Όπως λέει κι ο Undantag, τα νούμερα (πάσης φύσεως) δεν λένε ψέματα.
Τα νούμερα λένε λοιπόν ότι, εν Ελλάδι, μπήκαν στον κόπο 52% των «πολιτων». Με δεδομένο ότι, οι «πολίτες» ψηφίζουν στις Ευρωεκλογές βάσει της εσωτερικής πολιτικής επικαιρότητας, 33% από το 52% (δλδ 18% επί του συνόλου) πιστεύει μάλλον ότι αυτοί οι μαθητευόμενοι μάγοι που ανεπιτυχώς υποδύονται το ρόλο της κυβέρνησης εδώ και 5 χρόνια, είναι ικανοί. Συμφωνούν πως «ό,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό». Θεωρούν λογικό να δολοφονούνται πολίτες (και δη ανήλικοι) από τους μπάτσους και η «κυβέρνηση» να θεωρεί εαυτόν ανεύθυνο και να βγαίνει λάδι. Συμφωνούν με την οικονομική ενίσχυση των τραπεζών που τζογάρουν στις πλάτες μας. Συμφωνούν ακόμα, το κράτος να ξεπουλάει τον δημόσιο πλούτο για ένα ξεροκόμματο (είτε αυτός ο δημόσιος πλούτος λέγεται «δημόσιες τηλεπικοινωνίες», «κρατικά λιμάνια» ή στρέμματα γης -και λιμνών).
Από την άλλη, 37% του 52% (δλδ 19% επί του συνόλου) στο ερώτημα «σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» απαντούν ΠΑΣΟΚ. Πιστεύουν αυτοί ότι οι έλληνες σοσιαλδημοκράτες (καλά, μη γελάτε) δεν έχουν καταχραστεί δημόσιο χρήμα, ότι είναι ικανοί να κυβερνήσουν, ότι είναι ειλικρινείς όταν δηλώνουν περιβαλλοντικά ευαίσθητοι και ότι, γενικά, θα τα κάνουν καλύτερα και «θα βγάλουν τη χώρα από το τέλμα».
Όλα αυτά θα ήταν «μια από τα ίδια» και ανάξια σχολιασμού, αν δεν είχε προηγηθεί ο Δεκέμβρης, η οικονομική κρίση, η στάχτη και burberry γενικώς αλλά και κυριολεκτικώς. Γιατί από σκάνδαλα σε αυτήν εδώ τη χώρα, είμαστε συνηθισμένοι, δεν τρέχει και τίποτα.
Κι όλα αυτά δεν θα ήταν λόγος να εξοργιστείς, αν ένα 7% από το 52% (δλδ 4% επί του συνόλου) δεν ταυτιζόταν, έστω και εν είδει ψήφου διαμαρτυρίας, έστω και χωρίς πολλή σκέψη, έστω και με την λογική του «αει σιχτίρ εσύ κι ο γρύλλος σου», με τους φασίστες. Δηλαδή, εντάξει ρε πατριώτες, αλλά ο γιος του Πλεύρη στην Ευρωβουλή;
Αν σε αυτούς προστεθούν οι 23 χιλιάδες νοματαίοι που ψήφισαν Χρυσά Αυγά και οι 30 χιλιάδες νοματαίοι που ψήφισαν ότι η «Μακεδονία είναι ελληνική» by Zouraris and Co, το άθροισμα των πατριωτών κάθε απόχρωσης φτάνει τις 400 χιλιάδες (ο θεός να τις κάνει) ψυχές.
Ανοίγοντας παρένθεση, και επειδή Ευρώπη δεν είναι μόνο η Ελλάδα, ας δούμε πώς συμπεριφέρθηκαν οι ευρωπαίοι συμπολίτες μας: η συμμετοχή κατά μέσο όρο ζορίστηκε να φτάσει το 43%. Τα γυαλιά έβαλαν στους υπόλοιπους ευρωπαίους οι Βέλγοι και οι Λουξεμβούργιοι με 90% και 91% αντιστοίχως (και στις δύο χώρες η ψήφος είναι υποχρεωτική, ενώ διεξάγονταν ταυτοχρόνως εθνικές εκλογές, για τα τοπικά κοινοβούλια στο Βέλγιο και για το εθνικό κοινοβούλιο στο Λουξεμβούργο. Τα νούμερα βέβαια, μας λένε ότι παραδοσιακά οι δυο αυτές χώρες σημειώνουν ρεκόρ συμμετοχής, ανώτερο από το δικό μας. Η αλήθεια είναι, βέβαια, πως το Λουξεμβούργο στερείται παραλίας, ενώ του Βελγίου οι θάλασσες δεν είναι ούτε για φτύσιμο. Πλην όμως, τα νούμερα παραμένουν αμείλικτα).
Αντιθέτως, οι νεόκοποι δημοκράτες της Ανατολικής Ευρώπης έδειξαν έμπρακτα πόσο περήφανοι είναι που απότιναξαν το «ζυγό του κομμουνισμού», τιμώντας την κορωνίδα του δημοκρατικού πολιτεύματος που με τόσους κόπους απέκτησαν (σιγά, μη σκιστεί κάνα καλσόν!), και συμμετέχοντας στην «γιορτή της δημοκρατίας» αθρόα: οι πιο περήφανοι δημοκράτες είναι οι Σλοβάκοι (19% συμμετοχή) και ακολουθούν από κοντά οι Λιθουανοί (21% συμμετοχή). Μπράβο αδέρφια, καλώς ήρθατε στη μέγαλη ευρωπαϊκή δημοκρατική οικογένεια!
Μαθήματα δημοκρατίας έδωσαν και οι Ολλανδοί, αναδεικνύοντας τους φασίστες σε δεύτερο κόμμα, οι Αυστριακοί (αντίστοιχα κόμματα στην τρίτη και τέταρτη θέση), και οι Φινλανδοί (10% στους εμφορούμενους από άρειες πεποιθήσεις «Αληθινούς Φινλανδούς»). Ένα 11% των Γερμανών δε απαντα στην κρίση του νεοφιλελευθερισμού, ψηφίζοντας Φιλελεύθερους. Καλά κρασιά.
Κλείνοντας την παρένθεση, μάλλον δεν έχει σημασία να επανέλθουμε σε εκτιμήσεις σχετικά με την γενική άγνοια και αφασία που επικρατεί περί τα ευρωπαϊκά και του ρόλου που διαδραματίζουν οι αποφάσεις της ΕΕ στην καθημερινότητά μας, ή σε αποδοκιμασίες για την καμπάνια της ίδιας της Ένωσης κατά της αποχής.
Επιστρέφοντας στα καθ’ημάς, οι «ευρύτερες δημοκρατικές δυνάμεις» περιορίστηκαν σε ένα 13% (και κάτι ψιλά από τα «λοιπά», ήτοι κάτι λιγότερο από 7% επί του συνόλου). Οι δικαιολογίες είναι πλείστες και όλες πολύ πειστικές. Όλους τους πολέμησε το κατεστημένο, τους χαντάκωσαν τα ΜΜΕ, τους πέταξε λάσπη όλος ο ντουνιάς και πάνω από όλα, τους έπληξε η αποχή. Να συμφωνήσω, αναρωτιέμαι, βέβαια γιατί η αποχή δεν έπληξε και τους φασίστες; Αρκεί το γεγονός ότι -ομολογουμένως- τους παίζουν τρελά τα ΜΜΕ; Είναι αυτή ικανή αιτιολόγηση; Και η Αριστερά, τι κάνει;
Από κει και πέρα, έχουμε το ΚΚΕ στα ίδια πάνω κάτω (με έναν ευρωβουλευτή λιγότερο, μάλλον λόγω της μείωσης του αριθμού των εδρών) και, εγώ στη θέση των συντρόφων του Περισσού δεν θα ήμουν και τόσο ευτυχισμένη αν ένιωθα τη ζεστή ανάσα του Πλεύρη στα νώτα μου. Εντάξει, έχουν λόγο να χαίρονται, βέβαια: ο προαιώνιος εχθρός, ο βασικός εκπρόσωπος του κεφαλαίου, οι προδότες του ’68 καταποντίστικαν. Να υποθέσω πως αν αύριο ο ΣΥΡΙΖΑ εξαφανιστεί (ή όλοι οι Συριζαίοι υποστούν φυσική εξόντωση), στον Περισσό θα θεωρούν πως είμαστε ένα βήμα πριν από την κατάληψη των χειμερινών ανακτόρων;
Στην αντίπερα όχθη, έχουν μάλλον πολλούς λόγους να ολοφύρονται. Αν και, επί της ουσίας, τα νούμερα παραμένουν περίπου ως είχαν σε όλες τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις, το κρασί των δημοσκοπήσεων ήταν γλυκόπιοτο μάλλον, τα προεκλογικά μηνύματα αποπροσανατολιστικά, και αυτοί πρέπει να ήταν οι λόγοι που οδήγησαν τον Αλέξη Τσίπρα, δυο μέρες πριν τις «κάλτσες» να δηλώνει βέβαιος ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα καταλάμβανε την τρίτη θέση. Πλην όμως, άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεός κελεύει. Μήπως όμως, είναι αλήθεια πως ο χειρότερος εχθρός σου είναι ο εαυτός σου; Μήπως ήρθε πλέον η ώρα να τελειώνουν οι σύντροφοι της Κουμουνδούρου με τα «ήξεις, αφίξεις«, να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι και να δούνε τι τελικά θέλουν να είναι; Μήπως επιτέλους, όποιος θέλει σοσιαλδημοκρατία, να πάει να την βρει, και να μείνουν λιγότεροι αλλά σαφέστερα τοποθετημένοι; Πιθανότατα, αν το ξεκαθάρισμα είχε γίνει νωρίτερα, να είχε καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να δώσει ένα πιο ξεκάθαρο μήνυμα στον κόσμο και αυτός να μην του είχε γυρίσει την πλάτη. Γιατί, πολύ ωραίο το εγχείρημα του πλουραλισμού, της ποικιλίας και της σύνθεσης, αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι ασυμφιλίωτα, υπάρχουν θέσεις και απόψεις που δεν γίνεται να συνυπάρχουν, και τέλοσπάντων «ή παπάς-παπάς, ή ζευγάς-ζευγάς». Στην τελική, αν ένας πολίτης θέλει να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, μπορεί να το κάνει και απευθείας, για ποιο λόγο να επιλέξει το ιμιτασιόν που χαϊδεύει κουκουλοφόρους;
Όσο για τους συντρόφους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι μάλλον υπερφίαλο να πανηγυρίζουν για το 0,43% (0,22 επί του συνόλου): αμφιβάλλω αν έπεισαν πολύ κόσμο να επιλέξει το σχήμα τους αντί της αποχής, το αποτέλεσμα υπερβαίνει κατ’ελάχιστον το άθροισμα ΜΕΡΑ και ΕΝΑΝΤΙΑ των βουλευτικών του 2007 και, εν πάσει περιπτώσει, ούτε και αυτοί μπορούν να χαίρονται, όταν οι φασίστες κατορθώνουν μια τόσο τρομαχτική επιτυχία. Είναι μάλλον προφανές ότι όσο σωστά κι αν τα λένε, όσο μαχητικοί κι αν είναι στο κίνημα, ο λόγος τους τελικά δεν πείθει. Ίσως είναι καιρός να αναθεωρήσουν το λεκτικό και την ορολογία τους, λίγο μάρκετινγκ μπορεί και να μην βλάπτει, και εν πάσει περιπτώσει οι εποχές της μεταπολίτευσης έχουν παρέλθει, οι καιροί αλλάζουν, οι πάγοι λιώνουν και ο κόσμος προχωρά.
***
Ένα τελικό συμπέρασμα
Τα πράγματα γενικώς μόνον ελπιδοφόρα δεν είναι. Τα σημαντικότερα νούμερα είναι δύο: το 48% της αποχής και το 8,5% του Καρατζαφέρ (και των παρελκόμενών του). Τα στοιχεία αυτά αποτελούν ένα παράλληλο της γενικότερης τάσης στην Ευρώπη. Το συμπέρασμα είναι πως ο κόσμος δεν έχει πάρει μυρωδιά, ζει στην κοσμάρα του και οι μέγιστες αξίες γι’αυτόν είναι παραλία-μπικίνι-φραπεδιά-μοχίτο. Το ζήτημα είναι, βέβαια, πώς όταν θα νιώσει το αγγουράκι, θα είναι πολύ αργά για δάκρυα, μιας και την ώρα που είχε μια ευκαιρία να ορθώσει ένα όποιο ανάστημα, προτίμησε να ευδαιμονιστεί φορώντας παρεό. Το ζήτημα είναι επίσης, ότι τελικά, αντί να αποφασίζουν αυτοί που ψηφίζουν, καθορίζουν τα δεδομένα του σκηνικού αυτοί που ΔΕΝ ψηφίζουν. Γιατί είναι αυτονόητο πως, την στιγμή που η όποια κυβέρνηση (και η όποια πλειοψηφία στην ΕΕ) θα αποφασίζει ακόμα σκληρότερα μέτρα, ακόμα μεγαλύτερες διευκολύνσεις στις τράπεζες, ακόμα περισσότερη καταστολή-αστυνόμευση-περιστολή ελευθεριών, ένα πράγμα θα έχουν στο μυαλό τους: ότι, έτσι κι αλλιώς, όλοι παραμένουν σε αφασία και, στην τελική, ακόμα και σε επόμενες εκλογές κανείς δεν θα τους κουνήσει από την θέση τους, αφού οι «πολίτες» έχουν γίνει φυτά παραθαλάσσια/φραπεδόπληκτα.
Παράλληλα, το κατεστημένο σύστημα αποκτά πλέον έναν αγαστό συνεργάτη, ένα δεκανίκι που ολοένα ενισχύεται: την ακροδεξιά. Είναι απόλυτα προφανές ότι, παρά τις ευρωσκεπτικιστικές παρλάτες και τις εθνικιστικές κορώνες, η ακροδεξιά στην Ευρωβουλή θα παράσχει την απαιτούμενη αρωγή στο κατεστημένο, ως ακριβώς πράττει και εντός των τειχών. Ακόμα καλύτερα, ειδικά σε ό,τι αφορά ζητήματα ενίσχυσης των εξωτερικών συνόρων, πάταξης των μεταναστών και των ελευθεριών, υπερθεματίζει. Η Ευρώπη-φρούριο έρχεται.
Ο τρόπος με τον οποίο τοποθετήθηκαν ή δεν τοποθετήθηκαν οι συμπολίτες μας εν Ευρώπη, επιβεβαιώνει περίτρανα το συμπέρασμα του γερο-Άλμπερτ: η βλακεία είναι αήττητη και δεν έχει όρια. Κατά πάσα πιθανότητα, δεν πιάνει καν πάτο. Και το μέλλον απεργάζεται δυσοίωνα σχέδια για όλους.
Περαστικά μας.
***
- Εν τω μεταξύ, ήδη επιβεβαιώνονται τα σενάρια παραμονής του Μπαρόζο για άλλη μια πενταετία στις Βρυξέλλες και στην έδρα της Επιτροπής (το είπε και η Frau Merkel).
- Μικρή ευχάριστη έκπληξη οι Σουηδοί πειρατές.
- Αναλυτικά τα αποτελέσματα για όλη την Ευρώπη εδώ και εδώ.
- Πολύ καλό το λακωνικό σχόλιο του Χερρ Κάππα, εδώ.
Кроткая 
Καλημέρα.
Συμφωνώ με την ανάλυση σου και έχω να κάνω ένα αφελές και ένα λιγότερο αφελές σχόλιο.
Στην ερώτηση σου «…αναρωτιέμαι, βέβαια γιατί η αποχή δεν έπληξε και τους φασίστες;», η απάντηση είναι εύλογη. Η Άρια φυλή έχει γενικότερα λευκότερο δέρμα από τους υπολοίπους. Η ηλιοφάνεια την Κυριακή ήταν πολύ έντονη και ο κίνδυνος δερματοπαθειών από την υπερέκθεση στον ήλιο ήταν υψηλός, καθώς δεν έχουν κυκλοφορήσει ακόμα στην αγορά τα καινούρια αντιηλιακά με πολύ υψηλό δείκτη. Ελπίζω να βοήθησα.
Στα σοβαρότερα τώρα νιώθω την εξής ανησυχία. Πολλοί από όσους ψήφισαν (εμού συμπεριλαμβανομένου) στρέφουν την οργή τους απέναντι σε αυτούς που απείσχαν και όχι στα πολιτικά κόμματα. Η αποχή δηλαδή του μισού στρέφει το άλλο μισό εναντίον του. Ας είναι και Ευρωεκλογές. Μεταξύ μας βέβαια η δική μου οργή κατευθύνεται περισσότερο προς αυτούς που ψήφισαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά τουλάχιστον αυτοί εξέφρασαν επίσημα τον τυφλό «ρομαντισμό» τους.
Δεν θα διαφωνήσω (ίσα – ίσα) με την ανάλυσή σου.
Παράκληση θερμή, όμως !
Αυτό που «αποδίδεις» στο ΚΚΕ (για τη … χαρά του δήθεν για τον φυσικό θάνατο του σύριζα) εκτός του ότι είναι εντελώς ανιστόρητο και δεν απηχεί στην πραγματικότητα, προσβάλλει και εμένα !
Σε παρακαλώ να το διορθώσεις !
Άλλο παλεύεις για την ακύρωση ιδεολογικής και πολιτικής πραχτικής και άλλο να επιχητείς την εξόντωση του άλλου !!!
Μακρυά από μας τέτοιες αντιλήψεις.
Ευχαριστώ εκ των προτέρων γιατί πιστεύω ότι δεν είχες την πρόθεση ούτε να μας προσβάλλεις, ούτε να φανεί το πράγμα έτσι όπως φαίνεται στο ψυχρό περιβάλλον της οθόνης του pc !
Να επαναλάβω, κατά τα άλλα, καλά τα λες …
Την συντροφική Καλημέρα μου !
Φάρε (και Παρτιζάνα και λοιποί σύντροφοι από το ΚΚΕ), σκωπτική και υπερβολική στο κείμενο, γιατί είμαι γενικώς θυμωμένη.
Εννοείται πως δεν σας προσάπτω ότι προσβλέπετε σε φυσική εξόντωση ❗ , η συγκεκριμένη έκφραση χρησιμοποιήθηκε ως τρόπος του λέγειν, χάριν γλαφυρότητας.
Προφανώς και δεν είχα κανένα στόχο να σας προσβάλλω και λυπάμαι αν το πήρες έτσι Φάρε.
Καταρχην να συμφωνήσω με το Φάρο!Δεν προκύπτει από πουθενά ότι το ΚΚΕ εξέφρασε καμιά χαρά για τον καταποντισμό του Συριζα- άσε που ουδεις σοβαρός δεν περίμενε να πάει τόσο καλά όσο οι ίδιοι έλεγαν!Προσωπικά ήμουν σίγουρη ότι θα πέρναν κοντά στο 5%.ο Συριζα πλήρωσε τόσο την ξιπασιά του όσο κυρίως και τις ήξεις αφίξεις του.
Δευτερον, σε συνθηκες κρίσης ο κόσμος δε γίνεται αυτόματα προοδευτικός, δε ριζοσπαστικοποιείται!Ίσα ίσα, το σύστημα, επειδή ξέρει ποιός είναι ο πραγματικός κίνδυνος, παίρνει τα μέτρα του και τα έχει πάρει εδώ και καιρό. Δεν είναι στο στόχαστρο μόνο το ΚΚΕ (εδώ στην Ελλάδα) αλλά το κίνημα στο σύνολό του. Ίσως τώρα να φαίνεται καθαρότερα ο στόχος που είχε το αντικομμουνιστικό μνημόνιο, για παράδειγμα.
η άνοδος της ακροδεξιάς είναι εξηγήσιμη και πιστευω ότι ακόμα δεν είδαμε τίποτα. Μέχρι τώρα ΛΑΟΣ ψήφιζαν κάτι λούμπεν και γραφικά στοιχεία. το πρόβλημα ξεκινάει όταν τα μικροαστικά στοιχεία, που είναι η βάση του φασισμού, αρχίσουν και ασπάζονται αυτές τις πολιτικές. Και επειδή αυτοί έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι, το παιχνίδι παίζεται στην έδρα τους.
Είναι ένα 95-98% της ικανής αιτιολόγησης. Το υπόλοιπο έχει κυρίως να κάνει με το ότι η ΝΔ είναι για τον πούτσο και δε μένουνε πολλές επιλογές για τον απογοητευμένο λαϊκό δεξιό.
Πας καλά; Ποιος πανηγυρίζει στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ;
κάτι χαμόγελα πήρε το μάτι μου, ντάξ, τα «πανηγύρια» είναι -επίσης- τρόπος του λέγειν!
Μα, καλά, ειδικά εσείς που με ξέρετε, τώρα θα μάθετε πώς εκφράζομαι η φιλοσοφικότα;
Σε λίγο τα λοιπά, έχουμε δουλειές! 🙂
Δεν νομίζω ότι πανηγύρισε κανείς.
Δεν βάλανε και πλερέζες όμως γιατί διατήρησαν τις δυνάμεις τους (με ελαφρά αύξηση) σε συνθηκες τεράστιας αποχής και ενώ όλοι χάσανε από πολλούς μέχρι πάρα πολλούς..
Και για τα ήξεις αφήξεις: Ποτέ οι εκλογές δεν προκρίνουν τις επαναστατικές λύσεις. Πιστεύει κανείς ότι ένας καθαρός κομουνιστικός ΣΥΡΙΖΑ θα έπαιρνε πάνω από 3%; (Μην τρελαθούμε δλδ)
Τι θέλω να πω; Οτι αρκετά με τα ποσοστά, να δούμε την ουσία της πολιτικής της Αριστεράς. Αν έχει σε κάτι δίκιο η γγ του ΚΚΕ είναι ότι δεν καθορίζει η κάλπη την πολιτική μας.
