Στα λαγκάδια της Λιλιπούπολης
βγαίνει ένα λουλουδάκι
που το λεν Χρυσαλιφούρφουρο
και μοιάζει με χρυσό τριανταφυλλάκι.
Φύσα, φύσα το Χρυσαλιφούρφουρο,
φύσα το την Άνοιξη να φέρεις.
Κι αν πετάξει σα φτερό και πούπουλο,
κάποιος σ’ αγαπάει και δεν το ξέρεις.
Χρυσαφένια φλουράκια κρέμονται
κάτω από τα πέταλά του.
Και στου Ζέφυρου το παιχνίδισμα
σαν να κουδουνίζει κάπου κάπου.
Φύσα, φύσα το Χρυσαλιφούρφουρο,
που κρατάς την Άνοιξη στο χέρι
Κι αχ! Αν γίνει σκόνη και χρυσόσκονη,
κάποιον αγαπάς και δεν το ξέρει.”
________________
Πότε θα ξαναδώ το Πορτο Λίλι
και την αρχαία πόλη Παπουα-Λίλη
πότε στη Λίλιτσα θα ξαναπερπατήσω,
πότε αχ πότε θα ξαναγυρίσω;
Αντίο Λιλιπούπολη, αντίο αντίο,
παίρνω το πατίνι μου, το άλογο, το πλοίο,
παίρνω το τρένο της γραμμής, παίρνω το αεροπλάνο
και φεύγω Λιλιπούπολη τις ομορφιές σου χάνω.
Ποτέ δε θα ξεχάσω κάποια δύση
στο χρυσοκόκκινο φεγγαρονήσι,
αχ Λιλιπούπολη τον κόσμο κι αν γυρίσω,
άλλο νησί δε θα ξαναγαπήσω.
Αντίο Λιλιπούπολη, αντίο αντίο,
παίρνω το πατίνι μου, το άλογο, το πλοίο,
παίρνω το τρένο της γραμμής, παίρνω το αεροπλάνο
και φεύγω Λιλιπούπολη τις ομορφιές σου χάνω.
________________
όλα όσα συνέβησαν εδώ
μανδάμ, η μουσική γιατί δεν παίζει; και μένω μόνη να το τραγουδώ;
νομίζω πως διορθώθηκε, θες να δοκιμάσεις να ξανατραγουδήσεις μαζί με τη Σαββίνα? 🙂
ναι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Κι αχ, αν γίνει σκόνη και χρυσόσκονηηηη,
κάποιον αγαπάς και δεν το ξέρει….
αααααααααχχχχ!
Κροτάκι, θυμάσαι την ιστορία που πήγαινε με το τραγούδι;
που ο Μπιξ-Μπιξ και η Μπομπίλα και είχαν μαλώσει;
α, όχι, την ιστορία δεν την θυμάμαι! 😦
ίσως η πιο αγαπημένη ιστορία…μέσες άκρες θα στην πω…και την αφιερώνω κιόλας, ξέρει αυτός:
Ήταν που λες η Μπομπίλα και ο Μπιξ-Μπιξ και είχαν μαλώσει, εκεί στα λαγκάδια της Λιλιπούπολης. Αγαπιόντουσαν πολύ αλλά τράβαγε ο ένας, τράβαγε κι η άλλη, ε…έφτασε το πράγμα στο απροχώρητο.
Παίρνει που λες η Μπομπίλα τον Φύστικο, το φανταστικό τρελοκάραβο, και ξανοίγεται στην φουρτουνιασμένη θάλασσα, πολύ στεναχωρεμένη.
Αλλά δεν μπορεί να γυρίσει πίσω! Η θάλασσα την παρασύρει και αυτή σκέφτεται τον Μπιξ-Μπιξ και, βλέποντας τα πάντα από απόσταση, της λείπει.
