Κολυμπάμε σε έναν ωκεανό πληροφοριών φλυαρόντας. Όλοι ξέρουμε τα πάντα, αλλά δεν γνωρίζουμε τίποτα. Είμαστε γεμάτοι με links, αλλά μας λείπουν οι δεσμοί. Κι ακόμα περισσότερο μας λειπει η δέσμευση σε κάτι πέρα από τον εαυτό μας. Παρακολουθούμε τις ζωές μας μέσα από το utube και τις ειδήσεις των 8.
Δεν επικοινωνούμε. Συζητάμε με μοναδικό στόχο να πείσουμε τους άλλους πως αυτό που λέμε εμείς είναι σωστό. Δεν εξετάζουμε ποτέ την πιθανότητα να σφάλλουμε εμείς. Συζητάμε παράλληλα -όχι μαζί.
Και ξεχνάμε μόλις πατήσουμε το κόκκινο πλήκτρο στο τηλεχειριστήριο -μόλις στην οθόνη εμφανιστεί η ένδειξη end of the slideshow. Χρυσόψαρα στη γυάλα που τρέφονται με εικόνες και πληροφορίες -αλλά αποφεύγουν την γνώση.
Παραβλέπουμε το αυτονόητο. Ότι η αιτία διαφέρει από τον λόγο. Βουλιάζοντας στα επιχειρήματα, χάνεται η ουσία. Χρησιμοποιούμε τα πτώματα σαν άλλοθι για την πολυθρόνα μας.
«Όταν κλείνεις την εφημερίδα, χαίρεσαι γιατί ο κόσμος είναι πολύ μακριά» -έλεγε η Σουζανίτα στη Μαφάλντα.
Όταν κλείνεις τον υπολογιστή σου, χαίρεσαι επειδή οι φίλοι σου είναι μακριά;
____________________________________________
Το ασυνάρτητο αυτό κείμενο γράφτηκε με τρεις αφορμές:
1- Στις χτεσινές ειδήσεις, με αηδία παρακολούθησα την υπόθεση της Αμαλίας να συνδέεται με το «αρχιεπισκοπικό δράμα».
2- Έλαβα αυτό (ελπίζω να ανοίγει, δείτε το, είναι σημαντικό) και ένιωσα άχρηστη και λίγη.
3- Κουβεντιάζοντας με μια φίλη, συνειδητοποίησα ότι έχω πλέον ανάγκη να δεσμευτώ σε κάτι που να ξεπερνά τον μικρόκοσμό μου.
Ακούμε «Μη μ’αγγίζεις» από τα Κίτρινα Ποδήλατα.
Кроткая 
Α ρε ΚΡΟΤ με τσάκισες (καλά έκανες).
Όχι κλείνοντας τον υπολογιστή δεν χαίρεσαι που είναι οι φίλοι σου μακρυά. Ρητορική ερώτηση (κοιμάται το νευρόνιο;;;) Εσύ την ξέρεις αυτή την απάντηση καλύτερα από πολλούς νομίζω!!!
«συνειδητοποίησα ότι έχω πλέον ανάγκη να δεσμευτώ σε κάτι που να ξεπερνά τον μικρόκοσμό μου»
Σαν τι ;;;;
Καλημέρα
Μπορείς να δεσμευτείς στην παγκόσμια επανάσταση, ξεπερνάς εντελώς το μικρόκοσμό σου!Σκέψου το!
το κείμενο από την αρχή ως το τέλος είναι απλά ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ…
ό,τι και να πω είναι λίγο…
…
τρομερές αλήθειες! πόσοι τις συνειδητοποιούν άραγε; :-((
…και αν μου επιτρέπεις, θα προωθήσω με mail το pps για τη Ζαχάρω…
Έχεις δίκιο σε όλα… Το αρχείο από τη Ζαχάρω είναι συγκλονιστικό. Θα ‘θελα να ‘ξερα ποιος μ…κας ζήτησε 500 ευρώ από τη γιαγιά για να της φτιάξει το παράθυρο. Γιατί πρόκειται περί μεγάλου αλήτη. Τις καλημέρες μου.
το κείμενο απλά εξαιρετικό.
(από τα καλύτερά σου)
Καλημέρα.
Δεν σε ήξερα μέχρι σήμερα… Παρατηρώ ότι έχεις «θαυμαστές»,όχι συνομιλητές.
Ο πληθυντικός («…ΜΑΣ λειπει η δέσμευση»), αν δεν είναι της μεγαλειότητας, δεν αφορά στοσύνολο των ανθρώπων. Δεν γενικεύεται. Είναι διαπίστωση δική σου, γιά τον εαυτό σου και το περιβάλλον σου (ίσως). Γιατί αδικείς κατάφωρα τους χιλιάδες «δεσμευμένους¨συνανθρώπους μας που υπάρχουν παντού: Κοίτα γύρω σου, πέρααπό τον κύκλο σου…
Μιλάς για έλλειψη επικοινωνίας. Δεν είδα πουθενά να απαντάς στα σχόλια που σου κάνουν οι ¨»θαυμαστές» σου…
Γράφεις καλά: ΠΡΟΣΕΞΕ! Είναι θανάσιμη παγίδα… Η ουσία δεν βρίσκεται ποτέ στα ωραία λόγια…
…με πήρε και με σήκωσε διαβάζοντας το κείμενο σου…
…αν προσθέσουμε και το γεγονός ότι εμείς είμαστε η γενιά από την οποία
περιμένει ο ντουνιάς κάποιες αλλαγές, η ευθύνη-υποχρέωση είναι τεράστια!!
