Τις Δευτέρες και τις Τετάρτες η εργάσιμη μέρα μου ξεκινά μία στάση του μετρό πιο πέρα από την συνηθισμένη. Σε αυτή τη στάση, στην έξοδο του σταθμού, συναντώ πάντα έναν κύριο, κοντούλη, ελαφρά καμπουριασμένο, με άσπρα μαλλιά. Ο κύριος αυτός στέκεται όρθιος και παίζει jazz με το κλαρινέτο του. Στα πόδια του είναι ανοιχτή η θήκη του κλαρινέτου -για να εναποθέτουμε τον οβολό μας, όλοι εμείς οι βιαστικοί εργαζόμενοι. Μέσα στην θήκη, έχει πάντα τοποθετημένο ένα χαρτονάκι, στο οποίο είναι γραμμένη η φράση «Η μουσική είναι αγάπη».
Η πλήρης αντίθεση του κυρίου αυτού με τα γκρίζα κτήρια, τα γκρίζα πεζοδρόμια και τους γκρίζους βιαστικούς τεχνοκράτες που συνήθως προσπερνούν αδιάφοροι, μου φτιάχνει τη μέρα.
Τις Δευτέρες και τις Τετάρτες, ξυπνώ νωρίτερα, γιατί η εργάσιμη μέρα αρχίζει λίγο πιο νωρίς από τις άλλες μέρες. Κάθε φορά φροντίζω να έχω ψιλά. Κάθε Δευτέρα και Τετάρτη φτάνω καθυστερημένη στη δουλειά. Ανεβαίνοντας τις σκάλες, ακούω ήδη τις νότες του κλαρινέτου. Βγάζω το πορτοφόλι και ψάχνω για τα ψιλά μου, κοντοστέκομαι, οι τεχνοκράτες γύρω μου σκουντουφλούν πάνω μου, αλλά εγώ λέω καλημέρα στον ασπρομάλλη κύριο κι εκείνος χαμογελά με τα μάτια. Στέκομαι κοντά του λίγα λεπτά και μαζεύω μερικές νότες, τις βάζω στην τσέπη μου, παίρνουν περισσότερο χώρο από τα ψιλά που του έδωσα. Τις κρατώ όλη μέρα μαζί μου, κι έτσι, οι Δευτέρες και οι Τετάρτες αρχίζουν πιο χαρούμενα και η κούραση στο τέλος της ημέρας είναι πιο ελαφριά.
__________________________________________
UPDATE
Μόλις είδα αυτό -και ξαναπροσγειώθηκα εντελώς ανώμαλα από το συννεφάκι μου.
industrial daisies said:
Κι εμένα Κροτάκι, κάτι τέτοιες μέρες μου έμεναν πάντα. Κάτι Σάββατα με έναν Ιρλανδό κιθαρίσα στην πλατεία, μία μπάντα κάτω από τη σχολή να παίζει τανγκό κάθε φορά που γράφαμε εξετάσεις κι εγώ να γράφω ό,τι μου ζητούσαν σκεπτόμενη πως κατεβαίνω κάτω και χορεύουμε και άλλα τέτοια… Και τώρα πια, που η δουλειά είναι τέρμα Θεού το mp3 δεν το αφήνω. Ξεκινά αλλιώς όσο να πεις με νότες μία μέρα παρά με το στρίγγλισμα του μετρό…
Μόνο που μου έχουν μείνει κι άλλα πρωινά απαντήματα. Ο κύριος χωρίς πόδια έξω από το μετρό που όταν γυρίζω το βράδυ είναι ακόμα εκεί, ο άλλος κύριος που έχει απλώσει την κουβέρτα του στο πάρκο, η μαμά με το μωρό που τώρα πια πρέπει να έχει πατήσει τα 3 (είναι τουλάχιστον δύο χρόνια που τους βλέπω και τότε ήταν πολύ μωρό)… Κι έτσι οι μουσικές φαντάζουν αλλιώς μετά από τέτοιες συναντήσεις…
Καλημέρα πολυαγαπημένο μου κροτίδιο.
