Να κάτι που μου αρέσει με τα βλογς. Πήγα στην Αυστρία και παρακολούθησα το πρωτοχρονιάτικο κονσέρτο, έγραψα ένα ποστ σχετικά, και λίγες μέρες μετά, λαμβάνω στο email μου την παρακάτω πληροφορία, από έναν άνθρωπο που διάβασε το ποστ:
Ένας από τους σπουδαιότερους σύγχρονους μαέστρους, ο Daniel Barenboim, [τη συναυλία του οποίου παρακολουθήσαμε την Πρωτοχρονιά], εβραϊκής καταγωγής, πήρε την παλαιστινιακή υπηκοότητα διαμαρτυρόμενος για τη γενοκτονία στη Γάζα. Πολύ ηχηρό επικοινωνιακό χαστούκι!!!
Η πληροφορία ισχύει απολύτως. Προέρχεται από το αγγλόφωνο ρωσικό RT, απολύτως αξιόπιστο, τουλάχιστον όσο αφορά ΕΙΔΗΣΕΙΣ. Θα τη βρείτε εδώ, αρκεί να αναζητήσεις το όνομα barenboim. Είναι αποθηκευμένη η είδηση και η συνέντευξη με ημερομηνία 2009-0118, ώρα 12.36. Για την ακρίβεια, εδώ.
Ο Barenboim, που έχει ως μόνιμο τόπο διαμονής την Αργεντινή, υπήρξε πολύ φίλος του παλαιστινιακής καταγωγής συγγραφέα και διανοητή E. Said, ο οποίος «έφυγε» πρόσφατα. Μαζί συνέλαβαν την ιδέα της δημιουργίας μιας ορχήστρας νέων που τα μέλη της θα ήταν ισραηλινοί που όμως αναγνώριζαν το δίκιο των παλαιστινίων, καθώς βέβαια και παλαιστίνιοι κ.ά. άραβες. (Αυτή η ορχήστρα δεν θα είχε καμιά απολύτως σχέση με την πρόσφατη «μαΐμού», την Ελληνοτουρκική Ορχήστρα Νέων, με διευθυντή τον…… Ασκενάζυ, τον οποίο επέβαλαν ως μαέστρο και στη Φιλαρμονική της Τσεχίας, για πολιτικούς λόγους.)
Η ορχήστρα του Barenboim, που λέγεται West-Eastern Divan Orchestra, έχει ήδη εκδώσει το δεύτερο DVD της, ζωντανή συναυλία με 9η. Αξίζει να σημειώσω ότι η ορχήστρα αυτή, έστω και όχι χωρίς κάποιες εσωτερικές τριβές, ήταν ένας από τους πρώτους φορείς που καταδίκασαν με σαφήνεια και δριμύτητα την πρόσφατη ισραηλινή εισβολή στο Λίβανο!! Έχει λοιπόν την ιστορία του σε αυτό το θέμα ο μαέστρος, αλλά κανείς δεν περίμενε ότι αμέσως μετά την πρωτοχρονιάτικη συναυλία θα άφηνε άναυδο τον κόσμο με μια τέτοια κίνηση.
Το μέηλ παρατίθεται σχεδόν αυτούσιο, (με ελάχιστες αλλαγές για να μπορεί να λειτουργήσει σαν ποστ). Επειδή το θέμα είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον -αλλά θάφτηκε εντελώς-, το έψαξα λίγο παραπάνω και βρήκα:
αυτό, αυτό, αυτό και αυτό.
Ο συντάκτης του μέηλ μάλιστα, με ενημέρωσε και σχετικά συνέντευξη του μεγάλου μαέστρου.
Кроткая 
Πολύ θετικό στοιχείο αυτό, να έχουν φίλους οι Παλαιστήνιοι ακόμα και εκεί που ίσως δεν τους περιμένουν …
Και απολύτως θετικό να υπάρχουν άνθρωποι (σαν Εσένα) που προβάλλουν αυτές τις περιπτώσεις έστω και διαδικτυακά !
Την Καλησπέρα μου.
Άψογος ο Δανιήλ!!!
Να πας να δεις το Βαλς με τον Μπασίρ! Πώς Ισραηλινός μπορεί να κατηγορήσει ευθέως το ίδιο του το κράτος!
