθάνονται να τους αφορά προσωπικά το νοσοκομείο. Τους έφεραν απ’έξω, με βραχυχρόνιες συμβάσεις για να ισοσκελίσουν τα λογιστικά βιβλία. Αν ισοσκελίσουν τα βιβλία ως το τέλος του οικονομικού έτους, τότε θα πάρουν μπόνους. Τόσο απλό είναι.»
«Και ποιος είχε αυτή τη φαεινή ιδέα;»
«Ποιος ξέρει; Κάποιος υπουργός, κάποιος δημόσιος υπάλληλος., κάποιος πανεπιστημιακός γκουρού που συμμετέχει σε κάποια κυβερνητική επιτροπή.»
Ένα όνομα μου ήρθε αμέσως στο νου: Χένρι.
«Αυτός είναι ο μοναδικός παράγοντας; Ο οικονομικός;» ρώτησα.
«Όχι πάντα.» Η γιατρός Γκίλεμ γέλασε πικρά. «Τις προάλλες έκλεισε κάποιο άλλο τμήμα. Ξέρετε γιατί;»
«Ελάτε, πείτε μου. Θα το πιστέψω.»
«Για τραυματίες πολέμου.»
«Μα, δεν έχουμε πόλεμο!» είπα, χωρίς να είμαι βέβαιος ότι είχα ακούσει καλά.
«Τι να σας πω, κάποιος πιστεύει προφανώς ότι θα έχουμε σύντομα, αν ο Σαντάμ δεν κάνει στην άκρη. Κι αυτό εδώ είναι ένα από τα νοσοκομεία που πήραν εντολή να δημιουργήσουν χώρο για τους λεβέντες μας στο μέτωπο.»
Δεν μπορούσα παρά να την πιστέψω, όσο απίστευτα κι αν μου φαίνονταν όλ’αυτά. Αλλά αγανακτούσα στην ιδέα ότι έπρεπε, υποτίθεται, να θεωρούμε αυτό τον πόλεμο δεδομένο: από πού προερχόταν αυτή η ανέμελη εικασία περί αναπόφευκτου; Τέλοσπάντων, υποτίθεται πως αυτός ο πόλεμος δεν με αφορούσε καθόλου, ήταν κάτι που συνέβαινε χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, στην άλλη άκρη του κόσμου: πίσω από την οθόνη της τηλεόρασης (δηλαδή ακόμα μακρύτερα). Επομένως, πώς ήταν δυνατόν να δεχτώ ξαφνικά ότι ήταν μια από τις δυνάμεις που είχαν συνωμοτήσει εναντίον της Φιόνας, ότι είχε κιόλας εισχωρήσει λαθραία μέσα στην άμεμπτη ζωή της; Ήταν σαν αν είχαν αρχίσει να εμφανίζονται ρωγμές στην οθόνη κι αυτή η φριχτή πραγματικότητα να ξεχυνόταν προς τα έξω: λες και το γυάλινο φράγμα είχε ρευστοποιηθεί ως διά μαγείας και, χωρίς να το καταλάβω, είχα διαβεί σαν τον Ορφέα τη διαχωριστική γραμμή. […]
Jonathan Coe, «What a carve up!» (Τι ωραίο πλιάτσικο!), Κεφάλαιο «Ιανουάριος 1991 (2)», σελ. 426-427.
Η ιδέα να ανδημοσιεύσω αυτό το συγκεκριμένο απόσπασμα από το αγαπημένο βιβλίο του Coe, ήρθε όταν διάβασα αυτό. Στο μυθιστόρημα αυτό, ο Coe εξιστορεί με μαγικό και συναρπαστικό τρόπο την ιστορία της διάλυσης του κοινωνικού ιστού και του κοινωνικού κράτους που ενορχήστρωσε ο θατσερισμός στη Βρετανία κατά την δεκαετία του ’80. Στο απόσπασμα που υποτίθεται πως διαδραματίζεται αρχές του 1991, βλέπουμε τα αποτελέσματα της πολιτικήξς της Σιδηράς Κυρίας στον τομέα της Υγείας. Η Βρετανία διέθετε ένα υποδειγματικό σύστημα υγείας μέχρι λίγα χρόνια νωρίτερα. Για να μην έχετε απορίες, η Φιόνα είχε καρκίνο, αλλά οι εξετάσεις της «χάθηκαν» μέσα στον κυκεώνα της γραφειοκρατίας. Λίγες ώρες μετά από αυτή την κουβεντούλα του Μάικλ με τη γιατρό Γκίλεμ, η Φιόνα πέθανε. Η ιστορία είναι προφανώς φανταστική, αλλά οι θάνατοι εξαιτίας της αποδιοργάνωσης του συστήματος υγείας είναι αληθινοί -και, όπως όλοι ξέρουμε πια, ο Σαντάμ «δεν έκανε στην άκρη» και ο πόλεμος έγινε. Και αυτά τα γεγονότα δεν είναι άσχετα μεταξύ τους.