(Επίσης δεν αντέχει σε κριτική η άποψη πως η μαχητική στάση στα κινήματα φέρνει τον κόσμο στην κάλπη της Αριστεράς.)
Πολλά θέτεις,
– ναι, ο Σύριζα καιρός είναι να διασπαστεί (αφού δεν μπορεί να ενοποιηθεί). Ο πολυσυλλεκτισμός δεν λειτουργεί για τα μικρά κόμματα και το ένα κομμάτι του ακυρώνει και βλάπτει το άλλο. Είναι θετικό να υπάρχει ένας φιλέλευθερος σχηματισμός και ένας σοσιαλδημοκρατικός αλλά όχι αν ανήκουν στο ίδιο κόμμα όπου συνυπάρχουν με νεοφιλελεύθερους.
– ο Μάνος δεν έχει άδικο: η μαχητική στάση στα κινήματα δεν φέρνει τον κόσμο στην κάλπη της Αριστεράς – δεν ξέρω γιατί γίνεται αυτό αλλά γίνεται.
– πολλοί θα θεωρήσουν τους Σουηδούς πειρατές γραφικούς. Μάλλον κάνουν λάθος.
– για το ΚΚΕ και το ΣΥΝ: Οντως υπάρχει μένος του ΚΚΕ κατά του ΣΥΝ, το οποίο προσλαμβάνει ενίοτε κωμικές διαστάσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι – αντικειμενικά / πολιτικά – το ΚΚΕ έχει άδικο στην κριτική που ασκεί στο ΣΥΝ.
Ρε δε μας αυτώνουν και οι Φινλαδοί ναούμε!
Η θέση τους είναι κάτω από την κυριαρχία του δυσλεκτικού βασιλέως της Σουηδίας, όπως ήταν για καμιά 600αρίτσα χρόνια, πριν μας φάνε την Φινλανδία μας οι ασεβέστατοι Ρώσοι το 1809. Άντε μπράβο!
Γιατί υπήρχε τόοοσο μεγάλη αποχή;
Μην κρυβόμαστε Θηρεσία. Δεν έπαιζε ρουσφέτι τύπου διορισμός στην τιμημένη αγροφυλακή ή κάτι τέτοιο.
Την άνοιξη του ’10 το αργότερο που θα έχουμε εθνικές εκλογές, θα δεις να αποκαθίσταται η τάξις με δικομματισμό στο 80% και συμμετοχή στο 75%.
(Άλλωστε οι μισοί απέχοντες, ή τουλάχιστον πολλοί από αυτούς, ήταν ή αποβιώσαντες, ή δένδρα και θάμνοι. Αθάνατο Ελληνικό δημόσιο).
Το Λάος μάλλον έχει πιάσει οροφή με το 7% και μέρος του θα πάει για ρουσφέτι στον Κωστάκη to 2010. Αν κάτσει αλλιώς το θέμα δεν βλέπω να επιστρέφετε στα πάτρια εδάφη γιατί θα σας απαγορεύσει την είσοδο στο ΕΛ Βενιζέλος η υπηρεσία φυλετικής καθαρότητος.
Μόνη λύση για να πειστούν οι αγανακτισμένοι με την αύξηση της εγκληματικότητας να αφήσουν το λαμογιομόρφωμα του Λάος θα είναι να τους μοιράσουμε αυτό:
Σεξ, βία, Πειρατεία!
Αχαχαχαχαχαχα!
Μα καλή μου, εσύ μια «πραγματίστρια» περίμενες ποτέ να μην ψηφίσει ο κόσμος έτσι; Άσε που σε τελευταία ανάλυση, το 20% + 20% της επικρατείας αποτελούν «τα δικά τους παιδιά», γίνεται να μην…;
Πέραν αυτών, όσο και να δε μου αρέσει καν η ιδέα, η ακροδεξιά θα συνεχίσει να ανεβαίνει σε ποσοστά για αρκετό καιρό (και μέχρι να συμβεί κάτι, δεν ξέρω τί). Είναι λογική συνέπεια του «χάους»! Η απώλεια της ισορροπίας προς μια πλευρά οδηγεί δυστυχώς (;) αρκετό κόσμο στην αντίπερα όχθη.
Όσο για τον Καρατζαφέρη, έπαιξε σωστά και κέρδισε. Πραγματικά, μπορεί να διαφωνώ με την συνολική στάση του, αλλά πρέπει να παραδεχτώ πως είναι ο μόνος που άρθρωσε λόγο «πολιτικής» χροιάς εν μέσω κοκορομαχιών. Αυτό και θερίζει σήμερα.
Συγχωροχάρτια ο πάπας μόνο δίνει. Εσύ και να ήθελες, δε θα μπορούσες 😉
Για τους Πράσινους δεν αναφέρεις τίποτε…
Οι Φλαμανδοι (για τους Βαλλονους δε γνωριζω εξαλλου οι εκει εκλογες ειχαν την ιδια σημαντικοτητα στα φλαμανδικα ΜΜΕ με τις εκλογες στην Ελλαδα ή τη Σλοβακια) ψηφισαν κατα 77% δεξιους και ακροδεξιους συνδυασμους.
Ενα 15% εμπιστευτηκε τους σοσιαλδημοκρατες του PS, ενα 7% τους οικολογους κι ενα 1% τους κομμουνιστες. Ποτε αλλοτε η δεξια δεν ειχε τετοια ποσοστα, ειναι δε τοσοι οι δεξιοι συνδυασμοι που οι βελγικες εφημεριδες βαζουν τους φιλελευθερους του OpenVLD σχεδον ως…αριστερο κομμα στην κλασσικη διαταξη αριστερας-δεξιας!
Οι Φλαμανδοί μαλιστα εδωσαν την πρωτια με 23% στους χριστιανοδημοκρατες κι ενα 13% στους εθνικιστες του NVA, κομμα που ειναι απλα ενα κλικ πιο κατω εθνικιστικα απο το σουπερ εθνικιστικο Vlaams Belang (η πτωση του τελευταιου μαλιστα στο 15 απο 24% πανηγυριστηκε σχεδον ως νικη της…δημοκρατιας, μιλαμε για τετοιο παραληρημα).
Το παραδοξο δε σταματα εδω, αφου αθροιστικα το χριστιανοδημοκρατικο και το εθνικιστικο NVA ξεπερασαν το ποσοστο και τις ψηφους που ελαβαν στις εθνικες εκλογες του 2007, οι οποιες οδηγησαν τη χωρα στην ακυβερνησια, στην κριση και στην ανεργια. Κι ομως οι Φλαμανδοι υπερψηφισαν τα ιδια ατομα αφου εχουν μπει για τα καλα στο τριπακι οτι για τα παντα φταινε οι αλλοι ειτε λεγονται Βαλλονοι (κυριως), ειτε μουσουλμανοι, ειτε γενικα allochthonen.
Κι ενα μικρο σχολιο περι ΚΚΕ-Συριζα. Οντως το ΚΚΕ γινεται σχεδον κωμικο ορισμενες φορες οπως επεσημανε κι ο Χερρ (αν και το αποδιδω κυριως στην μη τηλεοπτικοτητα των μελων του) κι ο Συριζα ομως χρειαζεται να λυσει ουσιωδη ζητηματα προτου στραφει στην κριτικη περι αναλγησιας και εγωκεντρισμου του ΚΚΕ. Τοσο σε ζητηματα προσανατολισμου οσο (κυριως) σε ζητηματα εξουσιας. Και ενα απο τα ουσιωδη προβληματα της Αριστερας (που δεν απεφευχθει στον Συριζα, τουναντιον) ειναι το ποιος θα ειναι πανω απο το παπλωμα.
Στο γαλλόφωνο Βέλγιο είχαμε κυρίως πτώση της ακροδεξιάς και πολύ μεγάλη άνοδο των Πρασίνων.
Μια διευκρίνιση για τη Φλάνδρα: τα τελευταία χρόνια η κεντροαριστερά είχε ποσοστά γύρω στο 20% όπως τώρα. Η ακροδεξιά έπεσε θεαματικά και η πτώση της τροφοδότησε, όπως λέει σωστά ο Speculoos, το συντηρητικό, εθνικιστικό κόμμα NVA. Μάλλον πρέπει να μάς χαροποιεί το γεγονός αυτό: το NVA σε καμια περίπτωση δεν είναι φασιστικό ή φασίζον. Η ακροδεξιά απλώς τόσα χρόνια καρπωνόταν ένα υπαρκτό ρεύμα στη φλαμανδική κοινωνία, το φλαμανδικό εθνικισμό.
Γράφεις για λόγια.. για «λόγο που πείθει..» κλπ κλπ, όταν είναι πασίγνωστο πως «ό,τι μπαίνει από τό’να αφτί, βγαίνει από τ’άλλο» όπως έλεγε και η γιαγιά μου! 🙂
Με δυο λόγια, ούτε το 10% δεν επηρεάζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο η ακουστική παραίνεση.
«Δεν πα να λές εσύ…» Η γνωστή ατάκα κάθε νέου και παιδιού και μη πεις ότι δεν την έχεις διατυπώσει ποτέ σου, ε
Τι εννοώ: εννοώ ότι το παράδειγμα είναι αυτό που πείθει, το ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ και μόνο, αυτό το γνωρίζαν παλιά οι δάσκαλοι και οι καλοί άνθρωποι, όσοι δλδ έδιναν το δικό τους παράδειγμα στους νέους της κοινωνίας και οι νέοι ακολουθούσαν -όσοι τεσπα…
Σήμερα, το παράδειγμα δίνεται και πάλι, αλλά είναι ένα παράδειγμα προς αποφυγή και όχι προς μίμηση, μόνο που αυτές τις λεπτές αποχρώσεις δεν έχει την ικανότητα να τις συλλάβει ένας εγκέφαλος που δίνει τα ρέστα του για την επιβίωση και όταν βλέπει τα σχετικά παραδείγματα που προβάλλουν τα ΜΜΕ, τρέχει να πάρει δάνειο μπας και παραμυθιαστεί με την αγορά ρόδας για κάνα εξάμηνο -κι έχει ο Θεός μετά…
Εκεί ποντάρισε και η πονηρή αλεπού, στο παράδειγμα, κι έβγαλε το σποτάκι με την επιταγή που τα δίνει στους φτωχούς. Κι έπιασε το «παράδειγμα». Επειδή κανείς (απο τους νέους «πιστούς») δεν κατάφερε να σκεφτεί ότι το τσεκ χρειάστηκε λεφτά ζεστά και μπόλικα για να γυριστεί και να παιχτεί στα -αφιλοκερδή επίσης;!- κανάλια.
Κεντρικό νόημα: Ποιο ειναι το παράδειγμα που δίνουν σήμερα οι αριστεροί, οι σοσιαλδημοκράτες, οι σκέτοι δημοκράτες; Δίνουν διαφορετικό παράδειγμα από τους υπόλοιπους, από τη πλειονότητα των βολεμένων, δλδ: αυτών που τρέχουν πίσω από τα φράγκα, αυτών που ξεπουλάνε τον άρρωστο άνθρωπό τους, κλπ κλπ σοσιαληστρικά δημοκρατιστικά και ωραία.
Κοίτα, εμένα με παρηγορεί (κάπως…) το γεγονός ότι ένα μεγάλο ποσοστό αυτών που ψηφίσανε σε αυτές τις εκλογές και βγάλανε αυτά τα τρελά αποτελεσματάκια, σηκώθηκαν σχεδόν από το μνήμα για να πάνε στην κάλπη (σηκωτοί, σε πολλές περιπτώσεις που μου λένε οι φίλοι μου) οπόταν, θα κάνουν παρέα στα Ψηφουδείμ στις επόμενες, μαζί με τον Άγιο Πέτρο. Το ανησυχητικό είναι όταν αυτά τα ποσοστά βγαίνουν από ψήφο ανθρώπων της ηλικίας μας. Εκεί νομίζω είναι η παθογένεια.
Δε μπορώ να πω, τα κανες τάλαρα – άξιζε η αναμονή. Δύο-τρια σέντσια κι από μένα:
«Με δεδομένο ότι, οι “πολίτες” ψηφίζουν στις Ευρωεκλογές βάσει της εσωτερικής πολιτικής επικαιρότητας»
Αυτό δεν είναι δεδομένο μάνα μου! Τα ζά μάσησαν ότι τους δώσανε! Αν π.χ. είχαμε μόλις γλιτώσει επιτήρηση, ήμασταν μέσα στο Σύμφωνο Ανάπτυξης και Σταθερότητας, είχαμε μόλις μπεί στο ευρώ, να δείς τη ωραία που θα μιλούσε για την Ευρώπη ο Κωστάκης! SIEMENS είχε το ψυγείο, αυτό σέρβιρε.
«Δηλαδή, εντάξει ρε πατριώτες, αλλά ο γιος του Πλεύρη στην Ευρωβουλή;»
Γιατί, ο πρώτος ή ο τελευταίος φασίστας θα είναι; Έχει καλή παρέα!
«Παράλληλα, το κατεστημένο σύστημα αποκτά πλέον έναν αγαστό συνεργάτη, ένα δεκανίκι που ολοένα ενισχύεται: την ακροδεξιά.»
Η μόνη μου ελπίδα – και πρόσεξε, αυτό δε σημαίνει ότι με αρέσει ή ότι δε με τρομάζει – είναι να απόακροδεξιοποιηθεί η άκρα δεξιά. Θα Αν θέλει να μεγαλώσει παραπάνω πρέπει να αποκηρύξει τις ακρότητες: οι νοικοκυραίοι θέλουν τα αμάξια τους άθικτα, και δεν τους ενδιαφέρει αν τα σπάνε skins, εξεγερμένοι έφηβοι ή μετανάστες. Παρηγοριά στον άρρωστο θα με πεις.
κροτ
Πρώτον
Λίγα τα λόγια σου για παραλίες, μπικίνι, φραπεδιά και μοχίτο.
Δεύτερον
Η φυσική εξόντωση του Σύριζα είναι μια κάποια λύση (καθώς και όσων τα παίρνουν απο το πασοκ και την cia).
Τρίτον
Τα πατριωτικά κόμματα πήγαν καλά (συγχαρητήρια).
Τέταρτον
Απο την ΑΝΤΑΡΣΥΑ μόνον εγώ χαμογέλασα (κρυφά) και αυτό γιατί είμαι εκ φύσεως χαζοχαρούμενος.
Εσάς τους δυο τελευταίους περίμενα, για να μπορέσω να σχολιάσω επί του συνόλου. 🙂
Έχω γενικώς μια αλλεργία στις φαγωμάρες, είμαι «πις ον έρθ» τύπος, και είμαι η τελευταία που θα μπει σε μια λογική «αυτοί φταίνε, εμείς τα κάναμε καλά, η πατριωτική αριστερά έτσι, η αντικαπιταλιστική αλλιώς» και κολοκύθια τούμπανα. Για μένα δύο είναι τα πόιντς και τα’γραψα και πιο πάνω:
1. οι φασίστες
2. (όχι άσχετο με το 1) οι πολίτες που είναι ΗΛΙΘΙΟΙ.
Στην τελική, άμα θέλω να παρηγορηθώ, κάνω τη σούμα και τα νούμερα που λέγαμε, λένε το εξής:
8+4+0,43=12,43%
7,1+0,7+0,5=8,8%
Οπότε, ‘ντάξει αδέρφια, πάλι καλά είμαστε: 4 μόναδες μπροστά, όσο πέρασε και ο Γιώργος το χοντρό, όλα καλά.
Αλλά δε μου αρκούν οι παρηγοριές της συφοράς. Όσο πιο νωρίς δούμε την πραγματικότητα ως έχει, τόσο το καλύτερο για όλους (και για τους ηλίθιους που λέγαμε πιο πάνω).
Επί των συγκεκριμένων:
Μάνε, έχει και δείκτη προστασίας 200, άσε που γενικά τα παχύδερμα δε νομίζω να τα πιάνει ο ήλιος (τι φταίνε και τα δόλια τα ορίτζιναλ παχύδερμα, εδώ που τα λέμε…). Προσωπικά δεν θεωρώ εξυπνότερους όσους ψήφισαν δικομματισμό από όσους ψήφισαν παραλία. Τα ίδια μυαλά (δεν) κουβαλάνε.
Φάρε, μετά τις συγγνώμες και τις παραδοχές των πολιτκώς μη ορθών εκφράσεων, αν γινόταν ένας γόνιμος και ουσιαστικός πολιτικός διάλογος στην Αριστερά, θα ήμουν τρισευτυχισμένη. Αλλά από το ΚΚΕ ως το ΣΕΚ μόνο μαχαιρώματα, εγκλήσεις και «εσείς φταίτε, είστε λάθος» βλέπω. Όπως διάβασα και αλλού (δε θυμάμαι πού), εδώ που είμαστε ο αντίπαλος είναι ένας, κοινός και πανίσχυρος. Δεν ξέρω αν μας παίρνει γενικά να διαφωνούμε για τη μορφή της δικτατορίας του προλεταριάτου. Και, ξέρω τι θα μου πεις: το Μάαστριχτ, οι κουκούλες, τα φλερτ με την αναρχία κλπ κλπ. Οκ, αλλά όσο ο μεν εγκαλεί τον δε για το Μάαστριχτ και ο δε εγκαλεί τον μεν για τη Βάρκιζα, τα κοντοκουρεμένα παλληκάρια κόβουν βόλτες στα Πατήσια (σχεδόν) ανενόχλητα.
Παρτιζάνα, έχω υπόψη μου κόσμο που χάρηκε για τον καταποντισμό του Σύριζα και στο ΚΚΕ και αλλού. Αλλά, οκ, επισήμως δεν φάνηκε πουθενά αυτό. Στα υπόλοιπα που αναφέρεις, είμαι απόλυτα σύμφωνη.
j95, σωστό κι αυτό. Αλλά θα μπορούσαν και να είχαν επιλέξει αποχή. Γιατί ήταν τόσο κ@@λωμένοι να πάνε ψηφίσουν αυτοί (και δεν ήταν άλλοι); Δεν έχω βρει επαρκή αιτιολόγηση ως τώρα.
Μάνε, ναι σε όλα. (Δε μπορώ να σου πω όχι εσένα, έτσι κι αλλιώς! 😛 ).
Χερρ Κάππα, έτσι είμαι εγώ, φλύαρη. Συμφωνώ σε όλα. Για το τελευταίο σημείο που θέτεις, όλα καλά και να συμφωνήσω, αλλά άλλο «η σοβαρή πολιτική κριτική» (με την οποία συμφωνώ) και άλλο «η γηπεδικού τύπου φωνασκία» (με την οποία διαφωνώ, ακόμα κι αν λέει σωστά πράγματα).
Οι πειρατές καθόλου γραφικοί δεν είναι, μιλάνε για πολύ σωστά πράματα, οι ελευθερίες στο διαδίκτυο δεν είναι της πλάκας. Άσε που παίζουν και κάτι ντιρεκτίβες για πνευματικά δικαιώματα (μιλάμε για πολλά πολλά φράγκα).
Σουηδικό λουκάνικο, έτσι έτσι, οι Φινλανδοί είναι οι δούλοι των Σουηδών, δίκιο έχεις! Να επιστρέψουμε στις εποχές της μεγάλης αυτοκρατορίας, να πάμε να πάρουμε το Ρέυκιαβικ!
Δε νομίζω πως είναι μόνο θέμα ρουσφετιού. Ούτε τις άλλες φορές έπαιζε ρουσφέτι στις ευρωεκλογές, αλλά η συμμετοχή ήταν πολύ μεγαλύτερη. Μακάρι να έχεις δίκιο σε όσα λες για το ΛΑΟΣ, γιατί δεν θα αντέξω να μην ξαναδώ τα καταγάλανα νερά του Αιγαίου και την κασερόπιτα της μαμάς μου!
Σεξ, βία, Πειρατεία! ΤΟ’ΧΕΙΣ!
Καμ, σε περίμενα κι εσένα, αλοίμονο! Ναι, πραγματίστρια είμαι, αλλά ξέρεις πως η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Φταίω εγώ που ήθελα ένα 40% στο ΚΚΕ, ένα 30% στο Συριζα κι ένα 15% στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ; (ακόμα και μες την ελπίδα μου, παραμένω ρεαλίστρια, δε μπορείς να πεις!).
Ο Καρατζαφέρης δεν άρθρωσε «πολιτικό λόγο». Άρθρωσε «λαϊκίστικο μιντιακό λόγο», έπιασε το σφυγμό του ανθρώπινου φόβου και του’δωσε να καταλάβει. Και όντως, έπαιξε και κέρδισε.
Στράτο, δεν θεωρώ πως υπάρχουν Οικολόγοι στην Ελλάδα. Δεν θεωρώ καλύτερο τον Τρεμόπουλο από τον Κον Μπεντίτ. Ένα οππορτουνιστικό κατασκεύασμα του Λαμπρακιστάν είναι.
(Ο Ντάνυ βέβαια λεηλάτησε σοσιαληστρικά σώβρακα στη Γαλλία, έτσι;).
Σπέκυ, ευτυχώς που έρχεσαι κι εσύ από δω και μαθαίνουμε τα νέα του βελγίου! Επίσης, ευτυχώς που δεν ζω στη Φλάνδρα και δε μοιάζω με μαροκινή.
Στην τελευταία σου παράγραφο, συμφωνω και επαυξάνω.
Χερρ Κάππα, έχετε σκεφτεί να ανοίξετε ένα μπλογκ μαζί με τον Σπέκυ, κάτι σαν την «ελληνική υπηρεσία της RTBF?
