Ετικέτες
Ο πολωνός πιανίστας Krystian Zimerman προκάλεσε την έκπληξη του ακροατηρίου του Walt Disney Concert Hall στο Λος Άντζελες, στις 26 Απριλίου, όταν διέκοψε το κονσέρτο του δηλώνοντας ότι δεν θα ξανακάνει συναυλία σε μια χώρα που θέλει να κατισχύσει στρατιωτικά σε όλο τον πλανήτη.
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της Los Angeles Times, ο Krystian Zimerman. ενώ επρόκειτο να εκτελέσει το τελευταίο μέρος του προγράμματός του – το ‘Variations on a Polish Folk Theme’ του συμπατριώτη του Karol Szymanowski- διέκοψε το πρόγραμμα σηκώθηκε από το πιάνο και εκφώνησε έναν πολιτικό λόγο, κατηγορώντας τις ΗΠΑ ότι επιδιώκουν να επιβληθούν στρατιωτικά στον υπόλοιπο πλανήτη.
Ο λόγος εκφωνήθηκε λίγο πριν την ολοκλήρωση της τελευταίας του παράστασης, στα πλαίσια της τουρνέ που πραγματοποίησε στην χώρα. Δήλωσε απόλυτα απογοητευμένος από την αμερικάνικη στρατιωτική πολιτική, κυρίως προς την γεννέτειρά του, και ότι δεν επιθυμεί να επανέλθει στις Ηνωμένες Πολιτείες.
«Αφήστε ήσυχη την χώρα μου», προκαλεί στην ιστοσελίδα του, αναφερόμενος στην πρόθεση των ΗΠΑ να εγκαταστήσουν ένα σύστημα πολεμικής ασπίδας ABM στην Πολωνία.
Μετά τις δηλώσεις, μερικές δεκάδες από τους θεατές αποχώρησαν απογοητευμένοι και αποδοκιμάζοντας τον καλλιτέχνη.
«Πραγματικά, μερικοί άνθρωποι, μόλις ακούσουν την λέξη στρατός, αρχίζουν το βήμα», σχολίασε ο πιανίστας σχετικά. Κατόπιν, συνέχισε το κονσέρτο.
Ο 52χρονος πολωνός κλασικός πιανίστας, θεωρείται ένας από τους καλύτερους στον κόσμο ενώ το alhnusic.com τον έχει περιγράψει ως «έναν από τους πιο ευαίσθητους και αμφιλεγόμενους πιανίστες του δεύτερου μισού του 20ου αι.»
______________________________
Έλαβα τις πληροφορίες και τις φωτογραφίες από τον αναγνώστη Μιχαήλ Ροβάρτη. Το κείμενο του ποστ είναι απόδοση από άρθρο του Russia today.
Кроткая 
Μου θύμισες ένα πολύ παρόμοιο κείμενο του Έκο…
Και εμένα, αυτό μου ήρθε στο μυαλό!
Κι εμένα, ήταν για τον πιανίστα …ωχ, ξεχνάω… έναν Ιταλό, α ναι, νομίζω τον Μαουρίτσιο Πολλίνι. Ναι, το βρήκα μόλις και σε πιντιέφ από το υπουργείο Παιδείας (!):
http://www.oefe.gr/index.php?year=2003&file=0414_NeoellinikiGlossa-B-GenPaideias& –
τι γίνεται στο κόσμο… Μπράβο του!
Πολλά ευχαριστω στον ανγνώστη σου και σε εσένα Κροτ για την πληροφορία.
Χίλια μπράβο!! Η ατάκα του δε στο σταυρό!
Ευχαριστούμε τον κο Ροβάρτη για την πληροφορία!
Τελικά, ακόμα και οι πιο πολιτισμένοι θεατές, μπορούν να έχουν τις πιο απολίτιστες αντιλήψεις….