Όμως η αυτοκριτική είναι το «καλύτερο θεμέλιο» για να αλλάξει κάτι
προς το καλύτερο……
Τα φιλιά μου!!!
υγ.στείλτο μου με email αν θες γιατί το firewall της εταιρίας δεν μ’αφήνει
και το internet δεν έχει καταφθάσει σπίτι ακόμα….
@(επιπόλαιος)sxoliastis
…πολλά συμπεράσματα βγάζεις με μία πρώτη επίσκεψη στο blog και
έχεις πέσει σε όλα έξω φίλε σχολιαστή(κατά την γνώμη μου φυσικά)…
….η απόλυτη προσωποποίηση ενός κειμένου-post είναι θεμελιώδες λάθος….
….πρόσθεσε το «επιπόλαιος» δίπλα στο sxoliastis και έχεις πέσει μέσα
σε όσα είπες….
Δέσμευση; 😮
Τί ‘πες τώρα…
Δέσμευση;
….
Ποίς δεσμεύεται την σήμερον ημέρα καλή μου… Κοστίζει βλέπεις…
εγώ απλώς για ένα αυτόγραφο ήρθα…
αυτό είναι δυστυχώς το τίμημα της υπερπληροφόρης και της εποχής της ταχύτητας: η σταδιακή αδιαφορία για τους γύρω μας. 😦
Indi, δεν το ήθελα! συγγνώμη! 🙂
Μπαρμπουνάκι, να σου πω. Υποθέτω πως η ερώτηση είναι για άλλους ρητορική και για άλλους ουσιαστική. Είμαι παλιομοδίτισσα, και επικοινωνώ κυρίως με το τηλέφωνο με τους φίλους μου -σε ό,τι με αφορά.
«Σαν τι;» χμμμ… η ιδέα της παρτιζάνας δεν είναι άσχημη, αν και είχα στο μυαλό μου κάτι λιγότερο φιλόδοξο!
Παρτιζάνα μου, να’σαι καλά! Γέλασα, επειδή το χαρούμενο ύφος του σχολίου σου μοιάζει με διαφήμιση.
Το ζήτημα είναι πως κυρίως αυτό σκέφτομαι, αλλά νιώθω -όπως γράφω και στο κείμενο- λίγη. Επίσης, δεν ξέρω αν θα το (ξανα)αντέξω…
Αλεπουδίτσα, ευχαριστώ πολύ! 😳 Και βέβαια να το προωθήσεις το pps, γι’αυτό το ανέβασα. Είναι κάτι που πρέπει να δουν όλοι. Το πρόβλημα είναι πως τα βλέπουμε, τα διαιδίδουμε, αλλά λίγοι από μας αντιδρούν και πράττουν…
Μαράκι, μας δεν είναι απαράδεκτο αυτό το πράγμα? Μέχρι και ξενοδόχοι υπήρξαν που ζήτησαν λεφτά από τους πυρόπληκτους για να τους στεγάσουν! Και 200 ευρώ για ένα γ#$%παράθυρο?!?!
Νατασσάκι, ευχαριστώ πολύ! 😳
Σχολιαστή, ο πληθυντικός δεν είναι μεγαλοπρεπείας, αλλά δεν αφορά και στο σύνολο. Αφορά όμως, κατά την γνώμη μου, σε μια μεγάλη πλειοψηφία δυστυχώς.
Κατά τα άλλα, απορώ με το ύφος σας! Πρώτη φορά εδώ, πρώτο σχόλιο -τόσο προσβλητικό προς έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζατε? Πού είδατε ότι δεν απαντώ στα σχόλια των ανθρώπων που με διαβάζουν? Πού είδατε θαυμαστές? Επειδή μάλλον βαρεθήκατε να κοιτάξετε παλαιότερα ποστ, να σας μπριφάρω: σε αυτό το μπλογκ δεν υπάρχει ούτε ένα σχόλιο που να έχει μείνει αναπάντητο. Και έχουν υπάρξει αρκετές φορές που οι «θαυμαστές» μου διαφώνησαν μαζί μου -και πολυ καλά έκαναν, μόνο έτσι αναπτύσσεται υγιής διάλογος.
Εκτός αν αναφέρεστε στο γεγονός ότι σε αυτό το ποστ γράφτηκαν 8 σχόλια πριν να απαντήσω. Ε, να σας ενημερώσω λοιπόν ότι εκτός από το μπλογκ έχω και μια ζωή: εργάζομαι, κοιμάμαι, τρώω, πάω για καφέ, ακούω μουσική -και δεν είμαι 24/7 πάνω από τον υπολογιστή μου.
