Τις προάλλες βρέθηκα στα μαγαζιά μετά από αρκετό καιρό. Γενικά, δεν πάω ποτέ βόλτα για shopping, θα πάω στα μαγαζιά μόνο όταν έχω σκοπό να αγοράσω κάτι, και αν χρειαστεί να περάσω πάνω από δύο ώρες εκεί… απλώς αυτό δεν συμβαίνει, επειδή βαριέμαι θανάσιμα. Βρίσκω πως η βόλτα στα μαγαζιά είναι κουραστικό χάσιμο χρόνου.
Παρατηρώντας, λοιπόν, τις βιτρίνες, κουβέντιαζα με τη μητέρα -για χάρη της η βόλτα στα μαγαζιά-, και σχολίαζα όσα έβλεπα. Κάποια στιγμή είπα πως κάτι μου άρεσε -δεν θυμάμαι καν τι ήταν-, και η μητέρα παρατήρησε ότι αυτό το κάτι σε δυο χρόνια το πολύ θα είναι εντελώς εκτός μόδας. Και απάντησα πως δεν με αφορά αν κάτι είναι στη μόδα: αν εμένα μου αρέσει, το φοράω, είτε είναι στη μόδα είτε όχι.
Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι μέχρι πριν από δυο χρόνια που στη μόδα ήταν τα μυτερά παπούτσια (cuccaracha killers, καταλάβατε για ποια μιλάω;), εγώ απλώς δεν αγόραζα παπούτσια και βολευόμουν με εκείνα που είχα από παλιότερα -και με αθλητικά που δεν γίνονται μυτερά. Βρίσκω τρομερά κακόγουστα αυτά τα παπούτσια και δεν έχω φορέσει ποτέ τέτοια. Όταν επανήλθαν στη μόδα τα στρογγυλά και οι μπαλαρίνες, εγώ ήμουν τρισευτυχισμένη που έβρισκα επιτέλους παπουτσάκια να φορέσω και φροντίσα να αποκτήσω στοκ, ώστε να μην ξεμείνω, όταν δεν θα είναι πια στη μόδα.
Θυμήθηκα, λοιπόν, μια γνωστή μου που είχε δηλώσει, στην επί μυτερών παπουτσιών εποχή, ότι λατρέυει τα cuccaracha killers παπούτσια, επειδή τα βρίσκει πολύ θηλυκά (!) και επειδή -λέει- μακραίνουν την φυσιογνωμία (δλδ σε κάνουν να φαίνεσαι ψηλότερη!!!). Περιττό να πω ότι η εν λόγω γνωστή, από τότε που έφυγαν από τη μόδα αυτά, όλο στρογγυλά και μπαλαρίνες φοράει!…
Η μόδα είναι ένα φαινόμενο που υπάρχει από αρχαιοτάτων χρόνων και πάντα συμβαδίζει με εποχές, ρεύματα, κυριαρχούσες αντιλήψεις και κινήσεις καλλιτεχνικές ή ακόμα και πολιτικές. Συνήθως αντικατοπτρίζει τις απόψεις και την ιδιοσυγκρασία των εποχών αλλά και των ανθρώπων. Το πώς και κατά πόσον καθένας μας εφαρμόζει και ακολουθεί η μόδα, συχνά είναι και ένας καθρέφτης της πνευματικότητας (ή της έλλειψής της) και της νοοτροπίας μας.
Το θέμα είναι πως πολύ συχνά, οι άνθρωποι -και κυρίως οι γυναίκες- πέφτουν θύματα του συρμού, με αποτέλεσμα να δείχνουν γελοίοι. Δεν είναι απαραίτητα κακό να ακολουθεί κανείς την μόδα, αλλά σίγουρα μπορεί να αποβεί μοιραίο το να την ακολουθεί κανείς τυφλά και να κοτσάρει πάνω του ό,τι βλέπει στις βιτρίνες και πάνω στα μοντέλα.
Το πρόβλημα είναι πως και όσοι θέλουν να μην την ακολουθήσουν -ή νιώθουν πως δεν τους ταιριάζει η μόδα της δεδομένης εποχής-, αποκλείεται να βρουν ένα κομμάτι ύφασμα να βάλουν πάνω τους, γιατί στις βιτρίνες δεν υπάρχει κάτι άλλο. Άρα, είτε συμβιβάζεσαι με τα προ δεκατίας αποθηκευμένα στην ντουλάπα σου ρούχα, είτε πρέπει να σκας μια περιουσία για να ράψεις αυτά που θες να φοράς, είτε συμβιβάζεσαι με το κάθε τσουβάλι που σου σερβίρεται και για ωραίο.
Και ας μην ξεχνάμε πως σε όλες τις εποχές, επειδή η πλειονότητα τρέχει να βάλει πάνω τις ό,τι σερβίρεται στις βιτρίνες, είμαστε όλοι σαν να βγήκαμε από το ίδιο καλούπι. Έτσι, μοιάζουμε όλοι -και κυρίως όλες- ίδιοι, και στριμώχνουμε την όποια προσωπικότητα και ιδιατερότητά μας μέσα σε μυτερά παπούτσια ή στενά κολάν.
Τώρα, είναι αυτό ελευθερία;
_____________________________________________________
Ζητώ συγγνώμη για το men-unfriendly ποστ -ένα διαλειμματάκι κάναμε!
Να σημειώσω ότι εκτός από τα cuccaracha killers παπούτσια, μισώ κάθε τι πλαστικό στα ρούχα -και δη τα φτηνιάρικα πλαστικά παπούτσια-, τις φούντες, τις δαντέλλες και τα φρου φρου -αλλά όχι τα αρώματα.
_____________________________________________________
UPDATE – προσφορά του Indi
Кроткая 
μα καλη μου Κροτ, το ποστ ειναι για τους άνδρες θα έλεγα και με τετοιες γοβες στιλέτο! φετιχ, φετιχ κλπ…. να μην εκτίθεμαι κι αλλο.
Λοιπόν κατι γόβες εβαλα κι εγω, αλλά από …ποιηση.
Τωρα γι αυτό που λες ότι ειμαστε υποχρεωμένες να ντυνόμαστε κατα τας επιταγάς της μόδας, αυτό με απασχολούσε πολύ νεώτερη και με εξενεύριζε. Αλλά ξερεις,με τον καιρό συνηθίζεις και γίνεται κι αυτό οπως το …ποδήλατο, δεν ξεχνάς να κάνεις ορθοπεταλιά ( λεμε τωρα)
χαιρετω
ριτς.