Ροδιά, για κάτι τέτοια λέω εγώ πως μυαλά σαν το δικό σου είναι νέα και φρέσκα περισσότερο από 20άρηδων. Ορθώς μιλάς, δεν πας να τα πεις και σε κανένα κομματικό όργανο;
Σοφία, τα «Ψηφουδείμ», αχαχαχαχαχα!
Έχω πάντως την εντύπωση ότι ο Καρατζαφέρ έφαγε κυρίως από τις ηλικίες 45-65. Παίζουν βέβαια και τα τυπάκια που «θα τον ψήφιζαν για να ξανανοίξει το Γκούρου». Πάσσο, τι να πεις…
Δικηγόρε, για τα δύο πρώτα σέντσια, ντάξει, είμαι εγώ πραγματίστρια, αλλά εσύ το γείωσες!
Για το τρίτο σέντσι, τώρα, αυτό το πιστεύεις ή έτσι το λες;
Τροβατόρε, παρεξηγημένε, παρεξηγησιάρη και γκρινιάρη:
Πρώτον: δε μου αρέσει το μοχίτο, γιατί δε μου αρέσει η μέντα.
Δεύτερον: θα’θελα να σ’έβλεπα στο γκουλάγκ, τρίτη στέπα δεξιά, ανατολικά της Βαϊκάλης, παρέα με τις αρκούδες της Σιβηρίας.
Τρίτον: μέλι στάζει ο στόμας σου.
Τέταρτον: όχι και τόσο κρυφά και όχι και μόνον εσύ. Υπάρχει ζωή και εκτός διαδικτύου.
Πέμπτον: αυτό το σχόλιο είναι τσαντισμένο;
Κροτ, θα άνοιγα ευχαρίστως μια υπηρεσία βελγικής ενήμερωσης με τον Σ. αλλά φοβάμαι ότι θα έχει μία ενδιαφέρουσα είδηση μία φορά κάθε δύο-τρία χρόνια.
Οι Συριζαίοι καλούνται να συνειδητοποιήσουν ότι ακριβώς από τον «εχθρό» τους (το ΚΚΕ) θα μάθουν πιο πολλά για τον ΣΥΝ.
krotaki! polla filia…
Πραγματίστριά μου εσύ!
Να σε φιλίσω!!!
Μακάρι να ήταν έτσι όλοι οι πραγματιστές!
(Σοβαρέψου. Σε σχέση με τις κοκκορομαχίες είπα, όχι σε απόλυτο μέγεθος)
Ακόμα και όταν τσαντίζωμαι. Αυτό δεν απευθύνεται στον απέναντί μου.
Όχι δεν είμαι τσαντισμένος.
Τον Φασισμό και την ξενοφοβία τα αντιμετωπίζω καθημερινα και σε από όλες τις κατευθύνσεις. Απλώς τώρα αισθάνομαι σε πιό βολική θέση.
Ξέρεις δεν βλέπουμε τα πράγματα όλοι απο την ίδια θέση (ευτυχώς).
Καλησπέρα σας !
Herr K.:
1. Δεν υπάρχει, δεν προκύπτει από πουθενά, κανένα μένος για τον ΣΥΝ !
Ξεμπρόστιασμα υπάρχει, ξεμπρόστιασμα της οπορτουνιστικής του πολιτικής και ιδεολογίας !
2. Που έχει άδικο το ΚΚΕ ;
Δεν υπερασπίζεται με νύχια και με δόντια ο ΣΥΝ την ΕΕ και γενικά το καπιταλιστικό σύστημα ;
Δεν βλέπουμε πολύ καιρό τώρα ένα … φλερτ με το ΠΑΣΟΚ ;
Δεν αποτελεί το αριστρό άλλοθι σε μια σειρά ζητήματα, ή δεν αποτελεί ανάχωμα στην ριζοσπαστικοποίηση του λαϊκού κινήματος ;
Μάλλον άλλοι έχουν μένος … μένος με το ΚΚΕ !
Speculoos:
Που γίνεται, φίλε μου, κωμικό το ΚΚΕ ;
Όταν πρέπει να αντιμετωπίσει σε τηλεοπτικούς χρόνους (θου κύριε φυλακή … )τις ΣΥΝασπισμένες προβοκάτσιες τύπου «Γερμανού», ή «Κατίν», ή «σκόκο», ή … ή … ;;;
Εντάξει, να υπάρχουν αντιΚΚΕ σύνδρομα, αλλά να υπάρχει και μια αλήθεια στα λεγόμενά μας …
Δεν νομίζεις ;
krot: Σε παρακάλεσΑ να διορθώσεις …
ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΕΣΑ …
Δεν απαίτησα … ούτε έκανα καμιά παρατήρηση για αυτά που λες …
Και αυτό γιατί έτσι είναι τα πράγματα.
Μην κρίνεις το Κόμμα, από μεμονωμένες περιπτώσεις που πέφτουν στην αντίληψή σου.
Εγώ π.χ. στο μπλογκ μου … φαίνεται καθαρά … αλλά έκανα και κάποια σχόλια σε φίλο συριζαίο … δήλωσα ξεκάθαρα ότι όχι μόνο δεν χάρηκα … αλλά και ότι δεν μου πέφτει λόγος …
Σε καμία βέβαια περίπτωση δεν επιθυμώ κακό για κανένα … ούτε για τον χειρότερο εχθρό μου !
Και έτσι σκέφτεται όλο το Κόμμα, αν δεν το αποδέχεσαι αυτό είναι άλλο ζήτημα.
Για τα άλλα !
Εγώ έχω κάνει άπειρα άρθρα για τα θέματα που βάζεις, δεν είδα να επιδιώκεις κανένα διάλογο !
Αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι δεν έχεις δίκιο !
Κάθε άλλο μάλιστα !
Μια πρώτη άποψη:
Δεν πρέπει να διαφωνούμε ή να αντιπαρατιθόμαστε για την μορφή της διχτατορίας του προλεταριάτου, αλλά αν αυτή είναι ή όχι η ΜΟΝΗ διέξοδος για την εργατική τάξη και τους συμμάχους της.
Η άποψη μου (μας) είναι ότι για να λυθούν οριστικά και αμετάκλητα τα προβλήματά μας, πρέπει να πάρει την πολιτική και οικονομική εξουσία η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της.
Από αυτό το σημείο πρέπει να ξεκινήσουμε.
Αν συμφωνήσουμε σ΄αυτό, έ, τότε, πάμε … γι΄άλλα !
Ευχαριστώ για την υπομονή σου να τα διαβάσεις όλα αυτά !
Nomizw oti einai kairos ekei ston SYN na doun ti 8a kanoun me ekeinh thn ananewtikh pteryga ( h opoia kryfogela ka8ws akonizei ta maxairia ths, kai pote den dympa8hse thn idea tou Syriza, mono thn symmaxia me to PASOK).
Nomizw omws, oti prepei na anaferw kai to paradeigma tou Joe Higgins, Irlandou eyrwbouleyth tou Socialist Party (trotskistes, irlan diko tmhma ths cwi), o opoios ekselegh pernontas 11,7 % twn pshfwn ths perifereias tou. Kat’ arxhn den skefthke oute ena lepto gia ypoptes symmaxies (anti8etws o syriza to skeftotan gia oikologous kai PASOK). Eixe ena ka8aro sosialistiko programma, kai den nerwse tis idees pou yposthrize gia xarh kanenos (anti8etws aristerh pteryga tou SYN kai hgesia tou SYRIZA prospa8ousan na broun mia mesobezikh lysh pou na ikanopoiei kai tous deksious tou syn). Briskotan o idios mazi me tous aktibistes tou kommatos kai moiraze fylladia stis parembaseis, kai apefeyge na kanei thn ekstrateia tou klassikou politikanth, malista kanontas kampania gia to dikaiwma twn mwrwn na kanoun thn bolta tous yshxa xwris na ypostoun tis aggalies ypopshfiwn pou stoxeyoyn sthn pshfo twn goniwn tous (anti8etws h hgesia tou syriza soulatsare se panel thleoptika, esfygge xeria kai loipa). Kai na fantasteite oti milame gia an8rwpo o opoios exei dokimastei epi dekaetia ws bouleyths sthn Irlandia…….
Προσωπικά όταν κάνω σούμες τέτοιου είδους βάζω το ΚΚΕ μαζί με το ΛΑΟΣ. Στο κάτω-κάτω και τα δύο αρνούνται να καταλάβουν τι αιώνα έχουμε.
Πολύ σωστά! Άλλωστε όπως σού μάθανε στο (όποιο) σχολείο, υπάρχει ο μαύρος και ο κόκκινος φασισμός… ΑΡΙΣΤΑ ΔΕΚΑ (10)!!
zappa
Μέσα στο καλοκαίρι ο Παπαδημούλης θα σύρει τον Σύριζα σε συνέδριο (με έγκριση άνωθεν) και θα προσπαθήσουν να διώξουν ότι είναι αριστερότερα .Θα θέσουν θέμα επιστροφής στον Συνασπισμό.
Μέχρι τον Σεπτέμβρη θα πρέπει να έχει τελειώσει η δουλειά.
Il trovatore dhladh perimeneis epistrofh sta karagkiozilikia tou Kwstantopoulou kai tou pansofou flwrakh?
Χερρ Κάππα, μπααα, ο Σπέκυ είναι Φλαμανδός, στην πατρίδα του συμβαίνουν πολλά! 🙂
Μαμαλούξ!!!! Επίσης, πολλά φιλιά!!! 🙂
Καμ, είπα κι εγώ! Ναι, ως προς τις κοκκορομαχίες, άδικο δεν έχεις…
Τροβατόρε, θα ήθελα πολύ να συμμεριστώ την αισιοδοξία σου, αλλά μάλλον δεν μπορώ λόγω θέσης. 🙂
Φάρε, καταρχάς δεν συνηθίζω να «διορθώνω» τα ποστ επί του περιεχομένου, γιατί δε με νοιάζει να «εκτεθώ». Τα μόνα που διορθώνω είναι ορθογραφικά και συντακτικά που βγάζουν μάτι –ούτε καν «λάθη» επί του περιεχομένου, δεν διορθώνω. Έτσι γράφτηκε, κι έτσι μένει, και στο κάτω κάτω εμένα χαρακτηρίζει, θα ήταν και λίγο δειλία να «το μαζέψω». Είπα στο σχόλιο πως ως προς το λεκτικό χρησιμοποίησα μια υπερβολή (με την γνωστή ειρωνική διάθεση που συνηθίζω να έχω όταν γράφω), η ουσία είναι πως υπάρχει κόσμος που χάρηκε ή που, έστω, δικαιώθηκε. Δεν ξέρω αν είναι μεμονωμένες περιπτώσεις. Θα φανεί.
Υπάρχει πολύς κόσμος στο Σύριζα (δεν μιλάω μόνο για το Συν) που την ίδια διέξοδο προκρίνει. Απλά δεν δέχεται το Στάλιν, και εκεί ίσως και να μην είναι λάθος.
[Νομίζω πως με αδικείς λίγο λέγοντάς μου πως δεν επιδιώκω διάλογο, πάντως. Και μην ευχαριστείς, δεν υπάρχει περίπτωση να μην διαβάσω οποιοδήποτε σχόλιο, όσο μακροσκελές κι αν είναι –απλά μπορεί να καθυστερήσω λίγο. 🙂 Εδώ μέσα, οι μόνοι που κόβονται, είναι αυτοί που βρίζουν ή που δεν σέβονται τους συνομιλητές.]
Ζάππα, συμφωνώ μαζί σου, κι εγώ εκεί εντοπίζω το πρόβλημα. Γενικά, στον Σύριζα έχει πολύ αριστερό κόσμο, σε αντίθεση με το εσωτερικό του Συν, που αν μη τι άλλο έχει μάλλον λιγότερο. Ένα ξεκαθάρισμα επιβάλλεται, ειδικά μετά τις μετεκλογικές τοποθετήσεις των «ανανεωτικών». Αλλά βλέπεις, στο Συν δεν διαγράφουν… 😛
J95, δικαίωμά σου. Εγώ σε καμία περίπτωση δεν βάζω το ΚΚΕ με το ΛΑΟΣ, ίσα ίσα δεν βλέπω αρνητικά να ενισχύεται το ΚΚΕ, ειδικά σε συγκυρίες σαν την τωρινή. Τέτοιους συσχετισμούς έκανε και το Ευρωκοινοβούλιο προσφάτως, σαφέστατα εκ του πονηρού κινούμενο.
Τροβατόρε, έχεις κάποιες έγκυρες πληροφορίες; Έτσι κι αλλιώς, όσο γρηγορότερα, τόσο το καλύτερο. Καταρχάς για τους ίδιους.
Ζάππα, τζίζους παιδί μου!!!
Πάντως, με εντυπωσιάζει ιδιαίτερα που η κουβέντα επικεντρώνεται γύρω από το γνωστό «4 κόμμα κάτι τοις εκατό».
Το θέμα δεν ήταν ο Σύριζα, το θέμα ήταν τα αποτελέσματα το ευρωεκλογών, ο θρίαμβος του ΛΑΟΣ και τα μυαλά του κόσμου.
Απλά το υπενθυμίζω. 😉
Kι’εγώ περισσότερο με τους ψήφους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ τα πήρα.
Το ΛΑΟΣ μου ήρθε πολύ φυσικό αφού αφ’ενός όλοι οι φαρμακωμένοι Νεοδημοκράτες έτρεξαν για παρηγοριά στο γείτονα, αφ’ετέρου τα τελευταία επεισόδια με τους μετανάστες είχαν βολκότατα ανάψει πολλά μπαρούτια.
Σε συνδυασμό με τό ότι ακόμη κι’εγώ που τον σιχαίνομαι αναγνωρίζω ότι τον τελευταίο καιρό ο Καρατζατέτοιος ήταν ο μόνος που άρθρωνε σωστό και κατανοητό λόγο.
Περισσότερο φρίκαρα με τα ποσοστά των κυνηγών…
Δεν το παρατήρησε κανείς αλλά στις Κυκλάδες αυτά τα ζόμπι ήρθαν τρίτο κόμα.
Και για να σας προλάβω να πω ότι όποιος ψήφισε εκατό τοις εκατό για πλάκα το έριξε ΚΑΤΜΑΝ.
to pio tromaktiko einai oti h xrysh aygh phre perissotero kosmo apo to antarsya…..
Krot, to 8ema den einai to ean o syn h o syriza kanei diagrafes, to 8ema einai oti ean o oiosdhpote antimetopize tis symperifores atomwn aytou tou typoy, 8a tous edeixne thn porta. Den einai dynaton o ekproswpos enos 25% KAI na sou kanei sampotaz (anoixta), kai na prospa8ei me opoio meso na perasei to diko tou, kai esy na mhn tou les «ta mpogalakia sas kai s’allh paralia». Katantaei panyghri to olo 8ema me kati tetoia…..
κροτ
Κανένας δεν ρωτάει του ίδιους.
Απλά έτσι θα είναι καλύτερα για τους «άλλους».
Το ΛΑΟΣ πολύ σύντομα θα το κουμαντάρουν.
Το ΚΚΕ είναι εξασφαλισμένο.
Θα δείς τί καλά που θα είναι οχυρωμένο το κάστρο μπαίνοντας ο χειμώνας ο κακός.
Εστιάζοντας στο κύριο θέμα της εισηγήσεως, θεωρώ κι εγώ ότι το εντυπωσιακό ποσοστό του ΛΑΟΣ ήταν συγκυριακό. Ωστόσο, κάποιες φορές οι συγκυρίες διαμορφώνουν σημαντικές εξελίξεις. Δεν είναι να παίζεις με τέτοια πράγματα. Δεν είναι το ίδιο π.χ. να έπαιρνε 7% ένα ελληνικό κόμμα πειρατών, ντανταϊστών, ποσαδιστών, φετιχιστών. Σεβαστή η ψήφος διαμαρτυρίας και αγανάχτησης, αλλά να προσέχουμε που τη ρίχνουμε. Προφανώς δεν είναι το 7% των συνελλήνων ακροδεξιοί, φασίστες και χουντονοσταλγοί. Στην πλειοψηφία τους είναι μάλλον συντηρητικοί μικροαστοί, που με αυτό τον τρόπο θέλησαν αφενός να στείλουν μήνυμα αποδοκιμασίας στα κόμματα εξουσίας για την ανεργία, τη φτώχια και τα χρέη που τους ταλανίζουν, και αφετέρου δελεάστηκαν από τις προγραμματικές θέσεις του ΛΑΟΣ για εκδίωξη των μεταναστών, ησυχία τάξη και ασφάλεια. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το κόμμα είχε υψηλά ποσοστά σε λαϊκές περιοχές με έντονη παρουσία μεταναστών και με μεγάλη φτώχια και ανεργία. Το ίδιο συνέβη και στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Διάβασα σήμερα σε ένα άρθρο των ΝΕΩΝ ένα σχόλιο του Χομπσμπάουμ ότι η ευρωπαϊκή αριστερά δυσκολεύεται να προσελκύσει νέους ψηφοφόρους, γιατί η εργατική τάξη προηγούμενων δεκαετιών που παλιότερα ψήφιζε μαζικά αριστερά (ή κεντροαριστερά) πλέον δεν υπάρχει, με τα χαρακτηριστικά που την ξέραμε. Αν φτάσουμε στο σημείο οι εργάτες να ψηφίζουν (ακρο)δεξιά και μόνο μερικοί προοδευτικοί μεσοαστοί αριστερά, τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά και πρέπει να απασχολήσει τις ηγεσίες των κομμάτων της μείζονος αριστεράς. Περισσότερο από την ιδεολογική καθαρότητα και τα συντροφικά μαχαιρώματα. Και χωρίς να φτάσουμε στα πρόθυρα εμφυλίου ή χούντας.
Кроткая
Υποθέτω, ότι παρά την διαφωνία σας με την αποχή, θα αναγνωρίζετε σε αυτήν ότι είναι ως επί το πλείστον η έκφραση του πολύ βασικού ζητήματος που υπάρχει σε Ε.Ε.και Ελλάδα: ότι υπάρχει ζήτημα πολιτικής.
Όταν τόσα εκατομμύρια δεν προσέρχονται στις κάλπες δεν είναι απλώς «παραλία-μπικίνι-φραπεδιά-μοχίτο». Κάθε άλλο θα έλεγα.
Τα νούμερα είναι συγκλονιστικά για να τα αποδίδουμε σε αδιαφορία. Επαναλαμβάνω, ότι το ζήτημα είναι το έλλειμμα πολιτικής που αποκόπτει τον πολίτη από τα κέντρα αποφάσεων. Ο πολίτης της Ε.Ε. παρακολουθεί τα τεκταινόμενα ως θεατής, και καλείται περιοδικά – με την ψήφο του – να επιβεβαιώσει/νομιμοποιήσει πολιτικούς και πολιτικές που δεν τον υπηρετούν, και πέραν αυτού ουδέν.
Θα ήθελα απλά να πω ότι σκέφτομαι ότι όταν τόσοι πολίτες δεν συμμετέχουν στις πολιτικές διεργασίες δια της ψήφου το πρόβλημα δεν είναι αυτοί, αλλά η παραμορφωμένη αντίληψη περί συμμετοχής… Επέμεναν σε συμμετοχή – έλαβαν αποχή.
Επαναλαμβάνω, ότι υπάρχει πολιτικό πρόβλημα. Υπάρχει πρόβλημα στο περιεχόμενο.
Αυτοί που απείχαν δεν είναι απαραίτητα αδιάφοροι
– όπως δεν είναι απαραίτητα και ενδιαφερόμενοι αυτοί που συμμετείχαν,
επίσης.
worldcity
worldcity.
μου αρέσει πολύ αυτό που μόλις έγραψες, ιδίως η κατακλείδα, θα ήθελα να είναι πράγματι έτσι τα πράγματα. Βλέπουμε όμως εκ των υστέρων να διαμορφώνεται εντελώς διαφορετικά η κατάσταση και κάθε πολιτικός σχηματισμός να διεκδικεί για τη πάρτη του την αποχή, με αιχμή του δόρατος την» απόφαση» της κυβέρνησης ότι όλοι αυτοί οι χαμένοι ψηφοφόροι είναι «δικοί» της και για τούτο θα εφαρμόσει πιο σκληρά μέτρα, πιο αδυσώπητα ωμή πολιτική ώστε «να επιτύχει τους στόχους της για την αντιμετώπιση της κρίσης» μπλα μπλα μπλα…
Πώς ερμηνεύεται αυτό;
(Κροτ, συγγνώμη που απευθύνομαι στο σχολιαστή σου πριν από σένα) 🙂
Την καλημέρα μου !
Ούτε εμένα με νοιάζει αν εσύ θέλεις να … εκτεθείς !
Δικαίωμά σου … (γι αυτό εξακολουθώ να το λέω, παρακάλεσα – αλλά φαίνεται ότι ούτε από παρακάλια … συγκινείσαι 😛 )
Όμως, δεν μπορώ και να αφήνω αναπάντητα άδικα εν πολλοίς σχόλια !
Και φυσικά, δεν εννοούσα – λάθος το κατάλαβες – διόρθωση επί του κειμένου … αλλοίμονο … ήθελα διόρθωση επί της ουσίας σε επόμενο σχόλιο !
Κάτι που σχεδόν – αν το ερμήνευσα σωστά – έγινε !
Να το πω λίγο αλλιώς.
Μεμονωμένες ή … πιο πολλές περιπτώσεις, δεν «ακουμπούν» το Κόμμα !
Το Κόμμα εκφράζεται από τα όργανά του.
π.χ. βγήκε μια ανακοίνωση για τα πρώτα συμπεράσματα … εκεί αν δεις εσύ ή άλλος κάτι που προσβάλλει ή δεν είναι σωστό ή ό,τι άλλο, μάλιστα, να σχολιαστεί και να επικριθεί, … αλλιώς …
Βλέπεις … γίνονται σχόλια (από άλλους όχι από σένα) πολύ κακόπιστα που ή δεν τα σχολιάζω καθόλου ή πολύ προσεχτικά !
