[Το έμαθα εδώ και το αντιγράφω από εδώ. Διαδώστε το.]
Πρόσφατα, εργαζόμενη σε αλυσίδα καφετεριών που επέστρεψε από νόμιμη ιατρική άδεια, απολύθηκε από το αφεντικό-ιδιοκτήτη της αλυσίδας Via Vai. Στις συναντήσεις που έγιναν με τους λογιστές της επιχείρησης, ώστε να τις αποδοθούν δεδουλευμένα, ένσημα και αποζημίωση -μιλάμε για ελάχιστα ποσά-, ο εργοδότης εμφανίστηκε προκλητικός απέναντι στην εργαζόμενη αλλά και στους εκπροσώπους του σωματείου, με αποκορύφωμα τη συνάντηση της 23ης Μάρτη, ημέρας που θα γινόταν ο τελικός διακανονισμός.
Σύμφωνα με τις καταγγελίες, ο εργοδότης αφού αντιλήφθηκε -δυσφορώντας- τη μαζική παρουσία μελών του σωματείουΣερβιτόρων Μαγείρων, άρχισε να τραβάει φωτογραφίες με ψηφιακή κάμερα. Μετά από απαίτηση να σβήσει τις φωτογραφίες, σήκωσε την μπλούζα του κι επέδειξε το ΟΠΛΟ που έφερε στη ζώνη του!
Η συνέχεια δόθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου οι αστυνόμοι αφού κατέγραψαν το γεγονός «συνέστησαν» στην εργαζόμενη και τα μέλη του σωματείου να μην προβούν σε μηνύσεις, ώστε να μη δεχθούν αντιμήνυση κι οδηγηθούν όλοι στο αυτόφωρο.
«Εντελώς συμπτωματικά», το επόμενο βράδυ 24 Μάρτη η εργαζόμενη έπεσε θύμα δολοφονικής επίθεσης έξω από το σπίτι της, όπου και την ξυλοκόπησαν άγρια και την εγκατέλειψαν αιμόφυρτη και λιπόθυμη στην είσοδο του σπιτιού της. Η αιμορραγία και κάποιου τύπου αναισθητικό που χρησιμοποίησαν οι τραμπούκοι έκαναν την Κ. να μείνει για περίπου 10 ώρες παρατημένη μπροστά στην πόρτα της όπου και την βρήκε τα ξημερώματα ένας μετανάστης, της έριξε νερό στο πρόσωπο και τη βοήθησε να καλέσει βοήθεια. Το κίνητρο της επίθεσης δεν ήταν η ληστεία, καθώς όταν η εργαζόμενη συνήλθε είχε πάνω της και τα χρήματα και το τηλέφωνό της.
Από ότι φαίνεται η ατιμωρησία στην υπόθεση Κούνεβα, άνοιξε ορέξεις…
To Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού εξέδωσε επίσημη ανακοίνωση για το συμβάν, την οποία βρήκαμε στο indy.gr:
ΚΑΛΩΣΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗ ΒΙΑ VAI…
Πρόσφατα, συναδέλφισσα, μέλος του σωματείου που επέστρεψε από νόμιμη ιατρική άδεια, απολύθηκε από το αφεντικό-ιδιοκτήτη της αλυσίδας καφετεριών VΙΑ VAI. Στις συναντήσεις που έγιναν με τους λογιστές της επιχείρησης, ώστε να τις αποδοθούν δεδουλευμένα, ένσημα και αποζημίωση, ο εργοδότης Στέλιος Καρέζος εμφανίστηκε προκλητικός απέναντι στην εργαζόμενη αλλά και στους εκπροσώπους του σωματείου, με αποκορύφωμα τη συνάντηση της 23ης Μάρτη, ημέρας που θα γινόταν ο τελικός διακανονισμός.