Τσίρκο, η αυτοκριτική είναι πολύ σημαντικό πράγμα -και αποκτά μεγαλύτερη αξία όταν αποκρυσταλλώνεται σε πράξεις. Θα σου το στείλω αμέσως!
Καμηλιέρη, είδες τι λέω η βλαμμένη; ψιλά γράμματα…
Κίβι, 😆 😆 😆 ηλεκτρονικό ή έντυπο?
Αλεπούδιους, ουκ εν τω πολλώ το ευ.
Η απουσία εμβάθυνσης επίσης, εκτός από την αδιαφορία.
Α όλα κι όλα!Η σοβιετικιά μου φίλη απαντά σε όλα τα σχόλια, σε τέτοιο βαθμό και με τόση συνέπεια που αρχίζω να πιστεύω ότι στη δουλειά της ενδέχεται να τα ξύνει πιο πολύ κι από μένα!Πάντως, δε χρειάζεται να είσαι η αυθεντία σε κάποιο ζήτημα για να καταπιαστείς μαζί του. ¨ολοι μπορούν, άλλος καλύτερα, άλλος περισσότερο, άλλος λιγότερο.Απ΄τη στιγμή που συνειδητοποιούμε την ανάγκη για κάτι, ας παλέψουμε να την ικανοποίησουμε!Βουρ λοιπόν!
Πώς τους πήγε η καρδιά να τους πάρουν λεφτά από τη στιγμή που ήξεραν ότι ούτε δεύτερο βρακί δεν είχαν πάνω τους οι άνθρωποι… Αλλά το σκηνικό με το παράθυρο, πραγματικά με εξόργησε. Ε ρε βούρδουλας που χρειάζεται σε μερικούς μερικούς…
Όχι, δεν χαίρομαι που όταν κλείνω τον υπολογιστή έχω μιλήσει ουσιαστικά και με την αλήθεια μου με ανθρώπους που δεν έχω δει ποτέ -είμαι κι εγώ της κλασσικής σχολής! Αυτό, όμως, δεν με κάνει να νιώθω μικρότερη δέσμευση, ή για να το πω πιο όμορφα, δεν με κάνει να τους νιώθω λιγότερο κοντά μου από άτομα που γνωρίζω και είναι φίλοι μου. Δεν κάνει το μέσον τις σχέσεις -ο άνθρωπος είναι πάντα πίσω από όλα αυτά.
Και, ναι, είδα το slideshow, και ναι με πήραν τα κλάματα για όλα αυτά τα σκατά που έχουν φτιαχτεί εν αγνοία μας αλλά πλέον φταίμε κι εμείς που συντηρούνται και ναι -είναι δύσκολο κάποιος να πάει με ανοιχτά μάτια κι αυτιά σε έναν διάλογο. Γιατί στους άλλους προβάλλει τον ίδιο, γιατί κάνει ασκήσεις πειθούς κι όχι απόπειρα ένωσης με το σύνολο, γιατί όσο χάνεται η ουσιαστική παιδεία τόσο αυξάνονται τα καβαλημένα καλάμια που αιωρούνται γύρω μας…
Δεν είναι όμως τόσο χάλια, ε Κροτάκι; Λίγο πρασινάδα ξεμύτισε στα καμένα, οι παπούδες στην δυστυχία τους κρατάνε το κεφάλι τους ψηλά -ψηλότερα από κάθε αλήτη που φοράει γραβάτες και μπριγιαντίνη κάθε πρωί- κι εμείς είμαστε εδώ όχι από φιλοδοξία αλλά από μια ανάγκη για επικοινωνία που στην πορεία με κάποιους γίνεται και δέσμευση… Καλά είναι για αρχή, ε;
Ελπίζω να μην τα έγραψες τα παραπάνω για να υπαναχωρήσεις από την συμφωνία μας για speculoos -θα σε ταράξω σε Theo αν αθετήσεις υπόσχεση! :ppppppppppp
Καλημέρα αγαπημένο μου κροτάκι! (Cave calling -bye bye now!)
Μ μελαγχολήσατε.
Και δε μελαγχολώ εύκολα εγώ…
ξέχασα ένα ε
Με έχεις βάλει σε σκέψεις πρωινιάτικα…
Τα πορίσματα αργότερα.
🙂 «Σαν τι;;;» ή να αρκεστώ στο αυτόγραφο ;;;;;
Σμακ!
Παρτιζάνα, έτσι, έτσι, αλληλεγγύη τα συντρόφια, χαχαχα!!
Δε με θέλετε παιδί μου εμένα στο Κόμμα, θα σας τα κάνω τσουρέκια λέμε!! 😛
(και δεν το ξύνω στη δουλειά, απλώς είμαι πολυτάλαντη! χοχοχο!!).