Σέβομαι όλες τις απόψεις – αρκεί να είναι απόψεις και όχι σενάρια !
Αντιμετωπίσαμε τόσες προβοκάτσιες σε όλη αυτή τη περίοδο – και εγώ στο μπλογκ μου πολύ πιο πριν – που σε κάποια πράγματα (και δεν εννοώ τίποτα ούτε κάνω συνειρμούς) δεν μπορώ να μην απαντώ!
Συμπάθα με !
Επί της ουσίας :
Βγάζουμε τα σωστά συμπεράσματα (και από την αποχή, αλλά και από την συμμετοχή) και συνεχίζουμε παρακάτω.
Μας περιμένουν πολυποίκιλλοι αγώνες …
Δηλ. αν ψήφιζαν όλοι, θα άλλαζαν τα αποτελέσματα;
Πάνω – κάτω τα ίδια νούμερα θα είχαμε.
Η ακροδεξιά ανεβαίνει κατακόρυφα και θα την βρούμε μπροστά μας, όχι τόσο στη βουλή, όσο στις ίδιες μας τις παρέες. Εκεί θα δοθεί το παιχνίδι το αληθινό.
Πείτε μου έστω κι ένα κόμμα που να άξιζε την ψήφο μας. Ένα μόνο.
υ.γ. Τουλάχιστον στην Σουηδία είχαν μία επιλογή.
Πατς, τα μεγάλα ποσοστά των κυνηγών είναι σε συγκεκριμένες περιοχές, όπου υπάρχει ζήτημα: Λακωνία (καλά, εντάξει, άντε γεια), Ζάκυνθος (πολιτισμένο το φιόρο του λεβάντε), Κυκλάδες. Πάνε να τους «περιορίσουνε το χόμπυ» (λέμε τώρα) και αντιδρούν. Λογικό. Αλλά δεν το μάθαμε τώρα πως υπάρχουν πολλοί διεστραμμένοι στην ελληνική επαρχία.
Ανησυχητικό δεν θα το έλεγα τώρα: απλά τώρα το πήραμε πρέφα.
Ζάππα, ήταν ειρωνικό το σχόλιό μου για τις διαγραφές. Προσωπικά δεν θεωρώ πως λύνονται προβλήματα με διαγραφές, όπως δε λύνονται και με τη φυσική εξόντωση. Η εξέλιξη της διαγραφής αυτής είναι (θέλω να πω ότι αν το τραβήξεις στα άκρα, εκεί πάει, ντάξει, υπερβολή γκροτέσκα), αλλά για μένα αυτές δεν είναι λύσεις. Στο συγκεκριμένο δεν ξέρω ποια είναι η λύση: διάσπαση; Δεν είμαι και αρμόδια, δεν θα πω εγώ στο Σύριζα τι να κάνει με τα εσωτερικά του. Απλά, η γνώμη μου είναι πως αν δεν τελειώνει με αυτούς, θα τελειώσει μια και καλή.
Και δεν τραβάω κανένα ζόρι έτσι; Αν είναι να μην φέρνει θετικά αποτελέσματα, ας τελειώσει και κανένα πρόβλημα με αυτό. Αλλά το να διαιωνίζεται μια αρρωστημένη κατάσταση είναι πρόβλημα.
Τροβατόρε, ομολογώ πως εκτός από την τελευταία σου φράση, δεν καταλαβαίνω το υπόλοιπο σχόλιο.
Τσαλ, δεν είμαι σίγουρη. Υπάρχουν πολλών ειδών ψήφοι διαμαρτυρίας. Ακριβώς επειδή οι συντηρητικοί μικραστοί επέλεξαν αυτήν, θεωρώ πως δεν είναι και τόσο συγκυριακό το αποτέλεσμα. Όταν αυτές οι αντιλήψεις αρχίζουν να επηρρεάζουν μεσοαστικά στρώματα, νοικοκυραίους κλπ συμπαθείς ομάδες, το πράγμα παύει να αφορά «πενήντα γραφικούς μαλάκες με ξυρισμένα κεφάλια και μπράτσα». Αφορά πλέον την κοινωνία, η οποία, σόρρυ κιόλας είναι συγκεκριμένα ονόματα και διευθύνσεις: τι σκατά θα πουν οι Πρετεντέρηδες τώρα, αφού αυτοί οδήγησαν τα πράγματα εκεί; Σαν τις μυξοπαρθένες θα απορούν και θα αναζητούν τις αιτίες: μαλάκα, όταν τα τρία πρώτα θέματα στις ειδήσεις των 9 (Σκάι, προχτες) είναι «μετανάστες, μετανάστες, μετανάστες», με τη σχετική μουσική και το σχετικό ρεπορτάζ του τίποτα (και στο τέλος 90 δευτερόλεπτα αναφορά στην φιλόλογο από τη Γκράβα που τη στέλνει στα δικαστήρια το ΥΠΕΠΘ επειδή έβαλε μαθήματα αραβικών και αλβανικών στο σχολείο και αντικατέστησε το «Πάτερ ημών» με το «Πρωινό άστρο» του Ρίτσου, για να μπορούν όλα τα παιδιά να προσευχηθούν μαζί), τι ακριβώς περιμένεις μετά;
Για μένα, η αριστερά που δεν πείθει, έχει ευθύνη. Απλά πράματα. Από την ηγεσία ως τον τελευταίο αφισοκολλητή. Και οι αντιδράσεις «εμείς τα λέμε σωστά, αυτοί δεν καταλαβαίνουν» είναι για τα μπάζα. Μπάζα είναι και η πλειονότητα του κόσμου, αλλά άμα αντιδράς έτσι, είσαι άξιος της μοίρας των μονοψήφιψν ποσοστών και της μειοψηφικής απεύθυνσης.
worldcity, καταρχάς καλώς ορίσατε. Κατά δεύτερον, ας κόψουμε τους πληθυντικούς, αν συμφωνείτε.
Επί της ουσίας: προφανώς και υπάρχει πολιτικό ζήτημα. Και έχει και όνομα: λέγεται έλλειμα δημοκρατίας. Και δεν είναι απλά ζήτημα, είναι θέμα παθογένειας πλέον.
Και να σας πω και κάτι; Ηγεσίες ΕΕ και εγχώριες (από όλες τις χώρες), το καλλιεργούν επισταμένως, παρά τις κωμικοτραγικές κορώνες θλίψης και απόγνωσης που εκστομίζουν σχετικά.
Το πρόβλημα με την αποχή είναι πως δεν μπορεί να δηλώσει τις ενστάσεις της. Είναι μουγγή. Κι έτσι, ο καθένας την ερμηνεύει όπως θέλει. Για μένα η αποχή δεν είναι κακή από δαιμονοποίηση. Η αποχή είναι λάθος πολιτική στάση γιατί είναι εντελώς αναποτελεσματική, ενίοτε κάνει τα πράγματα χειρότερα. Μια ματιά στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, πείθει και τον πλέον κακόπιστο.
Να με συμπαθάτε πάντως, είναι πεποίθησή μου πως το μεγαλύτερο μέρος όσων απείχαν δεν είχαν πολιτικά κριτήρια πέραν του «σιγά μην πάω να ψηφίσω – και τι με νοιάζει εμένα;/τι θα αλλάξει;». Δεν πιστεύω πως το είχαν ψάξει περισσότερο. Κι αν θέλετε, ούτε ένας (1), το λέω απολύτως συνειδητά, δεν μπήκε στον κόπο να σερφάρει στο δίκτυο και να ψάξει να βρει για ποιο ακριβώς πράμα ψηφίζαμε την Κυριακή.
Από κει και πέρα, συμφωνώ με την κατακλείδα σας, η συμμετοχή στις εκλογές δεν συνιστά τεκμήριο ευφυΐας ή πολιτικής συνείδησης απαραίτητα. Με τη μη συμμετοχή, για μένα, είναι λίγο διαφορετικά τα πράγματα. Θεωρώ τεκμήριο έλλειψης ευφυΐας το επιχείρημα «δεν πάω να ψηφίσω για να τους τιμωρήσω». Χέστηκαν φίλε μου, για κείνους, καλύτερα να μην πας. (δεν απευθύνομαι σε σας προσωπικά, σχήμα λόγου είναι το «εσύ»).
Ροδιά, be my guest. 🙂
Φάρε, είναι γεγονός πως είμαι μια σκληρόκαρδη στρίγγλα. Το ομολογώ. 🙂
Νομίζω πάντως πως «αποκατέστησα», όπως λέτε κι εσείς στο ΚΚΕ. 🙂
Σε κάθε περίπτωση, δεν αναλαμβάνω την ευθύνη για όσα γράφουν όσοι σχολιάζουν, άλλωστε δεν τους ξέρω και όλους προσωπικά! Δικαίωμα του καθενός να πει ό,τι πιστεύει -αναμφισβήτητο δικαίωμα δικό σου να απαντήσεις, αν νιώσεις την ανάγκη. Είναι και καλύτερα έτσι, να επεκτείνεται η κουβέντα.
Μήπως έχεις κανένα λινκ προς αυτή την ανακοίνωση του ΚΚΕ; Θα με ενδιέφερε να την διαβάσω.
inverted_a, η διαφορά της αποχής με την συμμετοχή είναι ακριβώς αυτή: η συμμετοχή δεν δίνει στάνταρ εγγυημένα αποτελέσμα, όπως η αποχή. Κι αυτό διότι, ΑΝ ψήφιζαν όλοι, το αποτέλεσμα θα εξαρτώταν από το ΠΩΣ θα ψήφιζαν. Δε θα είχες τα ίδια αποτελέσματα αν ψήφιζαν πχ άλλο ένα 7% ΛΑΟΣ, με το αν ψήφιζαν άλλο ένα 8% ΚΚΕ. Επίσης, δεν θα είχες το ίδιο αποτέλεσμα, αν, όπως επικαλείται η ΝΔ, όλοι όσοι απείχαν ψήφιζαν ΝΔ. Δεν είμαι βέβαιη πως θα είχαμε ακριβώς τα ίδια νούμερα και κανείς δεν μπορεί να το ξέρει, γιατί ακριβώς όπως είπα και στον worldcity, η αποχή είναι μουγγή, δεν λέει τι θέλει και με ποιον συμφωνεί.
Εν πάσει περιπτώσει, μπορεί κανένα κόμμα να μην άξιζε την ψήφο σου, αλλά υποθέτω πως υπάρχει κάποιο με το οποίο συμφωνείς λίγο παραπάνω από το ΛΑΟΣ πχ.
Και έχεις πάντα και την επιλογή του Λευκού. Το Λευκό (με το οποίο δεν συμφωνώ, αλλά δεν μπορώ να μην αναγνωρίσω ότι) έχει μια ειδοποιό διαφορά από την αποχή: αυτός που το επιλέγει έχει μπει στον κόπο, το ονοματάκι του διαγράφηκε στον εκλογικό κατάλογο. Ενώ όσων απέχουν τα ονόματα παραμένουν μη διαγραμμένα -όπως και των νεκρών που ξέχασαν να τους αφαιρέσουν από τους καταλόγους.
Μπαίνοντας στον κόπο να πας να το ρίξεις το βόλι, έστω και το λευκό βόλι, τους δηλώνεις «είμαι εδώ, σας παρακολουθώ, σας σιχάθηκα». Ενω πηγαίνοντας για μπάνιο τους δηλώνεις πως ό,τι και να κάνουν, εσύ για μπάνιο θα είσαι.
Όσο για το ΥΓ, αν ψήφιζα στη Σουηδία, χαλαρά θα ψήφιζα Πειρατές, δεν το συζητώ. 🙂
Το σκεπτικό σου είναι απολύτως βάσιμο, κάνω μόνο μία υποσημείωση: δηλώνεις πως ό,τι και να κάνουν ΑΥΤΟΙ ΟΙ 5 (6, πόσοι είναι) δεν τους παρακολουθείς πια. Η αποχή περιμένει το μέλλον, γιατί διαπιστώνει πολιτικό κενό. Να θυμίσω π.χ. ότι στις ΗΠΑ υπήρχε τεράστια αποχή, μέχρι που εμφανίστηκε ο Ομπάμα. (Δεν πιστεύω ότι ο Ομπάμα είναι κανένας σωτήρας, αλλά κάνει σαφές το point μου, γιατί εξέφρασε εκείνο ακριβώς το πολιτικό κενό που υπήρχε στην χώρα του. Αυτό περιμένουμε να γίνει στην Ελλάδα -τώρα το τι ελπίδες έχουμε γι’ αυτό… άστο καλύτερα.)
συμφωνώ πολύ με τη Ροδιά…στο αρχικό σχόλιο για το παράδειγμα!
ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έπεισε ότι είναι διαφορετικός από όλους τους άλλους, όχι επειδή κυνηγάει το βόλεμα και τα φράγκα αλλά επειδή ακόμα και εκεί οι επετηρίδες συνεχίζονται, οι καρέκλες διατηρούνται, τα οφίτσια είναι ακόμα ισχυρά. Αλλά αυτή είναι η πολιτική ήττα του – φάνηκε σαν να είναι μέρος ενός συνολικά χρεωκοπημένου πολιτικού συστήματος. Υπάρχει και μια άλλη, η κοινωνική ήττα αλλά αυτή την έπαθαν όλοι (ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, ΝΔ, ΑνταρσΥα). Οι εξαγγελίες από τη μία αλλά και τα κινήματα από μόνα τους δεν φέρνουν κόσμο στην κάλπη. Το ζήτημα είναι αν έχεις απαντήσεις σε ζητήματα που αγγίζουν την καθημερινότητα του άλλου. Όχι όταν οικοδομηθεί η άλλη κοινωνία, σήμερα.
Και ο Καρατζαφύρερ το έκανε! Δίνει λύσεις άμεσες (σιχαμένες αλλά άμεσες), χώρια που είναι και μεγάλος αυτοδιαφημιστής και ξέρει να τις διαφημίζει!
Δεν θέλω να στεναχωρήσω τον Φάρο (τον συμπαθώ πολύ, χώρια που μας περιμένει και η Σαμοθράκη) αλλά Φάρε δεν είδα κανέναν να στέκεται πιο χαιρέκακα για το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ (πέρα προφανώς από τον Πρετεντέρη) παρά διάφορους Κνίτες (σε μπλογκς, σε παρέες, ακόμα και στο facebook). Το ΚΚΕ δεν έπεισε δυστυχώς καινούριο κόσμο, με την περιχαράκωση του και την ρητορική περί προβοκάτσιας απλά συσπείρωσε τον κόσμο του! Δεν επηρεάστηκε τόσο από την αποχή και αυτό είναι προς τιμή των ψηφοφόρων του! Αλλά και το ΚΚΕ έχασε ψήφους και έναν ευρωβουλευτή. Δεν το λες και νίκη! Για κανένα!
@il trovatore
Μέσα στο καλοκαίρι ο Παπαδημούλης θα σύρει τον Σύριζα σε συνέδριο (με έγκριση άνωθεν) και θα προσπαθήσουν να διώξουν ότι είναι αριστερότερα .Θα θέσουν θέμα επιστροφής στον Συνασπισμό.
Μέχρι τον Σεπτέμβρη θα πρέπει να έχει τελειώσει η δουλειά.
Επειδή κάτι τέτοιο είναι η πρώτη φορά που το ακούω, είναι εκτίμηση δική σου ή ξέρεις κάτι που δεν ξέρουμε;
Και μόλις ευκολυνθεί η cia μήπως να μου έδινε κανά φράγκο γιατί είμαι τελείως στεγνή;
1/ Οι Κυνηγοί το 2009 στις Ευρωεκλογές πήραν 64,782 ψήφους.
Οι Κυνηγοί το 2004 στις Ευρωεκλογές δεν κατέβηκαν (τους είχε κόψει νομίζω ο Άρειος Πάγος)
Οι Κυνηγοί το 1999 στις Ευρωεκλογές πήραν 64,063 ψήφους.
Δεν βλέπω καμιά τρομερή αλλαγή …
2/ Όσο για τα ποσοστά του ΛΑΟΣ και γιατί δεν τους επηρέασε η αποχή. Εχουν μεγαλύτερα ποσοστα στους 55+ (όπου η αποχή ήταν ουσιαστικά μηδαμινή).
inverted_a, η αποχή είναι μια παθητική στάση, λοιπόν, συμφωνούμε.
Όσο για τις ΗΠΑ, προσωπικά θεωρώ τον Ομπάμα μια από τα ίδια (Κλίντον στο πιο σκούρο), και τη συσπείρωση που πέτυχε σημαντική μεν, αλλά όχι ελπιδοφόρα: συσπείρωση γύρω από ένα πρόσωπο-μαριονέτα. Οκ, θα μου πεις, ξανάκανε την πολιτική υπόθεση περισσοτέρων από όσων ήταν πριν. Αυτό καταρχήν είναι καλό. Πού θα διοχετευθεί (και ξέρουμε πόσο ελέγξιμοι είναι οι αμερικάνοι) είναι ένα θέμα.
Αλλά, ας δούμε τι γίνεται στη δικιά μας τη χύτρα, που διαφέρει από την πέραν του Ατλαντικού πολύ, και μετά να ασοχληθούμε με την ξένη.
Σκουμπαλούν, χωρίς να είμαι κακόπιστη (που δεν είμαι, έτσι κι αλλιώς) διαπιστών σιγή ιχθύος για το τι θα γίνει με «αυτούς τους κακούς» 🙂 . Να υποθέσω πως υπάρχει στάση αναμονής;
Παρόλαυτά, όπως και ν έρθουν τα πράματα, όλοι για το 4% μιλάμε. Πού να το ψήφιζε κιόλας ο κόσμος δλδ!
Για τον Καρατζαφέρ συμφωνώ.
Και μην πολυτσιγκλάς τον Τροβατόρε, εγώ θα την πληρώνω μετά πάλι.
Χαρίδημε, οκ, ομολογώ πως δεν είχα ψάξει τα νούμερα, αλλά μάλλον είναι τρομακτική αυτή η τρίτη θέση σε κάποιες περιφέρειες. Θες η αποχή, θες οι ειδικές συνθήκες… Καθησυχαστικό το βρίσκω πάντως το σημείο 1.
Όσο για το σημείο 2, κάνοντας απαίσιο μαύρο χιούμορ, λες να γίνουν καλύτερα τα πράγματα όταν αυτοί οι 55+ πάνε να βρουν το δημιουργό τους;
Θέλω να πω, οκ, σωστό αυτό που λες, αλλά δεν μας αλλάζει το γεγονός ότι σχηματίζεται ένα κακό μαύρο ρεύμα. (βλ. Άγιο Παντελεήμονα).
Αυτό το είδατε παίδες και κορασίδες; –>>
http://www.edugate.gr/anak/25-05-09-17
http://gerontakos.blogspot.com/2007/12/blog-post_8984.html
http://www.dealsend.eu/2009/06/blog-post_3989.html
http://www.oraelladas.gr/2009/06/11/education-politics-community/
Εδώ ο κόσμος χάνεται…
σκούπα για πακιστανούς άκουσα σήμερα από δυο πακιστανους βοηθους ενος φιλου μηχ/κού.. τα παιδια θα διανυκτερεψουν στο γραφειο σημερα το βραδυ.. τολμουν να ξεμυτισουν; Τετοια όμορφα και γραφικα λεμε.
Ροδιά, το έπαιζε προχτές ο Σκάι τρίτο θέμα. Πρώτο θέμα ήταν η εξάρθρωση σπείρας δουλεμπόρων στην Ιταλία (με ζουμ στα πρόσωπα μεταναστών, λιμενικών, βαρκάρηδων και φτωχοδιαβόλων από τις παρόδους της Ερμού). Το δεύτερο θέμα ήταν η Μπακογιάννη να λέει πως αν δεν συνεργαστεί η Τουρκία, δεν μπορούμε να πατάξουμε τη λαθρομετανάστευση (παρόμοιες εικόνες). Το τρίτο ήταν η Γκράβα -με έμφαση στην κατάργηση του Πάτερ ημών και την αντικατάσταση από το Πρωινό Άστρο του Ρίτσου.
Γιατί άμα θες να γαμήσεις μια είδηση, μπορείς, ακόμα κι αν σε λένε Σία και είσαι ξανθιά.
Καλά το υποπτεύτηκα ότι ο δάκτυλος του υπ. Θρησκευμάτων έπαιξε το ρόλο του, εν αγνοία του υπ. Παιδείας…
..εχμ.. σου γάμ’σα το ποστ! και δε με λένε Σία 😉
καλέ, ελεύθερα!
είναι σαν το Υπ. Δημοσίων έργων που υπονομεύει το Περιβάλλοντος. Τίγκα στα αντιφατικά υπουργεία είμαστε.
Μωρέ παθητική είναι (αφού κρατάει στάση αναμονής), αλλά όταν σου βάζουν ψευτοδιλήμματα τύπου Παπαντρέου/Καραμανλής – Παπαρήγα/Τσίπρας – Καρατζαφύρερ/Οικολόγοι, τότε δεν παράγεις πολιτική, συντηρείς τη παράγκα απλώς. ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΟΙ 6 ΤΟ ΣΥΝΤΗΡΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ. Απλά πράγματα. Άρα η αποχή θα μεγαλώσει κι άλλο. Κι από μία άποψη, αυτό είναι καλό, γιατί δείχνει πως ο κόσμος το αντιλαμβάνεται. Βέβαια, θα πρέπει να βρεθεί μία ενεργητική αντίδραση σ’ αυτή την κατάσταση, αλλά αυτά τα πράγματα ξέρετε, θέλουν χρόνο. Με το να κατηγορούν την αποχή σαν το μεγαλύτερο αμάρτημα σαν τον Πάγκαλο δεν γίνεται τίποτα, δείχνουν απλά πόσο πολύ τους χτύπησε αυτό το γύρισμα της πλάτης (γιατί φοβούνται μήπως και μετουσιωθεί σε κάτι νέο). Κάποιος που θεωρεί τα σημερινά κόμματα ξοφλημένα, δεν θα τα ψηφίσει ποτέ. Όσο κι αν τον κατηγορούν για απάθεια, όσα διλήμματα πανικού (ή ευαισθησίας) κι αν του βάζουν.