Λίγο νωρίτερα, είχα διαβάσει τα σχόλια σε αυτό το ποστ του Old Boy. Προσπαθούσα να οργανώσω τη σκέψη μου, για να σκεφτώ ένα κείμενο που θα απαντούσε σε όλα τα ανεδαφικά που διάβασα εκεί, αλλά μάλλον ο εκνευρισμός μου ήταν πολύ μεγάλος. Και μετά, δεν χρειαζόταν πια να γράψω απάντηση και αντεπιχειρήματα. Με έβγαλε από τον κόπο η Εσκαρίνα, γράφοντας αυτό και αυτό.
Να διαβάσετε οπωσδήποτε το Πλιάτσικο του Coe, αν δεν το έχετε κάνει ως τώρα. Αυτά που διηγείται τόσο αριστοτεχνικά -καθώς και αυτά που εικάζει η Εσκαρίνα-, είναι πιθανά σενάρια ενός κοντινού μέλλοντος που μας αφορά.
Кроткая 
Την κυρία ακόμα την βρίζουνε εδώ πέρα (ειδικά δε εδώ πάνω). Και σε μας στα πανεπιστήμια τα έκανε ρόιδο απ’ ότι κατάλαβα συζητώντας με τον επιβλέποντά μου. Η καρίερα τους πλέον εξαρτάται από το πόσα θα δημοσιεύσουνε, τα πανεπιστήμια από το τι αξιολόγηση θα πάρουνε κ.ο.κ.
Και τα τρένα που λέγαμε τις προάλλες, ένας χαμός -κι ας έχω αδυναμία στην Scotrail-, πιο γελοίο ανταγωνισμό του τύπου «πληρώνει το κράτος τη συντήρηση κι ο ιδιώτης κάνει ταμείο» δεν έχω ξαναδεί. Πλάκα πλάκα, τι νοσοκομείο του Καζαχτάν μου έλεγες? Γιάντα δεν τηνε στέλνεις στο NHS?
ΥΓ. Φημολογείται πως σε κάποια pub της Γλασκώβης έχουνε ομοίωμα της Θάτσερ σε κρεμάλα αν και δεν το έχω επαληθεύσει ακόμα.
Έτσι είναι όπως τα λέει. Στην αρχή με εξόργισε ο τίτλος σου αλλά μετά κατάλαβα τι εννοείς. Βασικά τους κατέστρεψε σφάζοντας όλες τις χήνες με τα χρυσά αβγά για να πάνε στα Φόκλαντς (φορ κράιστ σέικ να ουμ!). Ο Μπλερ βέβαια γάμησε όλες τις έννοιες των εργατικών (βλέπε δικό μας «σοσιαλιστικό» κίνημα) κάνοντας τα πλακάκια με τους Αμερικανούς. Γίνονται απίστευτα ρατσιστές και μου δίνεις έναυσμα να γράψω ποστ, το αποφάσισα!
@latecomer
Αποτελεί ακόμα αγαπημένο θέμα γελοιοποίησης καλλιτεχνών, ένα από αυτά ήταν στην Μπιενάλε του Μπράιτον. Οι Σκωτσέτσοι έχουν δικό τους σύστημα υγείας.
Ασφαλώς και έχουμε δικό μας! Scottish, not British! Δεν έκανα διάκριση, το αφήνω στην κροτ να επιλέξει ποιο NHS προτιμά, για δραστικά αποτελέσματα θα επρότεινα το Αγγλικό 😛
Καλημέρα σας !
Πολύ εύστοχο (τουλάχιστον χρονικά) το άρθρο σου.
Όχι τόσο για την Αγγλία, εκεί τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα απ΄ό,τι φαίνεται στο ποστ, όσο για τη χώρα μας, για την Ελλάδα.
Μια από τις μεγαλύτερες συνολικές επιθέσεις, πρόκειται να εξαπολυθεί ενάντια σε ό,τι έχει μείνει ήδη από το ΕΣΥ του Γεννηματά !
Με την μεταφορά ολόκληρων νοσοκομείων στην λεγόμενη τοπική αυτοδιοίκηση (όχι μόνο διοικητικά), με την κατάργηση στρατιωτικών νοσοκομείων (π.χ. στη Θράκη), με το να βάλουν παντού managers, με τη θεσμοθέτηση απγευματινών ιατρείων έναντι αμοιβής σε βάρος των πρωινών δωρεάν ιατρείων κλπ. κλπ., σε μερικούς μήνες το ΕΣΥ θα γίνει … ΕΓΩ, θα είναι μουσειακό είδος !
Και βέβαια αυτοί που έχουν τις φαεινές ιδέες γι’ αυτές τις «μεταρρυθμίσεις» και τις υλοποιούν, όταν τους πιάσει κανένας ψόφος πάνε να νοσηλευτούν στο Χέρφιλντ και το Μεμόριαλ, όχι στο ΕΣΥ (για να… λαϊκίσουμε και λίγο)!
