το έμαθα εδώ
το βλέπω εδώ (γιατί 8 το πρωί είναι πολύ νωρίς για τηλεόραση…)
credits to γλυκοπατατάκι και παπί
τι άλλο να πω;
όσοι θέλετε να θυμηθείτε τα παιδικά μας χρόνια, εδώ. (raspberry excluded, είσαι πολύ σπόρι!)
___________________________________________
Στ’αλήθεια πιστεύω πως ανήκω σε μια πολύ τυχερή γενιά, σε ό,τι αφορά στις παιδικές εκπομπές – μουσικές – παιχνίδια. Οι προηγούμενοι από μας είχαν πολύ λιγότερα, ενώ οι επόμενοι πολύ χειρότερα. Έχοντας δει λιγάκι και τι έπαιζε σε μερικές άλλες χώρες την ίδια περίοδο, νιώθω ακόμα πιο τυχερή, γιατί στην Ελλάδα, στις αρχές της δεκαετίας του ’80 έγιναν πολύ καλές παραγωγές. Δεν ανταλλάσσω την Λιλιπούπολη, την Τενεκεδούπολη, την Χιλιοποδαρούσα, τον Παραμυθά και την Φρουτοπία ούτε με 100 Γουίνιδες, ούτε με χίλιους Ντίσνεϋ, ούτε με δέκα χιλιάδες Θάντερκατς.
Και χαίρομαι που τότε ήταν η κρατική τηλεόραση αρκετά έξυπνη για να μας προσφέρει αυτό και αυτό. Μπορεί να πέρασα σχετικά μοναχικά παιδικά χρόνια και μέσα στην μεγαλούπολη, μπορεί να μεγάλωσα πριν την ώρα μου, όπως όλα τα μοναχοπαίδια παθαίνουν, αλλά νιώθω πολλή τρυφερότητα και νοσταλγία, όταν θυμάμαι τον Μελένιο, τον Ανανία το Πεπόνι, το Μαέστρο, τον Μπόλεκ και τον Χαρχούδα.
Και τρέμω στην σκέψη του με πόση βία και πόσο λίγη αθωότητα μεγαλώνουν τα σημερινά πιτσιρίκια -και πόσο χειρότερα θα είναι για τα αυριανά.
Кроткая 
hi there!
εχεις απο τα καλυτερα μπλογκς της ελληνικης μπλογκοσφαιρας.
σε καλω σε ενα νεο μπλογκοπαιχνιδο.
δες εδω:
http://anisixos.blogspot.com/2007/07/blog-post_12.html
σε καλω σε ενα νεο μπλογκοπαιχνιδο
δες εδω:
http://anisixos.blogspot.com/2007/07/blog-post_12.html
«Δεν ανταλλάσσω την Λιλιπούπολη, την Τενεκεδούπολη, την Χιλιοποδαρούσα, τον Παραμυθά και την Φρουτοπία ούτε με 100 Γουίνιδες, ούτε με χίλιους Ντίσνεϋ, ούτε με δέκα χιλιάδες Θάντερκατς.
«
Καλά…όχι ότι δεν έβλεπα Θάντερκατς και Ντίσνεϋ με τη σέσουλα…αλλά δεν παίζονται όσα αναφέρεις.Κι αν δεν έβλεπα με τα μάτια μου το πρωί στην ΕΤ1 τη λατρεμένη…τι να πω…απιστέβαμπλ!Το καλύτερο πρωϊνό ξύπνημα!!!
«Εδώ τα καλά κολοκυθάκιααααα»
😉
Ώπα!Μαντάμ Σουσού;;;
Μ’έστειλες τώρα!!!!
ναι κρότκι όπως ακριβώς το λες 😥
να ζήσουν οι θέρτισ και οι θέρτι πλασ αμα πια
😀 και πολύ χαίρομαι που το βλέπεις και εκεί και μπορείς να δεις και ό,τι άαααλλο σου έρθει, ελπίζω βρεις τίποτα που να σου αρέσει, γμτ γιατι να μην το εχω σκεφτεί να στο πω νωρίτερα;
:*********************************************************************************************
Πάντως εγώ που τα πρόλαβα έστω και λίγο κάποια, αλλά διατηρώ μνήμες, επίσης νιώθω τυχερή. Έβλεπα τα προγράμματα που έχουν τώρα και φρίκαρα. Τα βαφτιστήρια μου εκτός από τον Μπομπ Σφουγγαράκη δεν βλέπουν τίποτα άλλο παρά Βέρα στο Δεξί. Ήμαρτοοοοοοοον! Έτσι οδηγούνται τα πιτσιρίκια στα βιντεοπαιχνίδια (καλά, υπερβάλλουμε κι εμείς, το λέμε σαν να έχουν πέσει στα ναρκωτικά!) και να βαριούνται με τη ζωή τους από την ηλικία των οχτώ…
Δεν θα ξεχάσω ποτέ που ο μπαμπάς μου είχε γράψει όλη τη φρουτοπία σε βιντεοκασσέτες και τις βλέπαμε παλιά μαζί… Καληνύχτα!
Υ.Γ.: Αν θες, πέρνα από τα μέρη μου. Σου απάντησα σε αυτό που μου έγραψες αλλά ήθελα να σιγουρευτώ ότι θα το δεις…
Ο Μπομπ Σφουγγαράκης είναι καλό παιδί 😐
Και συγνώμη κιόλας αλλά τα φιλιά μου έμειναν και πάνω στο template ή δεν βλέπω καλα;
hi.exeis ena apo ta kalitera ellinika blogs.
se proskalo sto neo blogopaixnido.
perna apo to blog mu gia na deis.
Εβελίνι, είναι μία, μόνο μία, δεν υπάρχει άλλη καμίίίίίααααα!!!
Μαντάμ Σουσού?
Παπί μου, ε μα πια! ναι! δεν πειράζει, κάλιο αργά παρά ποτέ!!