πιο πολύ κι απ’ την κίνηση, η ατάκα είναι πραγματικά εξαιρετική:
“Πραγματικά, μερικοί άνθρωποι, μόλις ακούσουν την λέξη στρατός, αρχίζουν το βήμα”
Κουνούπι και Δύτη, το κείμενο του Έκο που αναφέρετε και το γεγονός ότι (όπως κατάβα) ήταν θέμα στις πανελλήνιες, θέτει για μένα δύο ακόμα πολύ ουσιαστικά θέματα:
-τον ρόλο αυτών που ονομάζουμε «πνευματικούς ανθρώπους»
-το γεγονός ότι ενσωματώνοντας ένα τέτοιο κείμενο και ένα τέτοιο ζήτημα στην εξεταστική (και όχι εκπαιδευτική) διαδικασία, το θέμα ενσωματώνεται πολύ ωραία και έξυπνα από το σύστημα και υποβιβάζεται στην κατηγορία «SOS» ή «όχι-SOS», ενώ οι μαθητές καθοδηγούνται στο να αντιμετωπίζουν τέτοια θέματα με τον τεχνικό τρόπο που υπαγορεύεται από τις εξετάσεις: βάζουμε τετοια κοινωνικά θέματα σε «κουτάκια», τα ενσωματώνουμε και αντί να αφυπνίζεται ο κόσμος, αποκοιμιέται γλυκά.
Compasso, γίνονται πολλά που δεν μαθαίνουμε. Μέσα σε αυτό τον καταιγισμό πληροφόρησης, τελικά πόσο ενημερωμένοι είμαστε;
Ρενάτα, όντως!
Σοφία, χα! Μου αρέσετε όλοι σας, έχετε ρέντα σήμερα. Τι είναι η μόρφωση, κυρία δασκάλα; Πτυχία; ΑΕΙ; Καλλιεργημένα αυτιά και μάτια ή καλλιεργημένες ψυχές και μυαλά;
Βυτίο, τρομακτικά ετυμόλογος, ε;
Το είχα διαβάσει στον Guardian, που έδινε και την παρακάτω πληροφορία:
At least some of his opprobrium appears to be personal. Shortly after 9/11, his piano was confiscated by customs officials at New York’s JFK airport, who thought the glue smelled funny. They subsequently destroyed the instrument.
Head charge, η πληροφορία του Guardian (σπεκουλάρει μεν αλλά) ενισχύει ακόμα περισσότερο την κίνησή του! Δλδ, θέλουν να πουν ότι «και καλά τους εκδικείται επειδή του κατέστρεψαν το πιάνο»?
Καταρχάς, αυτοί οι βλαμμένοι δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει ένα πιάνο για έναν καλλιτέχνη (και πόσα χρήματα κοστίζει επίσης). Δεύτερον, πόσο γελοίοι μπορεί να είναι: «who thought the glue smelled funny» οπότε καταστρέφουμε ένα πιάνο, σιγά τα αυγά!?!?!
[Κάτι λέγαμε για αμόρφωτους πιο πάνω. Πέρα από α-μόρφωτοι, είναι και α-νόητοι! Συν το ότι, όσοι ταξειδεύουν συχνά με αεροπλανο, πρέπει να έχουν πάρει πρέφα για το πόσο εξοργιστικά και γελοία είναι όλα αυτά τα μέτρα -και πόσο εύκολα μπορεί να τα παρακάμψει ο επίδοξος τρομοκράτης, κυρίως! Και μιλάω για Ευρώπη, δεν θέλω καν να σκέφτομαι τι παίζει στις υπερατλαντικές πτήσεις!]
Μπράβο του και πάλι μπράβο του!!!!!!!!
Έτσι να τους δείξει και κάποιος ότι τους έχει γραμμένους…
έγραψε ο καλλιτέχνης !
μήπως υπάρχει κανένα σχετικό βίντεο στο youtube
πεθαίνω να δω το σκηνικό!
Μην πυροβολείτε τον πιανίστα!
Απολαύστε τον!
Πάλι καλά που γλίτωσε τις αδέσποτες στο σαλούν του Λος Άνχελες ο πιανίστας – Λος Άνχελες λέγω, καθότι έχω δηλώσει σε ανύποπτο χρόνο πως ποτέ δεν αποδέχτηκα την κατάφτυστη συνθήκη παραχώρησης της Άνω Καλιφόρνιας και των λοιπών μεξικανικών εδαφών στις ΗΠΑ μετά το τέλος του μεξικανοαμερικανικού πολέμου (1946-1948).
