We passed upon the stair, we spoke of was and when
Although I wasn't there, he said I was his friend
Which came as some surprise I spoke into his eyes
I thought you died alone, a long long time ago
Oh no, not me
I never lost control
You're face to face
With The Man Who Sold The World
I laughed and shook his hand, and made my way back home
I searched for form and land, for years and years I roamed
I gazed a gazley stare at all the millions here
We must have died along, a long long time ago
Who knows? not me
We never lost control
You're face to face
With the Man who Sold the World
*στίχος του Neil Young από το «My My, Hey Hey (Out Of The Blue)» – ήταν το αποχαιρετιστήριο σημείωμα του Kurt Cobain.
industrial daisies said:
Άλλος το έγραψε το κομμάτι άλλος το έκανε πράξη…
vangelakas said:
Ωραία φώτο εκεί ψηλά! Αλλά ξέρεις; Τασάκια μέ μερικές γόπες είναι πολύ μπλιάχ… Γιά νά έδειχνες τσιγαροσύνη, ήπρεπε νά βάλεις ένα αναμμένο ‘γάρο νά καίει.
Κι ο φραππέ(ς); Άλλο σιχαματού, επίσης!
exitmusician said:
Έχει κάψει πολύ κόσμο αυτός ο στίχος, krot, και δεν νομίζω ότι ο Young εννοούσε ακριβώς αυτό που κατάλαβε ο Cobain. Ο Lennon τον χαρακτήρισε ως rubbish (τον στίχο) και από μια πλευρά έχει δίκιο, αν αναλογιστεί κανείς τι περισσότερο θα μπορούσε να μας έχει δώσει και αυτός και ο Cobain. Γιατί μεταξύ του «burn out» και του «fade away» υπάρχει ένα χρονικό διάστημα στο οποίο κανείς μπορεί να είναι δημιουργικός…
mpampakis said:
Ψιτ!
Να σου πω ένα μυστικό;
Το τραγούδι είναι του David Bowie.
(και η αρχική εκτέλεση καλύτερη από αυτή των Nirvana, αλλά αυτό είναι θέμα γνώμης)
Καλημερούδια!
QueenElisabeth said:
Και πάλι είναι θέμα οπτικής γωνίας και προσωπικής κοσμοθεωρίας. Ο καθένας παίρνει τις αποφάσεις του και κάνει αυτό που πιστεύει καλύτερο.
Καλημέρα από το θερμοκήπιο!
Кроткая said:
Μαργαρίτ, όντως!!
Βαγγέλαξ, είναι θέμα αισθητικής. Εμένα μου αρέσει!
Εξιτ, νομίζω κι εγώ πως άλλο εννοούσε ο Young και άλλο κατάλαβε -και έκανε- ο Cobain. Όσο για το Lennon, ευτυχώς που δεν πρόλαβε να δει το fading away του φίλου του του McCartney, γιατί πιθανότατα θα άλλαζε γνώμη.
Άλλως πώς, καλά, αυτός έφυγε νωρίς…
Μπαμπάκη, ήρθες εδώ να μας κάνεις τον έξυπνο? Το ξέρουμε πως είναι του Bowie, αλλά το προτιμάμε με τον Cobain. Ισως και για τους λόγους που αναφέρει η Βικι, εδώ http://en.wikipedia.org/wiki/The_Man_Who_Sold_the_World_%28song%29… :Ρ
Ράπσμπερυ πριγκηπικό, σαφώς. Εγώ πάντως τα είχα βάλει τα κλάματα όταν έμαθα πως αυτοκτόνησε…
😦
envain said:
εγώ λοιπόν δεν το ήξερα αυτό που είπε ο Μπαμπάκης – και είναι πολύ αγαπημένο μου τραγούδι..
κατά τα άλλα συμφωνώ με την Μεγαλειοτάτη.
και μου αρέσει η φωτό άνωθεν και ας μην πίνω φραπέ…
envain said:
όχι – λάθος!
το ήξερα!
για το hey – hey νόμισα πως έλεγε…
(αδύνατον να συνεννοηθώ σήμερα!
σ ή μ ε ρ α είπα!!!)