ΥΓ Πάλι με τον μουργο , μωρε, ταβαλες; Τον αθωωτερο των μπλογκερ;
Αν το παπούτσι δε με βολεύει, δεν το αγοράζω. Τα δε μυτερά δεν τα μπορώ καθόλου. 😐
Φέτος βρήκα κι εγώ ένα ζευγάρι πολύ συμπαθητικές καφέ γοβίτσες (με στρογγυλή άκρη). 😉
Φιλιά , μικρή μου! 🙂
χαχαχαχααααααα μια φορά βγήκες για βιτρινοθεραπεία και ακόμα σε ενοχλεί!!!
Και εμένα τα Τερέζα-killer δεν μου αρέσουν ΚΑΘΟΛΟΥ! Δεν τα κοίταζα καν… ειδικά το full version με την μύτη του παπουτσιού να ανασηκώνεται ελαφρά … Μπλιαχ (και μπρρρρ). Στα μωβ συμφωνούμε απόλυτα ΕΙΔΙΚΑ στα αρώματα 🙂
Καλησπέρα!
Χώστα, χώστα!! Πόσο σε καταλαβαίνω!! Είχα ακριβώς το ίδιο πρόβλημα κι εγώ προ πενταετίας, όταν ήταν στην μόδα, αμάν έκανα να βρω στρογγυλό παπούτσι.
Το μυτερό παπούτσι είναι ωραίο μόνο αν το φοράς όπως οι ηθοποιοί του ’60, βλέπε «η σωφερίνα» κτλ. Μόνο με τέτοιο στυλ πάνε, και μάλιστα είναι θεϊκά. Το τί είδαν όμως τα ματάκια μας τόσα χρόνια στο ελλάντα δεν λέγεται.
Φιλιά!
Θύματα του συρμού και της αμαξοστοιχίας !
Mόδα είναι, θα περάσει!
Αλλά και σεις ρε παιδάκι μου… Σαν τα πρόβατα τρέχετε
Πορτοκαλί στη μόδα; Όλες Γκουαντάναμο style
Κατσαριδοκτόνες γόβες στη μόδα; Όλες στο κυνήγι της κατσαρίδας. Να μη λείψει καμιά!
Σόλες-τριώροφη πλατφόρμα- στη μόδα; Όλες σκαρφαλωμένες σε κοθόρνους!
Μα όλες!!!
και γω φοραω συνεχεια αυτο το βρακι!!!
δεν μπορει, καμμια μερα θα ερθει στη μοδα!!! 😀
.
υ.γ. πεστα ριτσα χρυσοστομη!!
πεστα!!!! 😀
(σε αυτη την πουτ@να τη ζωη, παντα οι αθωοι την πληρωνουν!!! 😦 )
Πάντως, τα δυο ζευγάρια (τα πάνω) είναι ό,τι πρέπει για να σκοτώσεις κατσαρίδα στη γωνία…
Είναι πολύ χρηστικό…
Έχεις δίκιο, αν και δεν είναι μόνο η εμφάνιση.
Αυτό που λέγεται μόδα επηρεάζει και ολόκληρο τον τρόπο ζωής, την ιδεολογία, τις συμπεριφορές μας, όχι όμως την προσωπικότητα. Αυτή την διαμορφώσαμε σε προνηπιακή ηλικία και την κουβαλάμε για πάντα. Το θέμα είναι αν θα ακολουθήσουμε τη μόδα, καλύπτοντας τις πτυχές τις προσωπικότητάς μας, καλές ή κακές. Έτσι κι εγώ,
«Αν εμένα μου αρέσει, το φοράω, είτε είναι στη μόδα είτε όχι». 😉
Ριτς, δεν είμαστε όλες υποχρεωμένες να ντυνόμαστε σύμφωνα με τη μόδα. Μερικές από μας, δεν νιώθουν καθόλου υποχρεωμένες, αλλά συχνά δεν έχουν καν εναλλακτική!
Με χάρα πάντως μετρώ τέσσερις άρρενες σχολιαστές που μάλιστα ξεσπαθώνουν και με δικαιώνουν!
Εγώ τα έβαλα με τον Μούργο; Εγώ που τρισμέγιστο τον ανεβάζω, δυσθεώρητο τον κατεβάζω;
Ρενάτα, από πέρισυ βρίσκω σούπερ παπουτσάκια!! Να δούμε για πόσο ακόμα! Τα στρογγυλά -γενικώς, όχι μόνο τα παπούτσια- με γοητεύουν θανατερά!!
Μπαρμπουνάκι, τεράζα killer/τσαρούχι = η πεμπτουσιά της κακής αισθητικής! Εμ, εκείνα τα βαμμένα άσπρα/μπλάνκο νύχια με τα λουλουδάκια και τα στρας επάνω πού τα πας; beurk!!!
Ασημίνα μου, αμα είσαι θεατρίνα και παίζεις στο σινεμά, φοράς ό,τι να’ναι. Άμα είσαι υπάλληλος και δουλεύεις σε ένα γραφείο ή κάτι αντίστοιχο, πώς διάολο κυκλοφορείς σαν τον καραγκιόζη-μέριλυν;
Φιλιά στον ξανθό άγγελο!! 🙂
Haute mer, σαν τους μάγκες ένα πράμα, ε?
ΑΦΜ μου, πες τα ντε! Συμφωνώ απολύτως -και προσωπικά πρόβατο νιετ! (αλλά τα πορτοκαλί μου αρεσουν!;) ).
Πρέπει όμως να παραδεχτείς ότι όπως τρέχουμε εμείς σαν τα πρόβατα πίσω από πλατφόρμες και κατσαριδοκτόνα, άλλο τόσο τρέχετε κι εσείς πίσω από αυτοκίνητα/κινητά/λοιπά gadgets! Εσχάτως δε, και πίσω απο καλλυντικά (ω, ναι! -οι παρόντες προφανώς εξαιρούνται).
Μούργε το βρακί σου είναι all times classic, σαν το μίντι ταγεράκι channel ένα πράμα!
(πότε τα έβαλα εγώ μαζί σου, αχάριστε?)