Η αλήθεια είναι ότι ο Φάρος έχει δεχτεί πολλές προβοκατόρικες επιθέσεις τελευταία –και στο βλογ του.
…Να προσθέσω ότι η προβοκάτσια κατά του ΚΚΕ είναι πολύ χοντρή ιστορία. Θα έπρεπε να μας ανησυχεί περισσότερο αυτό το θέμα. Δεν αφορά μόνο το συγκεκριμένο κόμμα…
κόκκινο μπαλόνι : Επίτρεψέ μου να πω τα εξής :
1. Μην βγάζεις συμπεράσματα από τα μπλογκς … εκτός αν πας στο δικό μου !
Έχω πει πολλάκις … τις μεμονωμένες περιπτώσεις δεν θα της αναγάγουμε σε γραμμή του Κόμματος !
Διάβασε την Ανακοίνωση του ΚΚΕ και αν δεις τέτοιο πράγμα, τα ξαναλέμε !
2. Δεν με … ρίχνεις με τις συμπάθειες … αλλά Σαμοθράκη έλα … στο κάτω κάτω εκεί σκίσαμε !
Στο εκλογικό τμήμα που ψήφισα εγώ , πήραμε 10,40 % !
3. Είπαμε ότι στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν από το 2007 και μετά, το αποτέλεσμα κρίνεται θετικό. Τίποτα λιγότερο, τίποτα περισσότερο !
Κροτ: Επειδή με τα λινκς δεν τα πάω καλά, πάνε σε παρακαλώ στο http://www.kke.gr και πάτα τη μεσαία επιλογη από τις τρεις ανακοινώσεις «Πρώτη εκτίμηση για το αποτέλεσμα των εκλογών»
Για τα άλλα … έτσι είναι … όπως τα λες !
Philemon: Είχα γράψει στο μπλογκ μου, τη ρήση για το «όταν πήραν και εμένα, δεν έμεινε κανένας να με υπερασπίσει» …
Πράγματι δεν είναι πρόβλημα του ΚΚΕ ο χυδαίος αντικομμουνισμός !
Το Λαϊκό Κίνημα θέλουν να χτυπήσουν !
Και αυτό γιατί έρχονται πολύ χειρότερες μέρες !
inverted_a: … φιλότιμη η προσπάθειά σου, δεν λέω, να τσουβαλιάσεις το Κομμουνιστικό Κόμμα με τα Αστικά – Σοσιαλδημοκρατικά και ρατσιστικά, όμως δεν πείθεις ούτε τον … εαυτό σου – να είσαι σίγουρος !
Γεια και χαρά σας !
Δεν είχα τέτοια πρόθεση. Ούτε το ΚΚΕ θέλω να σχολιάσω θετικά/αρνητικά αυτή τη στιγμή, ούτε να ισχυριστώ ότι τα κόμματα δεν έχουν διαφορές. Φυσικά και δεν θα τσουβαλιάσω τον Καρατζαφύρερ με τους υπόλοιπους —άλλο λέω όμως: τα κόμματα δεν παράγουν πολιτική. Προς τι το μύγιασμα; Δεν θέλω να προσβάλω κανέναν (εκτός από τους φασίστες, που έτσι κι αλλιώς προσβάλουν τον εαυτό τους), απλώς τονίζω αυτά που μου φαίνονται αυτονόητα.
Χε,χε,χε κέφια και θυμό βλέπω, Κροτ! Κέφια και θυμό! Να σε κεράσω,λοιπόν, για το λαγαρό και ευθύβολο σου κείμενο; Να σε κεράσω…
Kεφαλονια: ποσοστό αποχής 64%! Ακολουθεί περιγραφή εκλογικού ενσταντανέ .
-Νοκ-νοκ!
– ….
-Νοκ-νοκ, είπα!!
-…. [στο βάθος ακούγονται χαρτοπετσέτες κι ένα φσσσσ…! από εκτόνωση ανθρακούχου αναψυκτικού αμα τω ανοίγματι]
-…. Νοκ-νοκ, διάλε έμπα μέσα σας! Ανοίξτε τση πόρτες, ωρέ! Ήρτα να ψηφίσω.
-…. [ακουγονται κι άλλες χαρτοπετσέτες τρίζουσες κι ένα ψιθυριστό «πιάσε τη σος. πού είναι; εκεί. πού καλέ; πάνω στα ψηφοδέλτια της Φιλελεύθερης Συμμαχίας. ορίστε. μερσί, θες και σύ λίγη; τσου, το προτιμώ με τζατζίκι» ]
-Νοκ-νοκ, μα τον Αι-Γεράσιμο, ανοίξτε κι αριβάρουνε κι άλλοι!
-…. [ακούγονται κι άλλες χαρτοπετσέτες τρίζουσες κι ένα μισοδαγκωμένο επίσης σιγανό «ρε Διονύση, δεν σου είπα το δικό μου χωρίς ντομάτα;»
-Νοκ-νοκ! Ανοίξτε, θα πάω παραλία!
-…. [ «θα με πνίξουν, ούτε να καταπιώ δεν μπορώ σ’ αυτή τη χώρα, άνοιξε ρε Διονύση»]
[η πόρτα ανοίγει]
– Επιτέλους! Μα τι κάνατε τόση ώρα! Ηρθα να ασκήσω το δικαίωμά μου! Αίσχος!
– Σιγά Κύριος! Σιγά! Ορίστε, ανοίξαμε! Μπααα…
– Είναι αίσχος! Ντροπή! Την ύψιστη ημέρα της δημοκρατίας, εσείς να… να… να…
– Σιγά, Κύριος, σιγά λέμε! Θα σας ανέβει το αίμα στο κεφάλι και κινδυνεύετε να ψηφίσετε εν θερμώ!
– Είναι όνειδος! Είστε όνειδος! Η πολιτική κατάσταση στη χώρα είναι όνειδος! Μαύρο θα σας ρίξω, μαύρο!
– Σιγά, κύριε, μεχρι στιγμής μόνο εσείς μαυρίζετε απ’ το κακός σας.
-Με δουλέυετε, κύριε; ΜΕ δουλεύετε κι από πάνω;
-Οχι, κύριε, εσείς με δουλέυετε! Κι αν δεν με πιστεύετε, ρωτήστε τα έξιτ πολς! Αι σιχτίρ!
[η πόρτα ξανακλείνει. στο βάθος ακούγονται χαρτοπετσέτες που τρίζουν κι ένα σιγανό κι ένα φσσσσ…! από εκτόνωση ανθρακούχου αναψυκτικού αμα τω ανοίγματι]
Υ.Γ. οποιαδήποτε ομοιότητα με πρόσωπα και γεγονότα είναι τυχαία και προβοκατόρικη! [κι ευτυχώς την αποτρέψαμε!]
Η αύξηση των ποσοστών του ΛΑΟΣ είναι κάτι παραπάνω από ανησυχητική , είναι επικίνδυνη.
Τα γεγονότα στον Άγιο Παντελεήμονα (που δεν βλέπω να έχει καμία διάθεση να ελεήσει ) απόδειξαν για μια ακόμα φορά το πόσο ξενοφοβική-ρατσιστική χώρα είμαστε.
Το πόσο επικίνδυνο είναι το φαινόμενο αυτό φαίνεται από τον τρόπο που επηρεάζει τις επιλογές της κυβέρνησης στο θέμα της αντιμετώπισης των μεταναστών.
Έχουν ακουστεί απίστευτα πράγματα μέχρι και για στρατόπεδα που θα «φιλοξενούν» τους μετανάστες ,έχει χαθεί τελείως ο έλεγχος.
Κροτ,
ζητώ συγγνώμη που μπαίνω τόσο καθυστερημένος στη συζήτηση, αλλά όπως ξέρεις έχω κάψει και το τελευταίο εγκεφαλικό κύτταρο μ’ αυτή την ιστορία.
Ένα σχόλιο μόνο θέλω να κάνω, προς τους συντρόφους του ΚΚΕ:
Παιδιά, προσέξτε γιατί έρχεται η σειρά σας. Τόσο καιρό καταγγέλλετε αντικομμουνιστική υστερία, αλλά με εξαίρεση το κατάπτυστο ψήφισμα της Ε.Ε και τις παπαριές του Πάγκαλου, βρεθήκατε στο απυρόβλητο από τα μέσα και το πολιτικό σύστημα. Τώρα, αν αυτό συνέβη γιατί σας θεωρεί γραφικούς το κατεστημένο ή γιατί υπάρχει σιωπηλή συμφωνία της ηγεσίας του κόμματος μαζί του, δεν ξέρω. Έχω την αίσθηση όμως ότι αυτή η εποχή τελείωσε, και τώρα θα καταλάβετε επιτέλους τι πάει να πει αληθινή προβοκάτσια.
Το θέμα είναι ότι εμείς υποστήκαμε τρελή ήττα και ψαχνόμαστε, αλλά πρέπει να καταλάβετε εγκαίρως ότι κάτι ανάλογο συνέβη και σε σας. 150.000 ψήφοι λιγότεροι σε σχέση με τις 583.000 του 2007 και τις 580.000 του 2004 δεν είναι καλά νέα. Αν δεν ήταν τόσο ψηλά η αποχή, θα μιλούσαμε για ποσοστό της τάξης του 6% και λιγότερο. Κι όλα αυτά σε μια κοινωνία που στενάζει από αντιλαϊκά μέτρα, δάνεια, έλλειψη κοινωνικής πολιτικής, κλπ. Δηλαδή, από μία κοινωνία που – ανεξάρτητα από το πού την κατευθύνουν τα ΜΜΕ – θα έπρεπε να μπατάρει μαζικά προς τα αριστερά. Ακόμα κι αν «αριστερά» σημαίνει ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΕΚ ή ΟΑΚΚΕ.
Το γεγονός ότι καρπώνεται η ακροδεξιά το μερίδιο ΜΑΣ σημαίνει ότι δεν πείθουμε πλέον κι ότι πρέπει οπωσδήποτε να αναθεωρήσουμε τα θεμέλια της πολιτικής μας. Δεν γίνεται να φτάσουμε σε βουλευτικές εκλογές και να πέσει κι άλλο η δύναμη της αριστεράς, θα είναι το τέλος. Ούτε είναι σοβαρή στάση να περιμένουμε ότι οι αναρχικοί θα κάνουν την επανάσταση που ονειρεύονται (άσε που αν συμβεί κάτι τέτοιο, θα είμαστε οι πρώτοι που θα εκτελέσουν).
Ο ΣΥΡΙΖΑ σαφώς και πρέπει να σοβαρευτεί, να δει ποιος είναι και τι θέλει, να δοκιμάσει κάπως αλλιώς, κλπ. Το ΚΚΕ όμως; Είναι δυνατόν εν έτει 2009 να ευαγγελίζεται ως οικονομικό μοντέλο τη Σοβιετική Ένωση του 1949; Και προσέξτε, δε μιλάω για γκούλαγκ και τέτοια, μιλάω καθαρά για διαχείριση πόρων, υποδομές, κλπ. Και δεν θέλω να μπω στη συζήτηση που αφορά στάση στα γεγονότα του Δεκέμβρη, επιχειρηματικές δραστηριότητες, και άλλα που φαίνεται να είχαν πολιτικό κόστος. Το κυριότερο για μένα είναι αυτή η θρησκευτική εμμονή (όλων) των αριστερών να προσκυνάνε λείψανα και να νοσταλγούν εποχές που πέρασαν ανεπιστρεπτί. Αν θέλουμε να αναγεννηθεί η αριστερά από τις στάχτες της, θα πρέπει να την επανεφεύρουμε. Κι όχι να τρώμε κόλλημα για το τι είπε ο Λένιν, ο Τρότσκι, ο Μάο ή ο Φιντέλ. Στο τέλος θα καταντήσουμε σαν αυτούς τους γελοίους που νομίζουν ότι είναι συνεχιστές του Καποδίστρια…
Ειλικρινά, δεν θα ήθελα με τίποτα να δω το ΚΚΕ να πέφτει στο 5%. Κι αυτό, όχι γιατί συμφωνώ με την πολιτική και τις τακτικές της τωρινής ηγεσίας του, αλλά γιατί δεν πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ή κάποιος άλλος μπορεί να φτάσει εύκολα να αναπληρώσει το κενό που θα αφήσει πίσω της μια τέτοια πτώση. Η οποία πρέπει να θεωρείται αναπόφευκτη αν παραμείνετε στο ίδιο τροπάρι και σας την πέσουν συντονισμένα όπως την έπεσαν σε μας.
Πιέστε προς την ηγεσία να πάρει το μήνυμα λοιπόν, να σταματήσει την αλαζονεία «είμαστε οι μόνοι γνήσιοι» και να κόψει τις ξεχωριστές πορείες.
Φιλικά εντελώς
Παράθεμα: Επιλογές εκ της σύνταξης « ΚΕΛΑΗΔΙΣΜΑΤΑ
Πραγματικά πιστεύω κι εγώ ότι ο μεταναστευτικό ήταν το ζήτημα που κόστισε περισσότερο επικοινωνιακά στην αριστερά και ιδιαίτερα το ΣΥΡΙΖΑ. Περισσότερο και από τα Δεκεμβριανά. Μια αριστερά που δεν πείθει και δεν αφουγκράζεται τις ανάγκες του λαού ασφαλώς είναι υπεύθυνη και υπόλογη, και αυτό αποτιμάται στην κάλπη αλλά και στη συνείδηση του λαού (σχήμα λόγου, προοφανώς η συνειδηση είναι ατομική όπως και η ηθική και όχι ομαδική – οι κοινωνιολόγοι τα ξέρετε καλύτερα αυτά). Προσοχή όμως. Να πείσει με καλύτερα επιχειρήματα και συνολική καμπάνια. Γιατί αν είναι να πείσει με επικοινωνιακά τεχνάσματα και ρίχνοντας νερό στο κρασί της όπως οι αντίπαλοι, καλύτερα να μην το κάνει και να παραμείνει μικρή και αξιοπρεπής. Ναι, αυτό αποτελεί αιχμή για το κομμάτι της που καλεί να «πέσουν οι αριστεροί τόνοι» και να ανοίξουν οι πόρτες συνεργασιών. Τι συνεργασίες, με το ΠΑΣΟΚ ή με τον Τρεμόπουλο; Έλεος. Δε λεώ πως αυτοί που σκέφτονται έτσι είναι υποψήφιοι αποστάτες και κακοπροαίρετοι, είναι όμως τραγικά λάθος και οφείλουν να αναθεωρήσουν.
Κάτι άλλο που έπαιξε ρόλο στα φτωχά αποτελέσματα της αριστεράς είναι η πραγματικότητα ότι τα εναλλακτικά επικοινωνιακά μέσα έχουν μικρή διάδοση στην Ελλάδα. Στις ΗΠΑ η εκστρατεία Ομπάμα βασίστηκε πολύ στο ίντερνετ, το ίδιο και των Γάλλων Οικολόγων του Κον Μπεντίτ. Θα μου πείτε είναι αυτοί αριστεροί; Δε θέλω να πω αυτό. Τους αναφέρω σαν ενδεικτικές περιπτώσεις όπου κόμματα χρησιμοποίησαν επιτυχημένα την τεχνολογία ώστε να προσελκύσουν ένα δυναμικό, προοδευτικό, μορφωμένο και νεανικό τμήμα του εκλογικού σώματος. Εδώ η διείσδυση του διαδιχτύου υστερεί σημαντικά συγκριτικά με τη Δυτική Ευρώπη και τη Βορεια Αμερική και ακόμα λιγότερο η αξιοποίησή του για σοβαρή ενημέρωση, επικοινωνία και διαδραστικότητα. Με άλλα λόγια… πρέπει να γίνουμε περισσότεροι και πιο εργατικοί! Yes we can! 😉
ΥΓ: Α να μην το ξεχάσω… Κάτω τα χέρια από τη Σία έτσι; 🙂
inverted_a, πιστεύω πως καθόλου δεν τους ενόχλησε η αποχή. Τους βολεύει απίστευτα ο κόσμος να μην ασχολείται. Άμα ο άλλος δεν πάει να ψηφίσει, σιγά μην διαμαρτυρηθεί με άλλους τρόπους.
Όσο για τα κόμματα, εγώ ειλικρινά πιστεύω πως δεν είναι όλα ίδια. Ούτε πως υπονομεύουν όλα την πολιτική ζωή και τον πολιτικό διάλογο με τον ίδιο τρόπο.
Βέβαια, αυτό είναι το σκηνικό, και πρέπει να παίζεις μέσα σε αυτό: και να μαρκετίσεις, και να λαϊκίσεις και να κάνεις ιματζ μέηκινγκ. Άλλοι βάζουν τους κανόνες.
Philemon, καλώς όρισες. Οι προβοκάτσιες είναι γενικώς μεγάλο θέμα. Και πολύ σοβαρό. Προετοιμάζουν έδαφος για εκτροπές.
Αλλά καλό είναι να μην έχουμε εύκολη και πρόχειρη τη λέξη, γιατί χάνει το νόημά της και θα γίνει σαν το «λύκος στα πρόβατα».
Φάρε, τη βρήκα την ανακοίνωση, είναι εδώ http://www.kke.gr/anakoinoseis_grafeioy_typoy/anakoinosh_ths_ke_toy_kke_proth_ektimhsh_gia_to_apotelesma_ton_eyroeklogon, για όποιον ενδιαφέρεται.
Θα τη διαβάζω με την ησυχία μου και θα κρίνω.
Συκοφάγε, και δε σε κέρασαν ούτε μια πατατούλα;
64% ε; Εμ, πού να τρέχεις ως το κουρλόνησο να ψηφίσεις, άμα είσαι κι ετεροδημότης.
Ρεμάλι, το «στρατόπεδο» στην Ελευσίνα κουβεντιάζεται εδώ και καιρό. Και δυστυχώς είναι μια πιθανή προοπτική. Το εκλογικό αποτέλεσμα έδωσε το άλλοθι που χρειαζόταν και τελικά οι φτωχοδιάβολοι θα την πληρώσουν -ως συνήθως. Και να σκεφτείς πως οι περισσότεροι δεν έρχονται στην Ελλάδα για να μείνουν, αλλά για να μπορέσουν να μεταβούν στη Δυτική Ευρώπη.
Έλικα, είσαι ευπρόσδεκτος έστω και καθυστερημένος, είναι γνωστό αυτό. 🙂
Κρατώ από το σχόλιό σου το στοιχείο ότι «αν η αριστερά δεν πείθει, κάτι κάνει λάθος». Σαφέστατα, η φαγωμάρα δημοσίως και τα συντροφικά μαχαιρώματα στο tvxs είναι μια ένδειξη πως τα λάθη συνεχίζονται. Αυτά που συμβαίνουν εδώ http://www.tvxs.gr/v13855, είναι κατάντια και, αν συνεχιστούν, προβλέπω ακόμα πιο μονοψήφια νούμερα στο μέλλον.
Το «διαίρει και βασίλευε» κανείς δεν το έχει ακούσει;
Τσαλ, έλα μπράβο! Ο τρόπος χωλαίνει, νερά στα κρασιά να λείπουν. Μα, πόσο στόκος είναι κάποιος που δεν καταλαβαίνει πως όποιος θέλει ΠΑΣΟΚ, το ψηφίζει κατευθείαν, δεν χρειάζεται να πάει στην Ιπποκράτους μέσω Κουμουνδούρου. Όσοι θέλουν ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν παρά να ακολουθήσουν τη Μαρία και το Μίμη. Κοντοζυγώνουν και τα υπουργεία, άντε πια.
Εγώ το καταλαβαίνω το point σου για τις νέες τεχνολογίες, πλην όμως, θεωρείς πως υπεροτονίστηκαν σε κάποια καμπάνια, παραμερίζοντας «παραδοσιακότερα» μέσα; Αν ο κόσμος δεν έχει -ακόμα- προσβαση σε αυτά, γιατί να τα χρησιμοποιήσει κάποιος;
ΥΓ. Αν δεν ήσουν εσύ, θα σου έλεγα πως όσοι γουστάρουν Σία είναι ανεπιθύμητοι! 👿
Κροτ, ευχαριστώ για το καλωσόρισμα. Οχι, καθόλου εύκολη δεν την έχω (ή έχουν) τη λέξη. Οι διαστάσεις είναι μεγάλες και οι πηγές απ’ όπου εκπορεύεται πάρα πολλές. Να τις απαριθμήσω; Να πω ότι καθημερινά προστίθενται καινούριες; Στόχος: ψυχολογική και ηθική απονομιμοποίηση (με πολύ περισσότερους αποδέκτες), δημιουργία κρυφού αισθήματος ενοχής, κοινωνική γκετοποίηση και σε βάθος χρόνου «παραδειγματική τιμωρία» με προσχήματα που στήνονται εύκολα (και διαδίδονται ραγδαία από τα μμε). Πολιτική φαντασία; Νοσηρή σεναριολογία; Δεν νομίζω. Aν σκεφτείς τα πρηγούμενα, μπορείς να προβλέψεις με αρκετή ασφάλεια. (Καθόλου τυχαία η φράση «όρια νομιμότητας» και δεν ακούστηκε πρώτη φορά, αλλά χρειάζεται περισσότερο χρόνο να «εμπεδωθεί».) Και σήμερα υπάρχουν πολλοί πρόθυμοι contractors,εκτός από τους ολοφάνερους…
Η φράση “όρια νομιμότητας” μου θύμισε την παρουσίαση -χτες και προχτες στο ΠΑΛΛΑΣ- απο το βέλγο καλλιτέχνη Γιαν Φαμπρ του έργου του «Οργιο Ανεκτικότητας», όπου μεταξύ άλλων εκκρηκτικών (παρόλο που είναι αυτονόητα) είπε: «το να ανοίξει κανείς διάλογο με εκπροσωπο της άκρας δεξιάς, το θεωρώ όργιο ανεκτικότητας» και μου θύμισε τον Τσάμπερλαιν να ανεμίζει το χαρτί με τη συμφωνία του με το Χίτλερ.