Μαργαρίτ, την Βέρα στο δεξί δεν την έχω δει ποτέ μου, αλλά από αυτά που ακούω…. Καλά ναι, να μην υπερβάλλουμε, δεν πέφτουν και στα ναρκωτικά, αλλά όπως και να’χει, υπάρχει διαφορά. Να μην ακουστώ και σαν την μάνα μου «εμείς τότε, τον καιρό εκείνο…», χάλια είναι αυτό. Κάθε εποχή έχει τα καλά και τα κακά της. Αλλά τωρα συγκρίνεται η Φρουτοπία και η Λιλιπούπολη;
Θα περάσω να δω κι ευχαριστώ!
Παπί, ναι τα φιλιά σου έδωσαν νέα πνοή στο τεμπλέτι! Ούτε το Μπομπ Σφουγγαράκη τον ξέρω… πωπω, αμόρφωτη είμαι!
Ανήσυχε, ευχαριστώ πολύ και… για να δούμε, θα το πετύχω? :blush:
ευχαριστώ για την πρόσκληση, θα ανταποκριθώ οπωσδήποτε, αλλά ίσως αργήσω δυο τρεις μερούλες… 🙂
δεν το πέτυχα! 😦
Τσέκαρε τον Bob, είναι φοβερά πολιτικοποιημένο και κοινωνικά ευαισθητοποιημένο cartoon! Εγώ έχω ερωτευτεί παράφορα με τους ήρωές του! Την βέρα ούτε εγώ την έχω δει ποτέ. Αλλά φαντάσου να είμαι απόγευμα στα βαφτιστήρια μου (7 1/2 χρονών) και να με παρατάνε για να πάνε να δούνε τη βέρα αντί να κάτσουμε να παίξουμε όπως συνήθως… Φρίκηηηηηηη! 🙂
http://www.greek-movies.com/series1980.html
Μετά τη Φρρρρρρουτοπία… 🙂
Το απίστευτο με τη Φρουτπία είναι ότι για την εποχή της ήταν πραγματική υπερπαραγωγή!
Ροδακινάκι, τι όμορφο!
Έχεις δίκιο, από αυτή την άποψη είμαστε -οι 30 something – τυχερή γενιά.Αν δεις τι αηδίες βλέπουν τώρα τα πιτσιρίκια! Γιαπωνέζικα κιν. σχέδια, συνήθως με μπουνιές, κλωτσιές και αστείο λεξιλόγιο, ή βραζιλιάνικες σαπουνόπερες – δες εδώ μεταξύ 2 και 4 το απόγευμα…το βλέπουν πιτσιρίκια από 8 ως 16 χρονών…..και είναι τρισάθλιο,,,για να μην πω για τα βραζιλιάνικα του σταρ, που επίσης βλέπουν πιτσιρίκια…..
Τι καλό και το “Μια φορά κι έναν καιρό ήταν….” Το πήρα πρόσφατα στο γιο μου, και το έβαζαν και τα ψηφιακά κανάλια της κρατικής, αλλά πόσοι τα έβλεπαν;;;
Δες ακόμα εδώ
την άποψη του Παραμυθά γι’ αυτό – που δεν τη σχολιάσαμε αρκετά τότε, γιατί έπεσε τις μέρες της φωτιάς…- και γενικά την προσπάθεια αυτού του ανθρώπου να ξαναφέρει όμορφα πράγματα, και την ανταπόκριση της γενιάς μας…..
Χάρηκα – πρωί-πρωί!!!! 🙂
(μεγάαααααλο φιλί, για να φτάσει εκεί μακρυά…..!)
(και σβήσε το σχόλιο μου από το post Εκείνα τα παλιά χρόνια…,πήγε εκεί κατά λάθος…)
«Και χαίρομαι που τότε ήταν η κρατική τηλεόραση αρκετά έξυπνη για να μας προσφέρει»
Μην τρελαίνεσαι…λεφτά δεν είχε για να αγοράσει δικαιώματα Disney τότε, και έφτιαχνε μικρές παραγωγές. Απλά ήταν τυχερή που αυτές οι παραγωγές γίνονταν από 2-3 ανθρώπος (βλέπε Νίκο Πιλάβιο, http://www.paramithas.gr ) που αγαπούσαν την δουλειά τους.
Ωραίο το ποστάκι Κροτακοροδακινάκι…
Δεν έχω χρόνο τώρα, αλλά τη λίστα που παραθέτεις θα τη σχολιάσω και θυμάμαι αρκετά από αυτά, (που θα με πεις και σπόρι…).
Καλημέρα!
Και εγώ τα έβλεπα βρε, κι ας είμαι πιο μεγάλη. 😉 Ακόμα βλέπω παιδικά (να ΄χω και μια επαφή με τα παιδιά 😉 ) και φρίττω βέβαια! 😦
Καλημερούδια, Κροτ-άκι μου! 🙂 Σμουουουτς!
καλημερουδια μικρο μου!
🙂
Πω, πω κι εγώ συγκινήθηκα. έχεις δίκιο, υπήρξαμε τυχεροί απ’ αυτήν την άποψη!
Έλα ρε… Να ένας δεύτερος άνθρωπος που θυμάται και αναφέρει και τον Μπόλεκ και τον Λόλεκ 🙂
Λοιπόν, σοβαρά τώρα, όλη η ιστορία ξεκινάει από το γεγονός ότι η τηλεόραση θεωρείται το πρώτο μέσον διαμόρφωσης του target group που λέγεται νεολαία. Διατυπώνεται πλέον σοβαρά η άποψη πως η τηλεόραση θα έπρεπε να απαγορεύεται πλήρως σε όσους είναι κάτω των 18, άντε 15 βία-βία. Η ποιότητα των προγραμμάτων για παιδιά (και μη) είναι τραγική και στην ουσία αποτελεί τμήμα και διαμόρφωσης τρόπου ζωής και συνειδήσεων. Είναι σαν να λέμε το «λίπασμα» πάνω στο οποία θα σπαρθούν οι μετέπειτα διαφημίσεις.