Μαράκι, κάτι χειρότερο από βούρδουλα!…
Μαργαρίτ, το σχόλιό σου, λέω να το κάνω disclaimer…
Δεν ξέρω αν είναι τόσο χάλια. Ο προβληματισμός μου ξεκίνησε από το ότι, αν υποθέσουμε ότι δουν το pps 100 άνθρωποι, το πολύ δύο να πάνε στη Ζαχάρω στο επόμενο ραντεβού. Και βάζω στοίχημα. Εκεί εντοπίζω εγώ το προβλημα. Καθώς επίσης, επειδή είμαι και καλή στα σενάρια συνωμοσίας, σκέφτομαι πως το δίκτυο κρύβει παγίδες και δεν είμαστε όλοι έτοιμοι να τις εντοπίσουμε. Στη δεκαετία του 60, το σύστημα εξόντωσε το κίνημα των χίππυς διοχετεύοντας LSD και άλλα ναρκωτικά στους κόλπους τους.
Μήπως, λέω μήπως συμβαίνει κάτι αντίστοιχο? Προβληματισμό καταθέτω, δεν έχω απαραίτητα απάντηση.
Όχι, Μαργαρίτ, τα σπεκυλός είναι ΔΕΣΜΕΥΣΗ! Μη με ταράξεις στον Τεό!! Λυπήσου με!
Στιχάκια, λυπάμαι και για σας, όπως και για τον Indi,δεν το ήθελα…
Μεγαλειοτάτη, take your time!
KVούλα, καταρχάς φτάνει το δούλεμα! 😆 😆 😆 😆
Σαν τι… δεν ξέρω, το ψάχνω, όλες οι ιδέες δεκτές! Οφείλω να ομολογήσω πως ο ενθουσιασμός της παρτιζάνας είναι συνεπαρτικός! Κι αναρωτιέμαι μήπως τελικά, το ψάχνουμε πολύ, πάρα πολύ, μερικοί από μας και τελικά «δέκα μέρες κοσκινίζουμε»!…
Σωστός προβληματισμός -και πολλά που συνηγορούν στην κατάφαση. Σκέφτομαι, όμως, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο δεν έχει υπάρξει «κίνημα» που να μην ισοπεδώθηκε ή να μην αφομοιώθηκε από την εξουσία. Κι αν μετράει λίγο η γνώμη μου οι χίππιδες ήταν ηλίθιοι. Όπως κάθε τι που εδραιώνεται από μόδα και μαζική αντίδραση -γιατί έτσι διαμορφώνονται μάζες χωρίς να έχει προηγηθεί η καλλιέργεια ουσιαστικής ιδεολογίας.
Οι πραγματικοί χίπιδες, όμως, οι χίππιδες που ουσιαστικά πίστευαν σε ένα συγκεκριμένο τρόπο ζωής και ιδεολογίας δεν αφομοιώθηκαν, δεν άλλαξαν επειδή κατέρρευσε το κίνημά τους. Έτσι και με τα βλογκς… Ακριβώς επειδή είναι μόδα και χώρος εφαρμογής προσωπικών φιλοδοξιών κι επιδιώξεων σίγουρα θα καταρρεύσει με την μορφή που έχει σήμερα. Και μην ξεχνάς πως όντας ηλεκτρονικό κίνημα είναι πανεύκολο -μα εντελώς- να ελεγχθεί ή να χρησιμοποιηθεί κατά το δοκούν από αυτούς που έχουν συμφέρον. Εγώ πάντως δεν είμαι εδώ ούτε γιατί πιστεύω σε ένα κίνημα βλογκερς ούτε γιατί κυνηγάω φιλοδοξίες. Επικοινωνία αποζητώ -και για αυτή είμαι ευγνώμων. Δεν στηρίζω τις ελπίδες μου για αντίσταση ή αλλαγή στα βλογκς, ούτε την ελπίδα μου για καριέρα… Υπό αυτήν την έννοια… είμαι ευτυχής που είμαι εδώ και μιλάω με εσένα και με κάποιους ακόμη. Οι υπόλοιποι ευαγγελισμοί στην αρχή με εκνεύριζαν -τώρα με κάνουν απλά να μειδιώ. Περιμένοντας την πτώση.
Για την Ζαχάρω συμφωνώ. Εγώ πάντως όταν το είδα σκέφτηκα πως θα είμαι ακόμη σε τρομερή πίεση από το Πανεπιστήμιο τότε -αλλά θα πάρω τηλέφωνο να ρωτήσω πότε είναι η επόμενη φορά. Και για τα speculoos… Ο.Κ.!!!! Ό,τι θες θα δούμε!!!! (έχουν να πέσουν συζητήσεις κι αναλύσεις… Με στομάχια γεμάτα, βέβαια, το σκηνικό γίνεται υπέροχο!)
Φιλί! 🙂
“People who talk about revolution and class struggle without referring explicitly to everyday life, without understanding what is subversive about love and what is positive in the refusal of constraints, such people have a corpse in their mouth“
[Raoul Vaneigem, The Revolution Of Everyday Life]
Απλά το παραθέτω γιατί ήταν το πρώτο που μου ήρθε στο νου, όταν έφτασα σ’ εκείνο το ανατριχιαστικά αληθινό: «Χρησιμοποιούμε τα πτώματα σαν άλλοθι για την πολυθρόνα μας.»