Του γράφει λοιπόν ένα γράμμα, ένα ερωτικό γράμμα που του λέει πόσο τον αγαπά και πόσο θέλει να γυρίσει κοντά του και πόσο μετανιωμένη είναι που δεν του έδειξε πόσο τον αγαπά. Αλλά δεν μπορεί να γυρίσει για να του το δείξει, η θάλασσα δεν την αφήνει, τα ιστία του Φύστικου έσπασαν και δεν την υπακούν.
Το βάζει σε ένα μπουκάλι και το πετά στη θάλασσα, ελπίζοντας πως ο Μπιξ-Μπιξ θα το βρει.
Ο Μπιξ-Μπιξ, από την άλλη, εξίσου μετανιωμένος, γυρνά γυρω-γύρω ψάχνοντας την Μπομπίλα. Στο λιμάνι, στην παραλία, παντού! Βλέπει την θάλασσα φουρτουνιασμένη και ανησυχεί. Πού είναι η αγαπημένη του; Γιατί έφυγε; Γιατί δεν μπορεί να την βοηθήσει, ενώ μάλλον κινδυνεύει;
Και βλέπει το μπουκάλι με το γράμμα! Και αρχίζει να φωνάζει στην Μπομπίλα πως την αγαπά και της ζητά να γυρίσει! Ότι θα είναι εκεί, στο λιμάνι και θα την περιμένει. Και φωνάζει και στον Φύστικο να τη φέρει πίσω.
και εκεί….εκεί…ακουγόταν αυτό και είναι ό,τι πιο όμορφο έχει γραφτεί ποτέ!
αααααααχχχ!
σνιφ!
Α στο καλό, συγκινήθηκα πάλι!
ενα τα πιο ομορφα τραγουδια που εγιναν ποτε
υ.γ.
να πω και γω τις νοσταλγιες μου;
να τις πω!
ε, η λιλιπουπολη παιζοταν γυρω στις 8 με 9 το πρωι (δεν θυμαμαι ακριβως ωρα) και ηταν η ωρα που πηγαινα στη δουλεια μου (ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΣΧΟΛΙΑ ΕΠ’ ΑΥΤΟΥ 👿 ), ετσι για να μη χανω επεισοδια ειχα ενα τρατζιστορακι και την ακουγα στον ηλεκτρικο (δουλευα κεντρο αθηνας).
Μπαλόνι, για δες! Όχι, δεν το θυμόμουν, θυμάμαι λίγα πράγματα πριν από την περίοδο πριν το νηπιαγωγείο!
Μούργε, εγώ πάλι ήμουν προσχολικής ηλικίας και ξύπναγα τη μάνα μου για να μου ανοίξει το ραδιόφωνο! 🙂
Ευτυχώς, σκέψου δράμα αν πήγαινα ήδη σχολείο! Αντί να ακούω Λιλιπούπολη, θα είχα «Η γλώσσα μου»!
Το ’81 δεν σταμάτησε; Ε, το ’81 πήγα νηπιαγωγείο! 🙂
(θα ανεβάσω κι άλλα, μείνετε συντονισμένοι!)
Καινούρια ενότητα, Κροτ μου? Σούπερ!
Την βάζω να παίζει όταν ζωγραφίζουμε. Κατ΄απαίτησή τους πια. 😉
Θυμάμαι αμυδρά κομμάτια απ΄τις εκφωνήσεις, όταν έμενα σπίτι λόγω ασθενείας (Γυμνάσιο). 🙂
Ρενατάκι, και έπεται συνέχεια! 🙂
Και γω την άκουγα με πάθος τότε (9 η ώρα παιζόταν, Μούργε, εγώ έβαζα ξυπνητήρι κάθε πρωί για να μην τη χάσω 😀 ). Αλλά δυστυχώς δεν υπάρχουν παρά μόνο λίγα επεισόδια στο εμπόριο τώρα… Τι καλά να ξαναέβαζαν όλη την σειρά να την γράφαμε ….
