Ανοίγοντας της πόρτα της πέμπτης δεκαετίας, το πιο κυρίαρχο συναίσθημα είναι αυτό το «μετά τη στροφή», ακόμα ένας ελικοειδής δρόμος με αδιευκρίνιστο τέλος διαφαίνεται, μαζί με το πιο θετικό προαίσθημα του κόσμου. Έχοντας πια εγκαταλείψει την δαμόκλειο σπάθη του επικείμενου που όλο το φτάνεις και όλο ξεφεύγει, έχοντας κατακτήσει τη γνώση πως ο χρόνος μόνο γραμμικός δεν είναι, απλά ζεις.
Όσοι είστε πριν το γύρισμα, να ξέρετε πως σας περιμένει απέραντη γαματοσύνη. Οι άλλοι, το ξέρετε ήδη.
Δύτης των νιπτήρων said:
Χρόνια πολλά, μικρή!
Кроткая said:
Αχ ωραίο αυτό το «μικρή» 🙂
ystoupis said:
Ακου…5η δεκαετία…..Προκαλείτε κυρία μου!! Εχω αρχίσει την 7η και πετάει η καρδούλα μου! Χρόνια πολλά! Χρόνια χαρούμενα!! Να είσαι γερή.
Snowball said:
Χρόνια πολλά, χρόνια καλά!!!
Εγώ είμαι στο παρά 1 της 5ης δεκαετίας, θα σου πω του χρόνου τα συναισθήματά μου!!! 🙂
Stavrula said:
Χρόνια πολλά από κάποια που ΄ναι στο κατώφλι της επόμενης δεκαετίας. Είναι σούπερ τα 40 , Μαρινάκι μου 1 ❤
politispittas said:
Καλήν ημέρα σας.
Left G700 said:
Το post προσθέτει. Κι όμως! Το κλειδί βρίσκεται στη διαίρεση! 😉 🙂