Και μια ερώτηση: Υπάρχουν «Ειδήσεις των οκτώ»;
(Αυτό το σχόλιο βγήκε πιο ασυνάρτητο κι απ’ το ίδιο το post! 🙂 )
Χμμμμμμμμ…μίλησες στον άνθρωπο που έχει κάνει το πλέξιμο τσουρεκιών επιστημή!Κάντα τσουρέκια σάυτούς που σου μαυρίζουν τη ζωή, να πιάσει και τόπο!
τρομερες διαπιστωσεις..
μαργαρίτ, παιδί μου, γύρνα στην σπηλιά σου σαν το Ευρυπίδη!!
Περί των χίπυς, ούτε κι εγώ συμφωνώ με την λογική του κινήματός τους, αλλά δεν αποδίδω σε δική τους ηλιθιότητα την ενδωμάτωση, αλλά στην σατανική ικανότητα του συστήματος. Εξάλλου σε όλα τα κινήματα, λίγες είναι οι «πασιονάριες» που δεσμέυονται μέχρι θανάτου. Πολλοί αυτοί που έτυχε και βρέθηκαν εκεί.
Απλώς εγώ δεν πιστευω σε κίνημα των βλογερς και του διαδικτύου -και να με συμπαθάει ο Αλέκος. Εξού και θεωρώ πως αυτό το μόρφωμα, το πράμα, το όπως θες πες το, είναι ακόμα πιο εύκολοςστόχος για ενσωμάτωση (και το σχόλιο περί Αμαλίας στο ποστ τέθηκε και εξ αυτής της οπτικής).
Από την άλλη με προβληματίζει και το γεγονός πως πλέον η επικοινωνία δύσκολα βρίσκεται με τους παραδοσιακούς τρόπους και ευκολότερα όταν μεσολαβεί μια οθόνη.
Το δέχομαι σαν ιδιαιτερότητα της εποχής, αλλά είμαι και ρομαντική.
(αχ, τον γλίτωσα τον Τέο, να δούμε πως θα γλιτώσω και το Φρανσουά τώρα 😛 ).
Kopoloso, εξαιρετικό το quotation! δεν το ήξερα, κι ευχαριστώ και για την βιβλιογραφική παραπομπή!
Τι ώρα παίζουν οι ειδήσεις, 7.30? Έχω χάσει τη μπάλα λίγο -και λόγω διαφοράς ώρας, παθαίνω και jetlag, καταλαβαίνετε…
Παρτιζάνα, έβαλες στόχο να με οργανώσεις στα γεράματα? χαχαχαχα! (χαίρομαι όταν βρίσκω και άλλους με το δικό μου ταλέντο στα τσουρέκια πάντως!)
Λέυλα, καλώς όρισες -τρομερές όντως.
…
(Κοιτώ εδώ και πόση ώρα την οθόνη και δεν ξέρω τι να σου γράψω που δεν το παν οι άλλοι σχολιαστές, ειδικά στο πρώτο σχόλιο η «βιομηχανική μαργαρίτα»!Θα πω μόνο αυτό!
Είμαι περήφανη που σε γνωρίζω!)
Ανατριχιαστικό το πάουερπόιντ!
Να ενημερώσω, πάντως, ότι ήδη δημιουργούνται από τον κόσμο παράλληλοι μηχανισμοί βοήθειας (η παρτιζάνα κάτι θα ξέρει, καθόσον το είχε χτες πρωτοσέλιδο ο Ρ.) και ελέγχου ώστε οι βοήθειες, τα κονδύλια κλπ να μην πάνε στράφι.
Ρενατάκι, 🙂
Σκυλε της Βάλια Κάλντα, μακάρι, μακάρι, αυτό αν μη τι άλλο!!
Το «σαν τι» το ρωτάω από ενδιαφέρον. Το αυτόγραφο τουβλάκι θα πρέπει να μου το φέρεις :)))) Δούλεμα όχι -ποτέ (προμιθ)!!!
Συμφωνώ κοσκινίζουμε …
ποιος ζητησε αυτογραφο; 😀
εγω μοιραζω!! 😀
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
εμενα, δεν μου ζηταει κανεις! 😦
το παραπανω εντασσεται στην ενοτητα: παραλληλοι μονολογοι! (αντι σχολιου)
Νομίζω ότι πάντα έτσι ήμασταν. Απλώς περιμέναμε την κατάλληλη ευκαιρία.
(βλέπεις, ισοπεδώνω εύκολα και γρήγορα αποφεύγοντας τη θλίψη, μάθημα κι αυτό της εποχής μας)
να σαι καλά…
Μπαρμπουνάκι, το ξέρω πως ρωτάς από ενδιαφέρον. Απάντηση δεν μπορώ να δώσω, γιατί… κοσκινίζω! Άμα τελειώσω με το κοσκίνισμα και καταλήξω σε πόρισμα, θα σε ειδοποιήσω όμως. Θα σου στείλω το πόρισμα σε τουβλάκι! 🙂
Μουργί, εγώ, εγω σου ζητάω! είσαι ο πρώτος υπερήλιξ χάκερ που γνωρίζω! Δεν είναι για αυτόγραφο αυτό;
Εσύ ειδικά έχεις ταλέντο στους παράλληλους μονόλογους: άλλα λέει η θειά μου, άλλ’ακουν τ’αυτιά μου!