Στα προσεχώς ανάλογες «μεταρρυθμίσεις» και στην εκπαίδευση – βλ. σχετική ανάρτηση της Cynical
Charter Schools: Ιδιωτικοποίηση της παιδείας στην Αμερική
Ασε και τρέμω στην σκέψη ότι πολύ σύντομα θα μας κόψουν τα φάρμακα. 2500 το δίμηνο κοστίζουν αυτά που παίρνω εγώ και ευτυχώς τα καλύπτει όλα το ταμείο. Για όσο βέβαια θα έχω ταμείο και για όσο θα τα καλύπτει. πρόκειται για χρόνια ασθένεια, η οποία μπορεί να μη σε πεθαίνει, αλλά σου παραμορφώνει τις αρθρώσεις, δεν γιατρεύεται απλά αντιμετωπίζεις τα συμπτώματα. Τώρα πληρώνει το ταμείο μου η μαμά μου, εγώ έμεινα χωρίς δουλειά. Η μαμά μου ειναι συνταξιουχος, του ςκόψαν ένα κάρο λεφτά. Δεν ξέρω αν θα βρω ποτέ ξανά δουλειά, δεν ξέρω αν θα εξακολουθούν να καλύπτουν το φάρμακο. Σου συμβαινουν πράγματα που δεν πίστευες ποτέ οτι θα σου τύχουν, οτι θα έρθει η στιγμή που θα μετρήσουν ως κόστος τη ζωή σου, την υγεία σου, την ικανότητά σου να ερμηνεύεις τη βροχή ως ένα φυσικό φαινόμενο και όχι ως θεία βούληση κτλ και σου σηκώνεται η τρίχα, οργίζεσαι- και καλά κάνεις.
ΥΓ. Τελειώνει ό Ολντ Μπόι το άρθρο του με μια φράση..Θα του θύμιζα ότι στον υπαρκτό σοσιαλισμό η υγεία, η παιδεία, η πρόνοια κτλ ήταν κατοχυρωμένο δικαίωμα για όλους.
Αχ βρε κροτ μου, αυτή η (χρηματο-)οικονομική βελτιστοποίηση έχει καταστρέψει τα πάντα. Θεωρητικά θα υπηρετήσει τον άνθρωπο, αλλά πρακτικά τον δυναστεύει. Το δράμα μου είναι πως πρέπει και να την διδάξω, αλλά και να την βάζω στη θέση που της αξίζει, και δεν ξέρω τί ακριβώς μένει στο τέλος…
Δεν ξέρω αν η Βρεττανία διέθετε ένα υποδειγματικό σύστημα υγείας, πάντως όντως η βαρονέσσα Μάγκυ τα’κανε ρόϊδο: τις προάλλες, συγγενείς συναδέλφου επισκέφθηκαν το χωριό μου, στο θεό σου, για να πάνε στο γιατρό (και ούτε το χωριό μου έχει το τέλειο σύστημα υγείας). Ξέρω όμως ότι το Ψωροκωσταίικο σύστημα, μόνο υποδειγματικό δεν είναι. Γιατί – με λαμπρές εξαιρέσεις όπως η γιατρός του πρώτου συνδέσμου – εκεί μέσα ανθεί η ευνοιοκρατία, το φακελάκι. Γιατί χρησιμοποιείται ως προθάλαμος ιδιωτικού ιατρείου ή κλινικής.
Αλλά τι περιμένεις από ένα σύστημα που έφτιαξε ο Αντρέας και θα τελειοποιήσει ο Γιωργάκης (διαμέσω Αβραμό; )
Την καλημέρα μου.
ΥΓ: ελπίζω πως μετά το «Η Θάτσερ ήταν αγία» δε θα ακολουθήσει πόστ «… και ο Μητσοτάκουλας ο αυτής προφήτης»
Νομίζω πως για την υγεία στην Ελλάδα δεν μιλάμε πια για πιθανά σενάρια ενός κοντινού μέλλοντος, αλλά για καλπάζουσα πραγματικότητα του μνημονιακού παρόντος μας – πολλοί φίλοι γιατροί είναι απελπισμένοι αυτό τον καιρό.
Εντάξει τώρα θυμήθηκα το Λιόσα τι έχει πει για τη Θάτσερ. Αυτές οι γενικεύσεις με τους… «πνευματικούς ανθρώπους»…
Αγαπητή Κροτ, ευχαριστώ για την παραπομπή.
Σε σχέση με τη Θάτσερ, αξίζει νομίζω να σημειωθεί ότι είναι γνωστά τα κολλητιλίκια της με τον Milton Friedman, ο οποίος σε επιστολές του της πρότεινε τρόπους να «φιλελευθεροποιήσει» την αγγλική οικονομία. Η Θάτσερ σε απαντητική επιστολή της είχε υποδείξει ότι είναι μάλλον δύσκολο να εφαρμοσθούν οι προτάσεις του, διότι θα συναντούσαν την ισχυρή αντίδραση της κοινωνίας και των πανίσχυρων συνδικάτων… και μετά έγινε ο πόλεμος στα Φώκλαντ. Μετά το τέλος του πολέμου, η Σιδηρά Κυρία κυριολεκτικά τσάκισε τους ανθρακωρύχους και προώθησε όλες τις «μεταρρυθμίσεις» που είχε κατά νου. Εγώ λοιπόν συμπεραίνω, αγαπητή Drama Queen ότι δεν έσφαξε τις χήνες για να γίνει ο πόλεμος (άλλωστε τι όφελος, στρατιωτικό, κοινωνικό κλπ είχε η Βρετανία από τα Φώκλαντς), αλλά έγινε ο πόλεμος για να σφάξει τις χήνες.
Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, κατά τη γνώμη μου είναι η προώθηση όλων των φιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων σε καιρό δημοκρατίας και χωρίς την αντίδραση της κοινωνίας, η οποία όχι μόνο δεν καταλαβαίνει τι γίνεται και που πάει το σκηνικό, αλλά ακόμη και όταν κάποιοι το φωνάζουν εκείνη κοιμάται τον ύπνο του ηλιθίου (προηγούμενη εφαρμογή του ίδιου σεναρίου είχε γίνει στη Βολιβία, το 1985, αλλά με σθεναρή αντίδραση που ανάγκασε την κυβέρνηση να απαγάγει δις τους αρχηγούς των συνδικαλιστικών οργανώσεων, αλλά εμείς δεν διατρέχουμε τέτοιο κίνδυνο, διότι δεν αντιδρούμε και ο εγχώριος συνδικαλισμός είναι από τα φρόνιμα παιδιά – ενδιαμέσως μεσολάβησαν πολλές άλλες εφαρμογές των μεταρρυθμίσεων, με αφορμή όμως άλλα περιστατικά, όπως τη μετάβαση από τον Κομμουνισμό στην Πολωνία, την κατάρρευση της ΕΣΣΔ στη Ρωσία, την άνοδο στην εξουσία του ANC στη Νότιο Αφρική κλπ). Κάπως έτσι θα ξυπνήσουμε ένα πρωί όλοι στην Ελλάδα και θα ανακαλύψουμε ότι δεν υπάρχει πια υγεία και παιδεία, χωρίς να πληρώσουμε και αν δεν έχουμε λεφτά, τότε θα μας δίνουν κουπονάκια (και αυτό αν είμαστε τυχεροί), αλλιώς θα πεθαίνουμε από ιάσιμες ασθένειες και θα μένουμε χωρίς στοιχειώδη μόρφωση για τα παιδιά μας. Καλή μας νύχτα λοιπόν και καλή τύχη!
Πάντως έχουν ξεκινήσει ήδη συλλογικές δράσεις στα περισσότερα νοσοκομεία (αν και χωρίς τα σωματεία), με τα γνωστά παρατράγουδα από τους γνωστούς πράσινους τραμπούκους. Για ‘μένα το σημαντικό είναι ότι το ελληνικό σύστημα υγείας μόνο υποδειγματικό δεν υπήρξε μέχρι σήμερα, ήταν ωστόσο αταξικό, είτε θεσμικά είτε σε επίπεδο ανθρώπινης αλληλεγγύης. Τι εννοώ μ’ αυτό; Ότι ακόμα και ο ανασφάλιστος, ο άνεργος, ο μετανάστης είχε πρόσβαση σε φάρμακα και ιατρική περίθαλψη, ακόμα και όταν δεν καλυπτόταν από κάποιο ταμείο, πολλές φορές γιατί το προσωπικό των νοσοκομείων λειτουργούσε ανθρώπινα, παραβλέποντας το νόμο. Αυτό είναι που διακυβεύεται σήμερα κι αν δεν αντισταθούμε μαζί σύντομα πολλοί από εμάς θα είμαστε στο δρόμο.
Διαφωνώ ωστόσο με το ποστ που παραθέτεις, όπως διαφωνώ συνολικά με την εξομοίωση όλων των δημοσίων υπαλλήλων…έστω και για λόγους οικονομίας ειχειρημάτων!
Καταρχάς, θέλω να επισημάνω ειδικά προς όσους δεν είναι συνηθισμένοι στο ύφος του Old Boy, πως το ποστ αυτό (όπως όλα του τα ποστ) είναι ειρωνικό, άρα αυτά που εννοεί είναι τα αντίθετα από εκείνα που διαβάζουμε.
Οπότε, Παρτιζάνα, η τελευταία φράση του ποστ θέλει σητν πραγματικότητα να πει αυτό που λέμε κι εμείς, αλλά το λέει «ανάποδα».
Όπως και νά’χει, η αφορμή για τον εκνευρισμό μου και την παραπομπή στην Εσκαρίνα δεν ήταν το ποστ, αλλά ορισμένα από τα σχόλια που διάβασα από κάτω.
Δεύτερον, να πάτε να διαβάσετε το ποστ της Drama Queen εδώ.
Latecomer, ναι, τη βρίζουνε, αλλά την ψηφίσανε 3 φορές παρ’όλα αυτα -άσε που τώρα ψηφίσανε το offspring της…
Drama queen, ο τίτλος ήταν ειρωνικός και προβοκατόρικος, αλλά φοβάμαι πως με όσα θα δούμε σύντομα, όντως η Μάρτζι θα φαντάζει αγία. (και γαμώτ α συνθηματάκια το Tori scum εν τω μεταξύ!).
Και, ρε σεις που μένετε στο νησί, να καταλάβω, NHS το λένε παντού μεν, πλην όμως δεν είναι το ίδιο; Τι πράμα είναι αυτό, ο φαντομάς;
Φάρε, ακριβώς, τα πράγματα στη Βρετανία είναι χειρότερα μεν, εδώ και πολλά χρόνια, εξαιτίας του θατσερισμού που διέλυσε τα πάντα στο πέρασμά του -το χειρότερο είναι πως διέλυσε και το συνδικαλιστικό κίνημα, αν και, όπως βλέπουμε, κάτι πάει να γίνει τώρα.
