Επιστρέφοντας από ένα απίθανο -καίτοι βροχερό- τριήμερο στην Σουηδική πρωτεύουσα, πέραν της προσπάθειας να βάλω σε τάξη τις πάμπολλες εικόνες με τις οποίες γέμισα το κεφάλι μου -και την φωτογραφική μου μηχανή-, δυσκολεύομαι να μην κάνω μερικές συγκρίσεις -υπό το πρίσμα της πρόσφατης οικολογικής καταστροφής στην Πάρνηθα, της αφύπνισης του κόσμου που εύχομαι να διαρκέσει, αλλά χωρίς καμία διάθεση να μνημονεύσω την σεφέρεια ρήση περί πληγών.
Φτάνοντας στο αεροδρόμιο, πήραμε το τρένο για να φτάσουμε στο κέντρο της πόλης. Το τρένο είναι ηλεκτρικό και διανύει μια απόσταση 60 περίπου χλμ σε 20 λεπτά, τρέχοντας με ταχύτητα 200 χλμ/ώρα (σύμφωνα με το ηλεκτρονικό πινακάκι που υπήρχε στο βαγόνι). Καθώς το τρένο ξεκίνησε, ένα ηχογραφημένο μήνυμα μας καλωσόρισε στην πόλη στα σουηδικά και στα αγγλικά. Το μήνυμα ξεκινούσε διαφημίζοντας το τρένο ως τον πιο φιλικό προς το περιβάλλον τρόπο μετακίνησης από το αεροδρόμιο στην πόλη. Η δική μου μετάφραση λέει πως η εν λόγω επισήμανση γίνεται, διότι οι επιβάτες είναι προφανώς πολύ ευαισθητοποιημένοι σε θέματα περιβαλλοντικής προστασίας. Το τρένο φτάνει μέχρι τον κεντρικό σταθμό, όπου υπάρχει ανταπόκριση με το μετρό. Ψάχνοντας στον χάρτη για να βρούμε πώς θα μεταβούμε στο ξενοδοχείο μας, διαπιστώσαμε έκπληκτοι, πως η Στοκχόλμη, μια πόλη 800 χιλιάδων κατοίκων, διαθέτει 14 γραμμές μετρό! Ο συνολικός χρόνος μετάβασης από το αεροδρόμιο στο ξενοδοχείο, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, μαζί με την αναμονή για το τρένο και το μετρό, ήταν 40 λεπτά. Το κόστος ήταν δώδεκα ευρώ περίπου.
Πόσες γραμμές μετρό έχει η Αθήνα; Πόση ώρα χρειάζεται κανείς για να μεταβεί από το αεροδρόμιο στο Σύνταγμα μετά τα μεσάνυχτα με μέσα μαζικής μεταφοράς;
Τις επόμενες μέρες διαπιστώσαμε ότι, εκτός από το μετρό, η πόλη διαθέτει πυκνό δίκτυο τραμ και λεωφορείων.
Επίσης, διαπιστώσαμε πως η έκταση της μισής πόλης καλύπτεται από πάρκα, ενώ το δάσος στο οποίο τους προηγούμενους αιώνες πήγαινε ο βασιλιάς για κυνήγι, και το οποίο βρίσκεται μέσα στην πόλη (απέχει από το κέντρο με τα πόδια, λίγο παραπάνω από μισή ώρα), έχει σήμερα διαμορωθεί σε ένα τεράστιο πάρκο, όπου υπάχουν δέκα μουσεία. Το ένα από αυτά είναι open air εκθετήριο των πιο χαρακτηριστικών οικιστικών αρχιτεκτονικών δειγμάτων όλης της χώρας. Εκεί επίσης ζουν σε ημιελεύθερη κατάσταση μερικά από τα τοπικά είδη άγριων ζώων (ορισμένα από αυτά είναι προστατευόμενα είδη)*, ενώ παράλληλα υπάρχουν και τα περισσότερα είδη φυτών που ενδημούν στην χώρα. Πολιτιστικό, ανθρώπινο και φυσικό περιβάλλον σε αρμονική συνύπαρξη, το μεταφράζω εγώ αυτό.
Πόσο απέχει η Σουηδία από την Ελλάδα; Μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα.
Για πόσους αιώνες ακόμα θα επικαλούμαστε την Οθωμανική Αυτοκρατορία, για να δικαιολογήσουμε την κουτοπόνηρη και κοντόφθαλμη νοοτροπία των κοτζαμπάσηδων που μας χαρακτηρίζει;
Το ξέρω πως οι κλιματολογικές συνθήκες της Σκανδιναβίας και της Μεσογείου διαφέρουν. Όπως ξέρω και ότι το μεσογειακό κλίμα ουδεμία σχέση έχει με εκείνο της Σαχάρας -για την ώρα. Δεν περιμένω να δω έλατα και ταράνδους στην Αθήνα. Γιατί όμως να μην υπάρχουν πια ελάφια, κατσίκια και πεύκα στα πέριξ της πόλης; Γιατί να κινδυνεύουν να εξαφανιστούν οι αρκούδες και οι λύκοι από την Πίνδο;
Περισσότερα για την Στοκχόλμη αύριο, καλώς εχόντων των πραγμάτων -να ξεκουραστούμε και λίγο, που ξεποδαριαστήκαμε τρεις μέρες!
__________
*σε ό,τι αφορά αυτό έχω κάποιες ενστάσεις και απορίες, αλλά περισσότερα στο αναλυτικό ταξειδιωτικό ποστ.
η συλλογή μου από λούτρινα απέκτησε νέα μέλη: πέστροφα και φώκια!
ομοίως και η συλλογή από χρωματιστά καλτσάκια!
Φωτογραφίες:
1- η θέα από το αεροπλάνο, κατά την απογείωση
2, 3, 4 – εικόνες από το Skansen, το αρχιτεκτονικό και φυσιολατρικό πάρκο
5, 6, 7, 8, 9, 10 – σκίουρος, αγριογούρουνο, φώκιες, αρκούδες και τάρανδοι (Καμηλιέρη!)