Manos S. said:
Nirvana άκουγα στα 16 μου…έχουν περάσει άλλα τόσα χρόνια πλέον, για να λέω πως δεν μου αρέσουν ΚΑΘΟΛΟΥ!
Την φώτο πάνω την λάτρεψα όμως κροτ μου. Μέχρι και η γυναίκα μου (κατά των blog), τρελάθηκε. Αν και αντικαπνιστές…ΤΕΛΕΙΑ είναι άστους να λένε…
Υγ το αγαπημένο μου φρούτο (πεπόνι) είναι ακόμα διαθέσιμο; Δεν μου αρέσει τελικά να είμαι μανάβης μέσα σε τοσα φρούτα…
Manos S. said:
Την φώτο εννοώ την header….
Кроткая said:
envain, pas grave, pas grave, ma chère… 🙂
δεν θα παρεξηγηθούν ούτε ο Bowie, ούτε και ο μακαρίτης!!
ΠΕΠΟΝΑΚΙ, διαθέσιμο το πεπόνι, πάρτο και χάρισμά σου! 🙂 welcome to the club! Όσο για τους Nirvana, το ότι μου αρέσουν ακόμα περισσότερο από όσο μου άρεσαν στα 16 μου .μια ηλικία είμαιστε, σσσστ!-, λες να δηλώνει κάτι για την ωριμότητά μου?
exitmusician said:
Καλά, ο Sir Paul έπρεπε να έχει αποσυρθεί εδώ και μια δεκαετία. Ποτέ δεν την πάλευε μόνος του ο άνθρωπας. Όπως διάβαζα κάπου, το ’68 οι Beatles επισκέφτηκαν την Ινδία και τον Maharishi και μετά από αυτή τη δύσκολη εμπειρία (ή κατά τη διάρκειά της) ο Lennon έγραψε το «Happiness Is A Warm Gun» και ο McCartney το «Ob-La-Di Ob-La-Da»…
Συμφωνώ πάντως για τους Nirvana. Τώρα τους εκτιμώ περισσότερο από ότι όταν ήμουν μικρότερος – και τους ακούω και πιο δυνατά!
Ρόδι said:
Πολύ ψαγμένο το header, νομίζω ταιριάζει πολύ σε blog με το σημειωματάριο, τα αναψυκτικά και τα τσιγάρα, η πραγματική εικόνα γύρω μας όταν αναζητούμε έμπνευση (οκ μερικοί δεν καπνίζουν, άλλοι όμως…)
Όσο για τους Nirvana, την εποχή που μεσουρανούσαν εγώ δεν άκουγα κυριολεκτικά τίποτε άλλον από Doors (ψυχαναγκασμός κι αυτό), οπότε δεν μπορώ να εκφέρω άποψη.
Кроткая said:
Exit, για μένα ο Paul έχει τρομερό ταλέντο και τεχνικά είναι ανώτερος μουσικός και από τον Lennon. Απλώς είχε άλλους προσανατολισμούς. Και, οκ, υπάρχουν και χειρότερα. Ο Dylan έκανε διαφήμιση για το wonderbra…
(εμένα μου αρέσει το obladi oblada, αλλά οκ, καταλαβαίνω το πόιντ σου βέβαια!).
Ρόδι, τελικά πρέπει να είμαι το μοναδικό πλάσμα της γενιάς μου που άκουγα και ακούω φανατικά Σκαθάρια και τίποτα άλλο. Και με βρίζουν πάντα, αλλά για μένα σε σχέση με τα Σκαθάρια, οι Πέτρες που κυλάνε και οι Πόρτες… ε, χμ… 🙂
Αλλά από όσο βλέπω ούτε κι εσυ συμβάδισες με τη γενιά σου!
Ρόδι said:
Πάντα των παλιών ήμουν. Προεφηβικά άκουγα αυτά που έπαιζε πολύ αργότερα ο Μαστοράκης στο RadioGold βλ. Mamas & Papas κι άλλα τέτοια γλυκαδερά.