Πολλά χρόνια πληροφορήθηκα ότι οι ηλίθιοι της ΕΡΤ χρησιμοποίησαν τις μαγνητοταινίες των εκπομπών της Λιλλιπούπολης για να γράψουν άλλο υλικό, σβήνοντας τα επεισόδια! Φαίνετια ότι κάποια όμως διασώθηκαν και τα μετέδωσε το τρίτο πριν 10 περίπου χρόνια. Νομίζω 5-6 που τα έχω γράψει σε κασέττες.
Διόρθωση: Πριν πολλά χρόνια…
Καλή μας Κρότ
Θέλουμε να χορέψουμε τανγκό!!Οπότε τι καλύτερο απο το χοντρό μπιζέλι????
Θα το περιμένουμε με λαχτάρα!!!!
Αγκνίρα, ξέρεις ότι οι κατοπινοί του Χατζηδάκι στο Γ΄ πρόγραμμα, έσβησαν τις κασέτες όπου είχε καταγραφεί το αρχείο; Μερικά από τα επεισόδια χάθηκαν για πάντα, ή απέμειναν μόνο στα αντίγραφα των φωτισμένων ακροατών, που την κατέγραφαν. Δυστυχώς.
Φιρφιρίκα, δεχόμεθα και παραγγελίες, θα σας ικανοποιήσουμε συντόμως! 🙂
Μα σοβαρά το λες, βρε Κροτ; Και δεν τους κρεμάσανε ανάποδα; 👿 Αλλά δεν εκπλήσσομαι πραγματικά ακούγοντάς το. Κάποτε έψαχνα ίχνη ενός πολύ γνωστού Ελληνα μουσικού στην βιβλιοθήκη της Λυρικής, και έφριξα όταν διαπίστωσα σε τι κατάσταση βρισκότανε το έργο του….
Άσ’τα να πάνε, Αγκνίρα. Αυτά γίνονται όταν βάζουν άσχετους να διαχειρίζονται σημαντικά πράγματα, που δεν είναι σε θέση να τα εκτιμήσουν.
τι μου κάνετε ?
περιττό να σου πω πως εκτιμώ απεριόριστα το blog σου (αρα και εσένα)και με γύρισες πολλά χρόνια πίσω με την Λιλιπούπολη ( με έκανες να συγκινηθώ κάθαρμα και σε ευχαριστώ πολύ)
Σε ευχαριστώ που επέλεξες μια παλιότερη ανάρτηση μου για να «γνωρίσει» στους φίλους σου την αγαπημένη σε πολλούς από εμάς Λιλιπούπολη!
Με τιμάς με τον τρόπο σου και το εκτιμώ βαθύτατα!
Παρότι δεν είμαι ενεργός blogger –Τουλάχιστον σε εκείνο το blog!- αποφάσισα να σου πω μια καλησπέρα!
Αν τώρα σου άρεσαν τα γραφόμενα μου σε εκείνο το blog, μπορείς να διαβάζεις τα νέα μου από το νέο σπιτικό μου
seiriopolis.blogspot.com
Ρεμάλι εκπαιδευτικέ, χαρήκαμε πολύ που σαν είδαμε στα πέριξ! Τόσα πια έχουμε ακούσει για σας! 🙂
Σείριε,έψαχνα μανιωδώς ένα κείμενο που να συστήνει την Λιλιπούπολη και το δικό σου ήταν μέσα στα λίγα που βρήκα και μακράν το καλύτερο! Θα περάσω να δω και το καινούριο σπίτι, λοιπόν! Καλορίζικο!
HELLO! Πρώτη φορά βρίσκομαι στο χώρο σας και ήδη νιώθω πολύ βολικά.
Η Λιλιπούπολη ήταν και δική μου αδυναμία. Είχα πάει και στην ομώνυμη παράσταση στο «Αερικό» (έχει κλείσει πια θαρρώ} και έχω 4 CDs με ιστορίες.