Τάκι, το σωστό να λέγεται. Αλλά είναι ανάγκη να τα φοράνε και στο δρόμο;
Μον πετί Νικολά, συμφωνώ απολύτως!! ΑΠολύτως! Για να μην μιλήσω για το πώς η μόδα επηρρεάζει τον τρόπο έκφρασης και την γλώσσα. 🙂
Απορώ μονάχα, πώς γίνεται όσοι άντρες γνωρίζω -και όπως αποδεικνύεται και από τους σχολιάσαντες-να διαφωνούν με αυτές τις επιλογές, αλλά οι γυναίκες παρόλα αυτά να τις ακολουθούν; Προς τι;
Όσο για την γλώσσα, συγνώμη -συγνώμη!-, αλλά πιστεύω πως δέχεται μεγαλύτερες επιρροές από το πόσο και κατά πόσο κάθε γενιά εφήβων και νέων θέλουν να μιλούν μία γλώσσα «δική τους», την οποία να μην καταλαβαίνουν παλαιότερες και νεότερες ομάδες. Η μόδα απλά δίνει χρώμα σ’ αυτή την προσπάθεια ανεξαρτητοποίησης και αυτόνομης δράσης! (λίγο αργότερα είναι που συμβιβάζεσαι, έτσι ώστε να μπορείς να επικοινωνείς με το πλήθος των ηλικιών που σε περιβάλει, και το οποίο Χρειάζεσαι.. )
Λύνοντας την απορία, (1) η γυναίκες είστε αυτάρεσκα όντα. Θέλετε να «αρέσετε» και πιστεύεται, ή έστω σας κάνουν να πιστεύεται ότι αυτός είναι ο δρόμος. (2)Αν σκεφτόσαστε σαν άντρες θα φερόσαστε και σαν άντρες, θα θέλατε ότι θέλαμε, δηλαδή εσάς.. φαύλος κύκλος! (3) Στην πραγματικότητα, μας αρέσει μία γυναίκα που περιποιήτε τον εαυτό της. Όχι μία γυναίκα που ακολουθεί την μόδα. Αυτό μπερδεύετε καμιά φορά. Άλλο να είσαι ο εαυτός σου, με ρούχα που αναδεικνύουν εσένα και την «προσωπικότητά σου», και άλλο να είσαι άλλο ένα από τα κοριτσάκια με τά ανέμελα μαλλιά, τα σλιμ τζινς και τις μπαλαρίνες που νομίζουν πως είναι ροκ, ενώ την ίδια στιγμή τραγουδάνε την καινούρια επιτυχία του Πλούταρχου! 😉 .. Ήθελα να πω κι άλλα τα ξέχασα.. 😛
Έχω αϋπνίες γι’ αυτό «spam-arw».. 😀
Αουτς (mental image hurts!) τα «γαλλικά» παπουτσονύχια με το στρας … Big No!
Σμακ
Μια καλημέρα στο alter ego μου :-Ρ Συμφωνώ α-πό-λυ-τα σε όλα, ακόμα και στη βαρεμάρα που προκαλεί το ασύστολο ψάξημο για ρούχα στα μαγαζιά. Φιλιά 🙂
Χρειάζεται ενα καθαρά γυναικίο θέμα, και γω το ρίξα στην αναζήτηση του ιδανικού άντρα. Τα μυτερά είναι απαίσια!Λιάξ!Πάντως δεν ξέρω ποιός φταίει, οι γυναίκες όντως τρέχουν πίσω από τη μόδα αλλά νομίζω ότι αυτό έχει γίνει ψυχαναγκαστικό. Το κλασικό μοτίβο, αν δεν είμαι στη μόδα τότε τα γκομενάκια δε θα με θέλουν,και άλλα τέτοια .Και αν αυτό ακούγεται υπερβολικό, ε δεν είναι!Το ίδιο συμβαίνει και στους άντρες, ακριβώς με την ίδια λογική. Θα μου πείτε ότι δεν είναι όλοι ίδιοι, προφανώς δεν είναι.Αλλά η οριακή πλειοψηφία είναι αυτή του συρμού.Ελευθερία και ψυχαναγκασμός δεν γίνεται!¨ασε που ελέυθερος είσαι όταν κατανοείς τους κοινωνικούς και φυσικούς νόμους γύρω σου. Φανταστείται να αναγάγεις την μπακουργιά σου στα λάθος παπούτσια που φοράς!Τραγικό….Πάντως εγώ έχω ένα σύστημα όταν θέλω να ψωνίσω: κοιτώ τη ντουλάπα και σημειώνω ρούχα και χρώματα, μετά παίρνω ένα περιοδικό και βλέπω τι θα βρω στα μαγαζιά και συνδιάζω. ¨ετσι όταν μου λείπει κάτι με αυτήν την προετοιμασία μισής ώρας ξεπερδεύω!Πάω στο μαγαζί, το παίρνω και φεύγω!
Θυμάμαι και τα καλοκαιρινά πεδιλάκια σου!!! 😆
Τελικά τι αγοράσατε με τη μαμά;;;
fashion (Γκρρρρρ)
βρε κροτ. εμενα δεν με τρελαινει ουτε το ένα ουτε το άλλο στιλ. οποτε εχω λιγο απο ολα για να συμβιβαζομαι. βασικα, επρεπε ναμιλησεις για τακουνια. το λεπτο ας πουμε δεν το αντεχω. αυτο που κυκλοφορει τωρα, ειναι μιααααα χαρααα!
mana mou den einai idiaitera men-disturbing to 8ema. Edw sto nhsi kserw mia seira apo ypokeimena ta opoia leitourgoun me ayto ton tropo (oi gnwstoi kai ws neokyprioi).
Dystyxws me ton ena h ton allo tropo leitourgoume kai emeis oi antres (amaksi, sakaki,magazi pou 8a bgoume, kai loipes modatoistories) basei ekeinhs ths istorias pou legetai moda……o kapitalismos xtypa tous pantes koukla….
Τα fashion victims τα αντιπαθώ φριχτά. Νομίζω ότι δεν έχουν προσωπικότητα ή καλύτερα δανείζονται την προσωπικότητα του εκάστοτε ρούχου. Ενώ η πραγματική κομψότητα διδάσκει να φοράμε εμείς το ρούχο αντί να μας φοράει.
ΥΓ: La mere est encore la?
Πώ πω είπες για το νησί σου και θυμήθηκα τους 5 φριχτούς μήνες που πέρασα εκεί κάτω!για καφέ πήγαινα και πάθαινα σοκ από την αναντιστοιχία δραστηριότητας (πίνω καφέ) με το κλίμα (λες και έχω πάει στο γάμο του αδερφό μου). Κουράγιο φίλε!
ωραίο θέμα έπιασες ΚΡΟΤ! Μου αρέσειιιιι!!!
Λοιπόν, όντως ΔΕΝ είμαστε υποχρεωμένες/οι να ακολουθούμε τη μόδα… κατά πόδας! Εγώ πάντως, έτσι λειτουργώ: φοράω ότι ακριβώς μου αρέσει χωρίς βέβαια να είμαι προκλητικά ρετρό (ε, δεν θα βάλω και τη μπλούζα-νυχτερία που φορούσα στο Γυμνάσιο!).
Γενικά, είμαι high heels από τα 20 μου. Δεν ξέρω πως, γιατί, λες και γεννήθηκα με ψηλά τακούνια!! Χορεύω με ψηλά τακούνια, περπάτάω άνετα με ψηλά τακούνια, ούτε στο σπίτι δεν τα βγάζω!
Για την ιστορία, παντόφλες δεν είχα ποτέ μου! Δηλαδή έχω, μία συλλογή (μου αγοράζει η μανούλα μου και κάθε φορά μου πετάει λέξεις όπως «φλεβίτιδα» για να με πείσει) αλλά εκεί η καλή σου!