Συλλέκτη αναπνοώ, καλησπέρα και καλώς όρισες!Την έχεις μάθει καλά την εποχή ε; Άμα όμως δεν μας αρέσει το μάθημα; Ή αν δεν μπορούμε να το εφαρμόσουμε;
👿 👿 👿
Παράλληλες ζωές κλεισμένες σε ένα γυάλινο σύμπαν. Κανείς όμως δεν παίρνει την πέτρα για να σπάσει τους γυάλινους τοίχους.
Και όπως έχω ήδη γ΄ράψει σε ένα τραγούδι μου που περιμένει συνθέτη:
Σ’ έναν πλανήτη εχθρικό μ’έχεις αφήσει μοναχό
Γιατι βρε Κροτακι μας την επεσε ο Σχολιαστής; Τί κακό του καναμε με τον πληθυντικο που χρησιμοποίησες ; Μια σοβαρή άποψη εξέφρασες. Αλλοι συμφωνούν , αλλοι διαφωνούν. Εκείνον τί τον κόφτει και απαντά μ αυτό τον τροπο
Γερασα και εξακολουθω να μην καταλαβαίνω τους ανθρώπους. Κοιτα τωρα συγχλιστηκα που λεει η Σκουπίτσα και δεν μπορώ να μιλήσω για το ποστ.
Ναι, ειναι αλήθεια ότι ο καθένας θελει κατι πιο επικοινωνιακό στο μικροκοσμο του. Νομίζω όμως ότι όλοι εχουμε εναν κύκλο σαν αυτόν που λες. Δεν μας λειπει. Αν κρινω από τον εαυτό μου – γι αυτόν μπορώ να μιλήσω – εχω ξεχωρίσει τα πράγματα ως ένα βαθμό. Εχω κυκλους φίλων και κινούμαι ανάμεσα. Πότε πότε εχουμε επαλληλους κύκλους, καμια φορά όχι… Οσο για το αν κανουμε παραλληλους μονόλογους ειναι νομιζω ότι ειδος της ιντερνετικής επικοινωνίας τέτοιο.
σε φιλω κροτακι
Μέχρι στιγμής μετράω τρία σχόλια αναπάντητα.
Και ένα το δικό μου τέσσερα.
Και δεν εκτιμάς τους αγώνες μου.
Και σιγά μη γράφεις καλά.
Τς!
Τι με κοιταζεις Ροζα,
μουδιασμενο?!…….
Συγχωραμε που δεν καταλαβαινω,
τι λενε τα computers,
και οι αριθμοι…..
Μούργο, σιγά, μην εκνευρίζεσαι, στην ηλικία σου είναι επικίνδυνο, θα μας μείνεις στον τόπο…
Ριτς, τι να κάνω εγώ? Ελευθερία λόγου έχουμε, ό,τι θέλει λέει ο καθένας.
Πάντως για τα περί επικοινωνίας, δεν εννοούσα μόνο το «εδώ μέσα», αλλά και το «εκεί έξω».
Ντόλυ, έγιναν πέντε. Είχα πάει για καφέ, με την άδειά σας.
Ποιους αγώνες? Λες για τότε που δεν βρήκες ούτε την ψηφο σου? μουαχαχα!!!
Κάβειρε, μπορώ να σας αποκαλώ juke box? Είναι τίτλος τιμής, κατ’εμέ, έχετε πάντα το κατάλληλο τραγούδι στο τσεπάκι! 🙂
Εχμ…
Δέν θά διαφωνήσω γιά τήν οργή σου περί τής σύνδεσης Αμαλίας καί αρχιεπισκόπου.
Τά εισαγωγικά στό δράμα όμως, τού αρχιεπισκόπου, τί σημαίνουν;
τα εισαγωγικά στο δράμα σημαίνουν ειρωνεία.
Διαφωνώ μόνο σε ένα πράγμα. Στο τέλος λες ότι το «ασυνάρτητο αυτό κείμενο…». Όχι μόνο δεν είναι ασυνάρτητο αλλά βρίσκεται σε πλήρη συνάρτηση με την κατάσταση στην οποία βρίσκεσαι κροτκάκι μου. Την κατάσταση του βαδίζω μπροστά εννοώ. Και αυτό δεν είναι βήμα είναι άλμα. Επί κοντώ!!!!! Φιλιάααααααααααααααααααα
😳
🙂
ελπίζω όχι στο κενό…
Eιρωνεία στό ότι πεθαίνει δηλαδή;
ειρωνεία σε σχέση με το γεγονός ότι ένα σωρό άνθρωποι πάσχουν από καρκίνο, αλλά δεν πάνε στο Μαϊάμι με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος για να γιατρευτούν. Ούτε το ιατρικό τους ανακοινωθέν είναι πρώτο θέμα στις ειδήσεις.