Τσαλ, να λαϊκίσουμε, γιατί όχι; Ψέματα είναι;
Παρτιζάνα, ακόμα και μετά τη διευκρίνηση διαφωνείς; 🙂
Καμ, ο ψυχολόγος σου τι λέει για όλα αυτά; Δε βαριέσαι, κάπως πρέπει να βγάλουμε και το ψωμάκι μας.
Δικεόρε, να με συμπαθάς, αλλά εχω την εντύπωση πως στη Γερμανία προς το παρόν, το σύστημα υγείας δεν είναι και ό,τι χειρότερο. Κατά τα άλλα, όχι, εγώ ποστ για το Μητσοτάκουλα δεν κάνω! Άλλωστε από ό,τι κατάλαβα είναι ακόμα παντού!
Το Ψωροκωστέικο σύστημα, όχι δεν είναι υποδειγματικό, αλλά τουλάχιστον ως τώρα ήταν δημοκρατικό και πάντως κανένας δεν ψόφαγε στο δρόμο, επειδή δεν είχε λεφτά. Τώρα όμως αυτό θα συμβεί.
Επίσης, μου τη σπάει που όλοι έχουν να πουν για τα φακελάκια (και καλώς, αφού υπάρχουν), αλλά κανείς δεν λέει πως στο Ερυθρό τους λείπουν οι γάζες και το οινόπνευμα και πως υπάρχουν οργανικά κενά ακόμα και στην πολύ ζητούμενη Αττική που καλύπτονται από ειδικευόμενους ή συμβασιούχους. Επίσης, κανείς δε λέει πως σε καινούρια νοσοκομειακά συγκροτήματα έχουν αγοραστεί πανάκριβα μηχανήματα (τομογράφοι και τέτοια) που σαπίζουν στα υπόγεια, επειδή το κωλοκράτος δεν διορίζει αρμόδιους γιατρούς για να τα χειριστούν: αποτέλεσμα; Το ΙΚΑ παραπέμπει σε ιδιωτικά θεραπευτήρια, τα οποία πληρώνει, ενώ θα μπορούσαν μια χαρά οι ασθενείς να κάνουν τις εξετάσεις στο δημόσιο νοσοκομείο.
Αυτά ξεχνάνε να τα πουν οι παπαγάλοι, ενώ το φακελάκι ξέρουν να το κλείνουν σε όλες τις πτώσεις και αριθμούς.
Γιώργο, τι είχε πει;
Εσκαρίνα, σε όλα όσα λες που συμφωνώ απόλυτα, έχω μόνο να σημειώσω πως είχε συμφέρον η Βρετανία από τα Φώκλαντς, γι’άυτό εξάλλου ανακινήθηκε και στις αρχές του χρόνου το θέμα. Πέρα από το γόητρο της πληγωμένης αυτοκρατορίας (μη χέσω), τα Φώκλαντς έχουν πετρέλαιο. Το Φλεβάρη λοιπόν βρετανική εταιρία πήγε να κάνει έρευνες, χωρίς να ειδοποιήσει/ενημερώσει/ζητήσει άδεια από την Αργεντινή. Επειδή έτυχε και είμασταν στην Αργεντινή εκείνες τις μέρες, είδαμε πως κόντεψε να γίνει διπλωματικό επεισόδιο και φυσικά ποιος τα χέζει τα κωλόνησα; Αλλά δε μπορείς να πεις το ίδιο για το πετρέλαιο.
Σάιλεντ, πάλι καλά, για να δούμε. Ρωτώ κι εσένα, διαφωνείς και κατόπιν της διευκρίνησης;
Κρότκαρ,
Μερσί, με κάνεις και κοκκινίζω. 🙂 To σύνθημα τα σπάει. Δεν ξέρω τι κάνουν εκεί στο βορρά αγαπητή μου με το NHS!
@latecomer,
δικό ΣΑΣ! ? Τι λε ρε παιδί μου, Σκωτσέζικη περηφάνεια; Χαχα! Εγώ δεν «νιώθω πατριωτικά» αλλά νιώθω κομμάτι της πόλης.
Λοιπόν αυτό το «κροτκαρ» της χρειαζότανε για να μάθει να βάζει ψευδώνυμο στα κυριλλικά! 😀
Ούτε εγώ ξέρω τι κάνουμε εδώ στον βορρά με το NHS, μια φορά μου χρειάστηκε και πήγα στον γιατρό του πανεπιστημιού γνωρίζοντας ήδη τι έχω.
No, not really. Όχι Σκωτσέζικη περηφάνεια, μάλλον λεητκαμερικός οπαδισμός χωρίς αιτία είναι (ή μάλλον με αιτία ενίοτε, δες παρακάτω) 😛
«τη βρίζουνε, αλλά την ψηφίσανε 3 φορές παρ’όλα αυτα»
Ε όχι δα! εκείνοι εκεί κάτω την ψηφίζανε! Όσο για το οφσπρινγκ, εδώ πέρα από τις 59 έδρες μόνο μια δώσαμε στους Τόρις σε λέω!!!
0. Ελπίζω όταν μιλάς για παπαγάλους που κλίνουν το φακελάκι σε όλες τις πτώσεις & αριθμούς να μη βάζεις την αφεντομουτσουνάρα μου μέσα.