Εντελώς εντεχνα, το σκηνικό ολοκληρώνεται στο σχολείο, όπου το παιδί θεωρείται «παρακατιανό» αν δεν είναι in. Βλέπεις, ακόμα και η ομαδικότητα πλέον έχασε την χροιά της δραστηριότητας και έγινε σηζήτηση των προβληθέντων και του lifestyle…
Χάλια μαύρα κι άραχνα. Πάντως σκέφτομαι σοβαρότατα την πλήρη απουσία τηλεόρασης από την ζωή του παιδιού…
συγνωμη για το σχολιο στον αποπανου αλλα δεν μπορω να κρατηθωωωω!
ε ψιτ! καμηλιερη;;;;
δεν ειμαι δακτυλακι…
δεν ειμαι κακιωμενο δακτυλακι…
νταξ;;;;;
Λοιπόν: Τη Λιλιπούπολη δεν την έμαθα στα τέσσερα, αλλά στα δεκατέσσερα, όταν έκανα μια έρευνα για τον Χατζιδάκι.
Την Κάντυ την ξέρω, ήμουν φανατική ! Μέχρι μολυβοθήκη Κάντυ είχα!
Και την Χάιντι την ξέρω. Κατά βάθος τη θεωρούσα χαζή.
Ξέρω ποιοι είναι ο Μπόλεκ και ο Λόλεκ (να ‘ναι καλά ο Κόμης).
Το τραγούδι δεν το ξέρω και πάλι καλά, δεν μου φαίνεται και πολύ σόι.
Και την Ντενεκεδούπολη την ξέρω. (Και είμαι φαν της Φακίνου, most of the time).
ΤΟΝ ΠΙΚΟ ΑΠΙΚΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ ΔΕΝ ΞΕΡΩ;
Και τον αστυνόμο Σαϊνη τον ξέρω. Κι αυτόν τον θεωρούσα χαζό. (Αυτός νομίζω ήταν κιόλας)
Και το Τσικαμπούμ υο ξέρω… (άστο μεγάααλη ιστορία)
Δεν ξέρω τι είναι ο Μπουρμπούλης, ούτε τα Thundercuts και δεν θυμάμαι το αναγνωστικό της Α’ Δημοτικού. Ούτε «Εκπαιδευτική Τηλεόραση» δεν έχω δει, εκτός από τους δύο μήνες που έμεινα στην Αγγλιά το καλοκαίρι των 7 μου χρόνων και είχε κάτι τέτοιο η ΕΡΤsat. Δεν είμαι φαν της Μαντόνας. Τη Γυριστρούλα δεν την έχω ξανακούσει.
Έχω κι άλλα να πω, αλλά βαρέθηκα…
Μπορεί μετά να σχολιάσω και τα υπόλοιπα.
PS: Μήπως με το Thundercuts εννοείτε το Thunderbirds; Γιατί τα Thunderbirds τα ξέρω…
@ Καμηλιέρη, στην τελευταία σου παράγραφο (και στα άλλα, αλλά κυρίως εκεί) θα συμφωνήσω εντελώς.¨Όχι στην πλήρη απουσία, αλλά στη ελεγχόμενη από τον γονιό, μα σοβαρότητα και υπευθυνότητα.(θα ήταν κρίμα να χάνουν κάποιες καλές εκπομπές…)
@ Ράπσμπερυ, αυτοί είναι οι
Thundercats
Γλυκοπατάτα ευχαριστώ αλλά δε θα πάρω!
Εγώ πάλι, γενιά των σαράντα+, περισσότερο θυμάμαι τις εκπομπές στο ράδιο παρά στην τηλεόραση. Τα παραμύθια της θείας Λένας κι η Λιλιπούπολη είναι οι δικές μου γλυκές αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας.
Κι όσο για τα παιχνίδια μας… κάπως μου φαίνεται ότι ήταν πιο «όμορφα» από τα σημερινά. Είτε γιατί ο κόσμος ήταν «κάπως αλλιώς» είτε γιατί μου αρέσει να εξωραΐζω την παιδική μου ηλικία.
Λίζα μια χαρά αυτά που ξέρεις… Έχασες βέβαια χιλιοποδαρούσα, παραμυθά κ.α.
Ρε παιδιά, ένα με ένα μαγικό κουτί που έλεγε παραμύθια με τον Φιόγκο, τον Ρούχλα, τον Σεβαστιανό και την Μελιά θυμάστε πως λεγόταν; Αφοι Σοφιανού και αυτό…
Του κουτιού τα παραμύθια!
(θα σου το βρώ)
η οικογένεια Σοφιανού εδώ – είναι υπό ανακαίνιση το site, αλλά έχει και forum και κάνουν και εκδηλώσεις.
exw thn tyxh na eimai apo tous kwlofardous ekeinhs ths genias, kai sto rik (to kratiko kanali tsi Kyprou), timane kapoia apo ta hrwika paidika ekeinhs ths epoxhs. Stroumfakia forever, (ekeinh h 8ewria me to smurf na einai socialist men united under red father tin kserete?, Kai ekeinh pou leei oti o typos pou ta ekane htan stalinikos, opote o mpampastroumf htan o Marx kai o Spirtoulhs o Trotski????), epishs astynomos sainhs (ti gelio xrhste mou, mono to gag me ta aytokatastrefomena mynhmata se ekane na gelas gia kamia dekaetia), bolek kai lolek, ena allo sourealistiko galliko me ena robot onomati a8hna (8ymamai kala?), kabamaru (pou einai oi hrwikes epoxes pou to junior edeixne to special epeisodio me ton agwna baseball) (skata! skata! sto diabolo xagiate! kataramene pappou!), louki louk, froutopia (to eixa diabasei kai sto komik tou Trybiza), coyote (8a to faei-de 8a to faei to kwlopoulo), o eteros proletarios adelfos Speedy Gonzalez, me th xarakthristikh Mexikanikh profora, sport billy, MASK, Thundercats (kai ta gnwsta anekdota gia to pws megalwnei h poutsa tou Laiano), ypobryxio keraynos, astroserifhdes (pst aytos o kaoumpoy eixe TIS ATAKES)….