Myshkin vs Raskolnikov said:
Τι φανταστικές εικόνες, τι εξαίσιες μουσικές, τι σκέψεις, αναμνήσεις και συναισθήματα μας χαρίζετε κάθε φορά! Πάντα με το κατιτίς σας. Merci.
hope said:
ΛΟΙ ΜΑΖΙ ΓΙΑ ΤΗ ΛΥΔΙΑ ΜΑΣ!!!!!
Την Παρασκευή 11 Ιανουαρίου (μεθαύριο δηλαδή) το Λυδιάκι μας, η πιο γλυκιά φατσούλα του διαδικτύου, θα κάνει επέμβαση αφαίρεσης του όγκου, που εδώ και λίγο καιρό αναπτύσσεται και πάλι στο κεφαλάκι της.
Σας καλώ όλους, λοιπόν, την Παρασκευή το πρωί, να βάλετε τα ξυπνητήρια σας στις 8.00 ακριβώς. Στις 8.10 just να γυρίσετε το βλέμμα σας στον ουρανό και να κάνετε μια προσευχή για την τετράχρονη Λυδία μας. Ολοι μαζί την ίδια ώρα. Δεκάδες προσευχές που θα ενωθούν σε ΜΙΑ. Να πάνε όλα καλά! Να μην δυσκολευτεί, να μην πονέσει. Να βγει νικήτρια! Και σε μερικούς μήνες να δούμε μια φρέσκια φωτογραφία του πεισματάρικου αυτού πλάσματος, στολισμένη με ένα τεράαααααστιο χαμόγελο επιτυχίας!
ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ για το ΛΥΔΙΑΚΙ ΜΑΣ!
Γιατί η δύναμη της προσευχής είναι απίστευτη.
Για όσους δεν ξέρετε την Λυδία, μπορείτε να την γνωρίσετε μέσα από το blog: http://lydia-tigria.blogspot.com/
hope said:
Μεταδωστε τοplease
χρυσοσκονη του ψαρα said:
οι πολυτιμες νοτες στην τσεπη , ασπιδα προστασιας στην καθημερινοτητα και την ρουτινα 🙂
χρονια πολλα και καλη χρονια!
Μαρία said:
Τι όμορφο που είναι να ξεκινάει έτσι η μέρα σου. 🙂 Βλέπεις τα πράγματα λίγο πιο αισιόδοξα ρε γμτ, πώς να το κάνουμε…
Καλημέρες και φιλιά!
JO said:
Πραγματικά πολύ όμορφο ξεκίνημα!!!! 🙂 Είσαι τυχερή!!!!
Καλημέρα σου! 🙂
asimina said:
Καλημέρα!! Λες για τον κυριούλη στο Schuman;; Κι εγώ τον συναντώ τις Τετάρτες και μου φτιάχνει το κέφι. Αυτό που πάντα με στενοχωρεί, όμως, είναι η ένδειξη ενός πενταγράμμου με ένα μεγάλο Χ από πάνω στα βαγόνια του μετρό. Για τους φιλήσυχους Βέλγους η μουσική δεν επιτρέπεται μέσα στο μετρό. Θα σαπίσουμε από την βαρεμάρα καμιά μέρα…
Μουτς και γαβ!
Ασμοδαίος said:
Πολύ ωραία. Είναι ο Γούντι. 😉
Кроткая said:
Μαργαρίτ, είναι που οι πρώτες στιγμές κάνουν πιο υποφερτές τις δεύτερες. Και είναι που τις δεύτερες δεν πρέπει να κάνουμε πως δεν τις βλέπουμε και δεν πρέπει να τις ξεχνάμε.
Ρασκόλνικοφ, να είστε καλά! Άλλες φορές πάλι γίνομαι εκνευριστική, το ξέρω! 🙂
Hope, εύχομαι ειλικρινά τα καλύτερα για την Λυδία. Δεν πιστεύω στις προσευχές και στις ομαδικές εκκλήσεις του καλού, είναι που δεν είμαι και θρησκευόμενη, αλλά εύχομαι ειλικρινά τα καλύτερα.
Χρυσοσκονίτσα, ασπίδα προσατασίας και καταλύτης γαλήνης, ναι! 🙂
Μαράκι, έχω μια δυσκολία με το πρωινό ξύπνημα και συνήθως ξυπνάω στραβά, αλλά όταν μετά βρίσκω τέτοια όμορφα στο δρόμο μου, όλα μοιάζουν πιο αισιόδοξα!