Μετά περάσαμε στους Doors, καλέ σου λέω οι γονείς μου είχαν πάθει κλακάζ, «Παιδάκι μου αυτοί ήταν της γενιάς μας, τι έχεις πάθει 30 χρόνια μετά;;;»
Μετά γνώρισα και άλλα vintage τινά όπως Jethro Tull, Creedence Clearwater Revival, Pink Floyd,Janis κλπ… Madonna???? Πφφφφ, έλεγα… Τώρα μάλλον ΜΑΛΛΟΝ ψιλοσυμβαδίζω με την εποχή μου αλλά κι αυτό γιατί πολλά mainstream είναι επανεκδόσεις παλαιών καλών κόμματων…
vangelakas said:
Ρέ παιδιά μιά πού σάς βλέπω μαζωμένους καί όλους γνώστες καί μουσολάτρες… Μπάς καί σάς βρίσκεται τό Ραντάρ τού θεοδωράκη σέ μπ3;
renata said:
Κροτ-ούλα μου, η εικόνα πάνω εξαιρετική! 😉 Για τους Nirvana, δεν εκφέρω γνώμη, γιατί δεν τους άκουγα τότε . Το τραγούδι που έχεις πάντως είναι πολύ καλό!:D
Όσο για τον Sir Paul, συμφωνώ κι επαυξάνω!!! Katantiaaaa!:(
renata said:
@Όχι, βρε μικρή μου, μπρος στους Doors δε φτουράν οι Stones! Μη συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα!
Όσο για τον Dylan κι εγώ απογοητεύτηκα (ειδικά με τη διαφήμιση του γνωστού αναψυκτικού), αλλά πρέπει να απομυθοποιούμε κάποια είδωλά μας! Δυστυχώς! 😦 Παραμένουν τα τραγούδια του όμως! 😉
Ρόδι, Pink Floyd και Jethro Tull e? 😀
'Ασπρος Λύκος said:
O garage» ήχος των Νιρβάνα δεν μου άρεσε.
Ομοίως οι υπερτιμημένοι Beatles
Και δεν μου αρέσει η μουσική
– ναι έχω πλύνει πολύ καλά το στόμα μου –
του Θεοδωράκη
Ρόδι said:
Ρενάτα μου, ναι ναι… ήμουν επαναστατημένο (στη δική μου όμως χρονόσφαιρα) νιάτο…
😆
Όσο για τις διαφημίσεις, άστο να μην το θυμόμαστε γιατί έτσι κλαίμε και για την Πρωτοψάλτη (μια μέεεεερα χαράααααας….)
αλεπού said:
Φοβερό κομμάτι!
QueenElisabeth said:
Εγώ το ’94 που αυτοκτόνησε ήμουν πολύ μικρή για να κλαίω για rock stars. 😉
Για την Μελίνα έκλαψα επειδή έκλαιγε η γιαγιά και επηρεάστηκα…
UrbanTulip said:
θυμάμαι εκείνη τη μέρα!
ωραία η ατάκα «better to burn out than to fade away». τουλάχιστον ξέρεις ότι έζησες. και μόνο έντονα αξίζει να ζεις τελικά!
Ρόδι said:
Μεγαλειοτάτη, στην κηδεία της αείμνηστης θυμάμαι η κατά πολλά χρόνια μικρότερη αδερφούλα μου, ετών 6 και κάτι τότε, έβλεπε την τηλεόραση και έκλαιγε και τη ρωτάω «μωρό μου εσύ γιατί κλαις; την ήξερες;»
«όχι αλλά είναι καημένη η Μελίνα, γι’αυτό».
Πώς με συγκίνησε! Αχ αυτά τα πλασματάκια …
evelina_z13 said:
Άσχετο : στη φωτό διακρίνω πακέτο Davidoff;…μα,θ’αρχίσω να σκιάζομαι πολύ,λέμε!!!
😉
F for Futourist said:
You know what’s even better? Τα βοτσαλάκια του φόρτσουν κούκι και η παραλία που τα φιλοξενεί. Βασικά οποιαδήποτε παραλία, δεν έχει σημασία. Κάτι παραλιακό τέλος πάντων. Κάτι όχι-ποτάμι.
Кроткая said:
Ρόδι, ναι, μάλλον πλέον η εποχή δνε συμβαδίζει με τον εαυτό της!
Βαγγέλαξ, ακούς εσύ Θεοδωράκη; Να το κοιτάξεις αυτό!! (δεν μπορώ να σε βοηθήσω δυστυχώς…).