Και ο Αναστάσιος είναι καρκινοπαθής και έχει σχεδόν τυφλωθεί και είναι επίσης ιερωμένος, αλλά δεν το δικό του δράμα δεν το παίζουν τα κανάλια. Ίσως επειδή είναι πιο σεμνός και δεν το κοινοποιεί. Ίσως επειδή δνε βάζει τις κάμερες να τρέχουν από πίσω του. Ίσως επειδή δε γουστάρει η περιπέτεια της υγείας του να μετριέται σε ποσοστά της AGB. και είναι προς τιμήν του.
Ειρωνεία προς την ματαιοδοξία και την αλαζονεία που φοράει ράσα.
Αν η Αμαλία ήταν Χριστόδουλος δεν θα είχε πεθάνει.
Τα αυτονόητα μωρέ Βαγγέλαξ!
Eντάξει καλό μου! Καί η Μελίνα είχε απολαύσει τέτοια αντιμετώπιση (πρόχειρο παράδειγμα). Δηλαδή ρέ γ*μώ τήν ζωή μου, τώρα καταλάβαμε ότι οι ισχυροί απολαμβάνουν προνομιάρες ενώ εμείς θά είχαμε πεθάνει ένα δισεκατομμύριο φορές;
Αλλά ξέχασα ο τρόμπας, ψοφάει ο αρχιεπίσκοπος! Γιούπιιιιιιιιι!
ΥΓ: Ποιός Αναστάσιος; Τής Αλβανίας;
η διατύπωσή σου όμως δέν είναι σωστή. Είτε πήγε μέ τό πρωθυπουργικό είτε μέ easyjet, o αρχιεπίσκοπος πήγε.
Καί είχε μιάν τελευταία ελπίδα. Τής οποίας όμως οι προϋποθέσεις δέν δημιουργήθηκαν κάν (μεταμόσχευση) επειδή έχει γεμίσει μεταστάντες όγκους. Κι όλα αυτά, τά γνωρίζει.
Ε, όποιος ξέρει ότι τού μένει ελάχιστος χρόνος ζωής περνά δράμα. είτε είναι πλανητάρχης, είτε αναλφάβητος δημότης ζεφυρίου. Δέν χωράνε εισαγωγικά!
ναι, της Αλβανίας.
ούτε εσύ το ήξερες ε; Είδες λοιπόν;
Και ποιος σου είπε πως εγώ δεν έλεγα τα ίδια και για τη Μελίνα, και για τον Αντρέα και για όλους τους άλλους που αποδέχονται να απολαμβάνουν τέτοια προνόμια.
Γιατί μπορείς και να τα αρνηθείς, αν σου τα προτέινουν. Όπως έκανε πχ ο Γεννηματάς.
Εμένα δεν με νοιάζει αν θα πεθάνει ο Χριστόδουλος, με την έννοια που το θέτεις. Γιατί και να πάψει να έχει αυτός αυτό το αξίωμα, θα το έχει κάποιος άλος ο οποίος ενδεχομενως θα κανει τα ίδια και χειρότερα.
Οφείλεις όμως να παραδεχτείς πως ο συγκεκριμένος λειτούργησε σαν κοσμικός και όχι ως ιερωμένος, και άρα δικαιούται μερίδιο από την χλεύη μετην οποία αντιμετωπίζονται και οι κοσμικοί.
ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ πως η εκκλησία ΟΦΕΙΛΕΙ να δίνει παράδειγμα τα πεινότητας και ολιγάρκιας. όχι να κάνει διακοπές στο Παρίσι πληρώνοντας 800 ευώ τη βραδιά. Γιατί δεν τα χάρισε στα ορφανά παιδάκια αυτά τα λεφτά;
οκ, περνάει δράμα. μπορώ εγώ να θεωρώ ότι το μετατρέπει σε τραγέλαφο επιτρέποντας την από τηλεοράσεως ιατρική και όλο αυτό το καρναβάλι που έστησαν τα κοράκια; ας τους το έκοβε (αν όχι ο ίδιος, οι παρατρεχάμενοί του). αλλά ως την ύστατη στιγμή παραμένει ματαιόδοξος και φαύλος.
και μη μου πεις, ότι αυτά γίνονται με πρωτοβουλία των καναλιών και πώς να τους σταματήσει; Γιατί γίνονται σε κάποιους και όχι σε άλλους; Κάποιοι τα επιτρέπουν -ή ακόμα και τα προκαλούν.
ε, αυτό το δράμα, εγώ το βάζω σε εισαγωγικά.
Είναι τεράστια κουβέντα γιά τό ποιόν τού Χρ.. Στό δικό σου τό βλόγ βλέπω τίς απόψεις σου, (σεβαστές) στό δικό (εάν έρχεσαι) βλέπεις τίς δικές μου.