Na paw kai sta pio «enhlika»? Batman, me ta effe pou ebgainan san na htan apo comic, mission impossible, heart to heart, simpsons, love and marriage (o ypertatos 8eos Al Bundy, h Ed ‘O’Neil opws ton elege h mana tou), Beavis and Butthead, 21 jump street, Ipoths ths Asfaltou (kai ennweitai o Ippoths ths Lakoubas me ton Boutsa kai to amaksi onomati PSIT) (8ymaste pou eixe er8ei o Hasselhof sto Olympiako Stadio se periodeia kai eixe ferei kai mia Pontiac Trans- Am (tetoio montelo htan o KIT) pou milouse ellhnika?), Autos Atyh kai ta mysthria, me ton Bruce Willis na kanei ta prwta tou bhmata mprosta apo thn kamera, ploio ths agaphs, mcgiver…..
btw twra tis ka8hmerines gyrw stis pente exei ena soou pou exei trelo gelio, sto skai…..To kastro tou Takeshi, opou blepeis ti malakies kanoun oi Giapwnezoi sta thlepaixnidia tous
tou koutiou ta paramy8ia eixane ton pio rok mpasista ths ellhnikhs TV
htane o rouxlas
kai htan LA
th lilipoupolh thn ezhsa kai egw, kai perissotero tous diskous ths…..milame gia foberes mousikes…..autos o Xatzhdakis htan kai foberos syn8eths, alla kai terastio myalo san radiofwnan8rwpos……isws ta megalytero myalo (mazi me ton petridi) pou perase apo to mh a8lhtiko radiofwno sthn ellada….kai akolou8ei makran o psarianos
“Δεν ανταλλάσσω την Λιλιπούπολη, την Τενεκεδούπολη, την Χιλιοποδαρούσα, τον Παραμυθά και την Φρουτοπία ούτε με 100 Γουίνιδες, ούτε με χίλιους Ντίσνεϋ, ούτε με δέκα χιλιάδες Θάντερκατς.»
Κροτίδι μου, και οι Θάντερκατς και ο Γουίνυ, είναι για τη σημερινή εποχή vintage κομμάτια… Τώρα έχουμε περάσει σε άλλα. Μέχρι και τα πόκεμον είναι ξεπερασμένα. Θα μας πει το Νατασσάκι που λόγω Άκη έχει ακόμα επαφή με τις παιδικές εκπομπές για το τι είναι τρέντυ τη σήμερον.
Θα ήθελα να προσθέσω με μεγάλη συγκίνηση τα κινούμενα σχέδια με παραδοσιακά παραμύθια από τη Ρωσία και την Ιαπωνία που μου έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση για την τεχνοτροπία των κινουμένων σχεδίων κάθε χώρας αλλά και για το στόρυ της κάθε κουλτούρας! Ομολογώ ότι έμαθα πολλά ακόμα και πριν βγει στον αέρα ο ΤΑΟ ΤΑΟ.
Δεν μπορώ να σας πω τι είναι τρέντυ σήμερα, Ρόδι μου, γιατί ο Άκης δεν βλέπει τα «τρέντυ» παιδικά (μ’ εμένα μαμά, τι περίμενες;;;)
Προσπαθώ να μην του αποκλείω πράγματα, για να μην νιώθει ξεκομμένος από τους φίλους του.Έτσι είδε κάποια στιγμή και Πόκεμον, και Γιου-Γκι-ο και κάτι άλλα με τέρατα, και Μπομπ Σφουγγαράκι. Ξέρεις κάτι; Τα απέκλεισε μόνος του! Γιατί έχει αποκτήσει πλέον κριτήριο και αισθητική διαφορετική απ’ αυτά.
καλά, ξεσαλώσατε ε???
ένα πράγμα θα πω προς το παρόν, και επανέρχομαι συντόμως με περισσότερες λεπτόμερειες:
Λοιπόν,
ΦΑ δίεση ο Φιόγκος
κι ο Ρούκλας είναι ΛΑ
ο Σεβαστιανός …. (τι κάνει?) στη γραμμή του ΣΙ
και στο ΜΙ τραγουδάει παραμύθια η Μελιά!!
κι επίσης:
Πιες, πιες της ταραχής το κρασί
πιες, πιες, μέθα μια νύχτα κι εσύ
κι η ζωή σου θ’αλλάξει με μιάς
σαν πειρατήήήής
θα τριγυρνάάάάάς!!!
…ο Σεβαστιανός διηγείται…
…εγώ το δήλωσα ότι θα ξημερωθώ εδώ σήμερα!!! 😆
Aνοιξε αυτό το κουτί
παραμύθι ν’ ακουστεί
η φαντασία σου κι η μουσική μας
σε ταξιδεύουνε στα πέρατα της γης.
Βιβλίο ή μήπως σκηνή
μια ευχή και θα φανεί
και οι φιγούρες μας παραμυθάδες…
Ή μήπως είμαστε
Ή μήπως είμαστε
Ή μήπως είμαστε
τρελοί τραγουδιστάδες…
Φα # ο Φιόγκος
κι ο Ρούχλας είναι Λα
κι ο Σεβαστινός διηγήται στη γραμμή του Σι
και στο μι τραγουδάει παραμύθια η Μελιά
και δείτε το εδώ
Krot κι εγώ μόνο το ρεφραίν θυμόμουν, γι αυτό είπα και τα ονόματα… 🙂
azad_duke: Μπασίστας ήταν ο Φιόγκος. Ο Ρούχλας ήταν Ντράμερ!!!