Jo, όχι όλες τις μέρες δυστυχώς!
Ασημίνα, όχι, στο Maelbeek. Εκείνος του Schuman είναι πάνω στο δρόμο νομίζω και είναι πιο ψηλός και πιο νέος. Αλλά δεν τον πετυχαίνω συχνά δυστυχώς.
Επίσης, παρά την απαγόρευση, έχω πετύχει 3 φορές μουσικούς σε βαγόνια! Αντάρτες πόλεων!! χε χε χε! (χτές έμαθα νέα για τον ξανθό άγγελο! του ψάχνετε σύζυγο; Θα γίνει μπαμπάς?).
Ασμοδαίε, ο Γούντι είναι λίγο πιο κοντός κι έχει πιο κοντά μαλλιά. Επίσης, είναι αρκετά πιο πολούσιος! Αλλά ας πούμε πως τούτος ο κύριος είναι ο δικός μου Γούντι, χε χε χε!
diastimata said:
Δεν είναι υπέροχο αυτό του διάλλειμμα που σου προσφέρει ο κλαρινετατζής;
alepouditsa said:
πιο σημαντικό από ολα βρίσκω το γεγονός ότι μέσα στους ρυθμούς της πόλης που ακολουθείς και εσύ βεβαίως, έχεις ακόμη την διάθεση να απολαμβάνεις αυτά τα μικρά πολύ όμορφα πράγματα… δεν έχεις παρασυρθεί από τη δύνη και το άγχος. μπράβο!!!
ΥΓ: εγώ πάλι δεν τα καταφέρνω συχνά…είμαι μονίμως αγχωμένη…αλλά προσπαθώ!
Φιλάκια :-))
Πρασινομηλογοργόνα said:
Όμροφοοοοοοοο!!!!!
ΥΓ Μου έβαλες ιδέα για το αυχενικό, τερατάκι 😉
KV said:
sweet !
QueenElisabeth said:
Enjoy your perfect days…
Η σημερινή πάντως εμένα μου χαμογελάει…
Кроткая said:
Διαστηματάκι, Ω, ΝΑΙ!
Αλεπουδίτσα, αν κάνεις μια μικρή προσπαθειούλα, θα δεις πόσο θα σε αναζωογονήσει! Σμακ -και την στοργή και την αγάπη μου στις καμήλες δώσε! 🙂
Γοργονίτσα, 🙂 -πρόσεξέ το το αυχενικό! Μια επισκεψούλα στον παθολόγο θα λύσει όλες τις απορίες!
Μπαρμπουνάκι, στη Λεβεντογέννα μάλλον δεν έχει κλαρινέτο, αλλά έχει λύρα, ε? 🙂
Πρασινοτάτη, ΠΟΣΟ ΧΑΙΡΟΜΑΙ! 1+1 και μετά ζήτω η ελευθερία, ε?
αλεπού said:
Κατά βάθος είσαι ευγενική ψυχή, γι’ αυτό σ’ αγαπώ 😉
renata said:
Τι ωραίος τρόπος ν’ αρχίσεις μια εργάσιμη μεέρα! Τυχερό Κροτάκι! 😉 Έτσι με μικρά τέτοια φτιάχνουμε την καθημερινότητά μας πιο υποφερτή! 😉
Εγώ έχω ένα σιντί στ’ αμάξι με το πρώτο Cafe de l’ art. Για ν’ αρχίζω με χαμόγελο! 🙂
Το τραγούδι είναι πολυύύ ωραίο! Επίσης πολύ μ΄αρέσει η σημερινή φατσούλα! 😉 Σμουουτς!
Φαίη (μετεωρίτης) said:
καλησπέρα ΚΡΟΤ!!
Σε καταλαβαίνω!
Από το γραφείο μου στο κέντρο περνάνε συχνά κάποιοι μουσικοί, βαλκανικής προέλευσης. Βγαίνω πάντα και τους πετάω λεφτά! Μου αρέσει ο τρόπος που παίζουν, δεν παίζουν απλά για τα χρήματα, παίζουν γιατί το αγαπούν… έτσι τουλάχιστον θέλω να πιστεύω!