Πάρα-πάρα πολύ μυτερά ΔΕΝ έβαλα, αλλά, ε, ένα κατσαριδάκι το σκότωνα!!
Όμως… όμως…
μετά τα 30 ένας-παλιμπαιδισμός θα τον πεις-κούραση θα το πεις, έκανα ένα comeback και ξαφνικά η femme fatale (λέμε τώρα) ανακάλυψε την επίπεδη χαρά της μπαλαρίνας, τα αθλητικά, τα τζινάκια – γιατρέ μου – τι μου συμβαίνει;!!
Κοροϊδεύω τρελά αυτούς που πάνε με τη μόδα και μόνο με τη μόδα. Όχι πως δεν παρακολουθώ τις τάσεις, αλλά μόνο για να παίρνω καμιά ιδέα..
Πάντως, πάει και τελείωσε, είναι ΤΙ σου πάει. Ας πούμε εγώ που είμαι πολύ μικροκαμωμένη και γυμνασμένη, με παπούτσια τύπου camper (ή camper) δείχνω σαν στρουμφάκι! Αντίθετα, η άτιμη, με ψηλά τακούνια μεταμορφώνομαι, αναδεικνύομαι ρε γαμώτο!
Όλα έχουν την ώρα τους, λένε. Πάντως, έχω σκάσει και Πρωτοχρονιά με αθλητικά ανάμεσα σε μινκ και παπιγιόν!
Μία αντίδραση μου βγαίνει…!
ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!
ααα… επιτέλους… μόδα!! :-DD
σοβαρά τώρα εμένα μου αρέσουν οι βόλτες στα μαγαζιά και οι βιτρίνες… μην φανταστείς συνέχεια αλλά που και που με ξεκουράζει… και ως γνήσια γυναίκα που σταματάω περισσότερο;;; βεβαιότατα στα chaussures!!
όχι fashion victim δεν είμαι, ούτε μου αρέσουν οι fashion victims… αν κάτι σου αρέσει απο την τωρινή μόδα και σου πάει(!) ε, μπορείς να το αγοράσεις…
και έχεις απόλυτο δίκιο το παν είναι να αναδεικνύουμε την προσωπικότητά μας…
και έχει απόλυτο δίκιο ο Μικρός Νικόλας, το σημαντικό είναι να είμαστε περιποιημένες…
μου αρέσει να βλέπω μόδα πάντως…έχει ένα δικό της στυλ (υπέροχο ή απαίσιο, εξαρτάται)
ΥΓ: τα λίγο μυτερά είναι όμορφα..τα πολύ είναι μπλιάχ, αυτά που σηκώνεται η μύτη απαίσια και τέλος όλα τους είναι άβολα!
Φιλάκια :-)))
και by the way ναι… αυτή η ομοιομορφία είναι ΑΠΆΙΣΙΑ!
…Ήθελα να σου πω
ότι όσο έγραφες σε μένα, έγραφα σε σένα!
ΚΡΟΤ, μεταφυσικές ιδιότητες or what!!
Δεν είναι η πρώτη φορά!!!
Mon petit Nicolas, έχεις δίκιο για την γλώσσα, όμως αυτό είναι ένα φυσικό κοινωνικό φαινόμενο.Πάντα οι έφηβοι θέλουν να ξεχωρίζουν από την προηγούμενη γενιά και η γλώσσα είναι έναπολύ καλό εργαλείο σε αυτή την προσπάθεια. Αλλο αυτό και άλλο να εμπλουτίζουμε την γλώσσα μας με ηλίθια σλογκανάκια από τις διαφημίσεις.
Επίσης, συμφωνώ μεν με το δεύτερο ξενύχτικο σχόλιο, αλλά έχω να παρατηρήσω πως φιλαρέσκεια έχουν πολλοί άντρες και πολλές γυναίκες -όχι μόνο ούτε όλες οι γυναίκες. Κακά τα ψέματα, όλοι μας θέλουμε να αρέσουμε. Αυτό που δεν έχουμε καταλάβει είναι πως θα αρέσουμε στους άλλους, αν αρέσουμε πρώτα και κύρια στον εαυτό μας. Γιατί όταν αρέσουμε στον εαυτό μας, αυτό αντανακλάται, το εκπέμπουμε.
Όσο για την περιποίηση, δεν είναι καιλίγο υποκειμενικό; Εμένα τα σούργελα με τα 8 κιλά μακιγιάζ στη μούρη, το πλαστικό παπούτσι και την χρυσαφί τσάντα (sorry guyz), όσο κι αν θεωρηθούν περιποιημένα, μου κάνουν απλώς κάτι σε κακογουστιά σε μπλιαχ. Επίσης, έχω δει κοπέλες με τζην, t-shirt και άβαφτες, τρομερά γοητευτικές, γιατί αυτό εξέπεμπε η αύρα τους ρε παιδί μου!
Και δηλώνω, πανευτυχής, διότι οι άντρες που ερωτεύτηκα και με ερωτεύτηκαν, όλοι τους,μισούσαν κάθε είδους τακούνι (εμένα μου αρέσουν, αλλά δεν με βολεύουν), και δεν ήθελαν μακιγιάζ (ούτε καν το ελάχιστο που κάνω εγώ!), ούτε μίνι φούστες. Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο έξοχα βολικό είναι αυτό!!!
Και ΔΕΝ σπαμάρεις!
Μπαρμπουνάκι, να σε αποτελειώσω με μια χρυσή τσάντα, ασημένια παπούτσια και μπρούτζινη ζώνη;
Μαράκι, προσωπικά δεν βαριέμαι μόνο στα ψώνια: κουράζομαι. Με πονάνε τα πόδια και το κεφάλιμου μετά από 30 λεπτά ακριβώς.Και βαριέμαι τρελά το γδύσου/ντύσου/κοιτάξου στον καθρέφτη των δοκιμαστηρίων!!
Συντρόφισσα Παρτιζάνα, καταρχάς θα ήταν καλό να μην πετάς στα σύννεφα, κούκλα μου: Ιδανικός άντρας ΔΕΝ υπάρχει. Τίποτα το ιδανικό δεν υπάρχει άλλωστε (αφήνω στην άκρη ότι αρχίζουν να σπανίζουν και οι άντρες απλώς δε…).Όσο για το ποιος φταίει, για μένα φταίει ο καταναλωτισμός που καλλιεργείται σταθερά και σκόπιμα και τον οποίο βοηθάει και η έλλειψη παιδείας. Σου μιλάω σοβαρά, έχωδει ρούχα να πετιούνται ή να χαρίζονται χωρίς να έχει καν αφαιρεθεί το καρτελάκι με την τιμή από πάνω τους! Και ο καταναλωτισμος ξέρουμεόλοι ποιον εξυπηρετεί.