Εγώ πάντως ήδη έχω κατεβάσει 10gb Thundercats παιγμένα από το STAR με ελληνική μεταγλώττιση. (Ε τι να κάνουμε δεν θα είναι όπως το original αλλά…)
Krot για έλα λίγο…. μας βρίζουν… http://mpampakas.wordpress.com/2007/07/12/Τρεις-ώρες-και-κάτι/
Μαργαρίτ μου, αυτό δεν είναι αλλοτρίωση;
Εβελίνι, α, οκ, δεν το είχα δει!!
Τόσο ενθουσιάστηκα με τη Φρουτοπία!
Harisheiz, εχεις ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ αβατάρι!!!
Πεπόνι, μμ, ναι, αλλά είχε και φωτισμένους ανθρώπους η κρατική. Δούλευαν εκεί ο Χατζηδάκις, ο Πιλάβιος, ο Τριβιζάς, η Λαζαρίδου, η Φακίνου… Είχαν όραμα και ήθελαν να κάνουν όμορφα πράγματα πάνω από όλα. Έπαιζε κι αυτό ένα ρόλο. Επίσης, νομίζω πως τότε οι άνθρωποι είχαν ακόμα να περιμένουν κάτι…
Καμηλιέρη, θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου, και θα συμπληρώσω ότι σχολείο και τηλεόραση με τη αγαστή σύμπνοια των γονιών κατασκευάζουν κενούς εγκεφάλου πολίτες -όπως τους βολεύει. Επίσης η διαφήμιση δουλκεύει ήδη από τις μικρές ηλικίες. Έχεις δει τι κινητά έχουν? Εγώ έπαθα πλάκα!
Κερασάκι, Μηλαράκι και ΑΛεπούδι, σματς! έίμαστε συνομίληκα (κι ας είμαι μακράν μικρότερη, μπουαχαχα!!)
Ξινόμουρο, ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟΝ ΦΡΟΥΦΡΟΥ?!?!?! ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΟΝ ΦΡΟΥΦΡΟΥ?
(πάντως πλάκα-πλάκα δεν μεγάλωσες σύμφωνα με τα συνομιλήκα σου: Πίκατου δεν έβλεπες δλδ?)
Εχεις άδικο για την Χάιντι, είναι από τα πιο όμορφα παραμύθια και το βιβλίο είναι πανέμορφο! (αλλά εγώ είμαι και ελβετόπληκτη οπότε δνε μετράω!)
Νεφελόεσσα, θεία Λένα δεν θυμάμαι, αλλά κάτι μου λέει πως εσείς οι μεγαλύτεροι είστε πιο κοντά μου από όσο οι νεώτεροι…
Δουξ, με βάση αυτά που λες είσαιμ μάάάάλλον λίίίίγο μικρότερος, αλλά ας είναι, θα σε παίξουμε κι εσένα!! 🙂
Καλά, για τον Χατζηδάκι δεν νομίζω πως χρειάζεται να πω εγώ κάτι. Άλλωστε δεν είμαι αντικειμενική…
Ροδάκι, έχεις δίκιο, είμαι τελείως passé!! Αχ, πώς είχα ξεχάσει τον Τάο Τάο! Τα ρώσικα και τα γιαπωνέζικα κινούμενα σχέδια είναι τα καλύτερα, μαζί με τα γαλλικά, όπως το «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ο άνθρωπος».
Γλυκοπατάτι, μπορείς να μου πεις και από πού είναι «της ταραχής το κρασί» και μήπως το’χουμε κιόλας?
Βουτουσίμπ, χμ… είσαι μικρότερος. Φαίνεται! :ΡΡΡΡ
περίμενε!!! Ψάχνω είπαμε!!!! 🙂
δεν προλαβαίνω να διαβάσω τα σχόλια
και ναι
«είναι μία μόνο μία»
ΑΛΛΑ:
ο disney για εμάς τους 40φεύγα ήταν η παραμυθία μας.
ΚΑΙ
ο Μπομπ είναι εξαιρετικός κύριος (θα προτιμούσα βεβαίως να μην είναι σφουγγαράκι κουζίνας αλλά το προσπερνώ)
η τελευταία αναφορά (στον Μπομπ) καθιστά σαφές πως στα 40και
αρχίζει ο παλιμπαιδισμός.
Και μιας και το θυμήθηκα τον Γκαρή δεν τον αγαπάει κανείς σας;;;;;
αυτό το θυμάστε;;
Sagma, αλλά δεν βρίσκω το τραγούδι στα ελληνικά…κάπου το έχω…ψάχνω…
Κίβι, μια χαρά είναι ο παλιμπαιδισμός. και τον Γκαρή τον αγαπάει ο Άκης!!!! 🙂
Να πω την αλήθεια μου, ποτέ δε μου άρεσε παρότι το πρόλαβα. Εκτιμώ όμως την ποιότητά του σε σχέση με τα σκουπίδια που παίζονται σήμερα, όπως και την κίνηση της ΕΤ-1 να το ξαναπροβάλλει.
Άσχετο: το βιβλίο που έχεις στο header του blog είναι από τα καλύτερα για τον Λέννον. Το έχω διαβάσει καμιά 10αριά φορές και πάντοτε ανακαλύπτω τμήματα που δεν είχα δώσει σημασία στην αρχή.
Όχι Πίκατσου δεν έβλεπα. Αυτή είναι η γενιά της Σόνιας (ναι, η αδερφή μου είναι άλλη γενιά…)
Η Χάιντι ως ηρωίδα σε βιβλία, μια χαρά είναι, είχα διαβάσει τρία ή τέσσερα της σειράς. Ως κινούμενο σχέδιο την έβρισκα χαζή κι αργά τα ζα!