Κερασάκι, εμ, πού να ακούσετε γκραντζ στην ΚΝΕ! Δε σας άφηναν!!
Λύκε, διαφωνούμε. Εκτός από τον Θεοδωράκη, που κι εγώ δεν τον έχω και σε μεγάλη υπόληψη…
Ρόδι, καλά, αυτό με την Πρωτοψάλτη πια! ε-λ-ε-ο-ς!!!
Αλεπούδιους, σε είχα μυριστεί για άγριο νιάτο εσένα!
Ράπσμπερυ, τι εννοείς ήσουν πολύ μικρή?!?!?!? ΤΙ ΕΝΝΟΕΙΣ?!!?!?
Τούλιπ, ουφ και κάποιος συνομίλικος επί τέλους!!
Ρόδι, χαχαχα! Τι καημένη! Δεν είναι καημένοι οι πεθαμένοι! Αλλά, πού να το χωρέσει το μυαλό του του σπορίου!
Φτάνει όμως με τους πεθαμένους, ε? Ενα ποστ για τον Κομπέιν έκανα και θα θυμηθείτε και τον Παπανδρέου εδώ μέσα!!!
Εβελίνι, ΟΡΘΩΣ ΔΙΑΚΡΙΝΕΙΣ! Ε, μη μου πεις!!
T for Tropitourist, άμα εφαρμόσεις το πρωτο σκέλος του ε λόγω στίχου, όχι βοτσαλάκια, αλλά ως και στο φεγγάρι θα νομίζεις πως είσαι!!
(καλό είναι το ποτάμι, άκου που σου λέω! υπάρχουν και χειρότερα: το κανάλι ας πούμε!).
evelina_z13 said:
Η μόνη διαφορά είναι ότι απ’τα μαύρα έπεσα στα white,μπας και το κόψω το ρημάδι…
Έλεος πια!!!
😉
F for Futourist said:
😀 Εγώ να φουμάρω, δε λέω, αλλά είναι λύση αυτόοοοοο;!! τι ακριβώς κάνει το ποτάμι καλύτερο από το κανάλι;;
Ρόδι said:
Είναι πιο καθαρό, ας πούμε?! Πιο γάργαριστό, πιο φρρρρρσσσστ, μπρδδδλλλλλ, πιο ρέον τέλοσπάντων. Και μπορεί να έχει και ψαράκια, ενώ στα κανάλια, άστο… πιφ!
sweetpotatonatassaki said:
Λοιπόν,εγώ τώρα σας πήρα χαμπάρι! Και, θα συμφωνήσω με τον προλαλήσαντα Μπαμπάκη, προτιμώ τον David Bowie(άλλη γενιά, παιδί μου! ) 🙂 🙂
Кроткая said:
Χαμένο αδέρφι, βγήκανε και μπλε μίντιουμ έμαθα. Μήπως να το σκεφτόσουν? 🙂 μα, είναι απίστευτο πλέον!!!
Τ for tourtourist, είναι μια κάποια λύσις κι αυτό!
Γλωσσάρι:
ποτάμι: κυλάει, δίνει την ψευδαίσθηση πως οδηγεί στην θάλασσα και έχει χρώμα μπλε ή μολυβί.
Κανάλι: στασιμο νερό, μοιάζει με βάλτο και έχει χρώμα μπλαβί προς μαύρο.
Δεν βλέπεις διαφορά;
Ρόδι, εμ, πες τα ντε! Που παραπονιούνται και στα Λονδίνα!!
Γερο-γλυκοπατατάκι, αυτό πλέον είναι χάσμα γενεών!!
sweetpotatonatassaki said:
😀
QueenElisabeth said:
Εννοώ αυτό που γράφω! Θέλεις να στείλω φωτοτυπία της ταυτότητας για να με πιστέψεις; Το ’94, η μόνη ροκ που ήξερα ήταν ο Παπακωνσταντίνου κι αυτός δεν ήξερα ότι λέγεται ροκ…
Manos S. said:
Ρασμπερυ ου να μου χαθείς…το ’94 παρουσιάστηκα στρατό…
Φουρφούρι said:
Ναι, ναι σωστά! Ξεχνιέται η φάλαινα που βρήκαν πέρσι στο γάργαρο νερό του Τέημς; Κι εγώ μη νομίζεις, καθρέφτη δεν έχω σπίτι, κοιτάζομαι στο κρυσταλλένιο νερού του ποταμιού όποτε έχω ευκαιρία! Μην ξεχάσω και την πανίδα και τη χλωρίδα! 😛
Ναι έχουμε παράπονα!! Ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στη θάλασσα εδώ και τώρα!!! Έξω τα ποτάμια!