Ο Καρέζος, αφού αντιλήφθηκε -δυσφορώντας- τη μαζική παρουσία μελών του σωματείου, άρχισε να τραβάει φωτογραφίες με ψηφιακή κάμερα. Μετά από απαίτηση να σβήσει τις φωτογραφίες, σήκωσε την μπλούζα του κι επέδειξε το ΟΠΛΟ που έφερε στη ζώνη του. Η συνέχεια δόθηκε στο αστυνομικό τμήμα, όπου οι αστυνόμοι αφού κατέγραψαν το γεγονός «συνέστησαν» στην εργαζόμενη και τα μέλη του σωματείου να μην προβούν σε μηνύσεις, ώστε να μη δεχθούν αντιμήνυση από τον Καρέζο (ο οποίος περίμενε απ’ έξω) κι οδηγηθούν όλοι στο αυτόφωρο. Ο Καρέζος καθ’ όλη τη διάρκεια του περιστατικού επαναλάμβανε τη φράση «Τώρα μπλέξατε»…
Στις 24 Μάρτη αργά το απόγευμα, η συναδέλφισσα Κάρμεν Μ. δέχθηκε επίθεση από αγνώστους την ώρα που κατευθυνόταν στο σπίτι της. Τη χτύπησαν βάναυσα στο κεφάλι και την εγκατέλειψαν αιμόφυρτη και λιπόθυμη στην είσοδο του σπιτιού της. Το κίνητρο της επίθεσης δεν ήταν η ληστεία, καθώς όταν η Κάρμεν συνήλθε είχε πάνω της και τα χρήματα και το τηλέφωνό της.
Την κυβερνητική τρομοκρατία των οικονομικών μέτρων και της αστυνομικής καταστολής ακολουθεί χαμογελαστά η εργοδοτική τρομοκρατία της μείωσης μισθών, της ελαστικοποίησης των σχέσεων εργασίας και της τραμπούκικης συμπεριφοράς απέναντι σε όποιον/α επιλέγει να παλέψει συλλογικά για τα αυτονόητα (πλήρη ασφάλιση, ένσημα, αποζημιώσεις, αξιοπρέπεια). Το παραπάνω γεγονός έρχεται να προστεθεί στο μακρύ κατάλογο της εργοδοτικής αυθαιρεσίας απέναντι σε συνδικαλιστές βάσης το τελευταίο διάστημα και στους αναρίθμητους εργαζομένους που βιώνουν τέτοιες συνθήκες καθημερινά, τη στιγμή που οι ξεπουλημένοι συνδικαλιστές με τους παχυλούς μισθούς διοργανώνουν συνέδρια-φιέστες, προβάροντας το υπουργικό τους κοστούμι.
Η ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΥΣ ΜΠΡΑΒΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΡΓΑΤΩΝ
Συνέλευση Κυριακή 28 Μάρτη, 18:00, Πολυτεχνείο.
Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων
και Λοιπών Εργαζομένων του Κλάδου του Επισιτισμού.
LeftG700 said:
ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ:
«Αφήστε τις παρελάσεις και πιάστε των αφεντικών τις “δράσεις”!».
HappyHour said:
Όχι απλά πίσω Κρότ, πιο πίσω μάλλον δεν έχει ή όχι ;
renata said:
Μόλις το διάβασα αυτό και τους φασίστες στην παρέλαση και έχω μείνει κάγκελο. Πόσο μπανανία θα γίνουμε ακόμα? 🙄
roadartist said:
ΈΛΕΟΣ ρε γμτ μου…………….
undantag said:
Απορώ που απορείς. Εμφανώς πήραν αμπάριζα από τον Πρωθυπουργότερο, που ζήτησε από τους εταίρους μας, αν δεν απατώμαι ένα «γεμάτο όπλο πάνω στο τραπέζι, ανεξάρτητα από το αν θα το χρησιμοποιήσουμε ή όχι.»
ΥΓ: Ζήτω το Έθνος, ήμουν στο μακρινό βορά γι’αυτό δε σε ευχήθηκα χτες 🙂
ΥΓ2: αν αλλάξεις γνώμη και μείνεις στο χωριό το πσκ, στείλε μηνυμα!
Кроткая said:
Λεφτ, my point exactly.
Χάππι, ωωωω, ποτέ δεν ξέρεις. Ο πάτος είναι μια πολύ σχετική έννοια. Εκεί που λες, ωπ! έπιασα πάτο, πέφτεις ακόμα χαμηλότερα.