Δύο δεκαετίες πριν, ο Λεχ Βαλέσα και άλλα στελέχη των πολωνικών συνδικάτων περιόδευαν τις ΗΠΑ για να εξασφαλίσουν τη στήριξη τους κατά του κομμουνιστικού καθεστώτος Γιαρουζέλσκι (ο οποίος σε ηλικία 87 ετών είναι σήμερα υπόδικος), έχοντας ήδη εξασφαλίσει τις ευλογίες του Βατικανού και εμμέσως της… ιταλικής μαφίας που ξέπλενε χρήμα στις τράπεζες της Αγίας Έδρας. Σήμερα μια άλλη προσωπικότητα από την ίδια χώρα καταγγέλει την ιμπεριαλιστική και μιλιταριστική πολιτική των νυν συμμάχων τους. Έχει ο καιρός γυρίσματα…
ΥΓ: Για να κάνω όπως συνηθίζω το συνήγορο του γερο Μικ και αντίδικο του… εαυτού μου, οφείλω να αναφέρω πως το Ρωσικό Πραχτορείο Russia Today (με διευθυντή βορειαμερικανό… μετανοημένο αν δεν κάνω λάθος) έχει κατηγορηθεί ως φερέφωνο της FSB, απότοκου της κραταιάς KBG – όπου ανδρώθηκε συνομοσιωλογικά και ο Ρώσος νυν πρωθυπουργός, μεταξύ άλλων.
Πάλι καλά που δεν τον λιθοβόλησαν κιόλας. Αν και δεν είμαι σίγουρη για το πόσο οι Αμερικανοί καταλαβαίνουν τι εικόνα έχει η χώρα τους στον έξω κόσμο. Αντίστοιχα θα είχαν αντιδράσει θερμοκέφαλοι απανταχού της γης αν κάποιος καταφερόταν εναντίον του κράτους τους. Ωραίος ο τύπος πάντως για την ευθύτητά του, τις απόψεις του δεν τις ξέρω για να τις σχολιάσω.
Δέν γνώριζα ότι μπήκε σαν θέμα το κείμενο του Έκο στις πανελλήνιες. Αλλά όντως, στα πλαίσια εξετάσεων το κείμενο θα το δεί κανείς τεχνικά κι όχι φιλοσοφικά. Μπορούμε να ελπίζουμε ότι κάποιοι θα το έψαξαν και μετά (μπάαα…). Όπως και νά ‘χει, δεν περιμένουμε από το σχολείο να μας αναπτύξει την κριτική σκέψη. Αν δέν την ψάξουμε μόνοι μας το χάσαμε το παιγνίδι. Είναι πρακτικό το ζήτημα και δέν πιστεύω στη συνομωσιολογία της ομαδικής αποχαύνωσης μέσω της παιδείας. Το «αποκοίμισμα» γίνεται όχι από το υλικό αλλά από τον θεσμικό χαρακτήρα των εκπαιδευτηρίων και τις παλαιολιθικές μεθόδους διδασκαλίας.
Τέσπα, για να επιστρέψω στο Ζίμερμαν, όλοι έχουμε καθήκον να διαμαρτυρηθούμε όταν κάτι δεν πάει καλά και να αγωνιστούμε για να το αλλάξουμε. Άν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη θέση μας για να «ακουστούμε» καλύτερα, οφείλουμε να το πράξουμε. Συμφωνώ όμως με τον Έκο…
Το κείμενο του Έκο το είχα διαβάσει από αλλού, δεν ήξερα οτι υπήρχε στην σχολική ύλη μέχρι που το έμαθα τώρα εδώ.
«Αλλά όντως, στα πλαίσια εξετάσεων το κείμενο θα το δεί κανείς τεχνικά κι όχι φιλοσοφικά.»
Σημαντικό.
«Όπως και νά ‘χει, δεν περιμένουμε από το σχολείο να μας αναπτύξει την κριτική σκέψη. Αν δέν την ψάξουμε μόνοι μας το χάσαμε το παιγνίδι. »
Δεν περιμένουμε από τον Κουνούπι να μας πει οτι δεν περιμένουμε από το σχολείο να μας αναπτύξει τη κριτική σκέψη και οτι χρειάζεται ΚΑΙ δικό μας ψάξιμο.. 😉
Αν κάτι είναι όντως καλό, είναι καλοδεχούμενο.