Πάντως η ιδέα σου για το πώς να κάνεις ψώνια είναι πολύ καλή. Κάπως έτσι κάνω κι εγώ, αλλά επειδή δεν τσεκάρω τη ντουλάπα πριν, συχνά αποκτώ αταίριαστα πράγματα,αλλά who cares?
Μάνο, δεν ήταν υπέροχα;
Τίποτα δεν αγοράσαμε, μόνο σοκολάτες και δώρα! Βαρεθήκαμε και οι δύο και πήγαμε για καφέ! 🙂 (εμ, κάπου έμοιασα κι εγώ και είμαι έτσι!).
Ίντι μου, γκρρρρ, δε λες τίποτα!! Το γιουτούμπι θα το δω από το σπίτι!
Lifewhispers, με το στιλέτο απλά δεν μπορώ να ισορροπήσω! Πέφτω! έχω κι ένα θεματάκι με την ισορροπία γενικώς… Αλλά το θέμα δεν είναι τα τακούνια -δεν έχω πρόβλημα με αυτά- αλλά οι τερεζοkillers μύτες!
Επίσης, όταν όλες κυκλοφορούσαν με μυτερά στιλέτα, εγώκυκλοφορούσα με κάτι σούπερ άνετα τακούνια -σαν αυτά που τώρα είναι της μόδας- και στρογγυλές μύτες μπροστά: εντελώς 70s, κληρονομιά της μητέρας, και χέστηκα που ήμουν ρετρό!
Ζάππα, προφανώς! Νεόπλουτοι όμως υπάρχουν παντού -και στην χώρα μας δεν πάμε πίσω. Και φρόκαλα υπάρχουν παντού -οκ, σε κάποια σημεία του πλανήτη υπάρχει υπερσυγκέντρωση, δεν θα διαφωνήσω!
Αλεπούδιους, εμ, πες τα ντε! (να σε δω με τίποτα μπότες με πομπομ πάντως, θα σε κράξω, να το ξέρεις!). 😛
Mamam est déjà rentrée,depuis dimanche! 🙂
Παρτιζανάκι,μην ανοίξω τοστόμα μου γι’αυτό το θέμα…Μην το ανοίξω! (έχω φρίξει πολλάκις! ένα απέραντο κολωνάκι, για να μην πω μια απέραντη παραλιακή!).
Μετεωριτάκι, χαχα! μπλούζα νυχτερίδα δεν έβαλα ποτέ μου!! Πάντως, το θέμα δεν ήταν τα ψηλά τακούνια. Κι εμένα μου αρέσουν -απλά δεν τα αντέχω για πολλή ώρα. Αλλά υπάρχουν τέλεια ψηλοτάκουνα με στρογγυλή φάτσα και τετράγωνο τακούνι που είναι μια χαρά!Μετά τα 30, ο ίδιος παλιμπαιδισμός μας έπιασε κι έχω αρχίσει να ντύνομαι σαν καρτούν με εβαζέ φούστες!!! Πάντως, οι μπαλαρίνες κατά τη γνώμη μου, αναδεικνύουν μια χαρά! (και τα καμπεράκια, προωσπικά, τα λατρεύω! άσε που έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν και με τακούνι, οπότε δεν ψωνίζω τίποτα άλλο!!).
Αλεπουδίτσα, κι αναρωτιόμουν κι εγώ αν είναι βολικό αυτό το πράμα!! Προσωπικά πάντως, έχω φορέσει διάφορα απίθανα πράγματα, και δεν είμαι και καθόλου ειδήμων στο θέμα, δεν έχω παρακολουθήσει τη μόδα ποτέ, εκτός από το να κοιτάζω βιτρίνες επιπόλαια και να χαζεύω τον κόσμο στο μετρό.
Άσε δε, που μια χαρά μπορείς να μην είσαι εκτός μόδας, χωρίς να είσαι γελοία!…
Μετεωριτάκι, χαχαχα, τηλεπάθεια!!
με πομ-πομ αποκλείεται. Είμαι παλιοσυντηρίκλα εγώ!
Κι ομως υπαρχει!ειναι καπου εκει έξω!ζει ανάμεσα μας!
Εγώ πάλι νομίζω ότι οι εμμονές με τη μόδα, όπως και με κάθε τι άλλο άλλωστε, έχουν να κάνουν με την ωριμότητά μας. Κατά τη γνώμη μου η έκφραση fashion victim είναι πολύ ταιριαστή για τους ανθρώπους που εξαρτούν την προσωπικότητά τους από το πόσο «ενήμερη» ως προς την τελευταία λέξη της εκάστοτε μόδας είναι η εμφάνισή τους. Ο έχων συγκροτημένη προσωπικότητα , γιατί το θέμα αφορά και τους άντρες, χρησιμοποιεί τα ρούχα και τα αξεσουάρ και δεν γίνεται έρμαιο του προσωρινού και, αν θέλετε, συχνά και του κακόγουστου.
Όσο για το τι βρίσκουμε, αγαπητό Κροτάκιον, αυτό έχει να κάνει με το τι επιθυμούν ευκόλως να πουλήσουν οι απανταχού έμποροι. Δεν είναι τυχαίο ότι ορισμένα καταστήματα που πωλούν κλασσικές, άρα και διαχρονικές, φόρμες, ανθούν παρόλο που κατά κανόνα είναι πανάκριβα. Διότι δεν είναι μόνο να μυτερά και στρογγυλά παπούτσια. Που δεν βρίσκονται εύκολα. Ούτε και μπλε παπούτσια βρίσκεις εύκολα (ξέρεις εννοώ εκείνο το μπλε που οι μαμάδες φορούσαν με τα ανοιξιάτικα ταγιέρ). Ούτε και νούμερα άνω του 48.
Η μόδα, η φιλαρέσκεια και το καλό γούστο πρέπει να συμβαδίζουν. Γιατί σε μια κομψή εμφάνιση δεν θα ενοχλήσει ούτε το μυτερό παπούτσι ούτε η μπρονζέ ζώνη, ανεξαρτήτως του αν θα μπορούσε να είναι η προσωπική μας επιλογή. Το ντύσιμο είναι πάντα εν σχέσει προς το πρόσωπο και τον τόπο.
πολλοί λένε οτι η μοδα ειναι το πιο βαρετο πραγμα στον κοσμο.. και γι’αυτο το λόγο αλλάζει κάθε τρεις και λίγο.. εγω νομιζω οτι η μοδα ανακυκλώνεται, και μπορεις να βρεις πολλά ενδιαφέροντα σε αυτην που ειναι ποια πραγματικά πηγαινουν στον καθένα.. απλα πιστέυω πως ο τροπος που συνδυάζει κάποιος τα πράγματά του (ρούχα, παπουτσια.. κλπ) και αυτο είναι μόδα!! Αυτα που δειχνουν οι εκάστοτε σχεδιαστές που δεν φοριουνται απο πραγματικους ανθρώπους είναι για να δίοχετευσουν κάπου την ενεργητικότητα τους.. και για να πουλήσουν βεβαιως βεβαιως..