Ρενάτα, ντάξει, αυτά είναι τα στοιβαρά μπράτσα των ελληνοπαίδων που θα προστατεύσουν την πατρίδα, το έθνος (και τις κατσίκες στις ξερές βραχονησίδες) από τα γαμψά νύχια των εχθρικών και αιμοβόρων γειτόνων μας.
Γιατί πάνω από όλα εκείνη γραμμούλα στο χάρτη (δίπλα στην πινέζα) που λέει «από δω οι ανώτεροι Έλληνες, από κει οι κατώτεροι ξένοι».
Εγώ θέλω να είμαι από την Παπούα Νέα Γουινέα, γίνεται;
Roadartist, ε, ναι, έλεος.
Δικηγόρε, δεν εκπλήσσομαι καθόλου. Απλά λειτουργώ σαν «ιμάντας μετακύλησης της πληροφορίας» που λένε και στις γιάφκες.
Να δω τον ΓΑΠ με όπλο να βαράει το τραπέζι και τι στον κόσμο!
[Όχι, φεύγω απόψε, άσε που παίζει να χρειαστεί να πάω στα πάτρια για λόγους σαν εκείνους που πήγες εσύ πέρσι το καλοκαίρι -άσε.]
Zappa said:
«Μια μόνο λύση, μεταναστευση»
Elikas said:
Άσε, έχω μόλις πέντε μήνες που έφυγα από Ελλάδα και νιώθω ήδη σα να μιλάμε για άλλη χώρα. Κάτι σε Λατινική Αμερική των σέβεντις – μόνο που αντί για τροπικά δάση έχει τσιμέντο.
Με γεια τη χούντα. Θα μου πεις, και πριν τι είχαμε;
tsalapeteinos said:
Δεν τα κατέχω καλά τα ταχυφαγία του κέντρου, αλλά από ότι διάβασα το εν λόγω κατάστημα θα έπρεπε να ονομάζεται μάλλον… Βίγια Γκριμάλντι.
Νομίζω όμως πως υπερβάλει ο Βαν Έλικεν για σκηνικό που θυμίζει λατιναμέρικα ντε λος σετέντα. Άκουσε κανείς να πιάνουν ανθρώπους και να τους πετάνε στη θάλασσα από ελικόπτερο;
faros said:
Ο «άγιος κόσμος της ιδιωτικής οικονομίας» !
Είναι καθημερινά παρόμοια γεγονότα στο χώρο του επισιτισμού, της διανομής έτοιμων φαγητών, στην καθαριότητα !
Δυστυχώς η περίπτωση της Σωτηρίας, έχει γίνει πια … καθεστώς !
Να ξέρουν, όλοι, ένα πράγμα :
Δεν σκύβουμε το κεφάλι, δεν θα υποταχθούμε!
Συλλογική δράση και αντεπίθεση, σε ταξική κατεύθυνση !
Ο εχθρός, ο καπιταλισμός, είναι μπροστά μας !
υ.γ.: τσαλαπετεινέ, please, μην τους … βάζεις ιδέες …
Καλημέρα , καλό σαββατοκύριακο !
faros said:
Καλημέρα, Καλή Βδομάδα !
mamma said:
Ισχύει αυτό που λένε «όπου φτωχός κι η μοίρα του». Εδώ όπου «φτωχός» ας προσθέσουμε και «οικονομικός μετανάστης».
Πόσα θα δούμε ακόμα;!
Καλημέρα Κροτ και καλή βδομάδα.
Darthiir the Abban said:
Οι εργαζόμενοι που καταδέχονται να δουλεύουν για τέτοια αφεντικά, φέρουν άραγε ευθύνη για όλα αυτά;
(Υποψιάζομαι πως αν την είχε καταθέσει τη μήνυση θα την είχαν βρεί εντελώς τέζα…)
alepou said:
Δεν έχω λόγια… Και ήρθε σήμερα και η είδηση για τη βόμβα και με αποτελείωσε συναισθηματικά…
Кроткая said:
Νομίζω πως το σημερινό με το αφγανάκι είναι το κερασάκι στην τούρτα. Το μαγαζί θέλει γκρέμισμα και ξαναχτίσιμο, αλλιώς δε βλέπω φως.