1. Δεν είπα ότι το γερμανικό σύστημα είναι «ό,τι χειρότερο». Δεν είναι τέλειο είπα, έχει διαφορά. Και όντως ΔΕΝ είναι – απλά η παθογένειά του είναι διαφορετική και όχι της παρούσης. Δεν επεκτείνομαι.
2. Θα μου επιτρέψεις να καγχάσω για τη δημοκρατικότητα του Ψωροκωσταίικου συστήματος. Σε αντίθεση με το ακροτελεύτιο του Συντάγματος, ο,τιδήποτε επαφίεται στον πατριωτισμό των γιατρών, δημοκρατικό δεν είναι. Έχοντας ζήσει το άκρως καπιταλιστικό ιατρικό σύστημα της Αμερικής, δηλώνω ανερυθρίαστα πως προτιμώ να χρειαστεί να κουβαλήσω πιστωτική κάρτα στα επείγοντα περιστατικά (μου’τύχε) και να με φροντίσουν αμέσως (μετά την υπογραφή της απόδειξης!), παρά να περιμένω σε ράντζο στην Ψωροκώσταινα ΚΑΙ να χρειαστεί να φακελώσω ή να πάω και σε ιδιώτη γιατρό μετά.
3. Η έλλειψη σε γάζες, οινοπνεύματα και μηχανήματα, δεν είναι απότοκο της αποτυχίας του ΕΣΥ. Είναι απότοκο της διαφθοράς της δημόσιας διοίκησης εν γένει και του εξωπραγματικού τρόπου εφαρμογής της νομοθεσίας περί δημοσίων προμηθειών στο Ελλαδιστάν. Η μίζα για τον αξονικό τομογράφο είναι μεγαλύτερη απ’αυτή για τις generic γάζες. Δεν είναι τυχαίο που – και πριν απ’ της Τρόϊκας τον καιρό – τρανταχτές καταδίκες της Ελλάδας στο Λουξεμβούργο αφορούσαν προμήθειες νοσοκομείων.
Τα σέβη μου, U
Τί να πει κι ο ψυχαναλυτής μου… Αντιλαμβάνεται πως πέραν του πνεύματος πρέπει να διδάξω και την σύγχρονη πρακτική στο επαγγελματικό πεδίο τους… (Tελευταία παράγραφος)
Δράμα σου λέω
Καθόλου μακρινή πραγματικότητα. Γύρισε η μάνα μου σήμερα απ΄το ΙΚΑ έξαλλη. Ένας γιατρός (παθολόγος) το πρωί κι ένας τ΄απόγευμα. Πολλοί αναγκάστηκαν να ξαναπάνε αύριο, γιατί δεν πρόλαβαν να τους δουν.
Έχει καταγγελθεί η σύμβαση φαρμακοποιών με Δημόσιο (εδώ και σ’ άλλες πόλεις), έχουν βγει βασικές εξετάσεις εκτός (τις πληρώνουμε μετρητά) , αλλά οι κρατήσεις μας σταθερές.
Όσον αφορά δε τους χρόνιους ασθενείς (νεφροπαθείς, καρκινοπαθείς κλπ) κλάφ’τα …
Σκ@τ@
Σήμερα γίνονται κινητοποιήσεις στα Νοσοκομεία για το βραδυνό 3ευρο που πάνε να θεσπίσουν … που σίγουρα το επόμενο διάστημα αυτό θα καθιερωθεί παντού και προφανώς θα αυξηθεί.
Με πρόφαση το μνημόνιο … εεεε … τη δανειακή σύμβαση για τα κέρδη της πλουτοκρατίας ήθελα να πω, ετοιμάζονται για την πλήρη ιδιωτικοποίηση της Υγείας στην Ελλάδα !
Οπότε, σε λίγο καιρό, θα μοιάσουμε ή και θα ξεπεράσουμε τις … επιτυχίες της Αγγλίας !!!
Καλημερούδια !
… και από τα δικά μου αγαπημένα («πλιάτσικο» η ελληνική μετάφραση … ; καλή…). Το θέμα για εμένα Ρατ είναι ότι τα ξέρουμε, τα διαβάζουμε, τα γράφουμε, τα καταδικάζουμε αλλά … φταίνε άλλοι;
Καλημερούδια (50+)
Ναι το ξέρω το ύφος του Ολντι Μπόι, είχα περισσότερη μια μελγχολική διάθεση παρά επικριτική.
Ο Λιόσα λοιπόν έχει πει στην Θάτσερ «Δεν υπάρχουν κατάλληλες λέξεις για να σας εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου για ότι έχετε κάνει για την ελευθερία», έχει ερωτηθεί πάρα πολλές φορές για το θαυμασμό του στη Θάτσερ, έχει πει ας πούμε «When she took power she really made an extraordinary impact on British life, society, politics….».
Καλημέρα και Καλό Σ/Κ !
υ.γ. όσο μπορεί να είναι …
Tὸ Σπίτι τοῦ Ὕπνου εἶναι μακρὰν τὸ καλλίτερο τοῦ Coe.
