Ο Ιούλιος είναι γενικώς μήνας φεστιβάλ στο Βέλγιο και στα πέριξ, είναι βλακεία όμως που πολλά πέφτουν παράλληλα. Αν και φέτος θέλαμε να μπορούσαμε να ήμασταν εκεί (το προηγούμενο weekend, that is), δε μας προέκυψε. Έτσι, πιστοί στις παραδόσεις, από σήμερα και για τέσσερις μέρες, κατεβάζουμε ρολά και θα είμαστε εδώ. Καλά είναι, θά’χουμε και παρέα φέτος -ακόμα και μετακλήσεις εξ Ελλάδος -στην παρέα δλδ-, αμέ!
Εν τω μεταξύ, να δείτε το Toy Story 3, είναι καλύτερο κι από τα δύο προηγούμενα, αν και μάλλον το λέω αυτό, επειδή είναι πιο «ενήλικο». Εγώ πάντως, πέρα που συγκινήθηκα (τό’χω αυτό, το παθαίνω συχνά), λυπήθηκα πολύ για το Λότσο. Από την άλλη, στο τέλος μένει μια γεύση αισιοδοξίας -αλλά μες την πίκρα. Από τα highlights πάντως είναι η σκηνή όπου ο Κεν τα παίρνει και αναφωνεί «I’m not a girl’s toy!». Σπάστηκα λιγάκι που δείχνουν τη Μπάρμπι λιγότερο ηλίθια από όσο πραγματικά είναι, αλλά ας είναι. Pixar είναι, συγχωρείται.
Αυτά τα ολίγα, καλό σ-κ!