(κάπως έτσι, χαλαρά και ειδυλλιακά, ξεκινά το σουλάτσο της η βία)
..αφού δλδ ανοίχτηκε η πόρτα με κλειδί την ανεκτικότητά μας («μας»= ΜΜΕ) έρχονται να επιβάλλουν «όρια νομιμότητας»..
@Elikas: «Είναι δυνατόν εν έτει 2009…κλπ.» Εδώ κάνεις ένα κλασικό και πολύ διαδεδομένο σφάλμα. Θεωρείς την εξελικτική πορεία του ανθρώπου, της κοινωνίας κλπ. ως έναν ευθύγραμμο και ανοδικό δρόμο που συνεχώς οδηγεί προς ανώτερες (ή πιο εξελιγμένες) μορφές κοινωνίας,πολιτισμού, οικονομίας. (Λέγεται ότι αυτή τη φενάκη τη διέδωσαν οι βοριοαμερικανοί, επειδή εμφανίστηκαν πολύ αργότερα από τους άλλους…)Ωστόσο, το κοινωνικό και οικονομικό μοντέλο που ακολουθείται σήμερα παντού, είναι πολύ παλαιότερο από το 1949. Πρόκειται για την αφελή μηχανιστική φυσιοκρατία ή τον κοινωνικό δαρβινισμό του τέλους του 19ου αι. Δλδ για την εφαρμογή της «φυσικής επιλογής» στην κοινωνία, ένα μοντέλο που αναπτύχθηκε στη βικτωριανή εποχή,σύμφωνα με το οποίο η επιβίωση/ αυτοσυντήρηση και το κυνήγι του κέρδους (και οι πιο αντικοινωνικές ανθρώπινες ενορμήσεις) θα μπορούσαν, θαυμάσια, να αναπληρώσουν τη θεσμοθέτηση της κεντρικής φροντίδας ακόμη και για τις βασικότερες συλλογικές ανάγκες. Στις σημερινές συνθήκες, το 1949, π.χ., έρχεται, αν ποτέ έλθει, από το μέλλον, με διαφορετική μορφή. Σήμερα, σε μια βάση κοινωνικού χρόνου, έχουμε σχεδόν επιστρέψει στην εποχή πριν από τη Γαλλική Επανάσταση, την οποία αρκετοί «διανοητές», γύρω στα 1990, αναθεμάτιζαν ως την πηγή όλων των κακών του 20ου αι.(!) και οπωσδήποτε στην εποχή που δεν είχε θεσμοθετηθεί η 8ωρη εργασία… Η «εξέλιξη», ως άλλοθι, είναι μια πολύ περίεργη ιστορία, πάνω στην οποία στήθηκε το «ηθικό» έρεισμα της αποικιοκρατίας!»Το εν έτει 2009″ (-29, -89, -3009)δεν «λέει» τίποτα από μόνο του…
Elikas: Την καλημέρα μου. Θέλω να μου επιτρέψεις να σχολιάσω με δυο λόγια το σχόλιό σου.
Κατ΄αρχή, βέβαια, να σ΄ευχαριστήσω που μπήκες στον κόπο να ασχοληθείς με το Κόμμα, να πεις τις απόψεις σου και ίσως (εγώ κάπως έτσι το είδα) να κάνει και μια προσπάθεια να το προστατέψεις.
Διαβάζουμε από το εξώφυλλο (και να μην θέλει κανείς να διαβάσει ολόκληρο το κείμενο έ το εξώφυλλο μπορεί να το δει) της ΑΠΟΦΑΣΗΣ του 18ου Συνέδριου του ΚΚΕ (Φλεβάρης 2009):
» Εκτιμήσεις και συμπεράσματα από τη σοσιαλιστική οικοδόμηση στον 20ό αιώνα με επίκεντρο την ΕΣΣΔ
Η αντίληψή του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό «.
Επειδή, είμαι σίγουρος, ξέρεις καλά την ελληνική γλώσσα, πες μου σε παρακαλώ :
1. Διακρίνεις έστω ψήγματα … «ευαγγελισμού» ή «κολλήματα» ΄;;;
2. Δεν αντιλαμβάνεσαι (δεν το πιστεύω, αλλά επίτρεψε μου να το ρωτήσω) ότι μας ενδιαφέρει να προχωρήσουμε στον νέο αιώνα σε ένα σοσιαλιστικό σύστημα απαλλαγμένο από λάθη ή παραλείψεις ή ό,τι άλλο θέλεις ;;;
3. Το διάβασες το κείμενο ;;;
4. Που διαφωνείς ;;; Συγκεκριμένα, όμως !
Πάμε παρακάτω :
Γνωρίζεις τι ήταν τα γκούλακ ;;; Ή και εσύ έχεις απλά επηρεαστεί από τον Σολτζενίτσιν ;;;
Μάλλον διακατέχεσαι από αντιΚΚΕ σύνδρομα για να αναφέρεις ότι διαφωνείς με την πολιτική της … ηγεσίας του ΚΚΕ !
Μάθε λοιπόν, αγαπητέ μου, ότι οι πολιτικές που εκφράζει και παλεύει και εφαρμόζει το ΚΚΕ, ΔΕΝ είναι της ηγεσίας του, αλλά ολόκληρου του Κόμματος και απλά η …»ηγεσία» όπως τη λες τις εκφράζει προς τα έξω !
Αν αντιληφθείς αυτή την εξόχως δημοκρατική λειτουργία του ΚΚΕ, θα αντιληφθείς και καλύτερα τις πολιτικές του και είμαι σίγουρος τότε θα έρθεις μαζί μας.
Σε κάθε περίπτωση, σ΄ευχαριστώ ξανά που ασχολήθηκες τόσο με το Κόμμα !
Την Καλημέρα μου σε όλους και ιδιαίτερα στον Κροτ μας !
@ Philemon & faros
Δεν θέλω να καταχραστώ τον χώρο για να συζητήσουμε τι είναι και τι δεν είναι το ΚΚΕ. Απλά επισημαίνω τη συνολική πτώση της αριστεράς σε μία εποχή όπου οι αντικειμενικές συνθήκες γύρω μας θα έπρεπε να την έχουν οδηγήσει σε θρίαμβο.
Με προβληματίζει το γεγονός ότι παραμένει αδόκιμο να αθροίσουμε τα ποσοστά των αριστερών παρατάξεων, ότι αγωνιζόμαστε χώρια και τρωγόμαστε σαν τα σκυλιά μεταξύ μας (προς τέρψιν των μεγαλοδημοσιογράφων και των αφεντικών τους), ότι τόσο η κομμουνιστογενής ρητορική όσο και η σοσιαλδημοκρατική σούπα απωθούν όλο και περισσότερο τη λαϊκή βάση και τη στρέφουν παθητικά προς την ακροδεξιά δημαγωγία ή την αποχή, ότι εμμένει ο καθένας μας στον όποιο δογματισμό της «μίας και μόνης αλήθειας» αντί να συγκλίνει σε σοβαρό διάλογο, ότι περιμένουμε να «έρθει μαζί μας» όποιος δεν είναι ξεκάθαρα και απόλυτα εναντίον μας.
Είναι ΚΑΙ θέμα πολιτικής οντότητας, ΚΑΙ θέμα επικοινωνίας, ΚΑΙ θέμα αδυναμίας να αντιμετωπίσουμε την όποια κρίση με σύγχρονα εργαλεία (ανεξάρτητα από το αν η σημερινή εποχή μπορεί να θεωρηθεί εξέλιξη ή όχι). Αν δεν συνειδητοποιήσουμε γρήγορα τι παίζεται, ο όρος «αριστερά» σύντομα θα αποτελέσει αντικείμενο μελέτης των ιστορικών και κανενός άλλου.
Φαρε, πρωτα απ’ ολα (επειδη το ανεφερες δυο τρεις φορες ηδη) να ξεκαθαρισω αρχικα οτι δεν εχω καμια σχεση με αντι-ΚΚΕ συνδρομα (χαμογελασα τουλαχιστον με το σχολιο). 😀
Η «κωμικοτητα» που ανεφερα ομως εχει να κανει με μια σχεδον θρησκευτικη προσηλωση με σχεδον παβλοφικα αντανακλαστικα που επιδεικνυουν διαφορα στελεχη του κομματος στα τηλεοπτικα πανελ (εδω ηγαινε και το σχολιο περι τηλεοπτικοτητας, πρεπει να παραδεχτουμε οτι στην προωθηση το κομμα δεν ειναι και οτι καλυτερο). Νομιζεις οτι αρκουν ενα-δυο μαγικες λεξουλες και τοτε ξεκινανε ενα αντι-συριζικο ποιημα που ενω εν πολλοις συμφωνω με τα περιεχομενα του, σε αρκετες περιπτωσεις δε συναδει με τη συζητηση.
Σχετικα με τη «χαρα που επιδεικνυουν τα κνιτακια»: δυστυχως και πολλα απο τα «κνιτακια» δεν ξεφευγουν απο τον κανονα που θελει τα μελη νεολαιων να εχον ασχημα οπαδικα χαρακτηριστικα (προσωπικη αποψη).
Αυτο που με λυπησε ιδιαιτερα δεν ειναι τα ποσοστα του ΛαΟΣ και του καθε ΛαΟΣ ή οτι η ΧΑ πηρε 20000 ψήφους. Ειναι οτι η αδιαφορία, η νοικοκυρέικη αντιληψη των πραγματων (κατηγορηστε με και σαν ελιτιστη αλλα ετσι ειναι) που απλα περιστρεφεται γυρω απο ενα συμπαν που αποτελειται μονο απο τον Ευαγγελατο και τον Λαζοπουλο και ο λαϊκισμος αποτελουν κυριες πολιτικες θεσεις. Ή μαλλον για να ειμαστε πιο σαφεις, ο λαϊκισμος και το πασαλειμμα αποτελουν κυριαρχες πολιτικες θεσεις εξαιτιας της αδιαφοριας και της «νοικοκυρέικης αντιληψης». Και φυσικα του «εγω ελπίζω να τη βολέψω».
Σε αυτο το τρικ στηριχτηκε ο ΛαΟΣ (Βοριδης στη ΝΕΤ πριν τις εκλογες: «ΛαΟΣ ψηφιζουμε γιατι δε θελουμε την Τουρκια στην ΕΕ και δε θελουμε λαθρομεταναστες εξω απο το σπιτι μας») σε αυτο στηριζεται και η πολιτικη της κυβερνησης. Αρκει να φαινεται στην TV. Προσφατα παραδειγματα: Η «εξαρση» της εγκληματικοτητας φετος την ανοιξη που εκανε τοσα σκανδαλα να ξεχαστουν και που περασε στο ντουκου ειδησεις οπως τα ελαστικα ωραρια εργασιας. Ειχαμε την αντιληψη οτι ζουμε στο φαρ ουεστ, μια ματια ομως στα στοιχεια της ΕΛΑΣ αρκουσε για να δουμε οτι στατιστικα οχι μονο δεν υπηρξε «εξαρση» αλλα φετος τα πραγματα ηταν καλυτερα απο αλλες χρονιες.
Τελευταιο τρικ οι 55 Πακιστανοι, πανηγυριστηκε ως μεγιστη νικη απο συντηρητικους κι ακροδεξιους. Καθε χρονο απελαυνονται 30 χιλιαδες ατομα, δεν παιζει ομως στις ειδησεις. Για την ταμπακερα (μεταναστευτικη πολιτικη) ουτε λογος.
Αυτα και σορρυ για το σεντονι, εξαλλου δεν ειμαι και τακτικος με τα μπλογκς (και μαλλον αυτος ειναι ο κυριος λογος που δε θα μπορουσα ποτε να κανω ενα με τον Χερρ).
ΑΝ πει κάποιος ότι ‘χάρηκα που έπεσε ο Συριζα’, είναι φάουλ διότι δεν μπόρεσε να εκτιμήσει την πραγματικη΄διάσταση των πραγμάτων. Εγώ δεν περίμενα ότι θα ανέβει και όταν ακουγα τον Τσίπρα να λέει πάμε για 3 βουλευτες, ειλικρινά, ντράπηκα για λογαριασμό του. Επειδή αυτοί πετάνε στα σύννεφα δε σημαίνει ότι πρέπει να πετάξω και γω. Και δεν είναι μόνο αυτό: όταν καλλιεργείς τέτοιες προσδοκίες στον κόσμο, χωρίς αυτέ ςνα έχουν βάση, θα σε κατακρίνω για την ανωριμότητα που επιδεικνύεις, γιατί απογοητεύεις τον κόσμο που σε πιστεύει. Επειδή θεωρώ οτι το ΚΚΕ είναι σοβαρό κόμμα, δεν συμφωνώ με την εκτίμησ ορισμένων ότι το ΚΚΕ χάρηκε που έπεσε ο Συριζα. Πολιτική αντιπαράθεση κάνουμε, δεν είμαστε κατίνες.
λέτε για την αριστερά και ότι αντί να χαιρόμαστε θα πρέπει να προβληματιζόμαστε. Δεν αποδέχομαι τον όρο αριστερά και δεν αποδέχομαι και το ερώτημα «Γιατί δεν μπορεί να πείσει η αριστερά». Το ζητούμενο είναι ΓΙΑ ΠΟΙΟ πραγμα πρέπει να πείσει αυτή η υποτιθέμενη αριστερά. Για μια καλύτερη διαχείριση του συστήματος ή για την ανατροπή του;επιμέρους ναι να το συζητήσουμε, αλλά όχι τσουβαλιάζοντας διαφορετικές προτάσεις.
Για την αποχή: το πόσο μεθοδεύτηκε δε λέγεται. Αλλά αν κάτι πρέπει να μας προβληματίζει δεν είναι τόσο η αποχή, αλλά το κατα πόσο αυτή η αποχή συνοδεύεται και από την αντίληψη «απέχω από όλα». Θα το δούμε και ας μην είμαστε απαισιόδοξοι.
Philemon, θα συμφωνήσω στο ότι οι υστερικές κορώνες του Πάγκαλου περί «ορίων νομιμότητας» και τα συναφή, θα ήταν γελοίες, αν δεν ήταν επικίνδυνες. Για το συγκεκριμένο η λέξη «προβοκάτσια» είναι μάλλον επιεικής. Θα έλεγα πολύ απλά πως ο Πάγκαλος είναι ένας φασίστας που χρησιμοποιεί τη νομιμοποίηση ενός κοινώς αποδεκτού κόμματος, για να κάνει κλεφτοπόλεμο με εμπρηστικές δηλώσεις. Το πρόβλημα βέβαια είναι πως ο Πάγκαλος (και άλλοι παρόμοιοι) τα λένε πιασάρικα και αυτό πουλάει. Δυστυχώς ενίοτε παρασύρει και πείθει κιόλας.
Για τέτοιου τύπου επιθέσεις λοιπόν, εννοείται πως δεν διαφωνώ.
Έχω βέβαια παρατηρήσει ορισμένες φορές να αποκαλείται «προβοκάτσια» κάθε αντίθετη άποψη. Με την ίδια ευκαιρία που κάποτε ήταν πιο εύκολη από όσο θα έπρεπε η κατηγορία περί χαφιεδισμού. Σε συνθήκες παρανομίες βέβαια, κάτι τέτοιο είναι αναμενόμενο και εν πολλοίς δικαιολογημένο.
Πέφτω όμως στη λούμπα της παρελθοντολογίας και αυτό δεν μου αρέσει καθόλου.
Το δεύτερό σου σχόλιο το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον και φυσικά δεν διαφωνώ καθόλου. Σημειώνω μόνο ότι επειδή ο καπιταλισμός μας πάει προς τα πίσω, αυτός είναι ένας λόγος παραπάνω εμείς να μην κοιτάμε πίσω αλλά μπροστά.
Ροδιά, είσαι θεά ρε συ. Έτσι, να τα λέμε αυτά.
Φάρε, ειδικά οι παρόντες, δεν νομίζω πως διακατέχονται από αντι-ΚΚΕ σύνδρομα και νομίζω πως ακόμα και η όποια κριτική γίνεται καλοπροαίρετα.
Έλικα, χμ, πρώτη φορά το βλέπεις αυτό; Και πάλι εδώ τουλάχιστον είμαστε εντός πολιτισμένων ορίων. Αλλού, έχουν ξεφύγει εντελώς.
Σπέκυ, ρισπέκτ. Ναι σε όλα.
(Η πρόταση δεν ήταν για βλογ, αλλά για ελληνική υπηρεσία της RTBF (ή έστω της αντίστοιχης φλαμανδικής), αλλά ούτε κι ο Χερρ ψήνεται.
Παρτιζάνα, ομοίως ό.π. Ναι σε όλα.
Σημ.: προσωπικά ονομάζω αριστερά ότιδήποτε πέραν της σοσιαλδημοκρατίας. Υποπτεύομαι πως οι απόψεις διίστανται, εξού και ο καβγάς (που είναι για το πάπλωμα τελικά).
Ρωτώ όμως, αυτό στο οποίο συμφωνούμε πως είναι Αριστερά, με 8% θεωρούμε πως πείθει;
Μου αρέσει που αισιοδοξείς, αν έχεις δίκιο θα φανεί στην πράξη, πολύ σύντομα.
Με καθυστέρηση κι εγώ, αλλά αφού η κουβέντα βαστάει, είπα να μη χάσω 🙂
Λοιπόν, αγαπητή μου Κροτ, κάποτε ήμουν κι εγώ της γνώμης ότι, όποιος θέλει να ψηφίσει ΠΑΣΟΚ, πάει και το ψηφίζει απευθείας και χωρίς να περάσει από Κουμουνδούρου. Τώρα πια, δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι έτσι είναι τα πράγματα. Διότι, καλό είναι μεν να αναγνωρίζεις ότι το ΠΑΣΟΚ σαν κόμμα εξουσίας ουδεμία σχέση έχει με αριστερά, και από κεντροαριστερά ακόμα μόνο τη μαρκίζα έχει κρατήσει, από την άλλη όμως πρέπει να λαμβάνεις υπ’ όψιν και το γενικότερο πολιτικό πλαίσιο μέσα στο οποίο λειτουργείς και πολιτεύεσαι. Και το γενικότερο πλαίσιο λέει ότι έχουμε έναν εκλογικό νόμο που δίνει αυτοδύναμες μονοκομματικές κυβερνήσεις με κάτι λιγότερο από 40 %, και αν χρειαστεί, αν δεν βγαίνουν τα κουκιά δηλαδή, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ θα το κάνουν και 34 %, λέω ένα νούμερο στην τύχη, χωρίς πολλές ντροπές. Διότι, όταν απ’ την άλλη πλευρά έχεις κόμματα που αρνούνται τη συνεργασία υπό οποιεσδήποτε προϋποθέσεις, τότε βγαίνει στη γύρα ο μπαμπούλας της ακυβερνησίας, και επιστρέφουμε σούμπιτοι στη «δημοκρατική εναλλαγή» πράσινων και βένετων εις τον αιώνα τον άπαντα, αμήν.
Για να σπάσει αυτός ο φαύλος κύκλος θα πρέπει η αριστερά να αποκτήσει κυβερνητική προοπτική, θου κύριε φυλακήν, και ο μόνος τρόπος (που εγώ βλέπω να μπορεί) να γίνει αυτό είναι μέσα από κυβερνήσεις συνεργασίας. Συνεργασία πάνω σε συγκεκριμένες προγραμματικές θέσεις, θα είναι δύο; θα είναι πέντε; θα είναι δέκα; όσες είναι, εν πάση περιπτώσει, κι από εκεί και πέρα αγώνας να πείσεις ότι οι δικές σου προγραμματικές, κυβερνητικές θέσεις είναι καλύτερες από των άλλων. Ενώ παράλληλα δοκιμάζεσαι σε θέσεις ευθύνης και πείθεις ότι μπορείς να κάνεις τη δουλειά. Αλλιώτικα, τι μένει; Να περιμένουμε τον δικομματισμό να καταρρεύσει από μόνος του, με κάποιον μεταφυσικό τρόπο, για να κάνουμε μετά την επανάσταση για τις ανάγκες των πολλών; Και καλά εμείς, οι πολλοί όμως στο εντωμεταξύ σου λένε «όποιος είναι απ’ έξω απ’ το χορό πολλά τραγούδια ξέρει», και κοιτάνε να εξασφαλίσουν καμιά θεσούλα στο δημόσιο. Και ΔΕΝ εννοώ να τους την εξασφαλίσεις εσύ για να σε προτιμήσουν, μην παρεξηγηθώ, ε, αλλά πρέπει με κάποιον τρόπο να αποδείξεις ότι, αν όχι θεσούλα, κάτι άλλο μπορείς να τους προσφέρεις. Χειροπιαστό. Πέρα από εκτόνωση. Κι αυτό είναι δύσκολο να το πετύχεις όταν είσαι μονίμως στην αντιπολίτευση.
Λέω εγώ τώρα. Και, για να είμαι ειλικρινής, δεν είμαι καν σίγουρος ότι έτσι είναι τα πράγματα, το είπα και πιο πάνω. Αλλά και ο βραχνάς της ιδεολογικής καθαρότητας δεν μου φαίνεται πλέον και τόσο χρήσιμος.