Γράφω για να προτείνω κάτι. Ισως η επιθυμία μας να ξανακούσουμε όσα επεισόδια έμειναν, εισακουστεί αν βομβαρδίσουμε με mails το Γ Πρόγραμμα ή μάλλον το Ράδιο Κόσμος. Δεν ξέρω πόσοι το θυμάστε,αλλά είχαν παιχτει στον Κόσμο πολλά και υπέροχα επεισόδια πριν 7 περίπου χρόνια. Ανάμεσά τους και μια εκπληκτική σειρά με τη Μάγισσα Μπρουχίλντα (απίστευτη η Σαπφώ Νοταρά!) που συναντά μετά απο χρόνια τη Χιονάτη και ανατρέπει την ιστορία με ξεκαρδιστικό τρόπο.
ΛΑΕ ΤΗΣ ΛΙΛΙΠΟΥΠΟΛΗΣ ΣΗΚΩΣΕ ΠΙΑ ΠΑΝΤΙΕΡΑ!
Marilou, καλώς όρισες! Εξαιρετική ιδέα! Να το κάνουμε, ναι!
Βέβαια, δεν ξέρω πόσα σώθηκαν, αλλά όσα κι αν είναι, καλό είναι! 🙂
δειξτε την ευγνωμοσυνη σας:
http://rapidshare.com/files/234761850/edw_lilipoupoli-to_xrisalifourfouro.rar
ελεεινέ Μούργε, με χάκεψες?!?!
τελικά το θυμόμουν λίγο λάθος αλλά η ουσία είναι ίδια, σωστά;
Δεν πειράζει, «Μπομπίλα»! 🙂
τελικα εχεις ενα περιεργο τροπο να δειχνεις την ευγνωμοσυνη σου! 😛
Σας χαιρετώ όλους και όλες…..
Μόλις σήμερα το ανακάλυψα και μάλιστα εντελώς τυχαία….
Εγώ πάλι λόγω ηλικίας δεν το έχω ζήσει όλο αυτό αλλά μου έχουν βάλει αποσπάσματα οι γονείς κ οι 8είοι!!!!
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΞΕΤΡΕΛΑΘΗΚΑ!!!!!
Σπουδάζω Νηπιαγωγός και έχω μια ευαισθήσια και ενα ενδιαφέρον παραπάνω για τα παιδιά και τον υπέροχο κ μυστηριακό τους κόσμο!
Θέλω αρχικά να σου πω ότι η σελίδα είναι απίστευτη κ να σε ρωτήσω αν υπάρχουν/έχουν κυκλοφορίσει κάποια cd’s…..
Μετράς μία ακόμα fan της σελίδας σου…:D
Μούργε, δεν σε είχα πάρει είδηση, μου ξέφυγες! Ε, ναι, λοιπόν!
Mafalda, καλώς όρισες και χαίρομαι που σου αρέσει εδώ.
Για τα cds υκλοφορεί ούτως ή άλλως η μουσική της Λιλιπούπολης (διπλό cd) αλλά πρόσφατα κυκλοφόρησαν και μερικά από τα σκετς σε 4 ή 5 cds, νομίζω μπορείς να τα βρεις σε όλα τα κεντρικά δισκάδικα.
Ακόμα, αν κάνεις κλικ στο λινκ του tribute day, θα βρεις και ολόκληρη εκπομπή όπου ξαναπαίζονται σκετσάκια και μουσικές της Λιλιπούπολης.
Νομίζω ότι τούτη εδώ η σελίδα θα αρέσει σε πολλούς αλλά και σε σένα ιδιαίτερα, γι’ αυτό στην αφιερώνω!
http://rockap.5forum.net/forum-f13/topic-t436.htm
θα χορτάσει η ψυχούλα σου να ακούει Λιλιπουπολίτικες ιστορίες…
ξεκίνα να κατεβάζεις…
Λαέ της Λιλιπούπολης ! Χρειαζόμαστε οργάνωση. Πρέπει να μαζέψουμε ό,τι θυμόμαστε απο τις εκπομπές γιατί οι αναμνήσεις χανονται !