Μου λείπουν οι μουσικοί στην Ελλάδα… δεν είναι το ίδιο όπως στο εξωτερικό…
Α! Μην το ξεχάσω! Θα σου γράψω νέα (έχω πήξει με διάφορα) αλλά έχω ένα υπέροχο νέο: χτες κλείσαμε με τον καλό μου εισιτήρια για Βενετία-Πάσχα!
Αργεί ακόμα αλλά πετάω από χαρά!!!
Όσο για το σχόλιο της ΑΛΕΠΟΥΣ… τι πάει να πει «κατά βάθος»;!!!!!!!
Εγώ βλέπω μία ευγενική ψυχή όχι κατά βάθος αλλά… ολοφάνερα!
Πλαάκ σου έκανε ε;! Για αυτό σου έκλεισε ματάκι, ε;!!
Χα, χα, καλησπέρες από μία κρύα-κρύα-κρύα Αθήνα!
yo!reeka's said:
το «τεχνοκράτες» είναι μια ευγενική έκφραση για το «ευρωμαλάκες;»
φιλια
d1af said:
Πολύ όμορφη η περιγραφή και το ίδιο όμορφος και ο τρόπος να ξεκινήσεις τη μέρα,με μουσική! Κάθε πρωί αν πρέπει να βγώ δεν μπορώ χωρίς το mp3 player, μια εβδομάδα που ήταν για service δεν βγήκα απο το σπίτι!
Кроткая said:
Αλεπού, όχι πολύ βάθος όμως!
Ρενατάκι, ναι, είναι…
Μετεωρίτ, πειραχτήρι βρε είναι η αλεπού!
d1af, εξού και μα ςχρειάζεται εφεδρικό mp3 player!!!
d1af said:
χαχα εσύ το πήγες μακρυά, πάντως όταν πάρω ipod nano, θα κρατήσω το τωρινό για backup 😛
Кроткая said:
έτσι ντε!
άντε με το καλό!!!
Nina C said:
Έχει δίκηο ο κυριούλης σου, η μουσική ΕΙΝΑΙ αγάπη (και η αγάπη μουσική, αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας…)
Кроткая said:
Ντολυ, όταν λες τέτοια με αυτό το άβαταρ, είσαι πολύ πειστική!!! 😛
stefy said:
Ακόμα δεν άλλαξε avatar η από πάνω;;
Πολύ όμορφη εικόνα ο κυριούλης!!
Φιλιά,
:))
Кроткая said:
ναι, είδες τι ομορφη?
οχι, δεν αλλάζει, είναι αμετανόητη! Θέλει να μας τρομάζει!
KV said:
Krot μου, δεν ξέρω για την λύρα (που δεν με ενδιαφέρει εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων!) … έχει Μικρούτσικο και Σταυρό του Νότου το βράδυ :p Κάτι είναι και αυτό, έτσι;
Кроткая said:
αααα, δεν παίζω!
είσαι στην όμορφη Αθήνα?!?!
γκρρρ!
KV said:
όχι, είμαι στην άσχημη Λεβεντογέννα! Ένεση τονωτική …
Φαίη (μετεωρίτης) said:
ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!!
ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ-ΤΙ ΚΑΛΑ-ΤΙ ΚΑΛΑ…
(τραγουδάω μόνη μου, χα, χα!!)
mpampakis said:
Καλές οι Δευτέρες και οι Τετάρτες, καλές κι οι νότες στις τσέπες, αλλά σαν τις Παρασκευές δεν είναι τίποτα… 😉
Το λινκ του ΥΓ το είδα κι εγώ το πρωί και δεν έχω λόγια να το σχολιάσω. Μόνο γροθιές. (με φαντάζεσαι?)
Кроткая said:
Μπαρμπουνάκι, έχει Σταυρό του Νότου η Λεβεντογέννα????
Μετεωρίτ, αν σου πω ότι μελαγχόλησα? Χαζή είμαι μάλλον!
Μπαμπάκη, είσαι πεζός!
(δυσκολεύομαι να σε φανταστώ, αλλά ελπίζω σε αναπαράσταση)!
Speculoos said:
Μου την δινουν οι Παρασκευες!