Και ολοι σαν μαθητευομενοι σε οποιοδήποτε επάγγελμα (λέμε τώρα.. μην το πάρουμε και τοις μετριτοις..) μπορεί να κατασκευάσαμε ή να ζωγραφισαμε ή να σχεδιάσαμε ή να εκπονησαμε κατι εξτρήμ.. χάρη των σπουδών ή στα πλαίσια μιας εργασίας.. δεν σημαινει οτι θα το εφαρμόσουμε κιολας.. Και πολλοι επαγγελματίες εκτος των κυκλων της μοδας, πχ στο χωρο της τεχνης ή της μουσικής προτείνουν εξτρήμ καταστάσεις.. πινακες μιας αλλης τεχνοτροπίας, ή κατι που θυμίζει την τεχνικη καποιου αλλου.. παντα στα πλαίσια της δημιουργηκότητας.. (και προσοχη οχι της αντιγραφης).
Ε, δεν μπορει να αρέσουν ολα σε όλους.. τοτε θα ηταν ολα τα ιδια και ολα βαρετά..
Προσωπικά διασκεδάζω με μερικές πτυχές της μοδας.. αλλα διαλέγω αυτα που μου πάνε ή οσα ειναι συμφωνα με τη διάθεσή μου.. Και αυτο νομιζω οτι ειναι η σωστη «χρήση» της μόδας..
υγ1. παπουτσια, εχω μπολικα.. σαν 40ποδαρουσα ενα πραγμα.. εχω γεμισει δυο παπουτσοθηκες.. και τα συνδυαζω κατα βουληση.. και γω ομως σιχαινομαι τα πλαστικα και τα αβολα..
υγ2. σορυ για το μακροσκελές σχολιο..
δεν καταλαβα; 😯
ταιριαζει το βρακι μου με το το μίντι ταγεράκι channel; 😯
μηπως ειναι πολυ προχωρημενος ο συνδυασμος; 😀
.
για να πω την αληθεια, δεν θεωρω οτι τα εβαλες ποτε μαζι μου .(πως θα τολμουσες κιολας! 😛 )
αλλα παντα ενθουσιαζομαι οταν εκδηλωνονται σκεψεις συμπαραστασης σε μενα!!
ο γιατρος μου ειπε οτι ειναι μπερδεμενος ο συναισθηματικος μου κοσμος.
εγω του ειπα να παει να πνιγει! 😆
Με τον όρο «περιποιημένες» αναφερόμουν στο ότι, για παράδειγμα, δεν γίνεται να φοράς όλη την ώρα φόρμες. Δεν γίνετε να πηγαίνουμε κάπου και εγώ να είμαι με πουκάμισο-σακάκι κι εκείνη με φόρμες! Ας έχεις και κάτι πιο καλό!
Ναι! Το μην βάφεσαι και να αρέσεις είναι ευλογία για μία γυναίκα! Εμένα δεν με απασχολεί.. Αρκεί να αισθάνομαι όμορφα με τις επιλογές της..
Όσο για την φιλαρέσκεια, μιλάμε για σας τώρα!!! 😉
Μούργο, άσε, μα ό,τι και να λες ξέρουμε ΌΛΟΙ -και πολύ καλά- ότι το βρακί σου είναι Yves Saint Laurent και μοναδικό κομμάτι! Μην πας να μας ξεγελάσεις, ότι δεν ξέρεις από μόδα! 😆
όχι βέβαια, να μην με αποτελειώσεις (ΦΤΑΝΟΥΝΕ είπαμε τα mental images). Άλλωστε το ασημί εμένα μου αρέσει (το διακριτικό ασημί, μην τσιμπήσεις!)
σμακ
αχ, αχ, τι μου θυμισες. εψαχνα μποτες πριν 4-5 χρονια και παντου κυκλοφορουσαν αυτα τα cockroach killers. πανω που ειχα παραιτηθει και ημουν ετοιμη να το χωνεψω οτι θα βγαλω τον χειμωνα με πεδιλα βλεπω τις πιο ομορφες στρογγυλομυτες μποτες. 1 ζευγαρι και μοναδικο αλλα πανεμορφο. η θεα της μοδας με λυπηθηκε!
Αυτό που μου άρεσε στη μόδα τα τελευταία 2 με 3 χρόνια ήταν ότι ήταν τουρλού! Είχε τόσο διαφορετικές τάσεις που κάτι θα έβρισκες να σου πηγαίνει. Αυτό στα ρούχα, γιατί στα παπούτσια, όντως μόνο άβολα μυτερά στιλέτα… Φέτος, που είναι στη μόδα τα στρογγυλά παπούτσια με διάφρα τακούνια και βρίσκω υπέροχα, βολικά παπούτσια, αποφάσισαν τα ρούχα να είναι όλα μια κοψιά…
You can’t have it all…
υγ: Είμαι η μόνη εκπρόσωπος της νήσου εδώ; Άκου υπερσυγκέντρωση φροκάλων και αναντιστοιχία δραστηριότητας – κλίματος! To πιθανότερο πήγατε/σας πήραν σε λάθος μέρη… (με εξαίρεση φυσικά το εκπληκτικό roof garden με τις τέλεις μαργαρίτες… 😉 )
Αλεπού, ούτε σε γούνινα μποτάκια να μην ελπίζω δλδ?
Παρτιζανάκι, πού; πού; έχεις βάσιμες πληροφορίες δλδ?
Συννεφούλα, θα συνφωνήσω εν γένει, αν και πιστεύω ότι ορισμένα πράγματα είναι θεμελιωδώς και δομικά κακόγουστα, οπότε δεν μπορώ να τα φανταστώ να δείχνουν ωραία υπό καμία προϋπόθεση!
Καλά, την δικτατορία του extra small προτίμησα να μην την σχολιάσω, για να μην συγχυστούμε!
Λέυλα, ναι, όμως το σκεπτικό σου θέτει έναν άλλο ενδιαφέροντα προβληματισμό. Πού σταματά το επάγγελμα και πού ξεκινά η τέχνη; Και μπορούμε να θεωρήσουμε τη μόδα -ή και την διαφήμιση- τέχνη, υπό προϋποθέσεις. Προσωπικά, δεν έχω σαφή απάντηση. Άσε δε που το σκέλος «δημιουργικότητα και πειραματισμός» δεν είμαι σίγουρη αν το αντιλαμβάνονται όλοι. Μερικοί νομίζουν πως κι αυτά ακόμα είναι δυνατόν να φορεθούν και να κυκλοφορήσουν στον δρόμο!
Κανένα πρόβλημα με τα μακροσκελή σχόλια. Δεν είμαστε του λακωνίζειν εδώ!!