Φάρε, ειλικρινά πιστεύω ότι μια τέτοια κίνηση, αξίζει όσο μια πορεία! Θέλω να πω ότι για λαούς με πλημμελή πληροφόρηση, όπως πχ οι Αμερικάνοι, μια τέτοια είδηση μπορεί αν μη τι άλλο να κάνει πολλούς ανθρώπους να το ψάξουν παραπάνω το θέμα.
Το ίδιο ισχύει και για την ταινία που αναφέρει ο Στράτος.
Στράτο, και μάλιστα με κονδύλια αυτού του ίδιου του κράτους.
Το έχω δει ήδη και το ξαναβλέπω άνετα (δες εδώ: https://krotkaya.wordpress.com/2008/10/03/).
Αυτή είναι είδηση άξια σχολιασμού! Μπράβο τους! 🙂
Ο Δανιήλ είναι σίγουρα αξιέπαινος για την κίνησή του.
Υπάρχει και ένας ακόμη ομότεχνος του Δανιήλ, ο Gilad Atzmon που έπαιξε το Σάββατο στο Μέγαρο Μουσικής και ζει αυτοεξόριστος στο Λονδίνο, ο οποίος τα χώνει ουσιαστικότατα σε κάθε συναυλία του για την κατάσταση στην Παλαιστίνη.
Εδώ η συνέντευξή του στην Ελευθεροτυπία:
http://www.enet.gr/online/online_tex/c=113,dt=11.01.2009,id=99984428
Το Βαλς με τον Μπασίρ με προβλημάτισε πολύ για το τι θέλει (και τι τελικά πετυχαίνει) να δείξει. Ακόμη το σκέφτομαι και κατά βάση δεν μπορώ να πειστώ ότι ο τύπος δεν θυμόταν και τον προβλημάτισε το όνειρο. Μου φαίνεται εξίσου υποκριτικό με τις μαρτυρίες πολλών γερμανών ότι δεν ήξεραν τι γινόταν με τους Εβραίους. Κάθε ταινία πάντως που μας βάζει να σκεφτούμε είτε θετικά είτε αρνητικά είναι, νομίζω, καλή.
http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=11.01.2009,id=99984428
(σβήστηκε κατά λάθος ένας χαρακτήρας προηγουμένως)
Ρενάτα, πραγματικά.
Εύθυμε, δεν τον ήξερα τον Atzmon, θα διαβάσω την συνέντευξη όμως, αλλά κάθε άνθρωπος που διαχωρίζει την θέση του από αυτό το αίσχος και λειτουργεί με τρόπο υπονομευτικό προς αυτό, αξιέπαινος είναι.
ΑΝ και το θέμα μας δεν είναι Το βαλς με τον Μπασίρ, μιας και τέθηκε, θέλω να σου πω πως διαφωνώ.
Καταρχάς δεν είναι καθόλου απίθανο ο Φόλμαν να είχε όντως κενό μνήμης. Και δεν είναι καθόλου απίθανο τα 19χρονα φαντάρια, να μην ήξεραν που τους πήγαιναν. όπως δεν ξέρουν και πολλά συνομίληκά τους αμερικανάκια που κατατάσσονται στους πεζοναύτες. Το αν είχαν δικαίωμα να μην ξέρουν είναι άλλο θέμα, ειδικά για σήμερα. Αλλά 30 χρόνια πίσω, δεν θεωρώ απίθανο ένα παιδί που μεγάλωσε στο Ισραήλ, να μην ξέρει, γιατί τότε ήξερες μόνο όσα λέγονταν στη χώρα σου.
Όσο για το κενό μνήμης, είναι ένα ψυχικό φαινόμενο που η επιστήμη αναγνωρίζει.
Από κει και πέρα, η ίδια η ταινία αναιρεί αυτό που υποννοείς, γιατί ο Φόλμαν, όχι απλά δνε κρύβει τίποτα, αλλά ίσα ίσα λέει τα πράγματα με το όνομά τους και δεν δικαιολογεί το Ισραήλ, αντιθέτως το κατακεραυνώνει. Εδώ καταλογίζει ευθέως ευθύνες (αυτές που του αναλογούν δλδ) στον Σαρόν και άλλα μεγάλα κεφάλια του Ισραήλ.
Για μένα μάλιστα, η κριτική που δέχτηκε ο Φόλμαν από εβραϊκούς κύκλους, είναι τα καλύτερά του εύσημα.
Φυσικά, συμφωνώ απόλυτα στην κατακλείδα σου: κάθε έργο που προβληματίζει, είναι άξιο λόγου.
Ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη…
Δεν ξέρω αν άκουσες τις τελευταίες δημοσκοπήσεις από το Ισραήλ που αναφέρουν πως πάνω από 50% του πληθυσμού πιστεύει τραγικό λάθος την παύση των πολεμικών επιχειρήσεων…
Πολύ Θερμή Καλημέρα !
Μπράβο του! Κάτι τέτοιες εξαιρέσεις είναι παρήγορες!
Παρεπιμπτόντως, το βαλς του Μπασίρ μου άρεσε πάρα πολύ και ο δημιουργός του ανήκει κι αυτός στις εξαιρέσεις που μας κάνουν να νιώθουμε ότι κάποιοι εκεί έξω είναι πάνω απ’ όλα Άνθρωποι!
Οι πληροφορίες (και οι εξαιρέσεις) είναι γύρω μας, αρκεί να μπορείς να πιάσεις το νήμα που τις συνδέει.
Μπράβο του ανθρώπου. Μακάρι να υπήρχαν κι άλλοι σαν αυτόν και ο κόσμος να νοιαζότανε περισσότερο για τέτοια θέματα παρά για μακακίες…
Αναρωτιέμαι ποιο από τα δύο διαβατήρια θα χρησιμοποιήσει την επόμενη φορά που θα επισκεφθεί το Ισραήλ…
Εγώ πάντως ήξερα ότι είναι χρόνια που ο άψογος μαέστρος έχει διπλή υπηκοότητα
Καμ, φυσικά και δεν φέρνει την άνοιξη, αλλά αποτελεί ένα καλό σύμβολο. Το καθετί έχει την αξία του.
Νομίζεις πως υπάρχει αντικειμενική πληροφόρηση στο ισραήλ; Μήπως υπάρχει και οπουδήποτε αλλού;
Φάρε, καλησπέρα, άργησα! 🙂
Αλεπούδιους, έτσι είναι.
Μάνο, αν έχεις την προσβαση. Δεν την έχουν όλοι, αλλά όσοι την έχουν καλό είναι να μετακυλύουν την πληροφορία.
El greco, μαλακίες ή συμφέροντα, αναλόγως την περίπτωση.
Πρασινοτάτη. νομίζω πως δεν πολυπάει πια στο Ισραήλ.
Μένιεκ, αν ισχύει αυτό, τότε συγχαρητήρια στη ρωσική παραπληροφόρηση.
Αλλά και να ισχύει, ο συμβολισμός και η αξία της πράξης παραμένει, νομίζω.
Πολύ πολύ ενθαρρυντικό! Θαυμάσιο θα έλεγα. Από τις ομορφότερες ειδήσεις που έχω ακούσει.
Ρισπέκτ . Συγκινήθηκα . Από το ολότελα καλή και η αλλαγή υπηκοότητας .
Το Μπασίρ με συγκλόνισε αλλά και με προβλημάτισε πολύ . Και θετικά και αρνητικά . Δεν ξέρω … Μεγάλη συζήτηση .
κροτ, υπάρχουν και άλλοι ισραηλινοί ή τελοσπάντων εβραικής καταγωγής άνθρωποι που είναι αντίθετοι με την πολιτική του ισραήλ. Αυτά που λέει ο Μπαρενμποιμ στην συνέντευξή του (πολύ ενδιαφέρουσα, ευχαριστώ!), για τους λόγους, για τους οποίους οι Ισραηλινοί συμπεριφέρονται έτσι, τάχω ξανακούσει από έναν ισραηλινό ψυχίατρο στην τηλεόραση. Εξάλλου υπάρχουν και άλλες κινήσεις αυτού του είδους, θεατρικές ομάδες, γιατροί, και αλλοι που ακούγονται κατά διαστήματα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ο Μπαρενμποιμ είναι στην ευτυχή θέση να μην του καίγεται καρφίγια το τι θα πουν στο Ισραήλ για αυτόν: Είναι επιτυχημένος, διεθνώς γνωστός, δουλειά και λεφτά έχει, δεν ρισκάρει τίποτα να λέει τη γνώμη του. Αναρωτιέμαι όμως πόσοι άλλοι Ισραηλινοί ρισκάρουν την δουλειά τους ακόμα και την ζωή τους ασκώντας κριτική στο Ισραηλινό κράτος και στην κοινή γνώμη, ή τολμώντας να ενδιαφερθούν για την τύχη των ταλαίπωρων Παλαιστινίων… Χωρίς να θέλω να σε απαγοητεύσω, δεν με εντυπωσιάζει τρελλά το ότι πήρε παλαιστινιακό διαβατήριο ο Μπαρενμπόιμ!