(γιατι ειναι κοντα στις Δευτερες)
Кроткая said:
Speculoos, μην είστε απαισιόδοξο μπισκότο! Οι Παρασκευές είναι κοντά στις δευτέρες αλλά ακόμα πιο κοντά στα σάββατα και στα πρωινά της κυριακής!
Και μη γκρινιάζετε, θα χαλάσει η γεύση της κανελλίτσας σας!
😛
Pin Guin said:
και………
πάμε!
Στερεά, υγρά και αέρια (?) στην υπηρεσία ενός σούπερ παρασκευόβραδου, σουπεροσύνης ευθέως ανάλογης του πηξίματος που προηγήθηκε 🙂
γεια σας και χαρά σας!
Κωστής Γκορτζής said:
Έτσι μπράβο. Κι εγώ στα σύντομα περάσματά μου από τις Βρυξέλλες εκσταζιαζόμουν με τους Περουβιάνους και τους/τις ευπρεπείς κάθε ηλικίας και φύλου οργανοπαίκτες. κι έμενα …άψιλος!
Όσο για το update…
Кроткая said:
Pin Guin, εγώ είμαι τόσο κομμάτια που θα τρώω τσιπς βλέποντας ταινία.
Κωστή, κρατάω μόνο 20 λεπτά για να παρω καφέ από το μηχάνημα!!!
όσο για το update… να πανε στο διάολο ε?
asimina said:
Όχι, όχι, στην είσοδο του μετρό είναι, ένας κυριούλης γύρω στα 70 με λευκόγκριζα μαλλιά και μουστάκι, πολύ γλυκός άνθρωπος. Ίσως να τον πέτυχα Τρίτες στο Schuman.
Ο ξανθός άγγελος θα μείνει άγαμος, ότι άκουσες είναι φήμες… Εγώ πάλι έμαθα ότι θα αποκτήσει λίαν συντόμως φιλαράκι για βόλτες και πλάκες στα παρκάκια! Αυτά είναι.
Μουτς και γουφ!
Кроткая said:
καλύτερα έτσι, καλύτερα…
όσο για το φιλαράκι, αχ, μακάρι! το παλεύω, αλλά δεν έχει πέσει ακόμα το κάστρο!!
αύριο ποτάκι και βολτίτσα?
φιλιά!
Κωστής Γκορτζής said:
Κι ακόμα παραπέρα!
QueenElisabeth said:
Ακόμα δεν έπεσε το κάστρο; Αν μου το έλεγες in time, θα είχα κάνει κι εγώ μια βομβιστική…
(όπως καταλαβαίνεις, επέστρεψα δριμύτερη)
asimina said:
Ναιαιαιαιαιαιαιαι!!!!!
Χνούδι said:
Κάθε απόγευμα, στις 7 ακριβώς περνά από εδώ, ένας άλλος κύριος με ένα ακορντεόν. Παίζει και τραγουδά πάντα το «Σ’αγαπώ γιατί είσαι ωραία» . Είναι ο δικός μας «αρχιτέκτονας» της ψυχής (γιατί τέτοιοι είναι να ξέρεις) κι ας μην μας κάνει ποτέ τη χάρη να πει κάτι άλλο.
Τα φιλιά μου Κροτάκι μου.
ο θειος Ισιδωρος said:
Γεια σου Κρότυ,
εισαι και …η πρωτη!
KV said:
Όόόόχι Κροτένια… Με την Λεβεντογέννα τελείωσαν … 🙂 την περιοδεία τους στο εξωτερικό!
Τέλεια ήταν!
Σμακ
Кроткая said:
Κωστή, ε, ναι…
Ασημίνα, see you σε 10 λεπτά!!
Χνουδάκι, αρχιτέκτονες της ψυχής, ω, ναι…
Θείε, πώς κι από δω? (είμαι, είμαι!!)
1
Μπαρμπουνάκι, αχαχαχα!! μάλιστα, το’χω!!!!
Кроткая said:
Γιωρίκα, για κάποιον ανεξήγητο λόγο (?) σε βάζει στα σπαμ!!!
Εκτός από ευρωμαλάκες, υπάρχουν κι άλλοι τεχνοκράτες στα μέρη μας -αλλα του ιδίου φυράματος σε γενικές γραμμές…!