Το πέρασμα των Φράγκων

Έτσι μεταφράζεται από τα γερμανικά το όνομα της Φρανκφούρτης (Frankfurt) -και για να μην μπερδευτείτε, υπάρχουν δύο Φρανκφούρτες στην Γερμανία: η Frankfurt am Main (δλδ η Φρανκφούρτη στον Μάιν -ο Μάιν είναι ποταμός) και η Frankfurt an der Oder (δλδ η Φρανκφούρτη στον Όντερ -που είναι επίσης ποταμός). Η πρώτη ανήκει στο κρατίδιο της Έσσης και είναι πρώην δυτικογερμανική, ενώ η δεύτερη βρίσκεται στα σύνορα με την Πολωνία και είναι, φυσικά, πρώην ανατολική (έχει μια πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, αφού μετά την επαναχάραξη των συνόρων με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, χωρίστηκε στα δύο και το εκείθεν του Όντερ τμήμα της ονομάστηκε Slubice και ανήκει έκτοτε στην Πολωνία).

 

 

Εμείς βρεθήκαμε στην πρώτη για δεύτερη φορά, το περασμένο Σαββατοκύριακο. Είμαι της άποψης ότι όλα τα μέρη του πλανήτη, ακόμα κι εκείνα που φαντάζουν ανιαρά, έχουν κατιτίς ενδιαφέρον να δείξουν. Η συγκεκριμένη πόλη είναι διάσημη ως μεγάλο τεχνοκρατικό οικονομικό κέντρο, έδρα της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και πολλών άλλων τραπεζών και γεμάτη ουρανοξύστες. Οι ντόπιοι ξένοι αποκαλούν ειρωνικά το οικονομικό κέντρο της πόλης Mainhattan -αν και οι ουρανοξύστες του είναι μάλλον λιγότερο εντυπωσιακοί από το αυθεντικό.

 

 

Φαινομενικά, λοιπόν, εκτός από το να επισκεφτούμε τον φίλο μας που μένει μόνιμα εκεί (και γκρινιάζει ασύστολα για τον τόπο κατοικίας του), δεν θα είχαμε κάτι άλλο αξιόλογο να κάνουμε. Και όμως! Η πόλη -που καταστράσφηκε ολοσχερώς από το carpet bombing των νικητών συμμάχων το 1945- διατηρεί ως εκ θαύματος το ιστορικό της κέντρο (για την ακρίβεια ένα μικρό τμήμα του), όπου βρίσκεται ο Καθεδρικός ναός (που υπέστη σημαντικές ζημιές από τους βομβαρδισμούς, αλλά άντεξε), καθώς και πολλά χαριτωμένα κτήρια με την χαρακτηριστική γερμανική μεσαιωνική αρχιτεκτονική, μέσα στα στενά δρομάκια. Το κέντρο αυτό ονομάζεται Römer, καθώς οι Ρωμαίοι εγκαταστάθηκαν εκεί ήδη από τον 1ο αι. μ.Χ. Η Φρανκφούρτη υπήρξε μία από τις σημαντικότερες πόλεις της Αγίας Ρωμαϊκής (Γερμανικής) Αυτοκρατορίας, καθώς εκεί εκλέγονταν οι Γερμανοί βασιλείς (μέχρι το 1562 η στέψη γινόταν στο Aachen, ενώ από τότε και μετά στην Φρανκφούρτη).

 

 

Εκτός από την βόλτα στο Römer, αξίζει πολύ μια βόλτα παράλληλα με το ποτάμι (που είναι εντυπωσιακά φαρδύ), αλλά και από την άλλη πλευρά, στην οποία φτάνει κανείς, διασχίζοντας ένα από τα γεφύρια. Αυτή η πλευρά είναι πιο αριστοκρατική, με φαρδείς δρόμους, χαμηλά και παλαιότερης αρχιτεκτονικής κτήρια. Τα Σάββατα στην όχθη του ποταμού γίνεται παζάρι, και αν ο καιρός είναι καλός κυκλοφορεί πολύς κόσμος. Πολύ ενδιαφέρουσα είναι και η κόκκινη εκκλησία του Αγ. Παύλου, η οποία υπήρξε η πρώτη έδρα του πρώτου δημοκρατικά εκλεγμένου Κοινοβουλίου στα 1848.

 

 

Πολύ όμορφη είναι η θέα από την κορυφή του Fernsehturm (Πύργος της Τηλεόρασης) -ο ίδιος δεν είναι όμως τίποτα σπουδαίο. Από την άλλη, ο επισκέπτης εκπλήσσεται από την πληθώρα των Μουσείων που διαθέτει η πόλη. Σημειώνω χαρακτηριστικά το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης (ονομάζεται και «τούρτα» λόγω του τριγωνικού σχήματός του), το Ιστορικό Μουσείο και το Μουσείο Τέχνης Schirn. Εκεί φιιλοξενείται μέχρι την 1η Ιουνίου, μια πολύ ενδιαφέρουσα έκθεση – αφιέρωμα σε τέσσερις ιμπρεσσιονίστριες ζωγράφους: την Berthe Morisot, την αμερικανίδα Mary Cassatt, την Eva Gonzalès, και την Marie Bracquemond. Η έκθεση είναι πολύ όμορφα οργανωμένη, παρέχει ιστορικές και βιογραφικές πληροφορίες, και παρουσιάζει διαθέτει μια αρκετά πλούσια συλλογή από έργα των ζωγράφων.

 

 

Εκτός από όλα αυτά, το στοιχείο που κάνει την έκπληξη για μια τέτοια πόλη είναι η πληθώρα πολύ καλοφτιαγμένων και ελκυστικών καφέ και μπαρ, κυρίως κοντά στην Louisenstrasse και στην περιοχή του Κεντρικού Σιδηροδρομικού Σταθμού. Η πόλη είναι γενικώς όμορφη, και προσφέρει μια εύκολη και πολύ άνετη ζωή. Τα πάντα είναι σε walking distance και κατά το μεγαλύτερο μέρος ο επισκέπτης βλέπει όμορφο περιβάλλον, ενώ το πράσινο έχει την τιμητική του, όπως σε ολόκληρη την Γερμανία (όση έχω δει εγώ τουλάχιστον).

 

 

Τέλος, η ευρύτερη περιοχή προσφέρει την δυνατότητα για πολύ όμορφες εκδρομές σε διάφορες όμορφες τοποθεσίες. Το Königstein im Taunus είναι ένα πολύ γραφικό χωριό (το λινκ το αδικεί πολύ αλλά, δυστυχώς, δεν βρήκα κανένα καλύτερο), όπου αξίζουν πολύ το κάστρο και το παλιό κέντρο. Πολύ όμορφα είναι επίσης το Marburg και το Bad Homburg, τα οποία είχα επισκεφθεί την προηγούμενη φορά.

Φωτογραφίες (λόγω της εν Σλοβενία αυτοκτονημένης φωτογραφικής μηχανής, όλες οι φωτογραφίες είναι από την προηγούμενη επίσκεψη στην πόλη, το καλοκαίρι του 2005)

1. Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα

2. Κινέζικο Πάρκο

3. Römer

4. Η παλιά Όπερα

5. Η εκκλησία του Αγ. Παύλου

6, 7, 8. Marburg