G, γεια σου! Το ξέρεις το Κουνούπι?! 🙂
Άλλο ένα εκπληκτικό άρθρο, που έδωσε την ευκαιρία στους αναγνώστες σου να σχολιάσουν με ακόμη πιο εκπληκτικό τρόπο …
Λέμε και μεις (εγώ, μην σας πάρει εσάς η μπόρα) ότι αγωνιζόμαστε …
Άραγε, θα μπορούσαμε να κάνουμε το ίδιο ;;;
Μακάρι …
Θερμότατη Καλημέρα … και πολλά πολλά μπράβο σου Κροτ !
Καλημέρες παιδιά!
Καθώς διάβαζα τα σχόλιά σας, μου ήρθε στο μυαλό η εξής -εντελώς υποθετική- περίπτωση.
Ας υποθέσουμε πως στην Θράκη υπάρχει μια μουσουλμανική μειονότητα (κατ’άλλους τουρκική). Ας υποθέσουμε πως αυτή η μειονότητα δεν απολαμβάνει όλα της δικαιώματα και θεωρεί εαυτόν αδικημένο.
Ας υποθέσουμε πως ένας Τούρκος πιανίστας (ή ουτίστας ή μπουζουκοπαίκτης, γουατέβερ) έρχεται να δώσει μια συναυλία στην Αθήνα. Ή ακόμα καλύτερα (να το κάνω εντελώς κίνκυ το σενάριο) στην Θεσσαλονίκη.
Κι ας υποθέσουμε (έχω τρελή φαντασία, έτσι;) πως ο Τούρκος καλλιτέχνης, λίγο πριν το τέλος της συναυλίας του, παρατάει το πιάνο/ούτι/μπουζούκι, σηκώνεται και τα χώνει στο ακροατήριο για την πολιτική που η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί στο θέμα της προαναφερθείσας μειονότητας.
-Υπόθεση εργασίας 1: Σκεφτείτε να ήταν στο ακροατήριο -λέμε τώρα, έτσι;- ο Νομάρχης, ο Μητροπολίτης και ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης.
-Υπόθεση εργασίας 2: Ποια πιστεύετε πως θα ήταν η αντίδραση του ελληνικού κοινού;
________________________________
Γιατί τα λέω αυτά και αφήνω ελεύθερη την φαντασία μου να κάνει οργιαστικά σενάρια;
Γιατί ωραία γουστάρουμε να τα χώνει ένας άνθρωπος στους αμερικάνους πολίτες για την πολιτική της κυβέρνησής τους. Πώς θα αντιδρούσαμε εμείς αν τα έχωνε ένας ξένος (και δη Τούρκος, Αλβανός ή κάτι τέτοιο) σε μας για την πολιτική των ΓΑΠ/Καραμανλή και λοιπού συρεφετού;
___________________________________
Ριζο, καλώς τον! Βασικά το ωραίο είναι πως ο μουσικός προέρχεται από συμμαχική προς τις ΗΠΑ χώρα. Γιατί κάτι άλλοι Ιρακινοί, Αφγανοί κλπ το δείχνουν πολύ πιο έμπρακτα!
Ρεμάλι εκπαιδευτικέ, δεν το ξέρω. Μπορεί να το ψάξει κανείς;
Μάνε, σκέψου να ήταν σε σαλούν!
Τσαλ, καλά τα λες (παρά τα μικρά γλωσσικά λάπσους, έχε χάρη που σε συμπαθώ! Αλλιώς θα έπεφτε τρελό editing στο σχόλιο, χα χα χα!).
Τώρα, για το ΥΓ, καλά μην πας τόσο μακριά… Ένα όνομα θα σου πω, έτσι για παράδειγμα: Κόκκαλης! 🙂
(δεν πιστεύω να είσαι γάβρος!)
Κουπέπι, από την μικρούλα εμπειρία μου, έχω να καταθέσω ότι κανείς μας δεν έχει σαφή ιδέα για την εικόνα που έχουν οι ξένοι για την χώρα του, προτού να επισκεφτεί άλλες χώρες, κι ακόμα καλύτερα, αν δεν ζήσει σε άλλες χώρες.