«υπαρκτό σοσιαλισμό»
lol
Καλημέρα! Ναι, ακόμα διαφωνώ, δεν το παρερμήνευσα το κείμενο που παραθέτεις. Διαφωνώ και με την ταύτιση νοσοκομειακού προσωπικού-δημοσίσων υπαλλήλων, όπως και με τη συνολική εξομοίωση των δημοσίων υπαλλήλων που επιχειρείται τελευταία σε διάφορα σκαιά μέσα προπαγάνδας. Σημασία όμως δεν έχει τόσο να αναπτύξω τη σκέψη μου όσο να δούμε υπό ποια κοινωνική θέση και ποια ταυτότητα ειχειρηματολογεί κανείς. Διότι εάν εγώ είμαι ο ίδιος δημόσιος υπάλληλος ή πλούσιος ή αρτιμελής προφανώς μιλάω σε ένα διαφορετικό επίπεδο από τον άνεργο με προβλήματα υγείας. Αν έχω λύσει τα βιοποριστικά μου προβλήματα φιλοσοφώ ευχαρίστως για τα προβλήματα των φτωχών. Αν είμαι και ο ίδιος φτωχός τότε δικαιούμαι περισσότερο να μιλώ για κοινωνική δικαιοσύνη. Και για το βραδυνό 3ευρο που έχω ήδη χρησοπληρώσει τόσα χρόνια με τις εισφορές μου δικαιούμαι να γίνω ακόμα και ανθρωποφάγος…
Drama queen και Latecomer, είναι προφανές πως πάνω από το Leeds είναι μια άλλη χώρα!
Δικηγόρε, όχι δε σε συμψηφίζω με τα παπαγαλάκια, προφανώς. Θα σου υπενθυμίσω πάντως πως, ναι, όταν έχεις πιστωτική με όριο στο πεντοχίλιαρο, έχεις την άνεση να προτιμάς να πληρώνεις. όταν είσαι απολυμένος, χρεωμένος και άρρωστος προτιμάς απλά να μη σε αφήσουν έξω από το νοσοκομείο επειδή δεν έχεις το 3ευρω. Καλό είναι να κοιτάμε και έξω από το γυάλινο πύργο μας.
Καμ, έχει και τόση ανεργία που να λες κι ευχαριστώ που έχεις δουλειά μάλλον.
Ρενάτα, θυμίζω και τους διαβητικούς, αν τους ξεχάσαμε.
Φάρε, πάντως και στη Βρετανία από το κακό στο χειρότερο πάνε τα πράγματα, με βάση όσα λένε οι φίλοι μας που ζουν εκεί.
Μπέρμπον, τι εννοείς; Αναρωτιέμαι αν έχει νόημα να ψάχνεις ευθύνες ή να ψάχνεις λύσεις. Δε συμφωνώ με το όλοι φταίμε επειδή θυμίζει το «μαζί τα φάγαμε», και όπως θα έλεγε και ο Καμ, εγώ δεν έφαγα τίποτα εκτός από ένα γεμιστό και πατάτες φούρνου.
Φταίμε που δεν αντιδράσαμε, ίσως, αλλά να, ήρθε ο καιρός: μήπως να αντιδράσουμε;
Παρτιζάνα, μελαγχολική δε λες τίποτα.
Γιώργο, μα ποιος Λιόσα τα είπε αυτά;! Αναφερόμενος σε τι;
Βαγγέλαξ, α, όχι, καλό το «Σπίτι του Ύπνου», αλλά εγώ προτιμώ το Πλιάτσικο!
Σάιλεντ, θα συμφωνήσω πως είναι λάθος ο συμψηφισμός όλων των δημοσίων υπαλλήλων όπως και τον ιδιωτικών βέβαια. Γενικά είναι λάθος οι γενικεύσεις και ο συμψηφισμός των ανθρώπων, δεν είμαστε όλοι ίδιοι, δεν κάνουμε όλοι τα ίδια, οκ.
Αλλά δεν καταλαβαίνω τι εννοείς στο δεύτερο σκέλος: ζητάς διαβατήριο και πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων και φορολογική δήλωση από όσους δε γουστάρουν αυτή την κτηνωδία; Επειδή έχω δουλειά, σπίτι και μισθό, δλδ, ακυρώνεται το γεγονός ή μειώνεται η αξία της στάσης μου να διαφωνώ με την είσοδο μάνατζερ στα νοσοκομεία και τα σχολεία; Τι πάει να πει αυτό δλδ? Είναι σα να μου λες πως δε μπορούν οι αστοί να είναι κομμουνιστές, ενώ, θα θυμάσαι βέβαια, πως κι ο Μαρξ κι ο Ένγκελς κι ο Μπακούνιν αστοί του κερατά ήταν.
Krot, τα … μπερδεύεις, λίγο, τα πράγματα !!!
Ο Μπακούνιν, ναι, αστός του … κερατά ήταν !!!
Οι άλλοι δυο, ήταν απλοί αστοί που ξετίναξαν τη τάξη τους !