Την Madeleine την ξέρει κανείς;
Έχεις και βιβλίο στο header; Τώρα το είδα!
Να σας αποκαλύψω ότι κάποτε είχα βγει στην τηλεόραση σε δύο εκπομπές ως πιτσιρίκι:
– Στο τηλεοπτικό παιχνίδι Βρες Ποιό Είναι (1984 νομίζω) και
– Στη Χιλιοποδαρούσα, η οποία μετέδωσε τη σχολική μας παράσταση «Καυγάς στην Κουζίνα» όπου φρούτα και λαχανικά (!!!! ω ναι, πάμε σαν άλλοτε) τσακώνονταν για την όρεξη του μικρού μπόμπιρα. Εγώ ήμουν ήμουν το κεράσι (αν και ρόδι… χιχι). Αυτό ήταν δεν ήταν το 1986… έκτοτε… τίποτα… έκλεισα ως τηλεοπτική περσόνα… 😆
SWPTNatassaki σωστό τον βρίσκω τον Άκη, μπράβο και πάλι μπράβο στο κριτήριό του και στη μαμά του.
Κροτίδι μου, το Μια Φορά κι ένα Καιρό ήταν ο Άνθρωπος όχι μόνο το παρακολουθούσα σαν τρελή αλλά είχα αγοράσει και τη σχετική έκδοση (σε 6 τόμους νομίζω) όπου ΑΚΟΥΣΟΝ ΑΚΟΥΣΟΝ, στο τέλος κάθε εξιστόρησης είχε εγκυκλοπαιδικό υλικό για την εποχή που περιέγραφε. BTW προχτές το κοιτούσα για info για τη Μαρία Αντουανέττα για το σχετικό ποστ! Κατά το μεγάλωμα της μικρής μου αδερφής πήραμε σε κασσέττες τη σειρά Μια φορά κι έναν καιρό το Ανθρώπινο Σώμα, επίσης πολύ αξιόλογο!
Για τους Φούσκους τίποτα;;;
Ήτανεεε έξυπνη πολύ πολύ η Μάγιαααα
και κατάφερνε πάρα πολλααα – άα
με τον Φλιπ, τον Μπίλλυ στα λιβάδειαααα
η Μάγια
τα καταφέρνει καλαααααά
Γλυκοπατάτι, τα γιουτούμπια δεν παίζουν, είμαι στη δουλειά και θα τα δω από το σπίτι!
Σάγκμα έλεγα την «ταραχή»?
Κίβι, τι είναι ο Γκαρής?
Έξιτ, το βιβλίο το έχω λατρέψει (και ειναι και δώρο του Μπαμπάκη, οπότε το αγαπώ ακόμα περισσότερο, καθότι ως γνωστόν του έχω αδυναμία του παλιο-βατόμουρου!).
Ξινόμουρο, ΔΕΝ θέλω να ξέρω πόσο χρονών είναι η Σόνια. Θα κάνω περίπου δυο μήνες να ξεπεράσω το σοκ σχετικά με την δική σου, μετά από δυο μήνες, μπορεί και να σε αφήσω να μου πεις!
Και ναι, είπαμε το header με αντιπροσωπεύει ως άνθρωπο!!
Ροδοκέρασο, τι μου λες! είμαι φίλη μιας διασημότητας!! Τα βιβλία του «Μια φορά κι έναν καιρό» τα έχω κι εγώ, και τα ξέρω σχεδόν απ’έξω και ο Μαέστρος είναι ο αγαπημένος μου!
Αχ, ναι, η Μαγια, την έχω και σε κουκλάκι!!
Ρόδι ένα αυτόγραφο please 🙂
Τον Sport-Billy τον θυμάται κανέις….είσαι ήρωας απ’άλλο πλανήτη…
Μα καλή μου, το target group των διαφημίσεων δεν είμαστε εμείς… είναι οι ηλικίες 10-16…
Ψάξ’το λίγο 🙂
Σύμφωνα με τον Καμηλιέρη έχω βγει από το target grouup των διαφημίσεων! Μπορώ να κοιμάμαι ήσυχη…
Πεπόνι, και βέβαια!
Καμηλιέρη, εξαρτάται από τις διαφημίσεις. Οι διαφημίσεις για αυτοκίνητα ή για ποτά δεν έχουν αυτό το target group που αναφέρεις. Οι διαφημίσεις για παιχνίδια ναι. Οι διαφημίσεις για κινητά, δυστυχώς ναι επίσης… Κουλουπού, κουλουπού!
Ξινόμουρο, στο παρατσάκ βέβαια!
Μάνο Σ.Β. εδώ:
έχω κι άλλα, θα σου τα στείλω
Ροδάκινο, ναι Sagma. Ψάχνω στα CD μου, κάπου το έχω…
Ο Γκαρής είναι από τον Γουίνι.
Ρόδι, κάπου έχω και Μάγια! (πολλά μαζεύονται, τελικά!)
Καμηλιέρη, έχεις δίκιο για το target group, γι’ αυτό και οι διαφημίσεις είναι όπως είναι – γρήγορα μικρά κλιπάκια με σλογκαν, που τραβά την προσοχή και χωρίς πολλές πληροφορίες…. (πολύ συμφωνώ μαζί σου τώρα τελευταία…να ανησυχώ γιατρέ;;; 😛 )
Συγγνώμη, ο Γκαρής είναι ο γάϊδαρος στον Γουίνι; Τον είχα σε νυχτικό!
Η Μάγια μου έσπαζε τα νεύρα! Η μεταγλώτιση ήταν χάλια!