Νίκο, δεν είναι μόνο ενθαρρυντικό, δείχνει και πολύ θάρρος.
Άουρα, πες για τον Μπασίρ, με ενδιαφέρει.
Αγκνίρα, καταλαβαίνω τι εννοείς και δεν διαφωνώ. Υπάρχουν όμως κι άλλοι πλούσιοι, επιτυχημένοι και σουξεδιασμένοι που δεν το κάνουν. Από την άλλη δεν ξέρω πόσα ρισκάρουν και άνθρωποι σαν αυτών, δεδομένης της ισχύος του εβραϊκού λόμπυ.
Αλλά, ακόμα κι αν δεν ρισκάρεις πολλά, θέλει αρετή και κότσια να πάρεις μια επιλογή τόσο αντίθετη με την επίσημη πολιτική της πατρίδας σου. Σκέψου πχ, έναν Κροάτη ή έναν Αλβανό να παίρνουν την σέρβικη υπηκόοτητα, ή ακόμα έναν Έλληνα να παίρνει την Τούρκικη. Φαντάσου το λιντσάρισμα (αν μη τι άλλο λεκτικό) που θα έτρωγαν. Δεν ξέρω πόσοι θα το έπαιρναν την επιλογή να διασυρθούν μέσα στην πατρίδα τους.
Όσο για το ίδιο το γεγονός, ο πληροφοριοδότης μου μού έστειλε άλλα δύο λινκς, ιδού:
http://www.cbc.ca/arts/music/story/2008/01/13/barenboim-palestinian-citizenship.html
http://www.jpost.com/servlet/Satellite?cid=1199964912470&pagename=JPost%2FJPArticle%2FShowFull
Όχι Krotkaya, δεν είναι παραπληροφόρηση, αν και– όπως σωστά επισημαίνεις– το γεγονός είναι συμβολικό. Τι αλλο θα μπορούσε να είναι άλλωστε??
Meniek αναζήτησε «barenboim citizenship «. Θα βρεις πάρα πολλές αναφορές εκεί (Από Jerusalem Post έως CBCnews). Μήπως σε έχει μπερδέψει λίγο η ΑΡΓΕΝΤΙΝΙΚΗ υπηκοότητα?
Εις αύριον τα νεώτερα σινεφιλικά . Τώρα είμαι πτώμα . 🙂
Πάντως συμφωνώ και μαζί σου και με όσα λέει η Αγκνιρα για τους Ισραηλίτες . Πάντα έτσι θα είναι . Γιατί ? Δεν υπήρχαν Αμερικανοί που διαφωνούσαν με την κατάσταση και τις κινήσεις της χώρας τους στο Ιράκ και στο κάθε Ιράκ ? Το καλοκαίρι γνώρισα πολλούς με αυτή την άποψη . » Ντρέπονταν » για την εθνικότητα τους οι άνθρωποι, δεν ήξεραν τι να πουν …
Καλό βράδυ και φιλιά …
Μιχαήλ Ροβάρτη, ναι, το διαπίστωσα κι εγώ, υπάρχουν περισσότερες πηγές, αλλά έτσι κι αλλιως η ουσία δεν είναι εκεί.
Άουρα, σαφώς! Κι εγώ έχω γνωρίσει τέτοιους Αμερικάνους. Ισραηλινούς δεν γνωρίζω, είναι πιο… δυσεύερετοι!
[αναμένω!].
χαίρε Κρότκατ!
πάρα πολύ ενδιαφέροντα αυτά για τον Barenboim – είχα μόνο ακουστά για τη φιλία του με τον E. Said και την ορχήστρα νέων.
για το Βαλς με τον Μπασίρ έχω ορισμένες αντιρρήσεις… j’ai pris la liberté να σε κάνω λινκ σ’ένα σχετικό κείμενο (δεν ξέρω το σχετικό savoir vivre) :ο)
κουπέπι 2, καλώς όρισες! 🙂 Θα έρθω να δω, γιατί με ενδιαφέρει! 🙂
Ε όχι, δεν πιστεύω πως υπάρχει αντικειμενική πληροφόρηση. Αυτό θα σήμαινε πως οι φορείς πληροφόρησης δεν θα εξυπηρετούσαν τα δικά τους συμφέροντα…