Λοιπόν, με το συμπάθειο για το κατωσέντονο παρασκευιάτικα, καλό Σαββατοκύριακο και τα λέμε από Δευτέρα 😉
τρικυμία εν κρανίω: http://www.divshare.com/download/7638884-dc4
όποιος πει ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν έχει το μεγαλύτερο μερίδιο για την ανάδειξη/ανάπτυξη της βλακείας του υπερήφανου λαού των ΕΛ εκ Σειρίου, είναι μακριά νυχτωμένος. Ελπίζω να σας άρεσε το διάλλειμμα και να σας έχουμε ξανά στις πτήσεις μας! 🙂
Βρε Ροδιά…προειδοποία!!!!!!!!!!!
Πω πω πάντως…η βλακεία είναι ατέρμονη! Και όταν μάλιστα μπλέκεις 250 διαφορετικές ιστορίες με τη 1 και βασική ιστορία συννομωσίας…κλάφτα Χαράλαμπε!
υ.γ. είναι ανησυχητικό που αντί να τρομάξω ή να ανατριχιάσω, γέλαγα;
το γέλιο είναι το πιο τρομαχτικό όπλο! :))
Elikas: Μου φαίνεται ότι δεν κατάλαβες ότι η κακοποίηση της λέξης «Αριστερά» έχει ήδη φτάσει στο απροχώρητο …
Και φυσικά αυτό δεν έγινε από το ΚΚΕ !
Αλλά τι στα λέω, εσύ έχεις ήδη κατασταλάξει, αφού τσουβαλιάζεις το Κόμμα με το πολιτικό συνοθήλευμα του σύριζα που ένας τραβάει από δω κι άλλος από κει (δες τις σημερινές ανακοινώσεις της ΚΟΕ και της ΑΚΟΑ)!
Και μην ψάχνεις πολύ να βρεις τι είναι το ΚΚΕ. Το λέει το όνομά του! Είναι Κομμουνιστικό Κόμμα !
speculos: Χαίρομαι που σε έκανε να χαμογελάσεις !
παρτιζάνα: Μπράβο, έβαλες τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση.
κροτ: Αν είναι έτσι, απολογούμαι !
Την καλησπέρα μου σε όλους !
Αγαπητή μου Κροτ, έχω την αίσθηση πως στο δια ταύτα του κατά τα άλλα αξιολόγοτατου -νο κόμπλιμεντ ιντέντιντ- κειμένου σου γίνεσαι κομμάτι αφοριστική και απαισιόδοξη. Αφοριστική γιατί συντάσσεσαι με την άποψη «όποιος δεν είμαι μαζί μας είναι εχθρός μας» (όποιος δε ψήφισε είναι απολιτίκ βλακέντιος, άχρηστος κλπ κλπ) και δε μας δίνεις και συγχωροχάρτι. Απαισιόδοξη γιατί το δια ταύτα της αποστροφής του 1 στους 2 όχι προς την πολιτική ζωή (ας μην ξεχνάμε τα Δεκεμβριανά, το άρθρο 16 κλπ) αλλά προς τους εξουσιαστές και τα αφεντικά τους. Για κάποιους, ενσυνείδητα ή όχι, η αποχή μπορεί και να είχε πάρει τον χαρακτήρα της εκλογικής απεργίας.
Όσο για την άνοδο των ακροδεξιών κομμάτων, η ευθύνη δε μπορεί να βαρύνει όσους αποφάσισαν να μη συμμετέχουν στο καραγκιοζ μπερντέ της δημοκρατίας αλλά το υπόστρωμα πάνω στο οποίο έχει θραφεί ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, ο εθνικισμός κλπ. Και γι’ αυτό το υπόστρωμα ευθύνη έχουν οι κυρίαρχοι του παιχνιδιού και οι αχυράνθρωποι τους, τα κόμματα εξουσίας.
Χασοδίκη, με όλο το σεβασμό που τρέφω στο πρόσωπο και την ιδιότητά σου (μουαχαχα), θα διαφωνήσω για τους εξής λόγους:
-Το πρώτο σου επιχείρημα δείχνει πως πέφτεις στην παγίδα που στήνει η πλειοψηφία του 40%: αν είναι να κατεβάσουν τη γραμμή του φίνις στο 34 ή στο 36 ή στο 28, εφόσον έχουν και το μαχαίρι και το πεπόνι, τα δεκανίκια τους είναι άχρηστα. Αυτοί θέτουν τους όρους. Και νομίζω θα προτιμήσουν να κατεβάσουν τη γραμμή, παρά να μπουν σε διάλογο με κάποιον που ενδεχομένως θα βάλει έστω και μειοδοτικούς όρους.
-Σε σχέση με τις βάσεις συμφωνίας (δλδ τους όρους που αναφερω στην παραπάνω γραμμή), ξέρουμε καλά και πόσο λάστιχο γίνονται, και πόσο ασαφώς μπορούν να διατυπωθούν και πως υπάρχει άρνηση να τεθούν πριν την αναμέτρηση (κοινώς να δούμε τι ψάρια πιάνουμε και μετά αποφασίζουμε) και κυρίως πόσο εύκολα αθετούνται. Το είδαμε να συμβαίνει και αλλού. Η κουτόφραγκοι δείχνουν το δρόμο (για να μη μιλήσω για το βρώμικο 89 και καταντήσω γραφική).
Να στο πω απλά: Εμπιστεύεσαι τα πρόβατα στο λύκο;
-Τα κουκιά είναι μετρημένα και οι πιθανότητες συνεργασίας δεδομένες: ΝΔ-ΛΑΟΣ (είδ’ο γύφτος τη γενιά του)
ΠΑΣΟΚ-ΠΡΑΣΙΝΟΙ (όπως παραπάνω)
ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ: αν ο Σύριζα καταφέρει να βρει βάση συμφωνίας με το ΠΑΣΟΚ, τότε παύει να τοποθετεί εαυτόν στην αριστερά. Απλά πράματα: το ΠΑΣΟΚ εφαρμόζει μια προφανώς δεξιά πολιτική, είναι ένα προφανώς δεξιό κόμμα. Αν πας μαζί του, εκ των πραγμάτων θα συρθείς στις επιλογές του, γιατί αυτό έχει το μαχαιρι και το πεπόνι. Κι εκ των πραγμάτων θα είσαι συνυπεύθυνος για σκληρές φορολογίες, 60ωρα εργασιακά, σύνταξη στα 80φεύγα, ξεπούλημα δημόσιου πλούτου και άλλα ως ουκ έστιν αριθμός.
Από την άλλη, δευτερεύσας ενδεχομένως σημασίας, αλλά ουσίας θέμα είναι ο πολιτικός πολιτισμός και η αισθητική. Το ΠΑΣΟΚ έχει τόση σχέση με αυτά όσο και οι εσκιμώοι με τον τροπικό του Καρκίνου.
Κι επειδή η παρελθοντολογία είναι κουραστική, αλλά η ιστορία είναι διδακτική, ας θυμηθούμε τι έγραφε η Αυριανή για ηγέτες της Αριστεράς την εποχή του βρώμικου 89 (έγινα γραφική), ας θυμηθούμε πως στο ΠΑΣΟΚ υπάρχουν «δημοκράτες αριστεροί άνθρωποι» όπως ο Βενιζέλος, ο Πάγκαλος κ.ά, ας θυμηθούμε γεγονότα συνδεδεμένα με πρόσωπα όπως ο Κουρής, κι ας θυμηθούμε πως υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ έχει υπάρξει και ο Κοντογιαννόπουλος.
Αν ο Σύριζα έχει σχέση με αυτά, ε, δεν πάνε να πνιγούνε καλύτερα;
Ροδιά, ευτυχώς που δεν χάνεις το χιούμορ σου κι εσύ. Τζίζας!
Φάρε, καλησπέρα. Όσο και να κακοποιούνται οι λέξεις, τα νοήματα παραμένουν αναλλοίωτα, θαρρώ.
Ρόδο, ευχαριστώ για το ανιντέντιντ κόμπλιμεντ! 🙂
Ναι, είμαι απαισιόδοξη, το ομολογώ. Όπως επίσης παραδέχομαι πως ο τίτλος του ποστ ήταν λάθος, διότι ποια είμαι εγώ να μοιράζω συγχωροχάρτια, ο Πάπας; Ο στόχος του τίτλου ήταν να καταδειχτεί πως ο καθένας μας έχει τις ευθύνες που τους αναλογούν και πως όσοι δεν ψήφισαν ευθύνονται για το αποτέλσμα, όπως και για όσα θα έρθουν -τουλάχιστον εξίσου με όσους ψήφισαν.
Και εξηγούμαι: η αποχή είναι ένα μεγάλο καζάνι. Όπως όταν φτιάχνεις σούπα, στο καζάνι βράζουν μαζί τα κρεμμυδάκια, τα κολοκυθάκια, οι πατατούλες και τα μπρόκολα, έτσι και στο καζάνι της αποχής βράζει μαζί ο φραπεδόβιος, ο εκλογικός απεργός, αυτός που τους σιχάθηκε και αυτός που απλά βαρέθηκε. Το πρόβλημα με τα καζάνια είναι πως δεν έχουν διαχωριστικά, κι έτσι εσύ που απεργείς, το λες σε μένα και εγώ το ξέρω, αλλά πέραν αυτού ποιος νοιάστηκε; Όλοι έσπευσαν να καρπωθούν την αποχή προς όφελός τους ερμηνεύοντάς την όποως βολεύει τον καθένα τους. Μια τρύπα στο νερό είναι η αποχή, γιατί, όπως ανέφερα και πιο πάνω, είναι μουγγή η κακομοίρα δε μιλάει. ΑΚόμα και αυτοί που έριξαν Κάτμαν είπαν κάτι: χαβαλέ, ανοησία, όπως θες πές το, αλλά κάτι είπαν.
Και μάλλον θα γίνω κουραστική επαναλαμβάνοντας, πως στις χώρες που η αποχή χτυπάει σουξεδιάρικα ποσοστά, εφαρμόζονται οι πιο δεξιές και ανελεύθερες πολιτικές.
Καταλαβαίνω πως είναι εκβιαστικό να πας στην κάλπη. Άλλο τόσο εκβιαστικό είναι και το να μην πας, όμως. Απέχοντας, απλά κάθεσαι στην κερκίδα. Ψηφίζοντας σκέτα βέβαια, παίζεις πάγκο, πάλι έξω από το παιχνίδι είσαι. Βρίσκεσαι όμως πιο κοντά στο χλωροτάπητα, όπως και να το κάνεις.
Λυπάμαι που έγινα αφοριστική, η αλήθεια είναι πως ήμουν πολύ εκνευρισμένη όταν έγραφα το ποστ, κι έτσι παρεισέφρυσαν και μερικές ακρότητες στο κείμενο, αλλά η ουσία για μένα παραμένει.
Απαντώ στο ερώτημά σου: πείθει όσο κόσμο πείθει. Προς το παρόν δε φτάνει, εννοείται! Αλλά όπως είπα και παραπάνω, το να πείσει δεν περνάει αποκλειστικά από το χέρι της. Δεν παίζουμε μπάλα μόνοι μας δυστυχώς.
Με όλον τον δέοντα σεβασμό κι εγώ (γλυψ) λέω να επιμείνω λιγάκι.
Κοίταξε, η ευχέρεια των δύο μεγάλων να βάζουν τον πήχυ της αυτοδυναμίας όπου θέλουν δεν είναι άσχετη ούτε με τον τρέχοντα συσχετισμό δυνάμεων, ούτε με τη θέση των κομμάτων της αριστεράς για τις συνεργασίες. Τι είδαμε στις εκλογές; Τον δικομματισμό στο ναδίρ του, και πάλι να φτάνει σχεδόν στο 70 %, όταν ο τρίτος δεν μαζεύει ούτε 9 %. Ε, όσο ο συσχετισμός παραμένει εκεί, μην περιμένουμε αναλογικότερη εκλογική νομοθεσία, έτσι; Ή προσπαθείς να αλλάξεις τον συσχετισμό, ή παραμένεις κρυστάλλινος και αμόλυντος, αλλά στην αντιπολίτευση. Εκτός αν είσαι διατεθειμένος να περιμένεις ώσπου να φτάσεις εσύ το 35-40 % και να εκλεγείς αυτοδύναμος κι ωραίος, να εφαρμόσεις το κυβερνητικό σου πρόγραμμα χωρίς συμβιβασμούς και παραχωρήσεις. Είναι κι αυτή μια επιλογή, δεν λέω, αλλά αμφιβάλλω αν θα έχει απομείνει χώρα να κυβερνηθεί μέχρι τότε (ΟΚ, ας υπερβάλλω κι εγώ λιγάκι…).
Όλους τους ενδοιασμούς που έχεις τους συμμερίζομαι κι εγώ, θα μπορούσα να προσθέσω κι άλλους τόσους, αλλά λέω το εξής: αυτή τη δεδομένη στιγμή που μιλάμε, είναι πιο ορατό παρά ποτέ το ενδεχόμενο οι επόμενες εκλογές να μην αναδείξουν αυτοδύναμη κυβέρνηση. Από τις μεθεπόμενες εκλογές, με το μπόνους των 50 πλέον εδρών, το ενδεχόμενο αυτό απομακρύνεται αισθητά. Τώρα είναι η ευκαιρία να αποδειχθεί ότι μπορούν σ’ αυτή τη ρημαδοχώρα να υπάρξουν και κυβερνήσεις μειοψηφίας, όπου η Βουλή θα ξαναγίνει Βουλή και όχι μαντρί, και όπου για να περάσει ένα νομοσχέδιο θα γίνεται μάχη μέχρι να χυθεί αίμα (αυτό το γράφω ως απάντηση στα περί σουρσίματος…). Πολύ σωστά το λες, τα κουκιά είναι μετρημένα: αν δεν προκύψει αυτοδυναμία, κι αν οι επιλογές είναι ή ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, ή ΝΔ-ΛΑΟΣ, ή επαναληπτικές εκλογές (με πολύ πιο πιθανή πλέον την αυτοδυναμία), ποιο είναι το χειρότερο; Και ποιο το έστω μη χείρον;
Α, με την ευκαιρία: Ροδιά, ήμαρτον λέμε!!
Καλημέρα σας και Καλό Σαββατοκύριακο !
υ.γ. εννοείται κροτ, εννοείται …
δες τη και την πιο πιθανή περίπτωση κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ !
άσχετο (αλλά και σχετικό, εξαρταται απο τη γωνια λήψης):
Ορίστε ένα μη τρομοκρατικόν λίνκιον: http://www.koutipandoras.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=1039:2009-06-12-10-20-59&catid=91:2009-02-27-20-41-31&Itemid=194
Ετσι, για να δεις ότι κάπου υπάρχουν άνθρωποι που δίνουν παραδείγματα..
(υπαρχουν και κοντά μας, πολύ κοντά μας)
Παρτιζάνα, προφανώς και δνε παίζουμε μπάλα μόνοι μας. Απλά ο αντίπαλος δεν πρέπει να είναι άλλοθι για τις δικές μας ανεπάρκειες, και ενίοτε αυτό συμβαίνει.
Ουδείς αλάνθαστος.
Χασοδίκη, δεν θέλω να δω την αριστερά συνεταίρο σε καμία δεξία κυβέρνηση. Όταν την είδα, δεν μου άρεσε (όπως δεν άρεσε και σε πολλούς άλλους).
Και βρίσκω λίγο αφελές το σκεπτικό «να μπεί η αριστερά στην Κυβέρνηση για να αλλάξει τον εκλογικό νόμο, να βελτιώσει τις πολιτικές κ.λπ.». Απαισιόδοξη μπορεί να είμαι, αλλά δεν προβλέπω να χύνεται και πολύ αίμα, γιατί υποθέτω πως αυτό θα προληφθεί με άλλου τύπου ανταλλάγματα, ως ακριβώς συνέβη και αλλού.
Αν θεωρήσουμε αριστερά τον Φίσερ, τον Κουσνέρ, τον Στρος-Καν, το γερμανικό SPD, τα αποτέλεσματα τα γνωρίζουμε και δεν είναι καλά. Οκ, εγώ αυτούς δεν τους θεωρώ αριστερά, αλλά κάποιοι που τους μοιάζουν είναι που επιδιώκουν πρασινορόζ κυβερνήσεις. Όπερ έδει δείξαι.
Φάρε, χωρίς πλάκα, για μένα αυτό είναι ένα πολύ καλό σενάριο. Μια τέτοια κυβέρνηση θα τα κάνει ακόμα πιο σκατά, οι μάσκες θα πέσουν, ΚΑΜΙΑ πλέον δικαιολογία δεν θα είναι επαρκής, και θέλω να δω τα μούτρα όσων ψηφίζουν τους μεν για να φύγουν οι δε. Και είναι πολλοί αυτοί, μα πάρα πολλοί. Μπορεί να είναι κυνικό αυτό που λέω, και χαιρέκακο ακόμα, αλλά ίσως να είναι αυτό χρειάζεται για να ταρακουνηθούν μερικές ξαπλώστρες.
Ροδιά, διόλου άσχετο το λίνκι σου, και ευτυχώς όχι σαν το προηγούμενο. Όντως υπάρχουν τέτοιοι, και πάλι καλά…
Το κατεστημένο των ΜΜΕ και των αφεντικών τους ποντάρει σε τρία πιθανά σενάρια:
α) Δεξιά (βλ. ακροδεξιά) στροφή της κυβέρνησης που με τις ευλογίες του ΛΑΟΣ θα φέρει θεαματικά αποτελέσματα όσον αφορά τους μετανάστες, τους αντιεξουσιαστές και λοιπούς «εχθρούς» του έθνους, με παράλληλη επίθεση στο ΠΑΣΟΚ σε όλα τα μέτωπα ώστε να ψαλιδιστεί η διαφορά και στις ερχόμενες εκλογές να μπορεί η ΝΔ και το ΛΑΟΣ να σχηματίσουν κυβέρνηση.
β) Ακροδεξιά πολιτική στο φουλ, που μόλις φτάσει στο απροχώρητο θα βρει απέναντι της ένα ισχυρό και απαστράπτον «σοσιαλιστικό» ΠΑΣΟΚ, το οποίο θα σαρώσει, κι αν δεν πετύχει αυτοδυναμία θα σχηματίσει κυβέρνηση με δεκανίκι τους Οικολόγους-Πράσινους (+ανανεωτικούς; ) για να διώξει την «κακιά» δεξιά.
γ) Φθορά του δικομματισμού στο βαθμό που για να υπάρξει κυβέρνηση θα εξαναγκαστούν να συμμαχήσουν το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ. Σε ρόλο «φιλολαϊκής» αντιπολίτευσης, το ενδυναμωμένο ΛΑΟΣ που θα συνεχίσει να κρατάει το ρυθμό με το ντέφι της ξενοφοβίας και του λαϊκισμού.
ΚΑΙ στα τρία σενάρια, η ύπαρξη αριστεράς (είτε λέγεται ΚΚΕ, είτε ΣΥΡΙΖΑ, είτε και τα δύο) δεν είναι επιθυμητή και θα γίνουν προσπάθειες ώστε να φτάσει στο ιστορικό χαμηλό του ’93 κι ακόμα πιο κάτω. Μέχρι να εξαφανιστεί (όπως σε κάτι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες που το κομμουνιστικό κόμμα δεν πιάνει ούτε 1%).
Οπότε, οι καθαρολογίες και οι μεγαλοστομίες δεν έχουν θέση σε παρατάξεις που φιλοδοξούν να αλλάξουν τα πράγματα και να μην είναι απλά μαρξιστές από χόμπι (όπως κάποια γραφικά κομμάτια της εξωκοινοβουλευτικής). Ας σοβαρευτούμε λοιπόν κι ας αφήσουμε κατά μέρος το μοιρολόι «μας φάγανε μπαμπέσικα». Αυτή είναι η δουλειά τους, εμείς έχουμε καταλάβει ποια είναι η δική μας;
Μια θερμή κυριακάτικη Καλημέρα σε όλους !
υ.γ. έλικα, συνεχίζεις να ονομάζεις αριστερά το ΚΚΕ και να το τσουβαλιάζεις με το ΣΥΝ … λάθος κάνεις …
Δες τη διαφορά :
Το ΚΚΕ είναι αριστερά … (εκ προοιμίου)
Ο ΣΥΝ δεν είναι κομμουνιστικό κόμμα … (πάλι εκ προοιμίου)
Ελπίζω να αντιλαμβάνεσαι τη διαφορά.
Επίσης, ξεχνάς ως φαίνεται, ότι για πάνω από ένα χρόνο ο ΣΥΝ και ο αρχηγός του ήταν το χαϊδεμένο παιδί ΟΛΩΝ των καναλιών …
ας μην αναφερθούμε στις λεγόμενες δημοσκοπήσεις …
μέχρι … 23% του δώσαν … !!!
Έλικα, τα σενάριά σου μου μοιάζουν αρκετά πιθανά και η αλήθεια είναι πως θα επιχειρηθεί η πλήρης εξαφάνιση της αριστεράς, που βέβαια, δυστυχώς μια χαρά τα καταφέρνει και μόνη της όπως αποδεικνύει η ιστορία. Εμένα δε με ενδιαφέρει η ιδεολογική καθαρότητα for the sake of it, με ενδιαφέρουν όμως οι σαφείς και κρυστάλινες θέσεις, τις οποίες δυσκολεύομαι να δω. Όταν το σκηνικό διαμορφώνεται όπως σήμερα, τα περιθώρια για κουβέντες στενεύουν, δράση χρειάζεται.
Φάρε, γεια σου. Δε νομίζω πως το «εκ προοιμίου» αποτελεί ντε φάκτο επιχείρημα, και τέλοσπάντων υπάρχει πολύς κόσμος που θεωρεί πως το ΚΚΕ δεν είναι το μόνο αριστερό σχήμα.