Μούργε, το βρακί σου πάει με όλα!
Ο συναισθηματικός σου κόσμος πάλι λειτουργεί θεωρώντας δεδομένο ότι ο κόσμος περιστρέφεται γύρω σου/του, το οποίο νομίζω πως μπορούμε και να το συζητήσουμε -κάποια άλλη φορά, μη με εξουθενώσεις σήμερα που έχω κοιμηθεί λίγο…
Βρε πετί Νικολά, μέσα στα πλαίσια της καλής αισθητικής εντάσσεται και το ντύνομαι όπως αρμόζει εκεί που θα παρουσιαστώ -εκτός αν θέλω να προκαλέσω για λόγους ιδεολογίας, όπως παρατήρησε η Φαίη πιο πάνω, κάτι το οποίο εμένα με βρίσκει πολύ σύμφωνη!
(το «για σας μιλάμε τώρα» δεν το σχολιάζω! 👿 )
(και μη μου προκαλέις το Μούργο, σήμερα που είναι ήσυχος!).
Μπαρμπουνάκι, ❗ να κάνω πως δεν το είδα αυτό?!?!?! τσκ!
Λεμονομαρία,καλώς όρισες! Ομοιοπαθής!
Πρασινοτάτη μου, τα στρογγυλά έχουν ξεμυτίσει εδώ και 2 χρόνια -καθυστερημένη μόδα σας φέρνουν στη Μεγαλόνησο; 😛 Όσο για τα ρούχα, με εξαίρεση ένα χαριτωμένο φουστανάκι που θα πάρω στις εκπτώσεις -αν βρω νούμερο και αν έχει πάνω από 50% έκπτωση- μάλλον θα βολευτώ με τα περσινά μου!
Πάντως ισχύει πως τα τελευταία χρόνια επανήλθαν όλα, όπερ και είναι καλό!
Ε, τώρα, σε μπορείς να πεις ότι σκίζει κι από αισθητική το νησί -όσο και η μητέρα πατρίδα δλδ… 🙂
Το μοναδικό roof garden είναι μάλλον όντως μοναδικό… 🙂 Γιατί είδα και το trendy taj mahal και δεν ήξερα από πού να φύγω….
…krot, εννοείται
κι εγώ με στρογγυλεμένο παπουτσάκι και χοντρό τακούνι είμαι φέτος-μια χαρά μου έκατσε η μόδα!!
Με τα κάμπερς έχω αυτό που λέεμ «κάτι-δεν-μου-πάει-καλά»!! Είναι μεγάλη (και ρατσιστική ιστορία), θα σου την πω από κοντά, χι, χι!!
ΩΧ, ΩΧ, ΩΧ
ο Γιάννης μου είπε μόλις «είσαι πολύ βλάκας» και είμαι!!!
Το προηγούμενο σχόλιο φυσικά δεν ήταν από τον -πλονκ- Γιάννη αλλά από μένα!!
Όχι, το μωρό μου δεν φοράει τακούνια, ούτε γόβες.. (ευτυχώς!!)
..Φαντάσου γέλια που με έπιασαν μόλις είδα το σχόλιο με το όνομα του -πλονκ- Γιάννη!!!
Ακόμα γελάω!! Κάποιος άλλος με κοιτάζει λοξά (ο οποίος, για να ξέρουμε τι λέμε και για να αποκαταστήσουμε την εικόνα του, φοράει κυπαρισσί adidas και είναι έτοιμος να μου χυμήξει -με την κακή έννοια!!
Χα, χα, χα, χα!! Όποιος βιάζεται σκοντάφτει -φοράει-δεν-φοράει-τακούνια!!
Τα στρογγυλά στην Μεγαλόνησο μπήκαν δυναμικά μετά τα περσινά Χριστούγεννα. Πριν, κάτι είχε αλλά τίποτα το ιδιαίτερο. Όσο για φορεματάκι, είχα δει ένα σαμπανί εδώ, σκέτο όνειρο, σε τσουκτερή τιμή τη μια βδομάδα και δεν το πήρα. Την επόμενη βδομάδα, window shopping στο ίδιο κατάστημα είχε μείνει μόνο ένα και το είχαν στο 1/5 της τιμής του. Και ήταν στο νούμερό μου! Τώρα το παίρνεις αμέσως ή δεν το παίρνεις;
Εγώ πάντως το πήρα και ψάχνω ευκαιρία να το φορέσω! Βέβαια, για να το φορέσω θέλω καινούργιες γόβες γιατί λύπει ένα τακούνι από τις περσινές, οπότε πάλι στα μαγαζιά με βλέπω…
υγ: Αχ το trendy taj mahal… Που πήγαν κι έκαναν την Κάλυμνο «trendy taj mahal»… Γιατί; Μια χαρά ψαράκι σέρβιρε η Κάλυμνος, μια χαρά νεοκλασσικό ήταν το σπιτάκι… Τrendy taj mahal…
Επιμένω, σε λάθος μέρη πηγαίνετε/σας πηγαίνουν…
Μετεωρίτη με διχασμένη προσωπικότητα, εμ, μπερδεύτηκα κι εγώ, λέω «ποιος Γιάννης είναι ετούτος που παραδέχεται δημόσια ότι περνάει τα βράδια του στη Συγγρού και τώρα εγώ πώς να το χειριστώ;»
Μην είσαι ρατσίστρια με τα καμπεράκια, είναι μούρλια σου λέω!!
πλονκ!
Πρασινοτάτη, μας πάνε βέβαια, σιγά μην πηγαίναμε αυθορμήτως σε αυτό το τερατούργημα! ας όψονται κάτι γεννέθλια… Προφασίστηκα φριχτό πονοκέφαλο και φύγαμε νωρίς, ευτυχώς.
Εμένα το φορεματάκι είναι μαύρο και άνω των 250 αρχική τιμή, οπότε δεν λέει.
Με γεια πάντως!
Ειμαι με τη μοδα ασχετος…………:)
Να σου πω…Δεν μπορώ να πω πως έχω καμία τρέλα με τη μόδα-αν κάτι μου αρέσει,θα το πάρω.Τέλος.Κι επειδή έχω ένα θέμα με παπούτσια (και τσάντες…. 😛 )και στρόγγυλα έχω,και τετράγωνα,και μυτερά…(γιατί,μια στις τόσες σκάει μύτη και καμιά κατσαρίδα…) 😛 😛 😛
Αυτό που λατρεύω στην σημερινή εποχή μας είναι το ότι σου επιτρέπει να έχεις την δική σου προσωπική μόδα! Ζήτω στα άνετα ρούχα που κυκλοφορούνε, ζήτω στο άνετο λουκ, ζήτω στα απλά και οικονομικά φορέματα που δεν έχουν σχέση με σατέν και λοιπά φραμπαλά και ακόμα πιο ζήτω, στα τσαλακωμένα πουκάμισα που είναι πολύ βολικά στο βάλε βγάλε στα σακ βουαγιάζ! Ζήτω στο λουκ που σου επιτρέπει να βγαίνεις με ένα τζην και ένα ωραίο μπλουζάκι στα bars και κυρίως, ζήτω που μεγαλώσαμε έχοντας αυτοπεποίθηση όχι σε ένα κομμάτι ύφασμα, αλλά στο περιεχόμενο! Βέβαια, πήγε για μια ακόμα δεκαετία περίπατο το όνειρο των γηραιών μελών της οικογενείας μου να πηγαίνω στο σχολείο με ταγέρ (ΧΑΧΑ, as if….) αλλά δεν βαριέσαι….