Τέημς: είδος λάσπης, πρωτοξάδερφος του Βούρκου! 😛
Кроткая said:
Γλυκοπατάτι, 🙂
Rapsberry, όχι, άσε μην πάθω καμιά καρδιακή προσβολή…
Πεπονάκι, τι έγινε ρε σειρά?
Φουρφούρι, είσαι κακεντρεχής! Η φάλαινα δεν είναι του γλυκού νερού! Αφού εγώ έμαθα πως ψαρεύουν στον Τέημς!! Εμένα τα ποτάμια πάντως μου αρέσουν! Άλλωστε τι παραπονιέσαι? Ένα τσιγάρο δρόμος είσαι από το Μπαθ! Ενώ εδώ, πού να κολυμπήσουμε? Στο Κνόκε? (μπλιαξ!)
renata said:
@ Ροδακινάκι μου, -για τα διαδικαστικά- εγώ είμαι το μήλο! 😀 Μουσικά κυμαινόμουν και εκτός γραμμής!! 😛 Mιας και μιλάτε για βουτιές, μόλις γύρισα από απογευματινό μπάνιο, στη θάλασσα βεβαίως βεβαίως! 😉
november said:
και ακόμη καλύτερο στο unplugged 🙂
Кроткая said:
Μήλο, ουστ από δω με τις θάλασσες και τις παραλίες γ(*^^%*&%#$#&ω τη βρόχα μου μέσα!!!! 😦
Νοέμβριε, τούτο από το unplugged δεν είναι;!
:S
november said:
I suppose, γιατί μόνο αυτό το CD έχω 🙂
Yo!Reeka's said:
πώς σου ρθε τώρα;;;
Φουρφούρι said:
ΜΑ ΤΟ ΣΑΚΗ ΤΟ ΡΟΥΒΑ!!! ΑΛΗΘΕΙΑ ΒΡΗΚΑΝ ΦΑΛΑΙΝΑ!!! ΑΛΗΘΕΙΑ!! ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΣΤΟ ΜΠΑΘ, ΤΑ ΛΟΥΤΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΙ;! :p
Кроткая said:
Νοέμβριε, μα ναι! Δεν υπάρχει άλλο!
Πόντιε, ε, μου’ρθε (το’παιξε το ραδιόφωνο χτες!).
Φουρφούρι, άμα είναι να λες βρομόλογα εδώ μέσα, να μην ξαναπατήσεις!
Στο Μπαθ να κάνεις τα μπάνια σου, παλιογκρινιάρικο!!
vangelakas said:
κρίμα… Κάνας άλλος ρέ παιδιά; Ουδείς τό έχει;
lupa said:
ή αλλιώς
«Οι δυνατοί πεθαίνουν πάντα νέοι»
και έλεος με αυτό το φασιστικό ότι ο Cobain όφειλε να το παλέψει για να μας χαρίσει και άλλα αριστουργήματα. Έζησε όπως ήθελε και έφυγε επίσης όπως ήθελε. Πριν υποκείψει σε αυτά που ήθελαν οι άλλοι./
Και βρε αδερφέ, ήταν ο τελευταιος ΑΛΗΘΙΝΟΣ και μη ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΣ μουσικος!
QueenElisabeth said:
@ Πεπόνι. Τι συγχύζεσαι ανθρωπέ μου; Πόσο είσαι πια; 30; 35 το πολύ;
@Ροδάκινο: Εντάξει, δεν τη στέλνω. Σε λυπάμαι, θερίζουν τα εμφράγματα στους 30 sth…
Manos S. said:
Κάπου τόσο…αυριο έχω γενέθλια…θα μάθεις..