Καμ, κοίτα, για όποιον έχει φάει κάνα χρόνο στην ανεργία, νομίζω πως αυτά που υπονοείς είναι πολύ ψιλά γράμματα.
Καλημέρα σε όλους και καλή (-ές) εβδομάδα (-ες) των Παθών.
faros said:
Όχι μόνο ξαναχτίσιμο, κροτ μας, αλλά – πίστεψέ με είναι το κύριο – απαραίτητο είναι να χρησιμοποιηθούν καινούργια, άφθαρτα, λαϊκά υλικά !
Γεια χαρά σου !
island said:
Γεια σου Κροτάκι. Ξέρεις δεν είναι όλοι οι εργοδότες έτσι. Έχω γνωρίσει εξαιρετικούς ανθρώπους. Ούτε θέλω να πω πως είναι μεμονωμένο περιστατικό. Είναι φαινόμενο επίλυσης διαφορών της κοινωνίας μας ο τραμπουκισμός. Νομίζω με σωστή χρήση του νόμου μπορεί να διαλυθεί το φαινόμενο χωρίς γκρέμισμα και χτίσιμο που λες πιο πάνω. Νόμοι υπάρχουν. Ας τους εφαρμόσει κάποιος.
Το κερασάκι στην τούρτα είναι ότι την συγκεκριμένη την βοήθησε μετανάστης.
Darthiir the Abban said:
Κοίτα, και λιγότερο από χρόνο νά ‘χει φάει, πάλι ψιλά γράμματα τα βλέπει, το καταλαβαίνω, αλλά το κακό είναι πως σε όλα τα συμβόλαια τα ψιλά γράμματα κάνουν τη διαφορά…
faros said:
Καλημέρα !
Кроткая said:
Άνιμαλι, δεν είμαι και τόσο σίγουρη. Το συγκεκριμένο σύστημα γενάει αυτού του είδους τη βία. Άρα και οι νόμοι του, αντίστοιχη βία θα γενήσουν.
Άκου που σου λέω: στάχτη και burberry.
Καμ, προφανώς. Αλλά τα ψιλά γράμματα δεν έχουν πολλή σημασία, όταν θες ένα πιάτο φαΐ -ή έστω καινούριο μπλουζάκι από το Ζάρα. Η γενιά μου τουλάχιστον δε νομίζω πως παλεύει για το φαΐ, αυτό το έχουν φροντίσει οι μπαμπάδες της.
Φάρε, συθέμελα!
Darthiir the Abban said:
Κοίτα να δεις τώρα, άμα το πρόβλημα είναι ένα πιάτο φαΐ, ή η στέγη που σκεπάζει το παιδί, να το καταλάβω απόλυτα και να συμπάσχω, αλλά αν κάθεσαι να σε πιάνουν κότσο με τα ψιλά γράμματα για το καινούργιο μπλουζάκι του Ζάρα και απεμπολείς για τέτοιους λόγους τα εργασιακά δικαιώματα και την ποιότητα στο χώρο εργασίας, ε τότε αυτή ακριβώς είναι η κατάντια της καταναλωτικής κοινωνίας μας και συγνώμη κι όλας, αλλά δε έχω κανένα μα κανένα λόγο να έχω σε υπόληψη και να συμπάσχω έναν τέτοιο «εργαζόμενο»…
Τουναντίον, υπαίτιο τον θεωρώ.
Θέλω να ελπίζω ότι όλα όσα αναφέρονται στη δημοσίευση δεν αφορούν σε μπλουζάκια του Ζάρα…
Кроткая said:
Καμ, άκυρο, άκυρο, άκυρο!
Το μπλουζάκι του Ζάρα είναι δική μου αποστροφή, ακριβώς με στόχο να θίξω αυτό που θίγεις. Δεν ξέρω την κοπέλα που υπέστη όσα γράφονται στο ποστ και ποιες είναι οι ανάγκες και η ιδιοσυγκρασία της.