;-D
Πες τα βρε krotούλα!! Από πέρσι έχω βρει τη χαρά μου και στρογγυλά παπουτσάκια και μωβ ρουχάκια στη μόδα, μ’αρέσουν όλα. Έχει τύχει να αγοράσω μυτερές γόβες γιατί χρειαζόμουν καλό παπούτσι και δεν έβρισκα πουθενά κάτι άλλο για να αγοράσω. Αμαν.
Φιλιά,
:))
1. ΑΦΜ, σε διαβεβαιώ, ΟΧΙ όλες!
2. Κροτ, εσύ shopping, εμείς brainstorming. Καταλαβαίνεις πως δεν θα είναι ισότιμα τα πράγματα… Μπαϊδεγουέη, σ’ αρέσουν τα φαρμακεία;
κάβειρε, και πολύ καλά κάνεις!
Χαμένο αδέρφι, είσαι πολυσυλλεκτικό!!
Σοφία, συμφωνώ απόλυτα. Αν συγκρίνεις με τη βικτωριανή εποχή, ναι, είμαστε καλύτερα τώρα. Αλλά για δες και λίγο γύρω σου τι γίνεται… 😦
Στεφάκι, ε, καλά, εσύ είσαι βρομοδαπιτάκι, σου επιτρέπεται και μια μυτερή γόβα!
Ντόλυ, γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος, αγαπητή μου σφουγγαρίστρα!!!:P
Θα θέλατε να ήσασταν στο όνειρο της Ρουμπέση !
Μην τα υποτιμάς τα cockroach killers!
Εκτός από κατσαρίδες, πετυχαίνουν και σαρανταποδαρούσες στις γωνίες, χώρια που πεθαίνουν (στον πόνο) την χαζή φέρουσα!
:p
😉
΄… και καλά τα μυτερά παπούτσια, για τη μόδα των χαμηλοκάβαλων παντελονιών με τις κοντές μπλουζίτσες τι έχεις να πείς. Τουλάχιστον τα παπούτσια δεν σε… καταστρέφουν. Τα χαμηλοκάβαλα όμως, σε συνδυασμό και με τα στρίγκς… Και να οι οι φλεγμονές των σαλπίγκων (λογω ψύξης) και οι ενδομητριώσεις και η αδυναμία τεκνοποιησης…. Ασε δε το χάλι που παρουσιάζουν οι «κορμάρες» με τα κιλά που ξεχυλίζουν….
ααα.. εδώ θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Mr. e… χάλι…και όχι μόνο
αν και …
Mr.e.: και τα πολύ μυτερά και στενά παπούτσια μπορούν να σου καταστρέψουν τα πόδια… (δεν λέω ότι συγκρίνεται με την ενδομητρίωση… αλλά ζημιά είναι και αυτή..)
Bollywood, μπορείτε να γίνετε λίγο αναλυτικότερος;
Γοργόνα, είναι κακές οι σαρανταποδαρούσες; εγώτις συμπαθώ!
Mr.e και τα τακούνια προκαλούν φλεβίτιδα και κυρσούς! Αλλά αυτά όλα δεν με αφορούν,όσο δεν ενοχλούν την αισθητική μου!
Αλεπουδίτσα,μα ναι, ακριβώς.
Εγώ να πω μόνο οτί την σήμερον, και να θέλεις ν’αγιάσεις δεν μπορείς! Αγοράζεις ένα τζήν, σε έναν χρόνο πάει, έλειωσε. Αγοράζεις ένα ζευγάρι παπούτσια, σε ένα χρόνο, πάει, κάτι ξεκόλησε- άντε πάλι καινούργια, και όσο πιο καινούργια είναι, τόσο λιγότερο κρατάνε- και να μη μιλήσω για τα πλυντήρια, γιατί το θέμα είναι η μόδα.
Οπότε, θέλοντας και μη, την ακολουθείς!
Εγώ πάντως, φοράω ακόμα πολλά της μαμάς μου, και ότι φαίνεται λίγο παλαιϊκό, το μεταλλάζουμε και λίγο,να δείχνει πιο χάϊ. Α, και να μην ξεχνάμε και τα Charity Shops! Ανακύκλωση παντού!
Εγώ προτιμώ τα άνετα παπούτσια όπως κι αν είναι αυτά, αν μου αρέσει στο μάτι το βάλω και μπορώ να κυκλοφορώ άνετα 8ώρο είναι δικό μου.Τα μύτι κατσαριδοσκοτόστρας και τα ψηλοτάκουνα αρέσουν στον καλό μου οπότε κάνω και καμιά υποχώρηση…
Τη μόδα πρέπει να τη φτιάχνουμε εμεις οχι να κάνουμε μόδα οτι μας επιβάλλει η βιτρίνα….
@ Προς Μουργο μεριά: Μούργο, έχεις πράγματι τέτοιο συναισθηματικό κόσμο; Γιατί αν είναι έτσι, να σε ενισχύω καθημερινά. Να γινω ένας από τους Ηρακλειδείς σου…αν και γυνή, αλλά δε βαριέσαι, έτσι κι αλλιως όλα ταχουμε ισοπεδώσει , εξου και οι περισσότερες κυρίες ( οι οποιες εκδηλωθηκαν ) προτιμουν το ίσιο παπουτσάκι και ουχι τις θηλυκότατες(!) γόβες…
φιλω
ριτς
Maria Pin, πόσο δίκιο έχεις…
Μαράκι, σωστό, ή ακόμα καλύτερα, να προσαρμόζουμε τη μόδα στα μέτρα μας.
Ριτς, εδώ δεν είναι μπλογκ υποστήριξης του Μούργου… χμμμ!
Παράθεμα: Hype Ρουφιανάκος # Πολυτεχνείο 2007 «
ριτσα μου και βεβαια δεν ειναι ετσι!!!
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
ειναι πολυ χειροτερα 😆
.
κροτ, εχεις 400 μπανερ υποστηριξης!!
αλλο ενα , χωρο θα σου πιασει; 👿
ναι, δεν χωράει.
🙂
άσε που θα βρομάει κιόλας.
😛