Όσο για τους Αμερικάνους, συγκεκριμένα, σε μεγάλα ποσοστά αγνοούν ακόμα και την ύπαρξη άλλων χωρών.
Χαρακτηριστικά να σου πω το εξής: στο ντοκυμαντέρ για τον κρίστο (βλ. προηγούμενο ποστ), δείχνει σε κάποια φάση συνέντευξη που πήρε από τον Κρίστοφ ένας τηλεπαρουσιαστής τύπου Όπρα (δεν θυμάμαι ποιος). Ο τύπος τον ρωτάει πολύ χαρακτηριστικά (και προβοκατόρικα βέβαια): «Και γιατί να με ενδιαφέρει εμένα, έναν Αμερικάνο, τι συμβαίνει έξω από τη χώρα μου;».
Την ερώτηση ακολούθησαν ενθουσιώδη ουρλιαχτά (ξέρεις, αυτά τα «ουουουουου» των αμερικανακίων), χειροκροτήματα και wow από το κοινό.
Η ερώτηση είναι εξαιρετικά εύστοχη και πολύ καίρια και δείχνει πολλά για την αντίληψη του συγκεκριμένου λαού.
Αλλά και παλι, ας μην πάμε μακριά: πόσοι έλληνες ξέρουν τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στο Πακιστάν ή στο Ιράν;
Κουνούπι, χωρίς να υπερασπίζομαι διάφορες conspiracy theories, νομίζω πως το αποκοίμισμα (ή έστω η προσπάθεια) είναι συλλογική από διάφορες πλευρές και μπάντες, και ενορχηστρωμένη: σχολείο, κράτος και ΜΜΕ, χωρίς να συνεννοούνται προηγούμενα δουλεύουν με κοινό στόχο.
Από κει και πέρα, συμφωνώ μαζί σου, πως θέλει πολλή δουλειά προσωπική για να ξεφύγεις και πως, αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη θέση μας για να “ακουστεί” καλύτερα η διαμαρτυρία ή η διαφωνία μας, οφείλουμε να το πράξουμε.
Φάρε, θέλει όντως πολύ τσαγανό (για να μην πω μια άλλη κακή λεξούλα) για να κάνει κάποιος κάτι τέτοιο.
Αν συγκρίνουμε με διάφορους δικούς μας, τα συμπεράσματα είναι σαφή, δυστυχώς.
Σχεδόν αποκατέστησε την Πολωνία στα μάτια μου ο πιανίστας! Εύγε και σε σένα κροτ που το πρόβαλες.
«-Υπόθεση εργασίας 1: Σκεφτείτε να ήταν στο ακροατήριο -λέμε τώρα, έτσι;- ο Νομάρχης, ο Μητροπολίτης και ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης.»
Καλά είσαι τρελή ή να βάλω τις φωνές; Ούτε μια στο δισεκατομύριο μάνα μου! Αυτοί οι τρείς (ο κοντός, ο κακός και ο Άνθιμος) θα μπαιναν μέσα μόνο:
– για να ανασκολοπίσουν τον πιανίστα,
– αν τους παραμύθιαζες ότι το κοντσέρτο «αξιοποιεί τα μάλα ελληνικά μοτίβα, δείχνοντας την καταλυτική επίδραση του ελληνορθόδοξου πνεύματος στους κατακτητές»
– αν είχαν καπνίσει πριν ένα στρέμμα Ζωνιανίτικο.
-Υπόθεση εργασίας 2: Ποια πιστεύετε πως θα ήταν η αντίδραση του ελληνικού κοινού;
Κοίτα, το κοινό (ειδικά το ελληνικό) που θα πήγαινε σε τέτοιου είδους συναυλίες, είναι μάλλον αρκετά καλλιεργημένο για να μη τρέξει κάστανο… εκτός, φυσικά, απ’ τους άσχετους και θερμόαιμους που πήγαν εκεί:
– με τη γκόμενα που προσπαθούν να πηδήξουν για να το παίξουν ρέκτες,
– επειδή ο Ζαφείρης Μελάς ήταν φουλ,
– επειδή ο προιστάμενός/πελάτης/κτλ τους είχε δουλειά και τους χάρισε τα εισιτήρια…
– επειδή είδαν φως και μπήκαν.