Αλλά πρόσεξε: Πρόσεχε βρέ, τί γράφεις:
οκ, περνάει δράμα. μπορώ εγώ να θεωρώ ότι το μετατρέπει σε τραγέλαφο επιτρέποντας την από τηλεοράσεως ιατρική
Τί νά πώ; Ο άνθρωπος είναι γεμάτος καρκίνο. Η καρατελευταία ελπίδα του δέν εφαρμόστηκε κάν. Πόσο περισσότερο λιανά μπορεί νά στό κάνει κάποιος ότι είσαι όχι μέ τά δυό πόδια στόν λάκκο αλλά καί μέ τά χέρια;
Έ, άν πιστεύης ότι ακόμα καί τώρα υπό αυτές τίς συνθήκες ο Χρ. (όπως εσύ τό διατυπώνεις) τό δράμα του τό μετατρέπει σέ τραγέλαφο, ο θνήσκων Χρ…. Ε, μαζύ σου…!
Άργησα να περάσω, αλλά πρόλαβα να το διαβάσω.
«συνειδητοποίησα ότι έχω πλέον ανάγκη να δεσμευτώ σε κάτι που να ξεπερνά τον μικρόκοσμό μου.»
Είμαι περήφανος για σένα.
Βρε Βαγγέλαξ μου, τις ξέρω τις απόψεις σου και ξέρεις και τις δικές μου. Γιατί να ζυμωνόμαστε?
Μπαμπάκη, κι εγώ είμαι περήφανη για σένα! 🙂 και δεν είναι αστείο, σοβαρό είναι! 🙂
😳
😳
😳
😳
πριν λιγο καιρο ειχε γραψει ο αρης δαβαρακης ενα εκπληκτικο ποστ για τον κυριο που εχασε την οικογενεια του στις φωτιες του αυγουστου.
κανενας δεν πηρε πλανα απο την κηδεια των δικων του ανθρωπων , γιατι το απαιτησε ο επιζων πατερας-συζυγος.
.
για μενα, το κλειδι στο θεμα ειναι αυτο που ειπε η κροτ: συμπεριφερθηκε σαν κοσμικος.
ή μαλλον πολυ χειροτερα απο πολλους κοσμικους
και φανταζομαι η κροτ δεν κρινει τον ανθρωπο αλλα τη θεση που αντιπροσωπευει ο χριστοδουλος.
Μουργάκι, κρίνω τον άνθρωπο εν σχέσει με την θέση. Θρησκευόμενη δεν είμαι, αλλά από έναν ιεράρχη όλος ο κόσμος περιμένει άλλου τύπου συμπεριφορά και φυσικά αηδιάζει με τέτοιες συμπεριφορές που καθόλου δεν τιμούν το σχήμα που φέρει στην τελική. όχι πως με αφορά ο συγκεκριμένος θεσμός και το εν λόγω σχήμα, αλλά έκανα και 12 χρόνια υποχρεωτικά θρησκευτικά στο σχολείο και άλλα μου είχαν πει τότε…
αμαν, αυτο ειπα και γω!!!!!
Τί 12 χρόνια μαρή! 6!
Μόνο τό δημοτικό έβγαλες!
(όσο γιά τά ζυμάρια, ε! Ενίοτε ειπώνονται κάποια πού μού κάνουν κάπως!)
βρε άντε από κει!!!
Βρέ ούρτ!
(καί τήν έκτη λειψή τήν είχες)
Συγγνώμη που παρεμβαίνω στις ευγενικές σας ουστολογίες, κύριε Vangelakas. Νομίζουμε όμως ότι τον αδικείτε κατάφωρα τον κ. Παρασκευαΐδη. Ο χριστιανός/-η που ετοιμάζεται να αποδημήσει εἰς Κύριον, χαίρεται που θα βρεθεί σύντομα κοντά στον θεό του. Δεν (θα έπρεπε να) περνάει κανένα δράμα, ή τουλάχιστον δεν περνάει μόνο δράμα. Εσείς γιατί το αγνοείτε τόσο έυκολα αυτό; Γιατί προσβάλετε την πίστη του προκαθημένου της ελλ. εκκλ.;
Για τα υπόλοιπα δεν θα τολμούσαμε να πούμε τίποτα. Να εισπράξουμε κι εμείς καμιά κρίση για το πόσα χρόνια πήγαμε και δεν πήγαμε σχολείο, δεν θα το ρισκάραμε με τίποτα.
Κύριε maurochali μέ λίγο κόπο (ευχάριστο κόπο όμως) μπορεί τό μαύρο νά γίνει λίγο γκριζούλι!
Γιά τά υπόλοιπα, είσαι μέγας!
Μαύρο Χάλι, ο Βαγγέλαξ είναι γνωστό φασιστάκι που δεν αντιλαμβάνομαι γιατί περνάει καλά στο μαγαζί μου. Εχω αποπειραθεί πλείστες όσες φορές να τον κάνω να ξεκουμπιστεί, αλλά δεν τα καταφέρνω.
Κατά συνέπεια, αναγκάζομαι να μάθω να ζω με ό,τι δεν μπορώ να αποφύγω…
🙂
A, μάλιστα, προσπάθειες γιά ξεκουμπίδια! Τώρα καταλαβαίνω τό γιατί έχεις κάτι μήνες νά περάσης από τό δικό μου βλόγ…
😆
😆
😆
😆
😆
και φασιστάκι και ρουφιανάκι?
Σταδιάλα!