Αυτό που έχει σημασία είναι πως, ακόμα κι αν το θέμα είναι το μπλουζάκι του Ζάρα, ειδικά μάλλον σε αυτή την περίπτωση, αυτό δηλώνει πολλά για την κοινωνία μας, όπως ακριβώς το θέτεις.
Και πάλι όμως, υπάρχει εργατική νομοθεσία και προφανώς κανείς δεν μπορεί να απειλεί συνδικαλιστές και εργαζόμενους με όπλο ατιμώρητα. Και αυτό στάνταρ δεν προβλεπόταν ούτε στα ψιλά γράμματα της σύμβασης.
Έχε πάντως υπόψην πως εγώ έχω δουλέψει δις ΧΩΡΙΣ να υπογράψω σύμβαση. Ανάγκη για φαΐ δεν είχα μεν, αλλά δε μπορούσα άλλο να με τρέφει η μαμά μου και νομίζω πως τα 24 είναι μια καλή ηλικία για να πάψει να σε τρέφει η μαμά σου, ακόμα και αν αυτό σημαίνει πως δουλεύεις σε ένα εργοδότη που καταστρατηγεί την εργατική νομοθεσία, επειδή απλά δεν βρήκες και κανέναν καλύτερο. Και όλα αυτά 10 χρόνια πριν, όταν ακόμα τα πράγματα δεν ήταν τόσο χάλια όσο σήμερα.
Και, για την ιστορία, όταν πια το πράγμα παράγινε, σηκώθηκα κι έφυγα (ειδοποιώντας την επιθεώρηση εργασίας ταυτόχρονα) -αλλά είχα την καβάτζα της μαμάς, βέβαια.
HappyHour said:
Εντάξει το τελευταίο σχόλιο κάπως σώζει την κατάσταση γιατί στο τέλος θα τρελαθούμε εντελώς.
(Οπότε το σχόλιο πάει στον Νταρθιιρ)
Ζούμε σε υπερκαταναλωτική κοινωνία ναι, αλλά μεταξύ υποκατανάλωσης και υπεκαταναλωσης μεσολαβεί η «φυσιολογική» καταναλωση, τουτέστιν μεταξύ προβιάς και gucci μεσολαβεί το μπλουζάκι Ζαρα. Δηλαδή αδικημένος εργασιακά είναι μόνο όποιος λοιμοκτονεί οπότε οκ μπορεί να μην διεκδικήσει τα αυτονόητα ; Δηλαδή εγω που δεν έχω οικονομικό πρόβλημα όταν μου πει ο εργοδότης θα κάνεις υπερωρίες αλλά μην περιμένεις να πληρωθείς πρέπει να τηλεφωνήσω στην επιθεώρηση εργασίας και μετά να ψάχνω το κτίριο του ΟΑΕΔ της γειτονιάς μου ; Γιατί αν το κάνω τότε ναι θα έχω οικονομικό πρόβλημα γιατί δεν νομίζω ότι 430 ευρώ επίδομα να με καλύπτουν.
Θελώ να καταληξω λοιπον ότι η ευθυνη δεν ειναι προσωπικη και μόνον. Όπου και να πας τα ίδια σκατά εργοδότες θα συναντήσεις άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο. Οι εξαιρέσεις ειναι πλεον ελαχιστες και μέσα σε αυτες συμπεριλαμβανονται και αυτοι που απλως κανουν τα νομιμα και αυτονοητα (που δεν τους αξιζει μπραβο δηλαδη).
Кроткая said:
Χάππι, τα 430 δε σε καλύπτουν ούτε για μπλουζάκι Ζάρα, αν δεν ζεις με τη μαμά σου, που υποθέτω πως γύρω στα 30 είναι παράλογο να ζει κανείς με τη μαμά του.
Τα 430 άντε να σου πληρώσουν το ενοίκιο -για φαΐ δεν το συζητάμε καν.
Κατά τα άλλα, σωστά τα λες!
Γιάννης Καραμήτρος said:
Πολλές φορές τα δικαιώματα των εργαζομένων δεν εφαρμόζονται αλλά πρέπει να αντιδράμε.