υ.γ. δεν περιμένω, βέβαια, να συμφωνήσεις 😆
Φάρε, για την ταξική καταγωγή μιλάω, η οποία είναι όντως αστική και στις τρεις αυτές περιπτώσεις και σε πολλές άλλες. Και ακριβώς αυτό λέω κι εγώ, πως δλδ η ταξική καταγωγή δεν προδιαθέτει εξ ορισμού ότι κάποιος θα είναι «εχθρός της εργατικής τάξης» ή πως τελοσπάντων θα αδιαφορεί για τα προβλήματα ή πως δνε μπορεί να είναι χρήσιμος στην επίλυση των προβληματων.
Το «του κερατά» ήταν απλά τρόπος του λέγειν, για να κάνω το σχόλιο γλαφυρό.
Κροτ, δεν ζητάω κανένα πιστοποιητικό και δε γουστάρω ούτε κι εγώ αυτή την κτηνωδία, ούτε γουστάρω την είσοδο μάνατζερ στα νοσοκομεία και τα σχολεία, δεν ξέρω καν πως προέκυψε αυτή η ιδέα. Αναφέρομαι στο κείμενο που παραπέμπεις και την ειρωνία του συγγραφέα, που με προσβάλλει ως άνθρωπο, ως πολίτη δημοκρατικής (παραλίγο να γράψω ευνομούμενης…) χώρας και ως…άνεργο.
Γνωρίζω καλά πως λειτουργεί ο καπιταλισμός και δεν ονειροβατώ πιστεύοντας ότι η χώρα θα σωθεί με τις απολύσεις μερικών δεκάδων δημοσίων υπαλλήλων, πόσο μάλιστα όταν αυτή την ώρα μειώνεται ακόμα περισσότερο η φορολόγηση των μεγάλων επιχειρήσεων και οι ασφαλιστικές τους εισφορές τους χαρίζονται από το κράτος στην υγεία μας. Αυτά γιατί στις μέρες μας πρέπει να εξηγούμε τα αυτονόητα…
Όμως επειδή ουδέποτε συναίνεσα στις παράνομες κομματικές προσλήψεις στο δημόσιο, ούε φυσικά και στις επίσης παράνομες κρατικοποιήσεις χρεωκοπημένων ιδιωτικών επιχειρήσεων, θεωρώ συνεπές προς τον εαυτό μου να σταθώ σκεπτικός απέναντι στις απολύσεις στο δημόσιο. Επίσης θεωρώ θέμα αυτοσεβασμού πια να αντιστέκομαι στα παπαγαλάκια διαφόρων χρωμάτων και αποχρώσεων, που προπαγανδίζουν γενικώς και αορίστως υπερ των κοινωνικών κεκτημένων, ενώ πίσω από τις γραμμές βρίσκονται τα δικά τους κομματικά συμφέροντα.
Δεν υποστηρίζω κανέναν εν λευκώ και στεναχωριέμαι που το έκανα στο παρελθόν, πιστεύοντας τα ψευδεπίγραφα επιχειρήματα τους. Μπορούμε αν θέλεις τη συζήτηση να την κάνουμε και σε άλλη βάση, πέρα από γενικεύσεις και φιλοσοφικές (ή κοινωνιολογικές αναλύσεις), αλλά πλέον με ονόματα και γεγονότα. Όμως όχι εδώ και όχι δημόσια και απολογούμαι προκαταβολικά γι’ αυτό στους συνομιλητές.
Σάιλεντ, μου κρατάς μια θέση δίπλα σου;
που; στον οαεδ;
Καλά, η … γλαφυρότητά σου ΔΕΝ … ΠΑΙΖΕΤΑΙ !!! 😆 😆 😆
Τη γνώμη μου για τον Κόου την ξέρεις. Το «τι ωραίο πλιάτσικο» θεωρώ ότι είναι σπουδαίο βιβλίο και τώρα που έχω μυήσει και το ποντίκι στον Κόου, του έχω συστήσει να το διαβάσει 😉
Καλημέρα σας, Καλή Βδομάδα !
το «Τί ωραίο πλιάτσικο» είναι έπος αξεπέραστο..
πολύ καλό πάντως και το τελευταίο του «ο ιδιωτικός βιος του Μαξουελ Σιμ», στο οποίο σχολιάζει (παρεπιπτόντως) την οικονομική κρίση, με πολυ πικρο χιουμορ.
Καλημέρα !
Silent και Γιώργο, τελικά μεταφέραμε τη συζήτηση στου Silent -ο οποίος να κοιτάει και το μέηλ του πού και πού!
Αλεπού, πρέπει να δούμε και το τελευταίο που λέει κι η Lucia!
Φάρε, γεια!
Φαίνεται ότι είναι η εποχή της … μεταφορά !!!
Και μεις, εδώ, τι … κάνουμε ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Τέλος πάντων !
Καλημέρα και Καλό μήνα σε όλους !
(και στους … μεταφορείς και στους … μεταφερόμενους)
Το διάβασα και είναι εξαιρετικό!
Παράθεμα: ό,τι πάρεις εκατό « Кроткая
«Να διαβάσετε οπωσδήποτε το Πλιάτσικο του Coe, αν δεν το έχετε κάνει ως τώρα.»
Κι αν το έχετε κάνει, ευκαιρία να το διαβάσετε ξανά! 😉
Καλημέρα Κροτίδι!
έχουμε και τις αδυναμίες μας, τι να πεις…
Παράθεμα: νομενκλατούρα και γουοναμπήδες… « απέραντο γαλάζιο