Ματσαμούτσες!
Επικροτώ τα εντελώς τραβηγμένα σου σενάρια και θυμίζω την αντίληψη που κυριαρχούσε τα χρόνια που έδινα πανελλήνιες, όπου από τη μια εκθειάζαμε τον ρόλο του πνευματικού ανθρώπου και από την άλλη μας μαθαίναν το «Τέχνη για την Τέχνη». Δύσκολο είναι να λες γνώμη που είναι εκτός της κυρίαρχης αντίληψης, αυτό θέλει κότσια (όπως λέει και ο Φάρος)! Αν πάλι είσαι ο Δοξιάδης (τυχαίο παράδειγμα) και απλά η γνώμη σου συντηρεί και επαυξάνει μια συντηρητική στροφή της κοινωνίας και σιγοντάρεσαι και από τα μέσα…ε αυτό είναι ευκολάκι, ε;
Εύγε στον πιανίστα και σε σένα που το βρήκες!
Φιλιά
Ελεεινή ντροπή του ΔΣΘ, ξέρω γιατί τα λες αυτά για την Πολωνία! Για να με πικάρεις επειδή της έχω αδυναμία! Αλλά σιγά να μην ψαρώσω!
1. Καλά, εντάξει, μια υπόθεση εργασίας έκανα κι εγώ! Χάριν επιχειρηματολογίας! Εσύ θα έπρεπε να τα πιάνεις αυτά, με τέτοια (βρομο)δουλειά που κάνεις!
2. Ξεχνάς κάτι μεγαλοκυρίες που το όνομά τους -συνήθως- αρχίζει από Μαρ- και τελειώνει σε -ιάννα, που πάνε σε τέτοια για να δειχτούν, για να δείξουν τη γούνα τους και για να φτιάξουν το ίματζ τους!
Μπαλόνι, συμφωνώ απόλυτα! (Αυτές οι πανελλήνιες έχουν κάψει χιλιάδες εγκεφαλικά κύτταρα…)
Όνειδος της Ιστορίας ου μήν και της Αρχαιολογίας, αντιπαρέρχομαι την λάσπη που με πετάς (ΚΑΙ την ευκαιρία να βγάλω στο ιντερνέτι τις ΒΡΩΜΕιΚες πομπές σου) και σου αφιερώνω – μια που ΕΣΥ άρχισες την προβοκάτσια σήμερα το βράδυ, ξέρεις που – ένα τσιτάτο σχετικό με το πόστ σου – αγαπημένου ΜΑΣ συγγραφέως:
«L’art véritable n’a que faire des proclamations et s’accomplit dans le silence.»
😆
oh la la! quelle horreur! Mε απειλούν μες το σπιτικού αχρείοι θεράποντες της Θέμιδος! Quelle decadence morale!
άπαξ και προέβης σε ομολογία, τείνω χείρα ανακωχής (προσωρινής, έτσι; μην παίρνουμε και θάρρητα!)
😛
😛
😛
Μ΄αρέσουν οι άνθρωποι με θάρρος και τόλμη. Σε κάνουν να ελπίζεις ακόμα 😉
Αλεπού, και αποτελούν και καλό κίνητρο!
Κόκκαλης; Ποιος ο Σώκρατες; Λένε πως στο βιογραφικό του είχε προϋπηρεσία και στη Στάζι! Δε νομίζω να αναφέρεσαι στον πατέρα του που ήταν σημαντικό στέλεχος του ΕΑΜ. Ούτε κάποιον συνονόματο συνδικαλιστή, δε θυμάμαι ποιου σωματείου 🙂
Όχι δεν είμαι γαύρος. Στηρίζω CSKA και Crvena Ζvezda! Λες να χουμε κόντρες με την Παρτιζάνα που προφανώς θα είναι με την Partizan?
Τσαλ, ναι, τον Σόκρατες εννοούσα βέβαια!
Όσο για την Παρτιζάνα, δε νομίζω, αλλά για να δούμε! 🙂