Ναι…ο οποίος έχει και πινέζα στην ουρά από το γνωστό παιχνίδι…
Ρε το μωράκι με το γκαρύ στο νυχτικούλη!!! 🙂
ΑΑΑΑ, εγώ από Γουϊνι γούσταρα φουλ πάουερ τον Πίγκλετ, αλλά τότε απλώς διάβαζα Winnie the Pooh το κλασικό βιβλίο (δεν τον είχαμε σε κινούμενα σχέδια τω καιρώ εκείνω…) και το οποίο παρεπιΦτόντως το έγραψε ο συγγραφέας του Milne για να λέει ιστοριούλες στο γιό του, βασίζοντας το στόρυ σε ένα αρκουδάκι αλλά και στα άλλα παιχνιδάκια του γιού του… Φοβερό;;;
Έτσι κάπως ξεκινάνε και οι ταινίες του Γουίνι. Με ένα παιδικό δωμάτιο (του Κρίστοφερ Ρόμπινς) και την ιστορία που φαντάζεται αυτός με τα κουκλακια του… 🙂
«…Με ένα πράσινο καινούργιο παπιγιόν, πα πα ραμ
προχωρώ για το χορό των μπιζελιών, πα πα ραμ
ήρθε η ώρα πια κι εγώ, ήρθε η ώρα πια κι εγώ
να χορέψω με λαχταααααάρα αγκαλιά με μια αγκινααααααάρα
το πρώτο μου ταγκό, πουμ πουμ»
Τι μου έκανες τώρα… Θα τρελάνω όλο τον όροφο, στη δουλειά, με Λιλιπούπολη.
Αχ, γειά σου!
Ρόδι και envain :
http://disney.go.com/characters/pooh/index.html
Ροδάκινο, Ρόδι, Τάο Τάο:
http://www.meganimation.net/Animes/
κι έχει και πολλά άλλα εκεί!!!!! 🙂
Φραγκόσυκο είχε η Φρουτοπία;
Ήταν συγκινησιάρικο;
😉
χοχοχοχοχο
Λούκι: Με αυτό ακριβώς το τραγουδάκι (κλεμμένο από τη Λιλιπούπολη) ανοίγαμε το θεατρικό μας που έδειξε η Χιλιοποδαρούσα (αχ συγκινήθηκα τώρα)
ΓΛΠΤΝατασσάκι: είσαι φοβερή!!!! 🙂
ο Φραγκίσκος Το φραγκόσυκο είναι ο Εφευρέτης της Φρουτοπίάς, Βατόμουρο!
(καλά, έχεις χάσει επεισόδια, μόνο αυτό σου λέω…!)
Ναι αλλά… ρόδι δεν είχε…
😦
Θα πάω να παραπονεθώ στη Μαμά-Πάντα…
Το Νιλς Χόλγκερσον ξεχάσαμε!!!
🙂
Και να μην είχε Ρόδι, (που δεν μπορεί, θα είχε) Θα βάλουμε εμείς!!!!
Τι να πούμε κι εμείς που μεγαλώσαμε με Κλούβιο και Σουβλίτσα….
Δυσκολευομαι να σας παρακολουθήσω πλέον!
Πάντως γλυκοπατάτι, όλα αυτά που βρίσκεις είναι πολύ πολύτιμα και θέλω να τα αποθηκεύσω και θα το κάνω από το σπίτι.
Για τον Γουίνι δεν μπορώ να μιλήσω, δεν τον ξέρω καθόλου,αλλά τα αρκουδάκια μου αρέσουν!
Λούκυ μου, είναι το αγαπημένο μου!!! βλίτα και σπανάκι, χορεύουνε συρτάκι…. 🙂
Μπαμπάκη, έχεις χάσει πολλάάάάά επεισόδια!!! Η πολλύ δουλειά τρώει τον αφέντη -και να μη σου πω τι κάνει στον υπάλληλο!!! 🙂
Ροδοceleb, «κι η μπάμια η μεγάλη χορεύει πεντοζάλη»…
Η βελτιωμένη έκδοση της Φρουτοπίας (η δική μας) έχει και Ρόδι!
Πατατονατασάκι, έτσι μπράβο, να τα λέμε!!!
Ρόδι:
Φράουκα, και Θεία Λένα….
Ντόλυ, εσύ μεγάλωσες με τη θεία Λένα -όπως και η Περσεφόνη, τι κάνει αλήθεια η Περσφόνη?
Πωπω, Ρόδι, ναι. το Νιλς Χολγκερσον και την Πίπι Φακιδομύτη (που διαβάζω κιόλας αυτές τις μέρες!!)
ΓΛΠΤΝατασσάκι: 🙂 ναι!
CD: Α, κι εμείς! Το αγαπημένο μου επεισόδιο ήταν αυτό που η Σουβλίτσα είχε αφήσει το καναρίνι από το κλουβί και μετά δε μαζευόταν το φτερωτό τυπάκι. Πόσες φορές άφησα τον «Πέτρο» μας εκτός κλουβιού «για να ξεμουδιάσει» που έλεγε κι η Σουβλίτσα κι αυτός ο άτιμος πήγαινε και άραζε στο πιο ψηλό ράφι της βιβλιοθήκης, νομίζεις ξεχνάω τέτοιες αγωνίες, χιχι!
Κροτ1: Ναι, ναι μπράβο, ευχαριστώ!!!
Κροτ2: Πω, πω βέβαια την Πίπη! Θυμάστε τα γονατάκια της και τα κοτσιδάκια της;
Ας μου επιτραπεί να καταγγείλω επισήμως, μέσα από αυτό το έγκριτο και δημοφιλές μπλογκ, ότι:
Τα Σάββατα το μεσημέρι που μετέδιδαν «Τον Άνθρωπο που γελά» με τον τύπο που ήταν σαν αργότερα τον Τζόκερ του Μπάτμαν στη μάπα, συγχιζόμουν κι έκλαιγα και ότι κάθε Σάββατο βράδυ έβλεπα εφιάλτες!!!!!
Αυτά, φιλιά και καλό σκ σε όλους!