Όσο για τις δημοσκοπήσεις, αν κρίνεσαι από την άποψη που έχουν για σένα οι εχθροί σου, ε, εντάξει, το Δεκέμβρη το ΚΚΕ πήρε συγχαρητήρια από την Κυβέρνηση και τον Καρατζαφέρη.
Αλλά νομίζω πως φτάνει πια η παρελθοντολογία, το παρόν δεν μας αφήνει πολλά περιθώρια για να κοιτάμε πίσω ή το αφαλό μας.
Προς αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας, ιδού τα αδιάσυστα πειστήρια ότι η συμπαθής Σία είναι στρατευμένη φιλοκουβανή δημοσιογράφος!
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΤΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗΣ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΘΡΥΛΙΚΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΗ
Παρακαλώ επομένως στο επόμενο συνέδριο να αποκατασταθεί η φήμη της, και να αποκηρυχθούν τα στερεότυπα κατά των ψηλών κομψών ξανθιών! Μη νομίζεις βέβαια πως είχα σκοπό να την… παντρευτώ. Προτιμώ τη Σάλμα Χάγιεκ 🙂
κροτ, δεν περίμενα να μας … προβοκάρεις και συ …
… κάνεις πως δεν ξέρεις, πως και οι δύο ψάχνουν χρόνια τώρα να χτυπήσουν το ΚΚΕ με βρώμικα μέσα … 😛
Την ίδια στιγμή που διατυπώθηκαν αυτά τα … «συγχαρίκια», έβγαλε Ανακοίνωση το ΚΚΕ με την οποία κατάγγειλε τη ΝΔ και το ΛΑ.Ο.Σ. για αισχρή προβοκάτσια …
Μην εκτίθεσαι …
Επίσης … θα το ξαναπώ (για χιλιοστή φορά) την έννοια της «αριστεράς» έτσι όπως την κατάντησαν μερικοί μερικοί την … χαρίζουμε …
Εδώ «αριστερός» δηλώνει ο … Mr. George, ο … Μπέρης, ο… Ομπάμας 😛 😛 😛
Την καλησπέρα μου !
Τσαλ, δεν το περίμενα αυτό από σένα. Με απογοητεύσεις! Είχ απιστέψει στην σοβαρότητα και το επίπεδό σου. Τσκ! Θέλεις να σε κάνω σπαμ;!
Βρε Φάρε, αυτό ακριβώς λέω κι εγώ. Όπως αντιμετωπίζω τα συχαρίκια της δεξιάς στο ΚΚΕ, έτσι ακριβώς αντιμετωπίζω και την προβολή του Σύριζα από τον Πρετεντέρη! Το ίδιο πράμα είναι!
Όσο για το άλλο, έτσι κι αλλιώς ο καθένας είναι ό,τι δηλώσει!
Γιατί σε απογοήτεψα καλέ; Αποκλείεται να με ψήφισες, δεν ήμουν υποψήφιος! Ας μην μπερδεύουμε τη σοβαρότητα με τη σοβαροφάνεια. Πως θα κάνεις σπαμ; Θα διαδόσεις τις δηλώσεις μου; Μάλλον διαφήμιση θα μου κάνεις 🙂
Τσαλ, δεν έχεις πολλή σχέση με τα τεχνολογικά ε; Θα σε κάνω σπαμ πάει να πει, θα πω στη wp να στέλνει τα σχόλιά σου στα σπαμ.
Δεν το κάνω βέβαια, γιατί έναν Τσαλ έχουμε!
Αλλά μη λες κι εσύ για τη Σία, μπαααα!
Ξέρεις, σήμερα είναι … back ο μούργος !
Άρα έχω πολύ καλή διάθεση !
Έτσι …
Πολύ πολύ θερμή Καλημέρα και αντίστοιχες ευχές για μια καλή Βδομάδα !
Φάρε, είδα, είδα!
Κι έχεις χίλια δίκια να έχεις καλή διάθεση! 🙂
Πρόσεχε μόνο, μη σας κάνει το κόμμα λάσπη! 😛
ΟΚ, πάντως αυτό το σκεπτικό που θεωρείς αφελές (πιθανόν δικαιολογημένα) δεν είναι το δικό μου. Δηλαδή, εγώ δεν είπα να μπει η αριστερά στην κυβέρνηση για να αλλάξει π.χ. τον εκλογικό νόμο, λέω ότι όσο η αριστερά αρνείται επί της αρχής την προοπτική κυβερνητικής συνεργασίας, τόσο το αίτημα για αλλαγή του εκλογικού νόμου επί το αναλογικότερον απονομιμοποιείται. Μάλιστα στην τελευταία αλλαγή ο Παυλόπουλος το είπε ανοιχτά, αυτοί που θέλουν απλή αναλογική να μας πουν πώς και με ποιους θα συνεργαστούν. Και είχε και κάποια άλφα δίκια, me thinks.
Όσο για τα υπόλοιπα, θα κάτσω να γράψω κι εγώ κανένα σεντόνι εν ευθέτω χρόνω, μια που άρχισε και ο διάλογος.
Κι εγώ δεν πιστεύω ότι θα καταφύγεις σε τέτοιες μεθοδεύσεις, γιατί θα αναγκαστώ κι εγώ να σε καταγγείλω στη Διεθνή Αμνηστεία και την… Τρικοντινεντάλ για ρουφιανιά, λογοκρισία και προβοκάτσια!
Αρκετά όμως, να προλάβουμε να δούμε και τη νικήτρια των… καλλιστείων (πλέον διαγωνισμός ομορφιάς περισσότερο politically correct).
Χασοδίκη, οκ, point taken, απλά δε νομίζω πως μια πιο λάιτ διακυβέρνηση θα φέρει τα αποτελέσματα που θέλουμε. Είδα πως ανέβασες ποστ σχετικό, οπότε θα τα πούμε και εκεί.
Τσαλ, προκαλείς την τύχη σου και δεν κάνει!
Πολύ καθυστερημένα κι εγώ, θα συμφωνήσω με τον Χασοδίκη.
Και θα διαφωνήσω με μια αποστροφή:
«Μήπως επιτέλους, όποιος θέλει σοσιαλδημοκρατία, να πάει να την βρει, και να μείνουν λιγότεροι αλλά σαφέστερα τοποθετημένοι; Πιθανότατα, αν το ξεκαθάρισμα είχε γίνει νωρίτερα, να είχε καταφέρει ο ΣΥΡΙΖΑ να δώσει ένα πιο ξεκάθαρο μήνυμα στον κόσμο και αυτός να μην του είχε γυρίσει την πλάτη. Γιατί, πολύ ωραίο το εγχείρημα του πλουραλισμού, της ποικιλίας και της σύνθεσης, αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι ασυμφιλίωτα, υπάρχουν θέσεις και απόψεις που δεν γίνεται να συνυπάρχουν, και τέλοσπάντων “ή παπάς-παπάς, ή ζευγάς-ζευγάς”…
Αυτή η αντίληψη είναι, κατά την άποψη μου, αυτή που θα χαντακώσει τον ΣΥΝ: Οτι δηλαδή πρέπει να μείνει «ιδεολογικά καθαρός», πλησιάζοντας όλο και περισσότερο προς τον αριστερό του γείτονα – κι έτσι θα συρρικνωθεί, γιατί θα χάσει την (απέιρως μεγαλύτερη) κοινωνία στα δεξιά του. Ήδη φάνηκε – γιατί βασικά πλήρωσε τη δεύτερη θέση στην ΚΟΕ και διάφορα άλλα λάθη του Τσίπρα. Να αντιστρέψω τη σκέψη: Όποιος θέλει Περισσό, γιατί να μην πάει στο original;
Περισσότερα chez Χασοδίκης.. 🙂
Προκόπη καλώς όρισες!
Θα ήθελα να κάνω μόνο μια διευκρίνηση: δεν μιλώ για ιδεολογική καθαρότητα, μιλώ για συμφιλιώσιμες και συμβατές διαφορετικότητες.
Σε απάντηση στο τελευταίο, λογικότατο ερώτημά σου, θα έλεγα:
επειδή, όποιος δεν θέλει τη σοσιαλδημοκρατία, μπορεί να μην θέλει ούτε το σταλινισμό, αλλά να χρειάζεται ένα «χώρο να τον στεγάζει». Η σοσιαλδημοκρατία εκροσωπείται από το ΠΑΣΟΚ, δεν χρειάζεται και δεύτερη εκπροσώπηση. Αυτή ήταν η λογική, αλλά ας μεταφέρουμε τον καφενέ μας στου Χασοδίκη! 🙂
Ωραία, χαίρομαι που το διευκρίνισες αυτό το τελευταίο, το «συμβατές διαφορετικότητες» μου αρέσει :).
Στο μεταξύ πάω να βάλω την καφετιέρα!
Από αναλύσεις δεν έχει, μπούχτισα, άλλωστε 100 τόσα σχόλια, εγώ θα ανακαλύψω τον τροχό;
Αλλά θα μηνμονεύσω τον Σίλλερ..
«Ενάντια στην ηλιθιότητα ακόμα και οι Θεοί μάταια αγωνίζονται»
Sad (but true)
… μνημονεύσω (ο άχρηστος)…
Χασοδίκη, τον δοκίμασα τον καφέ σου! 😉
Sadmanivo, εξαιρετικό, αλήθεια!
Λες:
Το συμπέρασμα είναι πως ο κόσμος δεν έχει πάρει μυρωδιά, ζει στην κοσμάρα του και οι μέγιστες αξίες γι’αυτόν είναι παραλία-μπικίνι-φραπεδιά-μοχίτο. Το ζήτημα είναι, βέβαια, πώς όταν θα νιώσει το αγγουράκι, θα είναι πολύ αργά για δάκρυα, μιας και την ώρα που είχε μια ευκαιρία να ορθώσει ένα όποιο ανάστημα, προτίμησε να ευδαιμονιστεί φορώντας παρεό.
==
Συγχωρα με αν απαντησες σε αναλογο σχόλιο στα σχόλια, δεν τα διάβασα.
Ομως αυτό που λες είναι, κατα τη γνώμη μου, επιπόλαιο.
Και είναι ακριβως αυτό που θελουν να πεις οι σχηματισμοί που αντιπαθείς.
Η αποχή είναι μια πολιτική πράξη πολύ ισχυρότερη απο το να ψηφίσεις λευκό η λεβέντη.
Απονομιμοποιεί.
Χαιρετισμους.
Αγαπητέ Νομάδα, απάντησα σε περισσότερα του ενός αντίστοιχα σχόλια, αλλά σε συγχωρώ.
Σου αντιγράφω την απάντηση στο Ρόδο, για να μην ψάχνεις:
«Ναι, είμαι απαισιόδοξη, το ομολογώ. Όπως επίσης παραδέχομαι πως ο τίτλος του ποστ ήταν λάθος, διότι ποια είμαι εγώ να μοιράζω συγχωροχάρτια, ο Πάπας; Ο στόχος του τίτλου ήταν να καταδειχτεί πως ο καθένας μας έχει τις ευθύνες που τους αναλογούν και πως όσοι δεν ψήφισαν ευθύνονται για το αποτέλσμα, όπως και για όσα θα έρθουν -τουλάχιστον εξίσου με όσους ψήφισαν.
Και εξηγούμαι: η αποχή είναι ένα μεγάλο καζάνι. Όπως όταν φτιάχνεις σούπα, στο καζάνι βράζουν μαζί τα κρεμμυδάκια, τα κολοκυθάκια, οι πατατούλες και τα μπρόκολα, έτσι και στο καζάνι της αποχής βράζει μαζί ο φραπεδόβιος, ο εκλογικός απεργός, αυτός που τους σιχάθηκε και αυτός που απλά βαρέθηκε. Το πρόβλημα με τα καζάνια είναι πως δεν έχουν διαχωριστικά, κι έτσι εσύ που απεργείς, το λες σε μένα και εγώ το ξέρω, αλλά πέραν αυτού ποιος νοιάστηκε; Όλοι έσπευσαν να καρπωθούν την αποχή προς όφελός τους ερμηνεύοντάς την όπως βολεύει τον καθένα τους. Μια τρύπα στο νερό είναι η αποχή, γιατί, όπως ανέφερα και πιο πάνω, είναι μουγγή η κακομοίρα δε μιλάει. Ακόμα και αυτοί που έριξαν Κάτμαν είπαν κάτι: χαβαλέ, ανοησία, όπως θες πές το, αλλά κάτι είπαν.
Και μάλλον θα γίνω κουραστική επαναλαμβάνοντας, πως στις χώρες που η αποχή χτυπάει σουξεδιάρικα ποσοστά, εφαρμόζονται οι πιο δεξιές και ανελεύθερες πολιτικές.
Καταλαβαίνω πως είναι εκβιαστικό να πας στην κάλπη. Άλλο τόσο εκβιαστικό είναι και το να μην πας, όμως. Απέχοντας, απλά κάθεσαι στην κερκίδα. Ψηφίζοντας σκέτα βέβαια, παίζεις πάγκο, πάλι έξω από το παιχνίδι είσαι. Βρίσκεσαι όμως πιο κοντά στο χλωροτάπητα, όπως και να το κάνεις.
Λυπάμαι που έγινα αφοριστική, η αλήθεια είναι πως ήμουν πολύ εκνευρισμένη όταν έγραφα το ποστ, κι έτσι παρεισέφρυσαν και μερικές ακρότητες στο κείμενο, αλλά η ουσία για μένα παραμένει.»
Ελπίζω να είμαι σαφής.
Ναι αποαντησες, εξακολουθώ να διαφωνώ σε όλους τους τόνους παντως. Καζανι είναι κι αυτοί που ψηφίζουν και μαλιστα χειρότερο. Τι είπε δηλαδή αυτός που ψήφισε Κατμαν; αουργκ?
Σκεψου η αποχή να μην ηταν 50, αλλα 95%. Μερικές φορες η σιωπή είναι κραυγή κροτ. Οτι η αποχή σε αλλες χώρες συνδυάζεται με πιο αανελευθερα και δεξιά καθεστώτα γιατι το διαβάζεις αρνητικά; Μηπως επειδή τα καθεστώτα είναι τετοια, είναι κι η αποχή πιο μεγάλη;
Δηλαδή τι μου λες; Αφου σε απογοητευουν ολοι, τραβα ψήφισε, αλλα ψήφισε Λεβέντη; Κι αυτο το αξιολογείς ως σοβαρότητα της ψήφου και επικύρωση της δημοκρατίας;
Για να μην θεωρηθώ εριστικος διευκρινίζω ότι φυσικά σεβομαι τη γνωμη σου και απλα σου εκφραζω τη δική μου, η οποία είναι στην αλλη ακρη, διαμετρικά αντίθετη, απλα.
τα λεμε.
Νoμάδ, καταρχάς το ξέρω πως δεν είσαι εριστικός και πως σέβεσαι τις άλλες απόψεις (νομίζω πως έχουμε ξαναδιαφωνήσει, όχι;).
Δυο-τρία σχόλια:
1/ «Καζανι είναι κι αυτοί που ψηφίζουν»: δλδ ο ψηφοφόρος του ΚΚΕ και αυτός του Καρατζαφέρη μπαίνουν στο ίδιο καζάνι; Δεν εκφράζουν διαμετρικά αντίθετες κοσμοθεωρίες;
2/ «Μηπως επειδή τα καθεστώτα είναι τετοια, είναι κι η αποχή πιο μεγάλη;»
Μήπως επειδή η αποχή είναι μεγάλη, αυτοί παίζουν μπάλα μόνοι τους και παίρνουν αμπάριζα τα πάντα;
Στη Σλοβακία η αποχή έφτασε το 81%. Τι θα αλλάξει αν πάει στο 95%? Οι συνθήκες ζωής δε νομίζω πως είναι ονειρεμένες στη Σλοβακία, ούτε πως η καθεστωτική πολιτική θα αλλάξει σύντομα.
Η αποχή μπορεί να είναι αποτελεσματική ενδεχομένως ΜΟΝΟΝ αν συνοδεύεται και από άλλες δράσεις και κινητοποιήσεις. Αν όχι, τότε ενσαρκώνει απλά αδιαφορία και αδυναμία: σας σιχαίνομαι αλλά (δεν μπορώ να) κάνω τίποτα. Άρα, συνεχίστε. Αυτοί πάντως αυτό το μήνυμα μοιάζει να παίρνουν, αν κρίνουμε από τις κινήσεις τους.
3/ «Αφου σε απογοητευουν ολοι, τραβα ψήφισε, αλλα ψήφισε Λεβέντη;»
Όχι, τράβα ψήφισε αυτόν με τον οποίο συμφωνείς όσο περισσότερο γίνεται ή έστω διαφωνείς λιγότερο. Δήλωσε λοιπόν πως τους σιχάθηκες αλλά τους παρακολοθείς και είσαι σε επιφυλακή και πως δεν είναι μόνοι τους στο γήπεδο.
Και κυρίως, μετά τις εκλογές δείξε πως αντιδράς. Ανάλαβε δράση.
Krot δε διαφωνώ επί της ουσίας, ένα δύο ερωτήματα μόνο
α) γιατί οι πειρατές είναι «ευχάριστη εκπληξη»;
Το ότι παίρνει ένα τέτοιο κόμμα υψηλά ποσοστά χωρίς καμία πολιτική άποψη για μένα είναι «δυσάρεστη έκπληξη»
β) πως αντιπαρατίθεσαι στο επιχείρημα ότι «δε συμμετέχω στις εκλογές για να μην τους νομιμοποιώ. Η δράση είναι ούτως ή αλλως στο δρόμο».
γ) το προβλημά μας εστιάζεται υπερβολικά στην αποχή νομίζω. Στο Βέλγιο που δεν υπήρχε αποχή μεγάλη τα αποτελέσματα ήταν ακόμη πιο απογοητευτικά… Το πρόβλημα δεν είναι η αποχή αλλά η μοιρολατρική αποδοχή του κόσμου των δεδομένων της αγοράς (επισφαλής εργασία, υποδούλωση στις τράπεζες, ατομικότητα κλπ) σε συνδυασμό με την απαξίωση της όποιας αντίθετης φωνής. Κοινώς πολιτικός μεσαίωνας.
Τις καλησ΄περες μου
Salaheddin, καλησπέρα και γουέλκαμ.
Νομίζω πως τις ευχάριστες ή τις δυσάρεστες εκπλήξεις και γενικώς τις κρίσεις μας, πρέπει να τις κρίνουμε και να τις βασίζουμε στις ιδιαιτερότητες κάθε κοινωνικού σχηματισμού. Η Ελλάδα, η Σουηδία και το Βέλγιο είναι 3 εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις.
1/ Οι Πειρατές για μένα είναι ευχάριστη έκπληξη γιατί σε μια εποχή που οι ελευθερίες είναι στο στόχαστρο από όλες τις μπάντες, αυτοί θέτουν αυτό το ζήτημα και εστιάζουν στα ζητήματα πνευματικής ιδιοκτησίας και διαδικτύου που είναι πάρα πολύ στο επίκεντρο. Η πνευματική ιδιοκτησία είναι μια από τις αιχμές της ΕΕ, κι όσο για τις υπόλοιπες ελευθερίες είναι λίγο πολύ γνωστά τα πράγματα.
Όταν στη Γαλλία θέλησαν να περάσουν νόμο που προέβλεπε ότι οι χρήστες του ίντερνετ θα παρακολουθούνται από τους παρόχους και, αν κάποιος κατεβάζει τζάμπα υλικό, ο πάροχος θα πρέπει να του κόβει τη σύνδεση προειδοποιητικά για κάποιους μήνες (και μετά να αναλάβει το κράτος), το ζήτημα είναι πάρα πολύ σοβαρό, γιατί πλέον συζητιέται να αναλάβει ρόλο αστυνομίας… η αγορά! Το θέμα έχει πάρα πολλές προεκτάσεις. Ευτυχώς αυτό δεν πέρασε στη Γαλλία -το έκοψε η Γερουσία-, αλλά προφανώς είναι ένας προάγγελος του τι μας περιμένει.
Δε λέω πως οι Πειρατές έχουν καμιά σπουδαία ιδεολογική βάση ή πως είναι κινηματίες, αλλά βάζουν ρήγματα σε έναν τομέα που όλοι ψάχνονται -και σε μια χώρα που ο νομοταγής πολίτης είναι θεοποιημένος και ο κόσμος θεωρεί επιστημονική φαντασία ότι μπορεί το κράτος και η αστυνομία να κάνουν κάτι κακό.
2/ Η άποψή μου σε αυτό είναι η εξής: επειδή γενικά δε βλέπω τον κόσμο να είναι στο δρόμο (νομίζω σε αυτό συμφωνούμε όλοι) ούτε να είναι έτοιμος να κάνει επανάσταση, η αποχή σε τέτοια συγκυρία εξυπηρετεί τον αντίπαλο. Αν υπήρχε ένας γενικός αναβρασμός, και όλοι όσοι απείχαν ήταν έτοιμοι να ανατρέψουν το κατεστημένο, προφανώς και η αποχή θα είχε άλλο χαρακτήρα.
Εν προκειμένω η αποχή ενσαρκώνει κυρίως το «σιγά μην ασχοληθώ με τους μαλάκες» και όχι το «είμαι έτοιμος να αντιπαρατεθώ στους μαλάκες».
3/Σωστά. Όμως για το Βέλγιο τα ποσοστά των αριστερών μικρών χώρων είναι πρωτόγνωρα. Η συνήθεις τους επιδόσεις είναι της τάξης του 0,012, οπότε το 1,5 που πήραν μαζί αποτελεί μια σχετική επιτυχία. Το Βέλγιο δεν είναι ούτε Ελλάδα ούτε Πορτογαλία.