Δωράκι ! 🙂
Bolek & Lolek και Φρου Φρου.
ευχαριστώ πολύ
νατασσάκι μου
και
ρόδι μου
και ψιτ Μάνε,
φορώ ροζ νυχτικό με τον Γκαρή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Νατασάκι, ΤΙ ΤΕΛΕΙΑ! είσαι θησαυρός!
Ρόδι, αυτό δεν το θυμάμαι, τι ήταν?
Κίβι, αμαν πια με το γαϊδούρι! βάλε το αρκούδι τουλάχιστον!
Η 2χρονη ανιψιά μου, όταν έρχεται στο σπίτι μου πηγαίνει στα cd, έχει μάθει από το εξώφυλλο τη Λιλιπούπολη, την βάζουμε στο cd player και αρχίζουμε το χορό.
Ξέρεις, είναι μία προσωπική μας ιεροτελεστία…
Καλό Σαββατοκύριακο…
Ροδακινάκι, θα εργαστώ το ΣΚ και θα δεις! 😉
(αλλά θα πάμε και για μπάνιο!)
Φιλί μεγάλο Σμοοοοοοοοούτς!
Λούκυ, το μπιζέλι χορεύετε? τι τέλεια! την ντύνεις και στα πράσινα?
Γλυκοπατάτ, έτσι μπράβο παιδί μου!
Συγνώμη δηλαδή αλλά ΓΙΑΤΙ τέτοια νοσταλγία σήμερα;;;; Καλά εσύ είσαι ΤΡΕΛΛΟΚΟΤΣΙΔΟΥ αλλά εμείς γιατί χορεύουμε στον ρυθμό του μπιζελιού καλοκαιριάτικα ;;; (και εμένα μου άρεσε, ΠΟΛΥ)
Μία μικρή διαφωνία : Δεν μπορεί να μην υπάρχουν σήμερα ανάλογα… απλά είναι προσαρμοσμένα στα ερεθίσματα των 4χρονων της εποχής και δεν τα καταλαβαίνετε εσείς οι μεγάλοι! Δεν ήταν όόόόλα ωραιότερα τότε, απλά εμείς τα νοσταλγούμε πότε πότε γιατί ήταν δικά μας!
Να ξαναγυρίσουμε στη συζήτηση με τα παγωτά παρακαλώ που δεν την τελειώσαμε!
Φιλάκι Τρελλοκοτσιδού!
Είσαι σίγουρη πουλάκι μου;
Εμάς έχουν ή απλά διαμορφώνουν τον μετά 3-5 χρόνια (μέσω μπαμπά φυσικά κτλ κτλ κτλ) αγοραστή στα 12-15 του;
Φυσικά σίγουρα έχουν _και_ εμάς…
Μπαρμπουνάκι, μπορεί, δεν ξέρω… Αλλά, και όμως… Χμμμ…
Δεν έχω πια κοτσίδια. Τα έκοψα! 🙂
Καμηλιέρη, ναι, έχεις -ΠΑΛΙ (γρουμφ)- ένα point…
καϊμάκι ΤΡΕΛΛΟΚΟΤΣΙΔΟΥ (μέχρι να βρω άλλο), καϊμάκι!
Απλό και σίγουρο!
Αχ τι μου θύμισες…
Δεν μπορώ να καταλάβω πως παρόλο που δεν ήμασταν πιτσιρικάδες, έφηβοι ήμασταν, η φρουτοπία έγινε αμέσως τόσο αγαπημένη που κολλήσαμε ο ένας στον άλλον υποκοριστικά εμπνευσμένα από αυτά των χαραχτήρων.
Δυστυχώς δεν θυμάμαι ποιος ήμουν αλλά που θα πάει κάποιον θα συναντήσω από τα παλιά…
Manos S., Natassaki, Elena72 και Akis live από την συναυλία στο Σύνταγμα…ΤΩΡΑΑΑΑΑΑ
Η αλήθεια είναι ότι το επίπεδο των σημερινών παιδικών εκπομπών είναι αρκετά χαμηλό και σχεδόν προπαγανδιστικό,όπως ήταν βέβαια και όταν έβλεπα εγώ παιδικές εκπομπές… Ε υ τ υ χ ω ς όμως πέτυχα και την Φρουτοπία και τη Λιλιπούπολη(το πικ-απ κι η λύσσα της μαμάς να ναι καλά!),κι έτσι έχω γνωρίσει κι εγώ τα ‘καλύτερα’ κι ήταν πραγματικά υπέροχα! 🙂
Θεία Λένα προ TV, Κλούβιο και Σουβλίτσα μετά.
Η Περσεφόνη είναι μια χαρά, σας χαιρετά και τρώει το αυγό της.
ΕΝΤΑΞΕΙ ΡΟΔΑΚΙΝΟ;;;;;
@ KV, με την πείρα της μαμάς σχεδόν 8χρονου, σε βεβαιώνω ότι η ελληνική, τουλάχιστον, τηλεόραση,εκτός από τα Disney που βάζει η κρατική, ΔΕΝ έχει τίποτε άλλο ανάλογο….
και δεν έχει Καμία Ελληνική παραγωγή, που να απευθύνεται σε παιδιά αυτής της χώρας, και όχι Κινεζάκια ή Αμερικανάκια…..
Ροδάκινο,κι από μένα ένα γρουμφ – έτσι, να υπάρχει… 🙂
😦 όχι ε;;; γρουμφ !
Εδώ υπάρχει πλούσιο υλικό που θα συγκινήσει όλους εμάς που μεγαλώσαμε τη δεκαετία του ’80:
http://enteka.blogspot.com/2006/11/blog-post.html
http://enteka.blogspot.com/2007/03/cartoons.html
http://enteka.blogspot.com/2007/03/tv-theme-songs.html
ω, Γκάζακα, ευχαριστούμε πολύ!